De postcodeloterij gaat door met zijn irritante reclames. Nu ook op de radio. Er treedt bijvoorbeeld een man op die een 'leuke prijs' heeft gewonnen. Zijn ouders wonen in Verweggistan, helaas in armoede.
En wat doet deze gelukkige winnaar met zijn prijs? Geeft hij het geld aan die ouders? Nee hoor, hij houdt het zelf. Maar nu heeft hij dankzij de postcodeloterij de kans om zijn ouders te bezoeken. Wat zullen die ouders blij zijn als ze horen hoe gelukkig deze egoist met zijn prijs is!
Anderen hebben een eigen bedrijf opgericht en proberen met hun bescheiden prijs nu voor het grote geld te gaan. Ook egoisten dus. Gelukkige mensen, die ook aan een ander denken, worden de winnaars dus niet.
Ik vraag me bij het beluisteren van al dat geluk in die radiospotjes wel eens af of de gelukkige winnaars contactueel verplicht zijn om mee te werken aan deze flauwekul. Het moet haast wel, want wie doet zoiets nu vrijwillig?
In het voetspoor van de postcodeloterij begint de bankgiroloterij nu ook agressief te werven.
Er mag al vrijwel geen reclame meer gemaakt worden voor rookwaren, omdat die slecht voor de gezondheid zijn. Wanneer volgt een dergelijk verbod voor de 'goede-doelen-loterijen' omdat die slecht zijn voor de geestelijke gezondheid?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten