Boeken per e-mail

Ik had er al eerder van gehoord, maar nu ga ik het uitproberen: Iedere dag een stukje van een boek per e-mail. Je kunt ook kiezen voor een RSS feed.

De site die dit gratis regelt heet www.dailylit.com. Niet alles is gratis. Alleen de boeken die vrij van auteursrecht zijn. Maar die kun je toch ook downloaden van Gutenberg? Ja, inderdaad en daarom heb ik het over uitproberen.

Hou je de discipline vol om iedere dag je portie te lezen? Je kunt ook alleen op gespecificeerde dagen een stukje aanvragen. Lukt het dan nog niet, dan zeg je je abonnement gewoon dezelfde dag nog op en ben je een ervaring rijker!

Web of Trust

Ik ben een enthousiast Firefox-gebruiker. Daar hoort zeker ook het gebruik van de extensies bij. Ik was lange tijd erg tevreden over de SiteAdvisor extensie van McAfee. En plotseling verscheen er een nieuwe versie waardoor mijn Firefox vrijwel niet meer wilde opstarten. Het duurde ruim vijf minuten voor er iets gebeurde. Gelukkig gebeurde er dus uiteindelijk toch nog iets, want anders zou ik de extensie niet hebben kunnen ont-installeren.

Nu is het met de niet-commerciële extensies vaak zo dat je ook een oudere versie kunt downloaden, maar bij McAfee gaat dat niet op. Je kunt de laatste, en in hun ogen dus de beste, versie downloaden en punt uit. Support? Nee, natuurlijk niet. Het is een gratis product, dus niet zeuren.

Na enig zoeken tussen de extensies kwam ik een voortreffelijk alternatief tegen: Web of Trust oftewel WOT. Dat doet net zoiets als SiteAdvisor, maar dan nog iets uitgebreider. In ieder geval werkt het ook met groen, oranje en rood voor veilige tot gevaarlijke sites. En je kunt, naast de mening van WOT ook je eigen mening doorgeven. WOT kent vier categorieën: "Trustworthyness", "Vendor reliability", "Privacy" en "Child safety". Dat klinkt dus erg volledig.

Ik kan niet merken dat het surfen langzamer gaat. Die indruk kreeg ik bij SiteAdvisor soms wel.

En bent u, net als ik, een Asus EEE gebruiker, installeert u dan ook een thema met de naam "Microfox". Dat verkleint Firefox op een manier waardoor het programma veel beter binnen het kader van uw EEE past. Eerder gebruikte ik "Classic Compact" als thema, maar dat voldeed niet echt goed. Vaak vielen stukken van Firefox daarmee toch nog buiten het scherm.

Vuurwerk

Vanaf vandaag mag er weer vuurwerk verkocht worden. Al die ettertjes die zelf nog geen vuurwerk mogen kopen gaan ons de komende dagen dus weer vervelen of treiteren door ons rotjes voor de voeten te gooien. Een soort terrorisme op microschaal. Want die ventjes hebben pas dubbel plezier als een ander - u of ik - er hinder van ondervindt.

Soms gaan er auto's of scholen in brand door onjuist gebruik van vuurwerk, of omdat dat "gaaf" is en dus expres gebeurt. De dadertjes komen er dan vanaf met een taakstrafje. Ieder jaar wordt er weer gezegd dat de raddraaiers hard zullen worden aangepakt, maar het gebeurt niet.

Dus zullen er ook dit jaar weer voertuigen en gebouwen in brand opgaan en voorbijgangers hun gehoor of een oog moeten missen zonder merkbare straffen voor de daders. Loonbeslag, eventueel over toekomstige inkomsten, behoort tot de mogelijkheden. Maar dat gebeurt niet. Er is dus geen afschrikkend effect. En zolang dat er niet is, blijft er overlast rond de jaarwisseling.

Ik hoorde vanochtend van een vuurwerkverkoper dat de marge op zijn handel 50% is. U weet dus wie de enige is die echt plezier aan het vuurwerk beleeft.

Kerstmis

Even rust op dit blog. Op Kerstavond gaan we altijd naar de kerk. En daar moet je op tijd zijn, want anders moet je in "de Hel" zitten (vlak bij de verwarming). Op eerste Kerstdag gaan we beurtelings naar mijn broer en zijn vrouw of komen zij bij ons. Die traditie hebben we van mijn moeder overgenomen. Toen zij er nog was, werd Kerstmis altijd groots bij haar gevierd.

En op tweede Kerstdag komt meestal mijn dochter even langs, voor ze naar mijn zoon gaat voor een Kerstdiner. Die generatie heeft de traditie van de "broederlijke viering" dus overgenomen.

Geen tijd dus voor uitgebreide postings. Vredig en rustig het Kerstfeest vieren.

Reclame voor geneesmiddelen

Ik erger me de laatste tijd behoorlijk aan de reclame-uitingen van farmaceutische bedrijven.

Blijkbaar valt de verkoop van veel geneesmiddelen tegen, want ze raden ons via de media aan om ons op van alles te laten testen. "Dan weet u waar u aan toe bent".

Maar het gaat er natuurlijk alleen om om meer te verkopen. Zo wordt mij onder meer een (nog) lichte vorm van diabetes aangepraat, en de ziekte waar ik de naam niet van kan onthouden, waarbij ik geen gluten mag eten. En tenslotte,voor dit moment is er nog een fabrikant die os niet met een perfect werkend eenvoudig middeltje, maar met peperdure pillen van ons eventuele maagzuur af wil helpen.

Mijn huisarts ziet me aankomen, met iedere week een andere vage klacht of de vraag om weer een andere test!

En dan zijn er nog die irritante reclames om een erectiestoornis te verhelpen. Daar krijg je last van schijnt het, wanneer je teveel onder stress leeft. Al die managers met al die miljoenen bijvoorbeeld. Nou die gun ik het van ganser harte. Die kunnen hem blijk maar niet omhoog krijgen omdat ze al stijf staan van de stress.

Aan dat soort lui mogen ze van mij hun viagra verkopen. Bovendien is de sex met zo'n kunstpik vast niet opwindend. Maar ja, dan moeten die lui maar een andere baan, tegen een normaal salaris, en met normale werktijden zoeken.

In Japan zit iedereen dermate in de stress dat viagra ook niet meer helpt. Daarom roeien ze de tijgers uit, om de botten ervan te malen, in de hoop dat het dan wel gaat. Natuurlijk niet. Maar dat uitroeien van de tijger lukt helaas wel.

Door deze uitweiding kom ik niet meer toe aan een aantal andere irritante reclames,zoals die over een "overactieve blaas". Nou ja, laten ze daar het probleem dan ook eerst maar eens bij zijn naam noemen! Overactieve blaas? Nooit van gehoord.

België bereikt dieptepunt

Je zou het bijna niet geloven, als het niet over België ging.

Premier Leterme heeft via naaste medewerkers getracht de rechters te beinvloeden die moesten oordelen over de verkoop van delen van Fortis aan BNP Paribas.

Een zuivere poging dus om de rechterlijke macht te corrumperen. Zoals bekend is de Belgische rechter niet voor de poging tot het maken van een regeringsvriendelijk vonnis gezwicht, en heeft hij beslist dat de aandeelhouders hun mening eerst moeten geven.

Die uitspraak is Leterme in het verkeerde keelgat geschoten, maar het recht heeft gezegevierd.

En Leterme kan zich in schaamte bij de Koning gaan melden. Wat een schande voor onze zuiderburen: Heeft Leterme misschien teveel naar zijn Afrikaanse collega's fekeken? Weg met die man!

Belgen trappen erin

Als enige bank van enige betekenis in Nederland is Fortis in het piramidespel van de Amerkaan Madoff getrapt. De Belgen van Fortis dachten natuurlijk: "Awel zunne, zo gaan we het geld voor de overname van ABNAMRO bijeen krijgen".

En mijn bank (ABNAMRO) krijgt weer een dreun. Nu zeggen de heren Bos en Balkenende op het NOS journaal wel dat iedereen erin had kunnen trappen. Maar al zeggen ze dat honderd keer, toch blijft het feit overeind dat alleen de Belgen erin getrapt zijn.

Eerst een respectabele bank kopen zonder daar geld voor te hebben en dat dan financieren via een piramidespel. Voor mij blijven die verhalen over de Belgen overeind tot het tegendeel bewezen is.

En ik zit nog steeds bij de ABNAMRO. Misschien pleit dat ook niet voor mijn intelligentie?

Mobiel blog geopend

Ik heb gisteren ook een mobiel blog geopend. Daarin zijn korte berichten te lezen, die ik via mijn telefoon opstuur. Het is onder deze link te vinden.
Gaat u er maar van uit dat de berichten op miun mobiele blog hooguit een derde van de lengte van de berichten op dit blog hebben.

Ik beschouw zo'n mobiel blog als gedachten van iemand onderweg, voor anderen onderweg. Het is ook bij Blogger gehost, dus het heeft (nagenoeg) dezelfde functies als dit blog.

Ik vermeld het hier, omdat ik er nu eenmaal op de een of andere manier aandacht voor wil vragen. Het zal nog wel even duren voordat het in de zoekmachines staat. vandaar deze "reclame" in mij ene blog voor het andere.

Rijke goede doelen

Vandaag stond er weer een lijstje in de krant van goede doelen die hun geld oppotten en daardoor honderden miljoenen op de bank hebben staan.

De lijst wordt aangevoerd door Natuurmonumenten, en bevat verder onder meer het Leger des Heils, het Rode Kruis, de Kankerbestrijding en Artsen Zonder Grenzen. De volledige lijst staat op www.trouw.nl

De belastingdienst ligt op de loer, dus kijk uit wanneer u aan deze doelen geeft. U wilt uw goede geld toch niet - naast u jaarlijkse verplichte bijdrage - aan de belastingdienst schenken?

Tuinvogels in de herfst

Na alle ellende uit de afgelopen stukjes vandaag weer eens iets over de natuur, in het bijzonder de vogels in onze tuin.

Nadat we een maand of twee geleden een ijsvogel in de tuin gesignaleerd hebben (hij vloog weer weg voor we hem echt goed konden bekijken) hebben we nog een aantal leuke waarnemingen gedaan.

We krijgen tegenwoordig dagelijks bezoek van een of twee putter(s). Die hebben we al twee jaar niet meer in de tuin gezien. Nu we weer negerzaad (ik weet er geen ander woord voor) hebben opgehangen is minstens een van de putters enkele uren per dag in onze tuin. Een prachtig vogeltje!

Ook de sijsjes (drie stuks) komen af en toe kijken. Ook van die mooie beestjes waar je onmiddellijk je kijker voor pakt. In principe zouden die ook op het negerzaad af moeten komen, maar ik heb ze nog niet bij de silo met negerzaad gezien. Ze zijn in ieder geval aanzienlijk schuwer dan onze vriend de putter.

Vinken zijn in dit seizoen ook veel in de tuin te zien. Die komen vermoedelijk uit Meijendel. Iedere dag zijn er wel een stuk of vijf.

En de zwerm huismussen die hier in de buurt woont doet onze tuin ook een paar keer per dag aan. Daarbij koet u denken aan een stuk of twintig van deze leuke vogeltjes.

Dit is een korte inventarisatie van de vaste bezoekers van onze tuin in dit seizoen.

De krant van vandaag

Wat leven we toch in een belachelijk land. Ik geef kort commentaar op een aantal berichten uit één en dezelfde krant: Trouw van vanochtend.

- Hoe moet het rookverbod gehandhaafd woorden? Niemand schijnt het te weten. De kleine horecaffers gaan failliet als er niet gerookt mag worden en dat is zo zielig. Dan het rookverbod maar negeren?
Ja, ze gaan misschien failliet als het rookverbod niet gehandhaafd wordt. Dat is heel iets anders. De rokers gaan naar café's waar gerookt wordt, zolang die er nog zijn. Zodra er een stevige handhaving komt is het afgelopen met roken in de horeca en zullen de rokers hun hobby elders moeten beoefenen. Er zijn al rookverboden in bioscopen (herinnert u zich nog dat het daar blauw stond van de rook?), in vliegtuigen, op luchthavens, in treinen en ga maar door. Die werken allemaal voortreffelijk. Maar het is "onmogelijk" in de horeca? Kom nou!

- Een aantal burgemeesters houdt een "wiettop". De meeste van hen zijn voor gecontroleerde legale teelt van wiet, in plaats van een algeheel verbod, ook voor de handel in coffeeshops. Zullen we dan ook maar weer opium-dens gaan openen en die ook gaan tolereren? Nederland is op drugsgebied het enige land in Europa en wijde omstreken waar illegale ("soft")drugs vrij verhandeld worden. Wat willen we daar nu toch mee? We hebben recentelijk kunnen lezen dat de enigen die daar grof aan verdienen criminelen zijn. Willen we dat nu echt?

- Een verwant bericht dat bijna te gek voor woorden is: In Amsterdam willen ze dealers die nep-drugs verkopen hard gaan aanpakken. Dat zijn jongens die gemalen stophoest of andere lekkernijen verkopen als drugs. Wanneer ik dit artikel lees, kan ik er niet meer bij: "nep" dealers gaan we oppakken, en de criminelen die echte drugs verkopen laten we hun gang gaan? Kan het nog gekker?

- Nu er misschien een sluiting dreigt voor (een aantal) coffeeshops zijn er slimme jongens die van die tenten "clubs" willen maken. Dan schijnt - volgens een aantal juristen voor kwaaie zaken - alles formeel weer in orde. Je verandert als coffeeshophouder de naam van "coffeeshop" dus in "coffeeclub" en je zit gebeiteld en je hoeft niet dicht. Nou ja, geen verder commentaar.

- De hogesnelheidslijn "loopt nog meer vertraging op". Lees: "wordt nog duurder". En minister Eurlings was een paar dagen geleden ernstig teleurgesteld dat België en Duitsland niet aan een zelfde miljarden verslindende "oplossing" wilden voor de "IJzeren Rijn". Gelukkig zijn de Belgen (en Duitsers) op dit punt realistischer dan de Nederlanders.

Al deze onzin op één dag in één Nederlandse krant. Ik begin eraan te twijfelen of ik nog veel langer in dit krankzinnige land wil wonen.

Rookverbod

We hebben in Nederland sinds 1 juli 2008 een algeheel rookverbod in het inwendige van de horeca ingevoerd, en nu blijkt dat zo slap gehandhaafd te worden, dat veel kroegbazen het gewoon zijn gaan negeren of, opgejut door hun collega's, alsnog gaan negeren. Hoe kom je tenslotte het carnaval door in een café zonder rokers? En natuurlijk wordt de zwarte piet daarbij aan de minister doorgespeeld. Hij gaat vandaag met de horecaffers praten Ze hebben inmiddels al gedreigd het verbod geheel naast zich neer te leggen. En ga het dan maar eens handhaven.

Ja, dat kun je blijkbaar in ons land doen. Er is een wet, maar je lapt hem aan je laars. Ik ben benieuwd of de minister zich laat verleiden tot "nadere maatregelen in het belang van de kleine horecaffer". Als hij dat doe heeft hij bij mij alle geloofwaardigheid verloren. Eerst dat elektronische patiëntendossier verknallen en nu misschien ook het rookverbod.

Natuurlijk weet ik wel een leuke "nadere maatregel" waar ik wel iets in zie: Maak niet alleen de kroegbaas strafbaar als er gerookt wordt, maar ook de roker. Dan kun je achter elkaar duizenden euro's ophalen op een zaterdagavond. Zijn daar mensen voor te vinden? In een vol café kruk aan kruk bij de 40 of 50 euro de mens innen?

Laten we het hopen, want we gaan toch echt vreselijk af wanneer we ons de wet laten voorschrijven door kroegbazen. In onze buurlanden is immers wel een rookverbod in de horeca dat - voor zover ik kan nagaan - wordt nageleefd.

EPD, klunzigheid op klunzigheid gestapeld

"Aan de bewoners van dit adres" staat er op de envelop van minister Klink over het elektronisch patientendossier (EPD). Dat betekent dus al dat een groot deel van de Nederlanders hem niet gekregen heeft. Namelijk degenen met een "NEE NEE"-sticker op hun brievenbus. Het is immers ongeadresseerd drukwerk. En al die mensen die de brief niet ontvangen hebben geven dus - via deze juridisch volstrekt onhoudbare toestemmingsconstuctie - toestemming om hun EPD op straat te gooien. Daarop kom ik hieronder.

Maar dat is nog maar een klein bezwaartje vooraf. Want deze uiterst gevoelige materie is - hoe goed misschien wel bedoeld - dermate klunzig uitgewerkt dat ik me er als ex-overheidsdienaar voor schaam. De gedachte is dat - in eerste instantie - (huis)artsen en apothekers toegang tot het dossier krijgen. Iemand die met de invoering te maken heeft heeft me op de radio verteld dat dit via pasjes gaat. Vraag: "Zijn die pasjes strikt persoonsgebonden?" Antwoord: "Nee".

Daar gaan mijn gegevens. Stel mijn huisarts verschrijft zich in een recept dat hij naar de apotheek stuurt, de apothekersasssistente vraagt even zo'n pasje te leen (als ze er zelf al geen heeft) en belt de arts, maar die krijgt ze natuurlijk niet aan de lijn. Ook daar zit een assistente of telefoniste, die even een pasje leent (of heeft) en de beide dames gaan in mijn dossier zitten snuffelen om te ontdekken waar de fout in het recept zit.

(De volgende is medische gegevens hebben geen betrekking op de auteur van dit blog, voor wie daaraan mocht twijfelen). Die fout is voor hun zo duidelijk, dat ze het zelf wel af denken te kunnen handelen. En passant zitten ze nog even te gniffelen obver het feit dat ik een erectiestoornis heb, verbazen ze zich over het feit dat ik met HIV besmet ben en tenslotte hebben ze een beetje medelijden met mij, omdat ik op het punt sta om te gaan dementeren. Want dat staat allemaal in dat dossier, want het is relevant voor een andere arts.

Gaat het in de praktijk nooit zo? Ik weet niet hoe de waarborgen bij de gemiddelde huisarts en apotheker liggen. Maar wie geeft mij de garantie dat het bovenstaande is uitgesloten?

Tweede probleem: De werkgevers en de zorgverzekeraars. Die hebben volgens de minister geen toegang tot het dossier. En de bedrijfsarts? Of de keuringsarts voor een verzekering? Waarschijnlijk ook niet (als de minister daar al over gedacht heeft). Stel dus dat dat allemaal correct op papier geregeld is, dan kun je wachten op het eerste schandaal waarbij een zorgverzekeraar medische gegevens uit het EPD op de kop getikt heeft.

Kan dat niet? Kom nou! Als er al niet af en toe computers onbewaakt open blijven staan zijn er vast wel werknemers van zorgverzekeraars die een goede relatie hebben met bijvoorbeeld een apothekersassistente. Ik kan nergens vinden welke waarborgen er zijn om misbruik van dat soort situaties te voorkomen. We hebben in ieder geval al een niet waterdicht pasjessysteem.

Maar de grootste bron van lekken zit mijns inziens in de computers van al die duizenden artsen en apothekers die 24 uur per dag aan moeten staan, want de gegevens worden alleen lokaal opgeslagen en worden via een interface ingezien op die lokale computer. Niemand in dit land maakt mij wijs dat minister Klink een gedachte heeft hoe hij de 100%-ige beveiliging van die duizenden computers gaat waarborgen. Alweer vergaande klunzigheid.

Verder is er nog de brief, waar één formuliertje bij zit. Blijkbaar is dat volgens de minister het gemiddelde aantal bewoners op een adres in Nederland. "U kunt ook een kopie maken van dit formulier" zegt de brief. Dat heb ik dus geprobeerd. En toevallig blijkt de kleurstelling van het formulier zodanig te zijn dat er met een zwart-wit kopieerapparaat geen behoorlijke kopie van te maken is.

Dan kun je het formulier nog downloaden en printen. Dat heb ik toen dus maar gedaan. En wat blijkt? Dat formulier op de website heeft een kleurstelling die zich prima leent voor het maken van een kopie! Zou dat toeval zijn? En zou er niemand aan gedacht hebben om dat formulier bij de brief te doen in plaats van dat niet-kopieerbare formulier?

Samengevat: 1) onjuiste adressering, waardoor veel mensen de brief niet ontvangen hebben, 2) een onhoudbaar toestemmingssysteem, 3) geen waterdicht toegangsvereiste bij hulpverleners voor het EPD, 4) geen garanties dat werkgevers en zorgverzekeraars nimmer toegang tot het EPD hebben, 5) geen garanties (als die al te geven zouden zijn) dat de duizenden betrokken computers van zorgverleners niet te hacken zijn, 6) een formulier bij de brief dat niet te kopiëren is.

Zo zou ik nog wel even door kunnen gaan. Maar, minister Klink, geeft u eerst maar eens antwoord op het bovenstaande. Ik stuur mijn bezwaar vandaag nog in. De andere bewoners van mijn adres ook.

Rijkman wil doorgraaien

Een paar dagen te laat omdat ik door ziekte geveld was, maar nog steeds actueel: Rijkman Groenink wil terug naar de ABN AMRO, die hij aan de failliete boedel van Fortis verkwanseld heeft. Daarvoor heeft hij een beloning ontvangen waarvan de omvang kennelijk niet precies bekend is, want ik lees bedragen van 20 tot 30 miljoen Euro. De man heeft een dermate grote plank voor z'n kop dat hij denkt weer een aantal miljoenen bij mijn bank, die door al dat gegraai zo ongeveer de laagste rente uit het land betaalt, te kunnen weghalen.

Vrijwel het hele land is al over de man heen gevallen na zijn hebberige opmerkingen, dus hij zal zijn geweldige kennis, die geleid heeft tot de nationalisatie van ABN AMRO een Fortis en eigenlijk praktisch tot het faillissement van die instellingen, elders moeten aanwenden.
Voor de goede orde herinner ik mijn lezers eraan dat Steve Jobs, de topman van Apple, al jarenlang tevreden werkt voor een salaris van $ 1,00 (één dollar).

Mijn standpunt is kort en goed dat je van een miljoen royaal je hele leven kunt leven. Van die (het gemiddelde uit de pers) 25 miljoen kan Rijkman Groenink dus 25 levens lang royaal leven. Maar dat is voor dit soort "deskundigen" blijkbaar niet genoeg. Hij wil misschien wel 100 miljoen hebben, of een miljard. En kennelijk denkt hij dat hij dat in zijn graf mee kan nemen naar zijn volgende levens, want wat kan hij er anders mee doen? Zijn familie zal ook niet onverzorgd achterblijven als hij het niet mee in zijn graf zou nemen.

Dit soort lui gaan we hopelijk binnenkort in musea (maar liever niet in mausolea) bijzetten, want het is te gek voor woorden om iemand die volledig gefaald heeft en vrijwel het hele Nederlandse financiële systeem naar een nationalisatie geleid heeft überhaupt nog beloond wordt en niet in het gevang terecht komt. Die Rijkman Groenink moet wat mij betreft sowieso al die miljoenen inleveren, waarna ze ten goede kunnen komen aan de klanten van de bank. Denk daarbij bijvoorbeeld aan het geven van een wat minder krenterige rente.

Ik zou zeggen als anderen (want Groenink wil gelukkig niemand meer terug hebben) bij de voormalige ABN AMRO willen komen werken is een salaris van tussen de een en twee ton wat mij betreft ruim betaald. Daar mogen ze het voor doen, en als ze geweldig presteren voor het bedrijf, dus niet voor zichzelf, kan er incidenteel best een bonus van 10.000 Euro bij. Minister Bos heeft vast wel een paar capabele ambtenaren die de staatsbank odie condities kunnen sturen. En wie er geen zin in heeft loopt maar door naar de chinezen en gaat het daar maar proberen.

Daar geloven ze bovendien in meerdere levens, dus wie weet hebben ze daar begrip voor bedragen van vele miljoenen die je in één leven never nooit niet kunt besteden.

De schilder

Vanochtend las ik in de krant dat er steeds meer "mannetjes" als schilder optreden. Ja, vind u het gek ? De reguliere schilder geeft - bij mij althans - geen gehoor of vraagt (zeer) onredelijke prijzen.

Vier jaar geleden heb ik mijn huis, tot mijn tevredenheid, laten schilderen voor € 1600. Ik heb vrij veel houtwerk aan mijn huis. Dat schildersbedrijf bestaat nog, want het staat gewoon in alle telefoon- en bedrijfsgidsen, maar als je het belt (tientallen keren) wordt de telefoon gewoon genomen. Geen belangstelling voor klanten, denk ik dan.

Via telefoongidsen heb ik daarom vier andere erkende schildersbedrijven geselecteerd en gevraagd om een prijsopgave.

Bedrijf 1 kwam kijken, wilde van alles veranderen, en stuurde uiteindelijk een prijsopgave van € 2400.

Bedrijf 2 was in de buurt bezig en zou dezelfde week komen kijken. Er is nooit iemand komen kijken. Wel kwam er een prijsopgave per post van € 3500, die kennelijk geheel uit de duim gezogen was, want iedere specificatie ontbrak.

Bedrijf 3 meldde zich keurig aan de deur en ging alles netjes opmeten. Er kwam een zeer duidelijk gespecificeerde prijsopgave van € 2000.

Bedrijf 4, tenslotte, kwam ook uitgebreid kijken en meten, wilde de dubieuze stukken hout eerst door een timmerman vervangen, want dat komt er binnen een paar jaar toch aan, had verder nog wat goede suggesties, maar was veel te duur. Het schilderwerk (dus zonder de timmerman) werd geoffreerd voor € 2900. Dat is dus € 900 duurder dan bedrijf 3 en € 1300 duurder dan vier jaar geleden.

De keuze - gegeven het feit dat ik het schilderwerk dit jaar perse wilde laten uitvoeren, was dus niet moeilijk: bedrijf 3 kreeg de opdracht. Maar nu komt er voordat ik aan een volgende schilderbeurt toe ben ook nog timmerwerk aan, en de delen die moeten worden vervangen zijn dus voor jan-met-de korte-naam geschilderd. Want dat timmerwerk moet wel binnen - zeg - twee jaar gebeuren.

Als ik mijn eigen ervaring nog eens overzie, vind ik het niet zo gek dat Beun de Haas een belangrijk deel van het schilderwerk voor zijn rekening neemt.
Daar komt nog bij dat - toevallig - alleen bedrijf 3 kon garanderen dat het werk voor half september kon worden uitgevoerd.

Zolang het niet mogelijk is om in maart een schilder voor september te bestellen, verbaast het mij niet dat de mensen naar andere oplossingen gaan zoeken.

De Algemene staats Bank Nederland

Daar zit ik nu bij de De Algemene staats Bank Nederland (AsBN AMRO), voorheen ABN AMRO. Meneer Rijkman Groenink is er met een schandelijk bedrag vandoor gegaan, nadat hij de bank verkwanseld had aan het inmiddels genationaliseerde (en anders failliete) Fortis. Maar dat pleit hem niet vrij. Hij had zijn aandeelhouders best eens kunnen, nee moeten, waarschuwen toen de overname in stemming kwam. Hij zit nu thuis zijn miljoenen te tellen, als een Dagobert Duck, en ik zit bij de staatsbank.

Ik hoop dat u me niet gaat zeggen dar Rijkman Groenink niet heeft kunnen weten dat hij zijn bank verkwanselde aan het op het randje van een faillissement bungelende Fortis. Want want heeft zo'n man anders al die jaren in de top van bankierend Nederland gedaan? Hij wist toch hoe het er bij zijn naaste collega's voorstond? Daar werden hem al die miljoenen toch voor betaald.

Ik hoop in ieder geval één ding: Dat al die lui bij de AsBN AMRO die nu nog belachelijke bedragen betaald krijgen zonder dat daar kennelijk een behoorlijke prestatie tegenover hoeft te staan, hun grijpgrage tengels in het vervolg thuis zullen moeten houden en het met het riante salaris volgens de "Balkenende-norm" moeten doen. Dan is er toch nog iets bereikt. Aangezien er nog wel meer banken genationaliseerd zullen worden kunnen ze waarschijnlijk ook niet vertrekken om bij een andere bank te gaan graaien.

Natuurlijk kan alles altijd erger. De baas van de inmiddels (wel) failliete Amerikaanse bank Lehman Brothers heeft trots bekend gemaakt dat hij in de afgelopen 8 jaar 300.000.000 (driehonderd miljoen) dollar mee naar huis gekregen heeft voor zijn voortreffelijke prestaties. Dat slaat natuurlijk helemaal nergens meer op. Van dat bedrag kun je 300 levens lang riant leven. En nu is zijn bank failliet, zijn klanten zijn hun spaargeld kwijt en hij heeft $ 300.000.000,00 op de bank. Schandelijk.

Fortis genationaliseerd

Fortis moest en zou de (Nederlandse) activiteiten van ABN AMRO overnemen, en na enig gereken op Belgisch niveau bood Fortis - als onderdeel van een consortium - een mooie prijs voor het aandeel ABN AMRO. Daar was ik toen blij mee en snel heb ik voor een prijs waarvoor je ze nu niet meer kunt kopen, aandelen Fortis voor die mooie winst op ABN AMRO gekocht. Die winst is nu wel meer dan verdwenen. Als er overigens nog iemand is die aandelen Fortis voor "de oude prijs" wil kopen, dan is hij bij mij van harte welkom.

Dankzij een ingreep van de Benelux (nu weten we ten minste dat die ook nog bestaat) is Fortis nu genationaliseerd door die Benelux en is Fortis voor een compleet faillissement behoed. De rekenmeesters van Fortis hebben hun kaart zwaar overspeeld. Of het is toch waar dat de Belgen gewoon alleen maar dom zijn? Wat de ultieme waarheid is kan me niet zoveel meer schelen.

De verantwoordelijken bij Fortis zijn inmiddels naar huis gestuurd met een royale toelage (van mijn geld). Dat is kwalijk. En ik zit nog steeds als klant bij de ABN AMRO, en moet maar hopen dat mijn spaarduiten daar veilig zijn. Dat is ook kwalijk.

Nu zullen er de komende dagen wel allerlei smoezen bedacht worden waarom Fortis niets kon doen aan zijn teloorgang. Nou vergeet het maar. Ze stonden erbij en ze keken ernaar. En ze wisten precies wat er ging gebeuren. En, zoals gezegd, de schuldigen zijn er allang met een aantal miljoenen de man vandoor.

Maar hoe zit het nu met de wankele positie van ABN AMRO? Want die is natuurlijk meegesleept naar de rand van het faillissement van Fortis. De verantwoordelijke voor de overname door Fortis aan die kant, ene Rijkman Groenink, is er ook met een stevig bedrag (van mijn geld) vandoor gegaan. Weinig is nu zo toepasselijk als die laatste naam: rijk is hij en een groentje in het zaken doen is hij ook.

De Rabobank dan nu maar? Dat is tenslotte de enige "triple a" bank in Europa. Dat heb ik niet van mezelf of van de tv-reclame,maar van mijn account manager bij de ABN AMRO.

HCC tekent eigen doodvonnis

De HCC, de club van wat oudere computerliefhebbers, heeft vorig jaar al een (zeer) slechte beurt gemaakt door de HCC-dagen niet te organiseren. Veel leden zijn immers uitsluitend lid geworden om deze computerbeurs gratis te kunnen bezoeken?

Het, ongetwijfeld wijze, nieuwe bestuur van de HCC heeft nu eerst bekend gemaakt dat de band tussen de HCC en de uitgever van Computer Totaal verbroken is, en vervolgens dat de "HCC-dagen nieuwe stijl" er dit jaar aankomen. En wat het mooiste is: De leden van de HCC krijgen naar liefst 50% korting op de toegangsprijs,mits ze hun kaartje vooraf online bestelen. Met andere woorden: De leden van de HCC moeten gaan betalen voor hun eigen computerbeurs.

Met nog andere woorden, de HCC pakt de twee grootste trekpleisters van de vereniging een voor een weg. Het tijdschrift en de beurs. Het zal nu wel snel helemaal afgelopen zijn met de HCC, want ook over die "HCC-dagen nieuwe stijl" is al een tipje van de sluier opgetild. Er zullen minder kleine stalletjes zijn, waar leuke koopjes te halen waren, en er zal opnieuw meer aandacht komen voor gaming, iets waar het standaard-HCC-lid (al wat ouder) niet echt op zat te wachten.

Dames en heren van de HCC, we weten allemaal dat het niet goed met de vereniging ging. Maar wat anders dan een eerste (forse) stap richting opheffing betekenen de bovenstaande maatregelen? Moeten we nu werkelijk zo blij zijn dat we moeten gaan betalen voor de beurs, en dat daar meer aandacht voor gaming komt? En, ik zou het bijna vergeten, dat Playboy en de Telegraaf daar een prominente plaats zullen gaan innemen?

Ik geloof dat ik de eer maar aan mijzelf houd en het lidmaatschap van de HCC maar ga opzeggen.

Teakfonds failliet

Vanochtend las ik in een nieuwsbrief dat het verkoopkantoor van het teakfonds Terra Vitalis failliet is. Er stond weliswaar bij dat, volgens de beurswaakhond, beleggers in de Stichting Terra Vitalis zich geen zorgen hoeven te maken, omdat de stichting juridisch los staat van het verkoopkantoor, maar ik zou me als belegger in teakbossen toch maar zorgen gaan maken.

Ik heb een paar jaar geleden al in de voorganger van dit blog (overigens nog steeds online; zie de rechterkolom) geschreven dat ik niets zie in het beleggen in teakhout. Ik herhaal hier het hoofdargument, tevens het gemakkelijkst te begrijpen argument, nog even:

Teakbomen doen er 80 (tachtig) jaar over voordat ze bruikbaar zijn om "geoogst" te worden voor de houtproductie. Dus al die mensen die in glossy magazines zo trots tussen hun belegging in teak rondliepen hebben zich niet voldoende gerealiseerd (en zijn er vast niet op gewezen) dat zij weliswaar investeerden in de aanplant van nieuwe teakbomen, maar dat zij zelf het "oogsten" van die bomen niet meer zouden meemaken. Misschien hun kinderen. Als Terra Vitalis tenminste het eeuwige leven zou hebben. Quod non.

Ik heb het hierboven - bij dat wandelen tussen het teakhout - over de prachtig uitgevoerde "advertorials" van vele pagina's door Terra Vitalis in bladen als National Geographic Magazine. Zelfs als Terra Vitalis volledig te goeder trouw zou zijn, zou een belegging in legaal geplant en geoogst teakhout - naar mijn stellige overtuiging van een paar jaar geleden en van vandaag - een utopie zijn. Geen enkel product met een "doorlooptijd" van 80 jaar kan op een economisch verantwoorde manier geëxploiteerd worden.

De enige manier om bossen van teakhout in stand te houden is door geen teakhout te kopen. Een andere manier is er niet. Het faillissement van het verkoopkantoor van Terra Vitalis bewijst dit nog eens.

Damn Small Linux

Ik heb nog een oude laptop in mijn bezit, met slechts 64 MB geheugen en een harddisk van een of een paar GB. "Daar kun je dus niets mee", denken de meeste mensen. Vergeet het maar. Ik heb er op dit moment de live cd van Damn Small Linux in gezet en hij loopt als een trein. Deze Linux-distributie vraagt vrijwel geen geheugen. 48 MB is genoeg om hem goed te laten draaien. Maar 64 MB is natuurlijk een prachtige weelde aan geheugen.

En wat kun je er dan mee? Surfen op het web bijvoorbeeld. Ik zit dit stukje nu te schrtijven vanuit Firefox, en zoals u ziet gaat dat prima. En dat brengt me op het eigenlijke onderwerp van dit stukje. Iedereen koopt steeds maar krachtiger computers, met steeds maar snellere processoren en steeds maar meer geheugen. Maar realiseert u zich dat uitsluitend Microsoft u daartoe "dwingt"? Om Windows Vista op te starten en draaiende te houden (en dan doet u er verder nog niets mee, maar laat u gewoon een besturingssysteem draaien) hebt u toch minimaal wel 2 gigabyte geheugen nodig. Dat is dus nogal wat meer dan die 48 MB die Damn Small Linux vraagt!

Ik vind het prima wanner u zware games wilt spelen en daarvoor een pc met veel resources "nodig hebt", maar wanneer u - zoals de meeste mensen - wat op het web surft, een beetje e-mailt en af en toe een stukje schrijft met een tekstverwerker die eenvoudig mag zijn )en die bijvoorbeeld geen kolommen hoeft te maken, of ingewikkelde inhoudsopgaven, kunt u net zo goed uw antieke pc weer uit de mottenballen halen en er Damn Small Linux op uitproberen. Of u kunt Xubuntu proberen. Dat kan wat meer en heeft minimaal zo'n 256 MB geheugen nodig en zo'n 4 GB aan harddisk-ruimte.

Want al die gigabytes aan geheugen die u in een computerwinkel worden aangepraat - het kan niet vaak genoeg gezegd worden - hebt u alleen en uitsluitend nodig om uw Windows besturingssysteem, en daarmee Microsoft, te bevredigen. Daar ziet u verder niets voor terug. Aleen Microsoft ziet u bij de aankoop van die zwaarlijvige pc weer een nieuwe versie van Windows kopen. En de computerwinkel (en -fabrikant) ziet u natuurlijk ook die zware pc kopen.

De hardware-industrie en de software-industrie hebben op die manier daarom een soort pact gesloten om u er elke paar jaar van te 'overtuigen' dat u een nog zwaardere pc of laptop nodig hebt. Daarom verkopen ze u steeds Windows erbij op een nieuwe pc, en geen Linux. Want dan zou blijken dat u die nieuwe pc helemaal niet nodig hebt!

Dit moest ik even kwijt toen ik dit oude laptopje van een jaar ot tien, vijftien geleden weer eens naar volle tevredenheid aan de praat kreeg met Damn Small Linux. En dan wel de allernieuwste versie van Damn Small Linux. Het is maar dat u zich dit realiseert voor u weer een nieuwe, zware, computer gaat kopen.

Balkenende in China

Onze premier, JPB, heeft de openingsceremonie van de Olympische Spelen bijgewoond. Daar heb ik al eerder iets over geschreven en dat laat ik nu rusten. Maar verder heeft het afgelopen weekend helaas weer moeten bewijzen dat onze premier zich verre van representatief gedraagt. Het was in Peking eigenlijk meer dan een beetje gênant om hem te zien optreden.

Op zaterdag bezocht onze premier het Olympische dorp. Hij kreeg bij de ingang een mooi cadeau aangeboden, maakte een twintigtal buiginkjes en werd er toen discreet op gewezen dat hij het cadeau achterstevoren hield. Hij lachte luid en zei iets wat erop leek alsof hij deze kant ook wel mooi vond. Na wat onhandig gescharrel van zijn kant, werd het cadeau door een van de aanwezige Chinese dames met de juiste kant naar de camera gezet.

Ik vind dat zoiets niet kan als je al zolang premier van een land bent. Heeft deze man nu werkelijk nooit een grondige coaching in "optreden in het publiek" gehad? Of heeft hij die wel gehad maar er niets van geleerd? Ik dacht toch echt dat de RVD ook nog eens instructies gaf voor dit soort openbare ontmoetingen.

Nog gênanter vond ik de ontmoeting met zijn Chinese ambtsgenoot. Hij rende op de verschrikte Chinees af, greep diens hand als of hij hem met een judogreep wilde vloeren, en begon die hand dermate heftig te schudden dat de Chinese premier niet alleen met moeite zijn evenwicht kon bewaren, maar ook zijn eeuwige glimlach verdween en plaats maakte voor een soort angstige grijns. Tegelijkertijd maakte JPB weer een zeer groot aantal snelle buiginkjes, die de angst voor een judo-aanval ongetwijfeld vergrootten bij zijn ambtgenoot.

Dit vond ik echt een dieptepunt in het optreden in het openbaar van onze premier. Als hij een informele ontmoeting buiten het zicht van de camera heeft, moet hij zelf maar weten hoe hij zich gedraagt. Of wanneer hij Nederlandse atleten ontmoet mag hij van mij ook zijn gang gaan op zijn eigen manier.

Maar hoe kun je nu verwachten dat de Chinese premier het gesprek met onze premier serieus neemt, wanneer de eraan voorafgaande begroeting voor het oog van de wereldpers een soort Laurel-en-Hardy-achtige vertoning is.

Ik weet niet wat we eraan moeten doen. We zijn gezegend met een premier die zijn papierwerk misschien wel goed doet (daar weet ik te weinig van), maar die zich in het openbaar geen houding kan geven.

Ik dacht dat het soort hoogwaardigheidsbekleders als een premier zorgvuldig begeleid werd door bijvoorbeeld de RVD. Dit blijkt niet het geval te zijn. Onze premier heeft ons land te kijk gezet, voor het oog van de wereld, en dat neem ik hem kwalijk.

Jezus en Paulus

Vanochtend stond er in "Trouw" een interessant artikel. Een Zweedse schrijfster en filmmaakster, Lena Einhorn, heeft een boek geschreven dat er - kort door de bocht - op neerkomt dat Jezus niet aan het kruis gestorven is, maar uit Israël verbannen is, en na zijn verbanning als Paulus weer teruggekeerd is.

Dit soort theorieën, want de ware gang van zaken zullen we nu eenmaal nooit te weten komen, is altijd interessant. Als ik de samenvatting in "Trouw" goed begrijp heeft ze wat moeten schuiven met een aantal tot dusverre als juist veronderstelde jaartallen, en viel er toen veel op zijn plaats.

Dus Jezus gooide het op een akkoordje met de autoriteiten en verdween een aantal jaren uit Israël. Die tijd heeft hij niettemin nuttig gemaakt met het elders verspreiden van het Christendom. Als we willen geloven dat Jezus de Zoon van God was is de theorie van Lena Einhorn wel moeilijk te bevatten, maar we zullen die theorie toch serieus moeten nemen en - zo mogelijk - onderzoeken. En we kunnen hem pas verwerpen wanneer de onjuistheid ervan bewezen is. Zo is het nu eenmaal.

Een belangrijk punt dat door Lena Einhorn opgehelderd zou zijn, is dat Jezus in de werken van de vooraanstaande Romeinse geschiedschrijver Flavius Josephus in het geheel niet voorkomt. Zo'n punt kun je niet zonder meer passeren. De als Messias en Zoon van God geziene figuur zou niet belangrijk genoeg om te beschrijven in de serieuze geschiedschrijving. dat is erg moeilijk te begrijpen. Met de Romeinen heeft Jezus volgens de evangelies toch immers wel een aantal appeltjes geschild.

Dus naast het 'bewijs' dat Jezus een gewoon mens was (de "Dode Zee-rollen" van Qumran) en het 'bewijs' dat Jezus getrouwd was met Maria Magdalena (de bronnen van Dan Brown's 'Da Vinci Code') is er nu dus ook het 'bewijs' dat Jezus en Paulus een en dezelfde figuur waren (Lena Einhorn) en dat Jezus (dus) niet aan het kruis gestorven kan zijn.

Eerst even rustig wachten op de weerwoorden van de diverse kerken (theologen). Want de andere kant van de zaak moet ook belicht worden voor we het verhaal serieus kunnen nemen.

Aan de ene kant is het prettig dat deze theorie door een serieus te nemen schrijfster gepubliceerd is. Dan kunnen we hem niet op voorhand verwerpen als fictie. Aan de andere kant is het vreselijk jammer dat Dan Brown deze theorie niet ontwikkeld heeft.

Het zou zo'n spannend boek en zo'n mooie film hebben kunnen worden. Voor een eventuele verfilming zitten we nu vast aan Lena Einhorn. Zij is zelf immers filmmaakster.

Healaas een gemiste kans dus voor Dan Brown en Sony Pictures!

Rookverbod

Sinds 1 juli is onze horeca officieel rookvrij. De terrassen zijn nu weliswaar volledig vergiftigd door rook, want onze wetgever vond het blijkbaar niet nodig om de bezoekers en het personeel daar ook te beschermen. Ik kan er niet bij, maar daar durft onze wetgever blijkbaar niets aan te doen.

Binnen is het nu wel officieel rookvrij. Officieel, want een aantal gestoorden uit de horecabranche negeert het rookverbod gewoon, en is daar nog trots op ook. Wat een horecaffers. Ze verschijnen trots met peuk in de hand in de media. De trucs zijn allemaal ver beneden de maat en uiterst doorzichtig.

Een van die kerels kreeg het idee om "als protestactie" in zijn cafe een week later te beginnen ket het rookverbod. De afgelopen 200 jaar of zo waren blijkbaar niet lang genoeg voor deze verslaafde. Controleurs bleven er weg.

Een andere minbegaafde horecaffer mende dat hij ongestraft een godsdienst op kon richten waarin "de god van de tabak" aanbeden wordt. Godsdienstoefeningen vinden dagelijks tijdens de openingstijden plaats in zijn cafe, dat hij nu een kerk noemt. Dit soort lui zou je gewoon als kleine jongens over de knie moeten leggen en een flink pak slaag moeten geven.

Helaas zijn ook daar de controleurs nog niet verschenen. Want handhaving van wetten tegen lui die als groep optreden tegen het gezag durven we in dit land blijkbaar nog steeds niet aan.

Dan zijn er nog horecaffers die een soort afzuiginstallatie hebben laten aanbrengen in hun cafe, "waar de lucht zuiverder is dan in een rookvrije ruimte". Ze hebben zelfs een instituut-voor-list-en-bedrog ingehuurd om hierover een rapport op te stellen. Je zal je daar maar voor lenen!

En ons nieuwe kerkgenootschap heeft ook al een advocaat-voor-kwade-zaken ingehuurd om een rechtzaak te beginnen zodra de controleurs naar binnen durven. Over de knie met die lui, inclusief die advocaat. We hebben hier niet een serieuze vorm van rechtspraak opgezet om z'n tijd te laten verdoen met lui die hun verslaving als een godsdienst willen verkopen.

Dames en heren opsporingsambtenaren, ga naar die "kerk" en deel daar de hoogst beschikbare boete uit. En sluit die tent als ze niet binnen de termijn betalen. En deel ook een fikse boete uit aan die lui met die afzuigkap. Allemaal flauwekul. Rookverbod is rookverbod. Als dit soort uitwassen niet in de kiem gesmoord worden komt er hier nooit een echt rookverbod. Het aantal"kerken" zal als paddenstoelen uit de grond rijzen en fabrikanten van afzuigkappen zullen goede zaken gaan doen.

Gelukkig hebben we ook nog een aantal nette horeca-ondernemers die nu geen rokers meer tolereren. Maar de uitwassen moeten snel aangepakt worden. Het verbod is er. Nu nog de opsporingsambtenaren met ballen!

Inburgeren

Het is zover: Mijn vrouw moet inburgeren. Ze heeft haar brief deze week gehad. Niet dat ze niet al lang ingeburgerd is. Toen er ooit een voorbeeldexamen op tv was maakte ze dat een stuk beter dan ik, dus nodig is het niet. Maar daar ga ik niet over. Daar gaat de gemeente over, en die vindt het blijkbaar nodig.

Wat ik wel uiterst storend vind, is dat de overheid voor de potentiële inburgeraars een aantal websites heeft opgezet die ver onder de maat zijn, en waar eigenlijk helemaal niets op staat dat niet ook al in de uiterst summiere brochure staat. maar waar je wel een mega-computer met een multi-processor voor nodig hebt.

Er bestaat bijvoorbeeld - volgens de brochure - een lijst met diploma's en certificaten die vrijstelling geven van het examen. Leuk. Mijn vrouw heeft toen ze kort in Nederland was een talencursus voor gevorderden gevolgd. Ze wilde dus graag weten of die cursus aan de (vage) eisen voldoet. Op naar www.hoemoetikinburgeren.nl dus (wie verzint die stomme lange namen voor url's toch altijd?) en even kijken. "Deze website is opgeheven" prijkte er op haar scherm, en ze werd doorgelinkt naar www.hetbegintmettaal.nl, ook al zo'n leuke url.

Maar daar staat die lijst niet op. Dan maar even naar www.checklistinburgering.nl Helaas, ook al niets waar je wat aan hebt. Nou, dat certificaat dan maar meesturen en dan moeten ze bij de gemeente maar beslissen. Maar we weten allemaal wat daar uitkomt: Bij de gemeente durven ze geen beslissingen te nemen, en dus zal het zonder twijfel het veiligst zijn om het certificaat maar onvoldoende te verklaren.

Nou, dan waarschijnlijk op naar dat examen. Wat zal ze trots zijn wanneer ze het gehaald heeft. Echt ingeburgerd! Dat kan ik als Nederlander die al zijn hele leven in dit land woont niet van mezelf zeggen, want dat examen op tv maakte ik onvoldoende.

Nu nog even wat over die sites: De belangrijkste site is dus opgeheven, en de site waarnaar je verwezen wordt bevat geen informatie van betekenis. Dan staat er ergens nog een proefexamen. Helaas. daarop lopen zowel mijn computer als die van mijn vrouw vast. Leuke service van de overheid!

Wie heeft die sites nou eigenlijk opgezet? Dat zou ik toch wel eens willen weten. Ikzelf heb ook een uitgebreide website, maar daar staat toch echt alles op wat er op de index-pagina's beloofd wordt. En daar loopt geen enkele computer op vast. Eenvoudig, maar effectief. Geen resources vretende java-applets, flash en andere flauwekul. Gewoon html, met hier en daar een enkel stukje javascript. Nooit klachten gehad.

Maar voor die sites voor inburgeraars heb je de allernieuwste apparatuur nodig, met terabytes geheugen en razend sterke processoren, terwijl ze toch echt geschikt zouden moeten zijn voor de eenvoudige computer van de gemiddelde inburgeraar. Of niet? Zijn ze soms alleen voor de overheid zelf bedoeld, om leuk mee te spelen? Leve de ict bij de overheid!

Zielige apothekers

Ik kan me behoorlijk ergeren aan de boosheid van de apothekers, omdat het de zorgverzekeraars nu (in tegenstelling tot de overheid in het verleden) gelukt is om door goed onderhandelen de prijs van een aantal medicijnen tot 95% omlaag te krijgen.

De arme apothekers klagen nu steen en been en roepen dat ze failliet gaan. Het zij zo, als dat de consequentie is van het snijden in woekerwinsten. Laten we eens kijken wat de apotheker allemaal deed en doet voor zijn hoge winstmarges en bonussen.

Eerst maar eens het (verre) verleden. Toen bereidden de apothekers een groot deel van de medicijnen zelf. Voorwaar geen geringe verantwoordelijkheid. Daar mocht best een goede beloning tegenover staan, want het was zeer verantwoordelijk werk en er konden de apotheker schadeclaims boven het hoofd hangen.

Maar hoe is het nu? De apotheker is nu niet meer dan een drogist, of eigenlijk een supermarkt. Hij bestelt zijn medicijnen in - streng op kwaliteit gecontroleerde - gesloten verpakkingen en legt die (nog steeds gesloten) op de toonbank. Hij loopt daarmee geen enkel risico. Niemand zal het immers in zijn hoofd halen een apotheker aan te spreken wanneer een farmaceutisch bedrijf een fout bij de fabricage van een medicijn gemaakt heeft.

Waarom zou de apotheker nu dan nog een hogere marge dan de drogist of de supermarkt moeten vangen? Of waarom zou er dan nog eens een bepaald bedrag per recept door de overheid betaald moeten worden? Kruidvat of C1000 krijgt toch ook geen vast bedrag per kassabon van de overheid?

Nu werd er in het verleden nog wel eens de nadruk gelegd op het feit dat de apotheker alle recepten controleert op ongewenste bijwerkingen met andere door de patiënt gebruikte medicijnen. Maar dat is maar betrekkelijk. Niemand wil toch beweren dat de apotheek ook weet wat ik nog bij het Kruidvat of bij de Etos koop aan geneesmiddelen? Hij heeft e er in iedergeval nooit naar gevraagd.

Kortom, geef de apotheker een drogistenmarge of een kruideniersmarge (ze zullen dan wel kiezen voor het eerste) en als ze daar niet tevreden mee zijn sluiten ze hun business maar. Het wordt sowieso hoog tijd voor de internet-apotheek.

Niet voor niets is het aantal apotheken sinds 1997 van 1500 naar 1900 gestegen! het is een uiterst lucratieve business, met winstmarges van honderden procenten. Die sector mag best eens gesaneerd worden.

Het is alleen te hopen dat die honderden miljoenen die nu bespaard worden op medicijnen niet rechtstreeks naar de bestuurders van de ziektekostenverzekeraars gaan, want dan komen we niet echt verder.

Vakantie in Duitsland

We kunnen van Duitsland denken wat we willen, maar een goed vakantieland is het zeker. Als voorbeeld noem ik in het bijzonder de horeca.

Ik kom net terug uit een mooi en rustig "Kurort" in Duitsland, en ik heb nooit duurder gegeten dan voor € 20 per persoon. Maar dat laatste was eigenlijk een "uitspatting". Een groede een-gangs maaltijd met een drankje kostte mij nergens meer dan € 10 per persoon. En dan heb ik het toch echt over restaurants met een keurige bediening en katoenen servetten.

En geen gezeur, zoals hier in Nederland bij twee pannenkoeken voor € 16,50, waar ze het lef hadden om bij het afrekenen te vragen (toen ik betaalde met € 20) "Hoeveel wilt u terug hebben?". "De rest natuurlijk", was mijn vanzelfsprekende antwoord.

Maar niet alleen de horeca is aantrekkelijker dan in Nederland. De cent bestaat er nog, zoals het hoort. Dus in de winkel krijg je netjes een cent terug wanneer je € 9,99 moet betalen. Dat gegraai na de invoering van de euro kennen ze daar dus niet.

Je wordt in hotels (en winkels) ook nog beleefd te woord gestaan, en niet zoals mij hier in een hotel overkomen is, "Dat is op de tweede verdieping." We hebben het dan, voor de duidelijkheid, over een driesterrenhotel. Ik vraag me dan wel eens af waar die drie sterren op gebaseerd zijn.

Verder had ik tijdens mijn vakantie bij de oosterburen gratis internet op de kamer. Dat wordt in Duitsland ook steeds vanzelfsprekender. Hier vind je in het gunstigste geval een "KPN Hotspot", waar je vele euro's mag neertellen om even naar je e-mail te kijken.

Nee, onze horeca kan nog heel wat leren van de collega's bij de oosterburen. Vroeger sprak men hier over de horecaf. Toen kon je nog spreken over "horecaffers" (uitgesproken met een k). Nu probeert onze horeca te overleven door te gaan voor het korte, makkelijke geld. We zullen zien hoe lang ze dat volhouden! Mij zien ze er niet vaak.

War and Remembrance

Ik heb hier eerder geschreven over "Winds of War", een boek van Herman Wouk dat als tv serie verfilmd is. Die serie is nu voor een prikje in Nederland te koop. Hij stopt na de aanval op Pearl Harbor, wanneer Amerika in de oorlog betrokken raakt. En daar wordt de draad weer opgepakt in het vervolg "War and Remembrance". Die serie is vijf jaar na de eerste gemaakt.

Ik heb het boek niet gelezen, maar de hele set miniseries (in totaal 50 uur!) gezien. "War and Remembrance" is in Nederland niet op dvd te koop. U zult de 12 dvd's (twee sets van 6) daarom in Amerika moeten bestellen. U krijgt dan echter een regiovrije set dvd's, met Engelse ondertiteling.

Het is even wennen na "Winds of War", want een aantal acteurs en actrices zijn vervangen door anderen. Misschien omdat dezelfde acteurs / actrices vijf jaar later niet beschikbaar waren. Maar de kwaliteit heeft daar niet onder te lijden gehad. Integendeel, denk ik.

In deze set zien we de rest van de oorlog, weer voornamelijk door een Amerikaanse bril, maar met voldoende aandacht voor de aspecten die ons als Europeanen interesseren.

In deze serie is er grote aandacht voor de holocaust, die zeer indringend gefilmd is. Het kost grote moeite om na het zien van die gedeelten bijvoorbeeld een vakantie in Duitsland te plannen. Maar die holocaust mag nooit vergeten worden. Je ziet - en dat maakt echt grote indruk - hoe het Hitler-regime plannen maakt, en voor een deel uitvoert, om alle joden te vernietigen. Systematisch, met een even systematische registratie.

Je kunt het wederom nauwelijks geloven. En je zou het ook niet geloven wanneer je deze beelden, voor een deel afkomstig uit documentaires, niet gezien hebt. Eigenlijk is het allemaal zo bizar dat je bijna het "Wir haben es nicht gewusst" van Duitsers die na de oorlog terecht stonden, zou geloven.

Herman Wouk heeft dit deel zo aangrijpend kunnen maken doordat een paar van de joodse hoofdpersonen langzaam maar zeker in de holocaust verzeild raken.

Maar het op een integere, maar harde, manier enkele malen durven verfilmen van een vernietiging van een trein vol mensen, vanaf de aankomst van de trein tot en met het begraven (later cremeren) van de slachtoffers verdient groot respect voor de makers van de serie. Tegelijkertijd zijn die gedeelten dermate ongelofelijk dat ze de serie tot een "must" maken, om de kijker eens en voor al te laten zien hoe de holocaust werkelijk was.

Er zijn wat delen (vooral de delen die betrekking hebben op de onderlinge relaties van de hoofdpersonen) die wat korter hadden gekund, maar de serie is als geheel bijzonder sterk.

Het is dan ook onbegrijpelijk dat deze serie, na "Winds of War", niet in Nederland op dvd is uitgebracht. Je zou bijna denken dat daar iets achter steekt.

Islam hype, hoe lang nog?

Onze Islamitische landgenoten profileren zich vaak opvallend als Islamiet en storen daarmee sommige Christelijke medemensen.
Ze gaan iedere vrijdag naar de moskee, en luisteren daar naar donderpreken, volgen daarnaast vaak nog Islam-onderricht, de vrouwen dragen hoofddoekjes en enkele exemplaren dragen zelfs boerka's. Vult u het zelf maar aan.

Hoe lang gaat dit nog duren?

Denkt u eens terug aan de tijd waarin de Christenen in Nederland hun religie ook bijna fanatiek beleden. Laten we zeggen een jaar of vijftig, zestig geleden. De kerken zaten stampvol op zondag. Je werd er op aangekeken wanneer je niet naar de kerk ging. De meeste scholen hadden verplicht (christelijk) godsdienstonderwijs en vrijwel iedere katholiek droeg een kruisje om zijn nek.

En - niet te vergeten - de pastoor kwam bij jonge gezinnen jaarlijks langs om hen eraan te herinneren dat het weer (hoog) tijd was voor gezinsuitbreiding. Dit leidde to katholieke gezinnen met veel kinderen, soms wel twaalf. Zo werd het geloof nog eens goed verspreid! En in het buitenland was daar de missie en de zending, die - in Afrika en Azië - het Christendom op voor mij onduidelijke wijze verspreidden.

Wat het laatste betreft: aan Indonesië kunnen we zien dat de missie en zending hun hoge doel nooit bereikt hebben. Integendeel, zou ik zeggen.

Maar ook verder gaat het niet best met het actieve belijden van het Christendom: De ene na de andere kerk wordt gesloten of omgebouwd tot een cultureel centrum. De mensen werden Christelijk "op rolletjes" zoals men zei in de vorige eeuw. Van enig fanatisme was en is geen sprake meer, de pastoor wordt het huis uit gegooid als hij het waagt zich met de gezinsplanning te bemoeien en de kruisjes rond de nek zijn verdwenen.

De Islam loopt nu dus gewoon een jaar of vijftig achter. Is er hier iemand die gelooft dat over een generatie of twee dat fanatisme er nog steeds is? Dat al die vrouwen en meisjes dan nog steeds met hoofddoekjes lopen en dat de moskeeën dan nog steeds stampvol zitten op vrijdag?

Ik geloof er niets van. Tegen die tijd zijn ook de moskeeën leeg gestroomd en belijden de meeste moslims hun geloof ook "op rolletjes". Nog even geduld dus, en we kunnen werkelijk vredig met elkaar samenleven. En zo hoort het ook. Want er is natuurlijk niets mis met iemand die een andere religie aanhangt. Als het maar niet fanatiek gebeurt. En dat geldt ook voor het Christendom.

Tenslotte: Als we nog wat verder terug gaan in de geschiedenis kunnen we lezen hoe het Christendom hier destijds door Karel de Grote verspreid is. Je kon toen kiezen: Je laten dopen of onthoofd worden. Volgens welingelichte kringen was de rij wachtenden op een onthoofding toen langer dan de rij wachtenden op de doop...

Gefeliciteerd, Ierland!

De Ieren hebben als enigen mogen stemmen, in een referendum, over de licht opgepoetste, maar eigenlijk vrijwel ongewijzigde Europese Grondwet. En de Ieren hebben kennelijk aangevoeld dat zij "the voice of Europe" waren, want zij hebben tegen gestemd! De andere EU-landen, waar regeringen en/of parlementen hun kiezers genegeerd hebben en het verdrag - zonder een raadpleging van de kiezers aan te durven - hebben goedgekeurd, staan nu in mijn ogen te kijk.

Meneer Balkenende en zijn vrienden hebben het ook niet aangedurfd om opnieuw een referendum te houden, hoewel de politiek er wel om gevraagd heeft, en ziedaar. De enigen die wel mochten spreken hebben het geluid van de gemiddelde Europeaan duidelijk laten horen. NEE.

Leuk dat de EU er is, in sommige opzichten, maar genoeg is genoeg. Hup, tien landen erbij, hup Turkije in de wachtkamer, en ga maar door. De heren doen maar zonder iemand te raadplegen.

Welnu heren in Europa, meneer Barosso voorop, hier is de stem van Europa: NEE!

Zoals we allemaal weten is het verdrag van Lissabon, de opgepoetste grondwet, nu van tafel. Alle lidstaten moesten immers instemmen. Een lidstaat doet dat niet. Dat is genoeg. Wat nu? Niets bijzonders. Gewoon doorgaan zoals het al zeer vele jaren gaat. Daar is op zich niets mis mee. De besluitvorming blijft dus moeizaam en traag en dat is maar goed ook.

OK, nu terug naar de werkelijkheid: Vanavond op het journaal zien we ongetwijfeld allerlei politici die het NEE van Ierland zullen proberen te bagatelliseren.
Meneer Balkenende natuurlijk voorop. Maar dat zal niet veel uithalen. Het verdrag is nu van tafel. Punt uit. En bij een volgende poging om Europa een grondwet door de strot te duwen gaat Ierland weer naar de stembus, want de Ierse de grondwet schrijft voor dat er voor dit soort belangrijke beslissingen ALTIJD een referendum gehouden moet worden.

Wat zal ik vannacht lekker slapen.

De Aus EeePC

Ik was zo langzamerhand aan een nieuwe computer toe, en ik had onlangs een Asus EeePC gezien. Ik had de 701 versie gezien, dat wil zeggen met een 7 inch scherm. Je kunt hem dus bijna in je binnenzak stoppen. Maar maak vooral niet de fout on dit fraaie apparaat een "gadget" te noemen, want het is een echte computer, zij het niet zo'n krachtige. maar hij kan alles wat ik met een computer wil.

En een van de zeer aantrekkelijke kanten ervan is, dat er een distributie van Linux op staat, dus dat je niet wordt opgescheept met Windows® Vista®. Nu komt er binnenkort wel een versie met Windows XP, maar je zou wel gek zijn wanneer je deze prachtige kans om Linux goed te leren kennen liet lopen.

Nu moet u ook weer niet denken dat je Linux in een uurtje onder de knie hebt, want zo is het nu ook weer niet. Je zult een paar weken hard moeten studeren,en dan blijven er nog een aantal dingen over die niet willen lukken of die je (nog) niet begrijpt.

Zo moet je als ex-Windows-gebruiker erg wennen aan de manier waarop software geïnstalleerd moet worden onder Linux. Maar alles went. Verder moet je eraan wennen dat je sommige opdrachten via een terminal-scherm (een zwart "cmd" scherm) moet geven. Maar dan heb je een PC die niet meer vastloopt, om eens wat te noemen. Want dat is mij in ieder geval nog niet overkomen. Met Windows lukt dat toch zeker binnen een week.

Ik ben nog hard aan het studeren. Zo is het me nog niet gelukt mijn Canon S300 printer te installeren en werkt de spellingscontrole van Open Office org ook nog niet. Maar onder Windows ergerde ik me er altijd aan dat de computer allerlei dingen deed waar ik nooit om gevraagd had. Het ziet ernaar ut dat dat onder Linux veel minder het geval is.

Kortom,als u niet zo'n vreselijke krachtpatsder van een computer nodig hebt (en waarvoor hebt u die eigenlijk nodig?) moet u beslist dit kleine krachtpatsertje eens gaan bekijken!

Memorabele uitspraken

We kennen allemaal wel een aantal fraaie uitspraken uit boeken, films of van de tv. Zo is de uitdrukking " .. an offer he can't resist .. " na "The Godfather" een gevleugelde uitspraak geworden en hebben ook Van Kooten en De Bie een aantal fraaie uitspraken aan onze taak toegevoegd. U kent ze zelf even goed als ik.

Toch heeft iedereen zijn persoonlijke favorieten. Zo blijf ik de een kort dialoog-fragment uit een oude film de fraaiste uitspraak vinden die ik in mijn - toch niet meer zo heel jonge - leven gehoord heb. Die uitspraak kwam voor in een oude Amerikaanse film, nog in stemmig zwart-wit, uit de jaren '60 (schat ik) van de vorige eeuw. Maar die film had een Franse titel omdat hij gemaakt was naar een Frans boek.

Het betreft de film "Aimez vous Brahms", naar het boek van Francoise Sagan. Ik heb dat boek zelf nooit gelezen, dus ik weet niet of deze fraaie uitspraak er in voorkomt, of dat hij aan de fantasie van de scenarioschrijver ontsproten is.

In die film, waarvan ik me verder overigens niets meer herinner, komt een scene voor, waarin een vrouw aan een man vraagt (en ik weet zeker dat dat in het Engels gebeurde): "Do you like Brahms?" De - kennelijk ongeletterde - man vraagt daarop: "What are Brahms?" De vrouw zet vervolgens een grammofoonplaat op van het derde deel uit de derde symfonie van Brahms en zegt na enige seconden "Those are Brahms!"

Ik vind dit nog steeds het beste stukje dialoog dat ik in mijn leven ben tegengekomen. Omdat ik daar vandaag, onder het luisteren naar die derde symfonie van Brahms, weer aan moest denken schrijf ik het nu maar eens op in dit blog.

Hind

Hind heeft de finale van het Eurovisie songfestival niet gehaald. Ik vond vorige keren de Nederlandse inzendingen dermate beneden de maat dat ik het niet behalen van de finale goed kon begrijpen. Maar deze keer behoorde Hind toch echt tot de beste 10 van de 19 presentaties en zou zij een plaats in de finale verdienen.

In plaats daarvan zijn een aantal inzendingen van een bedenkelijk laag niveau wel doorgegaan. Zo was daar uit Israel weer een twijfelachtig figuur, waarvan niet op het eerste gezicht vast te stellen was of hij 'slechts' homo was of, naar goede Israelische traditie voor het songfestival, transsexueel.

Verder waren er uit het voormalige Joegoslavie, dat tegenwoordig per provincie meedoet, ook enkele bedroevend slechte inzendingen, had Rusland een paar nondescripte figuren gestuurd die nodig eens op zangles moeten en ga zo maar door.

Hoe komt het nu dat Hind, een van de weinigen die een serieus liedje zong, niet aan de finale mag meedoen en een groot aantal narren zonder noemenswaardige inbreng wel?

Ik denk dat een van de belangrijkste oorzaken is dat er geen vakjury meer is, en iedereen met een minkukel mag meestemmen. Hoe verklaar je anders dat al die narren wel doorgaan en de meeste zangers en zangeressen niet?

Of is het Europese publiek racistisch en wordt er niet gestemd op een gekleurde zangeres uit ons land?

Hoe dan ook, ik ga niet naar de finale kijken. Niet alleen omdat Nederland daar niet in staat, maar vooral omdat het niveau van de meeste bijdragen ver onder het absolute nulpunt van goede muzikale smaak ligt.

Ik heb mijn hart weer gelucht! Hind heeft het goed gedaan. Ze hoeft zich beslist niet teleurgesteld te voelen. Ze heeft gewoon goed gezongen. Liever niet in de finale dan met een smakeloze, onmuzikale act!

De Quad ESL 57

Quad is een in Nederland relatief onbekend merk van geluidsapparatuur in het topsegment van de markt. In dit stukje gaat het uitsluitend om de elektrostatische luidsprekers van Quad, en wel de eerste versie.

In 1956 toonde Peter Walker aan de pers zijn experimentele versie van een elektrostatische luidspreker. Het revolutionaire van de constructie was het vervangen van de trillende conus, die tot dantoe altijd uit 'karton' of licht metaal gemaakt werd, door een kunststof vel dat trillende bewegingen maakt door variaties in een eromheen liggend elektrisch veld. (Dit alles is uiteraard zeer vereenvoudigd weergegeven).

Peter Walker had daarmee een luidspreker geconstrueerd waarvan het bewegende deel massaloos was. Daardoor was vervorming van het geluid, ook bij muziek die zeer gevoelig is voor vervorming, zoals piano en orgel, niet meer hoor-of meetbaar. Ook complexe klanbeelden zoals opera's met grote orkesten voldeden aan de reklameleus 'the closest approach to the original sound'.

In 1957 kwamen de esl's bij Quad in productie. Ik heb een paar gekocht in de zeventiger jaren van de vorige eeuw.

Afgelopen vrijdag weigerde een van deze apparaten dienst en ben ik eens gaan luisteren naar wat op dit moment als de top op luidsprekergebied beschouwd wordt. We hebben het dan over luidsprekers die per paar een prijskaartje van vijf cijfers in euro's voor de komma hebben.

Het klonk mooi, maar ik miste toch echt iets in de hogere middenregionen. Enigszins teleurgesteld over deze luidsprekers (met een zeer hoge prijs) ben ik het internet gaan afzoeken. In de eerste plaats ontdekte ik dat voor de technologie uit 1956 nog steeds 1000-2000 euro op veilingsites betaald wordt. Dat is dus grofweg wat er destijds voor betaald is. De Quad esl's 57 zijn dus waardevast!

In de tweede plaats vond ik een liefhebber die deze wonderen van technisch repareert. Een mailtje naar hem leverde een tip op over het mogelijke probleem met mijn exemplaar.

Om kort te gaan had ik weer een perfect functionerend paar na een uurtje knutselen.

En nu luister ik weer naar mijn oude vertrouwde Quad ESL'S met de technologie uit 1956. Technologie die volgens mijn waarneming nog steeds niet overtroffen is. Mogelijk is het resultaat inmiddels geevenaard, maar niet door die speakers met een prijs bestaande uit vijf cijfers voor de komma! Haast niet te geloven, maar het is een keihard feit.

Winds of War

In dit seizoen zijn er altijd allerlei oorlogsfilms te koop en op tv te zien. Ik heb me dit jaar laten verleiden tot de aankoop van de tv-serie uit de jaren '80 van de vorige eeuw "Winds of War". Ik moet hem destijds ook op tv gezien hebben, maar ik weet er nog maar weinig van. De serie, gemaakt naar het boek van Herman Wouk, is het aanzien meer dan waard.

Deze serie verschilt van zoveel andere series en films die in de oorlog spelen door de goede begrijpelijkheid van het ontstaan en de ontwikkeling van de tweede wereldoorlog. Dat is in hoofdzaak te danken aan het door de auteur opvoeren van een fictieve familie, die allerlei contacten binnen de politiek en binnen het leger heeft. En omdat het een Amerikaanse serie is, heeft deze familie aanvankelijk ook nog diplomatieke contacten met Duitsland, waardoor de Duitse standpunten die tot de oorlog hebben geleid ook goed naar voren komen.

De rolbezetting is sterk en de handeling is geloofwaardig, en voor grote delen op de werkelijkheid gebaseerd. En alles wordt op een voor leken begrijpelijke manier gepresenteerd. Dat er ook nog wat romantiek in zit moeten we de makers maar vergeven. Het is bovendien en welkome afwisseling binnen het oorlogsgebeuren. En ca. 15 uur oorlog en politiek is nu ook niet bepaald aantrekkelijk!

Herman Wouk heeft zelf het scenario geschreven omdat hij over vorige verfilmingen van zijn werk zeer ontevreden was. Het boek wordt dus optimaal gevolgd.
Wanneer de serie u, net als mij, goed bevalt en u na die 15 uren kijken, die eindigen met de aanval op Pearl Harbour, zou willen weten hoe de oorlog zich verder ontwikkelde, heb ik goed en slecht nieuws.

Het goede nieuws is dat er een vervolg is. Herman Wouk heeft destijds zijn boek in twee delen gesplitst. Het eerste boek is "Winds of War" en wordt door deze serie behandeld, die nu overal te koop is.

Nu het slechtere nieuws: Van het tweede boek "War and Remembrance", dat de rest van de oorlogt behandelt, is ook een tv-iserie gemaakt, die niet zes, maar zelfs twaalf dvd's omvat. Maar mensen die het beter kunnen weten dan ik hebben mij verzekerd dat die tweede serie in Nederland niet te koop zal zijn. In ieder geval niet binnen afzienbare tijd. Er schijnen onoverkomelijke problemen met de rechten te zijn.

Die serie moet u dus in de VS bestellen. Maar aangezien die serie, volgens dezelfde bronnen, geen regiocodereng bevat en Engelse ondertitels heeft, is het nu met de lage koers van de dollar ook weer niet zo erg slecht nieuws. DVD Pacific schijnt de beste plaats te zijn om hem in Amerika te kopen. En daar heb ik de twee sets van ieder 6 dvd's dan ook besteld. Nu maar afwachten wanneer ze komen. Dan zit ik nog eens 12 avonden kennis te nemen ("genieten" vind ik in dit verband een ongepast woord) van de achtergronden van de tweede wereldoorlog, op begrijpelijke wijze gepresenteerd.

Ik heb begrepen dat een aantal rollen in die tweede set door andere acteurs gespeeld worden. Dat zal even wennen zijn. Maar regie en productie zijn in dezelfde handen als van "Winds of War". Dezelfde kwaliteit is dus min of meer verzekerd. Ik kan de (eerste) serie van harte aanbevelen, en u ervoor waarschuwen dat het bekijken ervan tot een lichte verslaving leidt! Misschien ziet u hier ook nog eens hoe het vervolg eruit ziet.

Arme Connexxion

De vervoersbedrijven, zoals Connexxion, hebben gezegd dat ze geen geld hebben om bij te dragen aan de geflopte ov-chipkaart. Verder bij te dragen moet ik eigenlijk zeggen. Het zal er dus wel op uitdraaien dat we een chipkaart krijgen die gekraakt kan worden, waardoor de criminele medemens op uw en mijn kosten het openbaar vervoer in gaat.

Tot dusverre vond ik die vervoersbedrijven ook wel eens zielig omdat ze geen geld hebben, maar sinds gisteren is dat veranderd. Toen heb ik in de krant moeten lezen dat het arme en zielige, op de afgrond van het faillissement balancerende Connexxion, aan een vertrekkende bestuurder een vertrekpremie van ruim € 800.000 heeft meegegeven.

Het valt dus nogal mee met de armoede van Connexxion. Ze willen daar gewoon niet meewerken aan een voor de consument veilige kaart. Dat zou natuurlijk anders zijn wanneer criminelen op kosten van de vervoersbedrijven zouden kunnen reizen met een gekraakte ov-chipkaart.

En zo blijkt alles uitsluitend om het (grote) geld te draaien en kan de klant (consument) het verder zelf uitzoeken. Die ov-chipkaart komt er echt wel, zodra het misbruik maar niet gaat ten kkoste van de mooie bonussen van managers. Zal ik het moment nog meemaken waarop de consument dit soort misstanden niet langer pikt en het ov links laat liggen?

Tradities rond 4 mei

Nederland heeft, helaas, totaal geen gevoel voor tradities. Zo is het geboortehuis van Rembrandt al zeer lang geleden onder de slopershamer gevallen en weten we van veel beroemde landgenoten uit het verleden niet eens meer waar ze gewoond hebben.

Maar in deze tijd van het jaar erger ik me kapot aan de manier waarop er 'gescharreld' wordt met de herdenking van de gevallenen uit de tweede wereldoorlog. Eerst is die herdenking omgezet in een herdenking van 'alle gevallenen' sinds ik weet niet precies wanneer, en daarna werden de Duitsers er nog eens bij gehaald.

Mensen, wanneer de overheid geen raad meer weet met deze belangrijke dag, schaf dan de officiële herdenking maar af. De particuliere sector neemt het echt wel over, en zeker ook op passende wijze.

De vierde mei is voor de herdenking van de gevallenen in de tweede wereldoorlog. Punt uit. Geen flauwekul met Duitsers erbij halen of andere randverschijnselen.

Als er ook een herdenking van gevallenen in Afghanistan of waar dan ook moet komen, prima, maar maak daar dan maar een aparte herdenking op een andere dag van.

Maar de eigenlijke reden voor dit stukje is een kort bericht in Trouw van vanochtend. De deelgemeente van Amsterdam, waar een graf van een onbekende gevallene staat, met een kruis erop, wil dit gedenkteken vervangen door een 'religieus neutraler' symbool.

Dit vind ik zeer ver verwijderd van 'normen en waarden'. Wat is een religieus neutraal symbool eigenlijk? Maar nog pregnanter: Heeft de aldaar (al dan niet symbolisch) begraven soldaat geen recht op een Christelijk graf? Was hij soms niet Christelijk of stamde hij niet uit een traditie waarin men op begraafplaatsen een kruis op een (militair) graf plaatste? Moet dit al dan niet symbolische graf geschonden worden?

Deelraadgemeente van Amsterdam, ik vind jullie plan walgelijk. Laat deze soldaat met rust en ga zijn graf niet schenden! Dit soort overdreven uitingen van 'democratie' worden in dit land niet op prijs gesteld.

Gutenberg helpen

Ik heb in dit blog al een paar keer de gratis literatuur, die op de Gutenberg site te krijgen is, geprezen. Maar niets is natuurlijk echt gratis. Zo'n stichting heeft servers in de lucht en andere overhead-kosten. En waarom zouden anderen al het vrijwilligerswerk moeten doen?

U kunt Gutenberg helpen door een donatie over te maken. Maar leuker is het om aan het verspreiden van de literatuur mee te werken. Dat kan door als "proofreader" mee te gaan helpen. Ga naar http://www.pgdp.net en geef u op. U krijgt dan een uitgebreide mail met instructies, maar door even naar de faq te kijken kunt u eigenlijk gelijk aan de slag.

U logt - na de registratie - in, en gaat naar de lijst met boeken die zich in de eerste fase bevindt. En daarin zoekt u een boek voor "beginners" uit, liefst een boek dat u aanspreekt.

U krijgt dan een scherm waarbij u in de bovenste helft de scan van een bladzijde uit het gescande boek ziet, en in de onderste helft de tekst, die daaruit gegenereerd is door OCR-software. En die tekst brengt u, bladzijde voor bladzijde, in overeenstemming met de scan.

Het blijkt dat ze goede software gebruiken, want je hoeft maar weinig aan te passen. U moet alleen rekening houden met de geldende normen, waarvoor u blijvoorbeeld een A4'tje kunt printen. U kunt ook een 'help' scherm openen.

En op die manier doet u iets nuttigs terug in ruil voor die gratis elektronische boeken.

Oude detectives

Ik heb al eerder gemeld dat ik graag gebruik maak van sites waar je gratis boeken kunt downloaden waarvan het auteursrecht is verlopen. Ik heb inmiddels ontdekt dat er ook nog tig sites zijn waar diezelfde boeken tegen relatief hoge prijzen verkocht worden! Kijk dus, voordat u een elektronisch boek koopt, altijd eerst of het gratis te krijgen is op Gutenbrerg, Manybooks, the Online Books Page, ebooks@adelaide en nog een paar van die fraaie sites. Ik vind het tenminste zonde om te betalen voor gratis artikelen. Al deze sites hebben RSS feeds, waarop u de nieuwe uitgaven makkelijk kunt volgen

Wanneer u dan aan het uitzoeken van elektronische boeken begint, zult u ontdekken dat daar relatief veel oude misdaadromans tussen zitten. En die zijn uiterst plezierig om te lezen. Ik heb in ieder geval al een aantal favoriete schrijvers van ruim 100 jaar geleden ontdekt. Op dit moment ben ik bijna door het zeer lezenswaardige "Mystery of a Hansom Cab" heen. Geschreven in 1886 door Fergus Hume. Hij heeft dat eerste boek in eigen beheer uitgegeven, omdat commerciële uitgevers er niet in geïnteresseerd waren. Het werd een gigantisch succes en hij heeft daarna nog tientallen andere boeken geschreven, die vroeg of laat allemaal op de bovenstaande sites zullen verschijnen. Hij gaat tot mijn favoriete schrijvers van misdaadromans behoren.

Dergelijke oude speurdersromans zijn alleen door de entourage en de aarzeling om zelfs maar toespelingen op sex te maken enigszins gedateerd. Maar omdat men in Engeland niet iedere vijf jaar de spelling herziet, zoals dat in Nederland gebeurt, lezen de romans even vlot als moderne romans. Fergus Hume had als groot voorbeeld de Franse schrijver Gaboriau, wiens boeken eveneens gratis in overvloed verkrijgbaar zijn. Verder heb ik bijvoorbeeld erg veel leesplezier beleefd aan "The Red House Mystery" van A.A. Milne.

Het leuke van die oude romans is dat het speurwerk nog met nu primitief te achten middelen gedaan moest worden. een vingerafdruk was zo ongeveer het modernste opsporingsmiddel. Geen flauwekul met hypermoderne technieken die neites meer aan het echte speurwerk overlaten.

Ik kan deze oude, maar beslist niet verouderde, detectives van harte in uw aandacht aanbevelen! Dat wil natuurlijk niet zeggen dat u de klassieke literatuur links moet laten liggen. Tsjechov, Dickens, Jane Austen, Couperus, en gaat u maar door, moet u zeker ook (gratis) gaan lezen . U zult er geen spijt van krijgen.

De Olympische Spelen

Onze premier laat weer eens zien hoe Nederland op z'n smalst eruit ziet. Hij roept nu dat hij, (bijna) wat er ook gebeurt, naar de openingsceremonie van de Olympische Spelen in Peking gaat.
Vrijwel iedere vier jaar is er een politieke rel rondom de Spelen en wordt er aan de ene of de andere kant van de aardbol geroepen om een boycot.

Dit jaar wordt er vrijwel wereldwijd geroepen om de opening te boycotten, gegeven het schandelijke optreden van China in Tibet, waar Boeddhistische monniken worden neergeknuppeld. En misschien gebeuren er nog wel ergere dingen. Dat weten we niet, want het vrije China heeft "de provincie Tibet" hermetisch voor de westerse pers afgesloten.

Laat ik duidelijk zijn: Een volledige boycot van de Spelen is niet realistisch. Daar dupeer je alleen de sportlieden maar mee, die zich er vier jaar op voorbereiden. Maar je kunt je natuurlijk wel afmelden bij alle pracht en praal en China-promotie bij de opening en sluiting, en alleen aan de sportevenementen meedoen. Dat zou mijn insteek voor Peking zijn.

Jacques Rogge denkt daar - met zijn IOC - anders over en vindt dat men niet zo moeilijk moet doen. Na de rellen in Parijs, London en Amerika (waar de vlam via een geheime route moest worden getransporteerd) moet het transport van de Olympische vlam door Tibet gewoon doorgaan, aldus Rogge. In die opvatting sleept hij onze kroonprins, als lid van het IOC, mee. Ik denk dat PWA het al lang voor gezien had moeten houden.

De Aziaat Ban Ky Moon, de chef van de VN, heeft een duidelijkere opvatting: Hij heeft gezegd dat hij helaas verhinderd is om de openingsceremonie in Peking bij te wonen. Ook binnen de EU tekent zich een groeiend aantal landen af dat de opening niet zal bijwonen. En Bush weet ook nog niet zo zeker of hij wel naar Peking gaat.

Maar JPB weet het wel zeker. Als bijna de enige regeringsleider in de vrije wereld. Hij gaat naar Pekeing. Nou ja, wanneer er voor die tijd oorlog tussen China en Tibet ontstaat misschien niet, of misschien maar heel eventjes, maar normaal gesproken gaat JPB met een stevige delegatie. "De muis die brulde".

Onze premier heeft er kennelijk niet aan gedacht dat hij PWA zou kunnen aanraden om zich ziek te melden. Of misschien wordt het voor onze aanstaande koning wel hoog tijd om zich te herbezinnen op zijn lidmaatschap van het IOC.

Over vier jaar ontstaat er ongetwijfeld weer een nieuwe rel rond de spelen. Waarom wordt er niet eens besloten om de Spelen iedere keer te houden op de plaats waar ze gehouden horen te worden? Bij de Olympus? Dan is de kans op een vierjaarlijkse rel aanzienlijk kleiner, en kunnen JPB en PWA er wat mij betreft keer op keer heen gaan.
Nou ja, het gaat er steeds meer naar uitzien dat JPB als enige westerse regeringsleider op de tribune zit bij de opening. Maar dat heeft hij dan wel aan zichzelf te danken.

Mobipocket

Soms wil je wel eens wat nieuws proberen. Ik heb een tijd geleden de voortreffelijke e-boek lezer "uBook" in uw aandacht aanbevolen. Diverse sites lopen echter weg met de Mobipocket lezer (tegenwoordig geannexeerd door Amazon), die er in vele smaken is, dus ook voor mijn Windows Mobile PDA.

Ik heb het programma daarom maar eens geïnstalleerd en bekeken. En het ziet er mooi uit. Een duidelijke letter, en diverse mogelijkheden om de bladspiegel naar wens in te stellen. Snel heb ik een paar (gratis) Mobipocket boeken gedownload en ben ik gaan lezen.

Pas na enige tijd had ik door dat het programma doodziek is, in ieder geval in de Windows Mobile versie. Wanneer je stopt met lezen onthoudt het programma (meestal, niet eens altijd!) waar je gebleven bent. Je kunt dan de volgende keer gewoon doorlezen, en alles gaat goed, hoewel je je er wel over gaat verbazen dat de paginanummers niet lijken te kloppen.

Toen ik dat ontdekte ben ik wat gaan experimenteren en heb een aantal zeer merkwaardige kuren van Mobipocket ontdekt:
Wanneer je het programma weer opstart kun je inderdaad vooruit bladeren en dus doorlezen, maar achteruit bladeren gaat niet! Wanneer je even wilt kijken wat er ook weer op de vorige bladzijde gebeurd was, en je bladert dus één bladzijde terug, dan kom je op een veel eerdere bladzijde terecht. Van daaruit vooruit bladeren gaat weer wel, maar je bladert dan vooruit vanaf dat (veel) eerdere punt, en je zoekt je simpel om de bladzijde waar je gebleven was terug te vinden.

Wanneer je zo slim bent geweest om het paginanummer te onthouden, en je gaat met de zoekfunctie naar dat nummer, kom je ook weer op een totaal andere pagina terecht! Kortom, het programma is totaal onbruikbaar, tenzij je alleen van voor naar achter bladert.

Ik werd er bijna gek van en ben met Mobipocket gestopt. Ik lees nu weer gewoon met het voortreffelijke programma "uBook", dat weliswaar een paar Euri kost, maar dan heb je ook een prima werkend programma. Ik heb inmiddels als bonus ontdekt dat je met "uBook"ook Mobipocket boeken kunt lezen!

Beste buitenlandse boek ooit?

Gisteren konden we op tv kijken naar de verkiezing van het beste buitenlandse boek ooit. "Lord of the Rings" eindigde als nummer 1. maar zou dat o0ok zo geweest zijn wanneer Peter Jackson er geen succesvolle filmtrilogie van gemaakt had? En hebben veel mensen die op dat boek hebben gestemd het echt wel gelezen? Of hebben ze alleen de films maar gezien?

Wat mij wel verbaasde is dat in de top 10 (waar het gisteren alleen nog over ging) geen enkel boek van Dickens voorkwam.

En het - naar mijn mening - beste boek ooit geschreven: "The Forsyte Saga" van nobelprijswinnaar John Galsworthy stond er ook al niet bij. Ik kan dus niet erg enthousiast zijn over de literaire keuze van de Nederlanders. Het pleit alleen voor onze landgenoten dat "The Da Vinci Code" niet tot het beste buitenlandse boek aller tijden werd uitgeroepen, want dat had ook nog gekund.

Maar nog even terug naar de twee auteurs die ik node gemist heb: John Galsworthy is een meer dan voortreffelijk sfeertekenaar van de Engelse aristocratie, of van hen die daartoe zouden willen behoren. De "Forsyte Saga", en dan weer in net bijzonder het eerst deel ervan: "The man of Property" is een ongeëvenaarde weergave van hoe men in de 19e eeuw in Engeland met elkaar omging. Je leest het boek in één adem uit en verlangt onmiddellijk naar meer.

Vandaar dat ik alle negen romans over de Forsytes gelezen heb en ik ook daarna met moeite van de familie Forsyte afscheid heb genomen. En omdat ik er toen nog lang geen genoeg van had heb ik enkele van de verdere boeken van Galsworthy ter hand genomen. Allemaal geweldig. Een literaire duivelskunstenaar.

Dat Dickens in de top 10 van het beste buitenlandse boek ooit ontbrak is ronduit schandalig. Natuurlijk is zijn manier van schrijven enigszins gedateerd. Sommigen zouden het zelfs langdradig noemen.

Maar de man die Kerstmis heeft uitgevonden was een geniaal schrijver. Gedurende zijn lange carrière als schrijver ging overtrof hij zichzelf voortdurend en zijn "David Coppperfield" is eigenlijk een volmaakt meesterwerk. Het boek wordt geschreven door de optiek van de hoofdpersoon. En vanaf het eerste hoofdstuk ("I am born") tot het laatste wordt de stijl waarin de hoofdpersoon zijn verhaal vertelt steeds volwassener. Prachtig. Dat boek moet u beslist gelezen hebben. Daarna zult ook u niet begrijpen waarom Dickens gisteren ontbrak.

Ook voor "David Copperfield" was Dickens al een grootmeester. Wat dacht u van de sterfscène van "Little Nell" in "The Old Curiosity Shop" of de onthulling van de weldoener in "Great Expectations". En "A Christrmas Carol" dan? Ik kan nog wel een tijdje doorgaan. Dickens heeft veel geschreven dat ongeëvenaard is gebleven. Dickens hoort daarom zeker in de top 3 aller tijden.

Onze landgenoten prefereren echter "The Lord of the Rings", dat zeker lezenswaard is, maar briljante en prachtige literatuur is het naar mijn bescheiden mening niet. Het is een goed geschreven avonturenroman, maar is dat het beste, ooit geschreven?

Tenslotte nog een enkel woord over Tolstoy's "Oorlog en Vrede". Het eindigde terecht op een hoge plaats, maar niemand maakt mij wijs dat hij de lange uitweidingen van geschiedkundige en militaire aard ademloos gelezen heeft. Het verhaal is groots en prachtig geschreven, maar de geschiedenisles ertussendoor heeft mijn niet echt kunnen boeien. Sta ik hierin alleen?

De film van Wilders

Ik begin me groen en geel te ergeren aan de "reacties" op de aangekondigde anti-Islam film van Geert Wilders. Niemand (met uitzondering van Wilders zelf en zijn producent) heeft de film gezien, maar iedereen heeft zijn mening al klaar.

Er was in de jaren zestig net zoiets. Er werd toen in de bioscopen een film vertoond (ik weet echt niet meer hoe hij heette en waar hij over ging), waar "grote groepen uit de samenleving" tegen waren. Maar degenen die voor de bioscopen met spandoeken stonden te protesteren hadden hem niet gezien! Dat weet ik omdat ik het ze destijds zelf gevraagd heb. Dat kon toen nog zonder dat je een mes tussen je ribben kreeg.

Ook onze regering weet al dat zij tegen de film van Wilders is. Onze premier vertolkt met luide stem de mening dat de Nederlandse regering tegen de nog niet vertoonde film is, dus dat aanslagen hier niet nodig zijn.

En in Islamitische landen weten ze er ook al alles van. Een meneer met een onuitspreekbare naam schijnt in een ver land een film gemaakt te hebben waarin de Islam beledigd wordt. Er worden door heethoofden dus Nederlandse vlaggen verbrand en er er wordt in Afghanistan zelfs geroepen dat het Nederlandse leger het land nu maar uit moet. Nou heren van de regering, als u nog zoekt naar een reden om die dure operatie daar te bekorten, hier hebt u er een.

De film "Submission" van Hirsi Ali heeft dan weliswaar een van de makers ervan het leven gekost, maar voordat hij uitkwam heb ik er niemand over gehoord. Maar als een politiek minder populair figuur, zoals Geert Wilders, hetzelfde doet is de (politieke) wereld te klein.

Op YouTube ritselt het inmiddels van anti-Wilders filmpjes. Maar anti-Islam filmpjes zijn er ook te vinden. Dat heet vrijheid van meningsuiting.

Ik stop er maar mee. Iedereen is tegen een film die niemand nog gezien heeft. Zullen we even afwachten tot we de film gezien hebben voordat we onze mening vormen? Misschien ben ik dan ook wel tegen, maar nu weet ik het echt nog niet.

Linux proberen

De laatste paar dagen ben ik bezig geweest met het uitproberen van Linux op mijn laptop. Mijn keuze is voorlopig gevallen op de Ubuntu-familie, omdat je daarbij het systeem eerst vanaf een cd kunt uitproberen, zonder dat het geïnstalleerd wordt.

Mijn eerste ervaringen zijn gemengd: De laatste stabiele versie van Ubuntu (7.10) doet het niet op mijn laptop. De grafische kaart wordt niet ondersteund, en ik zie daarom alleen maar strepen en andere onduidelijke grafische objecten. Onbruikbaar dus. Maar downloaden van andere versies en het branden van een cd daarvan gaat tegenwoordig snel, dus ik heb de voorlaatste versie (6.06; met langdurige ondersteuning) toen maar geprobeerd.

En ja, die doet het. Het ziet er allemaal leuk uit, maar je zit dan wel met Firefox 1.5, die je - als ik de (zeer uitgebreide) documentatie goed begrijp - niet kunt upgraden zonder het systeem te verzieken, omdat Firefox versie 1.5 met andere Ubuntu-onderdelen is verbonden. Nogal beperkt dus.

Mijn volgende poging was het proberen van de laatste alfa van de volgende versie van Ubuntu (8.04, alfa 4). Maar die doet het ook niet. Weliswaar wordt mijn grafische kaart daarin weer ondersteund, maar voor die versie heb ik te weinig geheugen (256 MB). De cd blijft maar doordraaien. Er verschijnen wat elementen van de desktop, maar het laden houdt niet op. Het is alsof er af en toe een stuk uit het geheugen verwijderd wordt en een ander deel geladen wordt. Maar even later ontdekt het systeem kennelijk dat er toch nog wat mist en probeert het - onder prijsgave van weer een ander deel - het verwijderde deel alsnog te laden. Kortom, de computer belandt in een soort loop. Exit Ubuntu 8.04 dus.

Omdat ik nogal een doorzetter ben heb ik de moed daarna nog niet opgegeven. Er bestaan van Ubuntu namelijk nog meer smaken. Een ervan, Xubuntu, is bedoeld voor computers met wat minder resources, doordat de interface wat eenvoudiger is. De laatste stabiele versie (7.10) vertoonde hetzelfde euvel als Ubuntu 7.10, wat me eigenlijk niet verbaast. Het is tenslotte op een interface na hetzelfde.

Maar mijn vijfde, en voorlopig laatste, cd was er een van de meest recente alfa (alfa 3) van Xubuntu 8.04. En ja hoor, die doet het weer. Er verschijnt een complete desktop en allerlei toepassingen doen het (vanaf de cd). Niet vlekkeloos, want er verschijnen wat foutmeldingen en het openingsgeluid wordt niet afgespeeld (als dat al in de alfa zit). Maar met Xubuntu 8.04, alfa 3 kan ik ook het internet op en schrijf ik dit stukje. De stabiele versie van Xubuntu 8.04 wordt in april verwacht.

Ik heb dus nog twee maanden om erover na te denken of ik het aan durf om mijn schijf, die al half vol staat met Windows en allerlei documenten, te gaan partitioneren. Dat gebeurt overigens door de installatie-cd van Xubuntu zelf, en zal meestal wel goed gaan. Het is alleen - zoals bij iedere partitionering - de vraag of er geen gegevens verloren gaan. Je kunt (en moet) natuurlijk wel een image van je schijf maken voor je gaat partitioneren, maar het is dan toch weer een "hell of a job" om die image eventueel weer op de schijf terug te zetten.

Kortom: U hoort nog van me over dit onderwerp. Ik ga eerst de beta van Xubuntu 8.04 proberen, zodra die uit is. Als die goed draait durf ik het misschien wel aan.

Natalee

Joran van der Sloot (eindelijk mogen we een nog niet veroordeelde crimineel eens voluit bij de naam noemen) had weer eens ergens zin in. Dat had hij ieder weekend. Meestal zocht hij om zijn lusten te bevredigen een Amerikaanse toeriste op. Deze keer trof hij in het casino een een al hopeloos dronken Amerikaans meisje aan. Hij vond haar niet erg bijzonder maar het moest dan maar met haar.

Hij nam haar mee naar het strand, betastte haar, en plotseling werd ze niet goed. Het kwam niet bij hem op om medische hulp te zoeken, want het zag er niet te best voor hem (nogmaals: om haar bekommerde hij zich niet) uit, vond hij. Hij belde dus een vriend die zijn vuile werk wel wilde opknappen, want die stond nog bij hem in het krijt, en zonder behoorlijk na te gaan of het meisje nog leefde, tilde het duo haar in de boot van de vriend, die haar vervolgens in de oceaan dumpte.

Joran heeft die nacht prima geslapen (na het kijken van nodig een paar pornofilms op internet overigens) en ging de volgende dag gewoon naar school. De rest van het verhaal kennen we uit de media. Maar dit verhaal had hij nog aan niemand verteld. Hij vertelde het gisteravond aan zo'n 7 miljoen tv kijkers, zonder het te weten, mag ik aannemen.

De hamvraag blijft natuurlijk of Joran van de Sloot gisteravond de waarheid vertelde, of dat hij weer eens zat te liegen. Voorlopig weten we dat niet. Maar wat we wel weten, is dat het een verwend nest is, zonder geweten, en dat hij alleen aan zichzelf denkt, en verder aan niets of niemand.

Wat we ook weten, is dat hij na gisteravond hoogstwaarschijnlijk nergens op de planeet nog een normaal leven zal kunnen leiden. En het binnenhalen van het grote geld naar aanleiding van dit avondje uit zal nu ook wel niet meer lukken. Alleen die € 5000 voor zijn optreden bij Pauw en Witeman heeft hij al binnen.

En die Amerikaanse studente, Natalee, was misschien niet eens dood toen ze in de oceaan gekieperd werd. Maar Joran had geen tijd om dat goed na te gaan. Weg met dat lijk! Daar komt alleen maar ellende van! Volgende week zijn er weer andere meisjes!

Ik heb vol walging zitten kijken gisteravond. En als klap op de vuurpijl kreeg je nog close-ups te zien van de reactie van de moeder van Natalee op de bekentenis van deze gestoorde Joran.Wat moet erdoor die vrouw heen gegaan zijn! Ik heb vannacht niet zo goed geslapen na twee uur de kop van Joran te hebben bekeken.

En die scènes met de moeder van Natalee vond ik ronduit hartverscheurend. Het is te hopen dat die walgelijke vlerk zijn verdiende loon krijgt. Is het niet hier, dan toch zeker op het moment dat hij zijn schepper onder ogen moet komen.

Meer loterij-ergenis

De postcodeloterij gaat door met zijn irritante reclames. Nu ook op de radio. Er treedt bijvoorbeeld een man op die een 'leuke prijs' heeft gewonnen. Zijn ouders wonen in Verweggistan, helaas in armoede.

En wat doet deze gelukkige winnaar met zijn prijs? Geeft hij het geld aan die ouders? Nee hoor, hij houdt het zelf. Maar nu heeft hij dankzij de postcodeloterij de kans om zijn ouders te bezoeken. Wat zullen die ouders blij zijn als ze horen hoe gelukkig deze egoist met zijn prijs is!

Anderen hebben een eigen bedrijf opgericht en proberen met hun bescheiden prijs nu voor het grote geld te gaan. Ook egoisten dus. Gelukkige mensen, die ook aan een ander denken, worden de winnaars dus niet.

Ik vraag me bij het beluisteren van al dat geluk in die radiospotjes wel eens af of de gelukkige winnaars contactueel verplicht zijn om mee te werken aan deze flauwekul. Het moet haast wel, want wie doet zoiets nu vrijwillig?

In het voetspoor van de postcodeloterij begint de bankgiroloterij nu ook agressief te werven.

Er mag al vrijwel geen reclame meer gemaakt worden voor rookwaren, omdat die slecht voor de gezondheid zijn. Wanneer volgt een dergelijk verbod voor de 'goede-doelen-loterijen' omdat die slecht zijn voor de geestelijke gezondheid?

De postcodeloterij

Laat ik in de eerste plaats vermelden dat ik geen lid ben van de postcodeloterij, dat ik dit ook nooit geweest ben en dat ik niet ven plan ben het ooit te worden.Dan weet u vast waar ik sta. Dit stukje gaat over de inbreuk op en de minachting voor mijn privéleven door een commerciële organisatie.

Want de postcodeloterij is wel degelijk een uiterst commerciële instelling. Het gaat ze niet om wat u eventueel zou kunnen winnen (wanneer u in het zuiden des lands zou wonen, want daar vallen de prijzen altijd). Het gaat ze nog minder om de goede doelen waaraan ze geld overmaken, want daartoe zijn ze verplicht. Nee, het gaat ze om eigen winstbejag. Verder bestaat er mijns inziens bij de postcodeloterij een grote minachting voor de klanten en anderen die contact met ze zoeken. Leest u verder.

Wat de minachting voor de klanten betreft kan ik u verwijzen op wat het intikken van het woord "postcodeloterij" in Google voor reacties oplevert. Mensen klagen er vooral over dat ze niet van hun maandelijkse bijdrage afkomen.

Maar ik ben geen lid van die club, en toch ik krijg soms meer dan eens in de week een brief van ze. Wat dat niet kost! De dames en heren van de postcodeloterij hebben geen interesse in het feit of u die pulp wel wilt ontvangen. Aan een instantie als infofilter hebben ze lak. Ze negeren de mensen die daar hebben aangegeven dat ze geen post van loterijen willen ontvangen. Het hele land wordt getrakteerd op de schreeuwerige aanprijzingen van de loterij waar je kennelijk nooit meer vanaf komt.

Ik stuur tegenwoordig hun brieven terug, maar ze blijven niettemin wekelijks komen. Het absolute toppunt vind ik de (automatische) reactie op een mailtje dat ik gestuurd heb als poging om van al dat papier af te komen.
In dat bericht stond (in mijn eigen woorden weergegeven) dat de antwoorden op alle vragen te vinden zijn op hun website, en het eindigde (letterlijk) met de mededeling: "P.S. Dit is een automatisch toegestuurd antwoord op uw bericht. Uw bericht wordt niet door ons gelezen."

Ik herhaal het laatste stukje nog eens: "Uw bericht wordt niet door ons gelezen". Wat een vlerken! Wat je ze ook per mail probeert te vragen of mee te delen, "Uw bericht wordt niet door ons gelezen"!

Dit doet voor mij de deur volledig dicht. Hoe kun je die lui nou nog benaderen, wanneer ze elke poging tot contact negeren? Zou je op een brief ook als antwoord krijgen "Uw bericht wordt niet door ons gelezen"? Het moet haast wel. Maar dit is wel de meest arrogante benadering van klanten en derden die ik me kan voorstellen! "Uw beriucht wordt niet door ons gelezen"! Veel succes met uw loten!