29 december 2010

Giulio Cesare

Een opera uit 1724 (dus bijna 300 jaar oud) die ruim 3 1/2 uur duurt en waarin sommige mannenrollen nog door vrouwen gezongen worden ook. En de handeling stelt weinig voor. Dat moet toch wel een saaie en langdradige bende zijn? Ja, dat zou je wel denken. Maar In Glyndebourne (Engeland) hebben ze er iets geweldigs van gemaakt.
Wij hebben rond de 60 zenders in ons digitale basispakket, en daar zit de zender BravaNL tussen. Die zond Giulio Cesare van Handel uit, op een tijdstip voor Kerstmis, waarop de reguliere zenders alleen ongein uitzonden. (BravaNL zit trouwens ook in het analoge pakket).
De opname was een jaar of vijf oud. Ik heb er ademloos naar zitten kijken en luisteren, en ik was verbaasd dat de 3 1/2 uur zo snel voorbij waren. Het had van mij nog wel een uurtje langer mogen duren!
Maar hoe maken ze zo'n stokoude, langdradige, opera van bijna 300 jaar oud, waar bovendien nog nauwelijks handeling is zit, in Glyndebourne dan zo aantrekkelijk? Ja, dat heb ik me ook zitten afvragen, en hun recept was het volgende: Maak de kostuums en decors iets moderner. Breng de zaak niet over naar de 21ste eeuw, want daar past zo'n klassiek verhaal niet in. Nee, laat het er allemaal gewoon een beetje frisser uitzien.
Maar het belangrijkste aspect van het geheim van Glyndebourne was de vondst om de handeling, die grotendeels ontbreekt, erin te brengen door choreografie toe te voegen tijdens de lange aria's. Ze moeten daarvoor een fantastische choreograaf gehad hebben. Hij voegde geen klassieke dans toe, maar humoristische danspasjes, waar je soms hardop over in lachen uitbarstte. En natuurlijk moeten de acteurs en actrices het ook aankunnen om tijdens het zingen dansoasjes uit te voeren!
Dat maakte het verhaal, met overigens alle respect voor het origineel, uiterst verteerbaar. De handeling speelt zich in Egypte af, en voor de rol van Cleopatra hadden ze een jonge frisse zangeres (Danielle de Niese) met een fantastische operastem  en een aangeboren acteertalent (en een groot uithoudingsvermogen!) tot hun beschikking. Zij hield het publiek constant in haar greep door haar fantastische spel, haar zang en haar eenvoudige, maar uiterst humoristische, danspasjes. En overigens deed - bijvoorbeeld - een groep soldaten die zich voortbewoog als een soort tinnen soldaatjes het ook niet verkeerd.
En zo blijkt maar weer eens hoe een originele choreografie en - uiteraard - acteertalent van een stoffige opera een boeiend en modern stuk kunnen maken. Je zou bijna denken dat het een musical van Joop van den Ende was, maar dat neem ik gelijk weer terug. Dat zou te veel eer zijn voor onze nationale Mr. showbusiness! Want zoiets als Giulio Cesare uit Glyndebourne heeft hij hier nog niet op het toneel gezet.
BravaNL is een zender die zijn uitzendingen gedurende enkele weken diverse malen herthaalt, op verschilende tijdstippen, dus er komt vast nog wel een gelegenheid om dit evenement te zien. Ik kan het u sterk aanraden! Dan ziet u ook eens de metamorfose van een stoffige opera tot een fris, modern stuk, zonder dat er aan de muziek ook maar een noot veranderd is.

11 december 2010

De laatste Frost

Wat een teleurstelling was het kijken naar de laatste, dubbele, aflevering van "A Touch of Frost"! Dat het spel net erg geïnspireerd was in die aflevering kan de acteurs vergeven worden, gezien het feit dat het de laatste aflevering was. Maar wat hadden de scenarioschrijvers er een potje van gemaakt! En dan heb ik het nog niet eens over de hoofd-verhaallijn van die aflevering. Die was ook al uitermate zwak. Nee, het gaat mij om de manier waarop de schrijvers zich van de hoofdfiguren ontdeden.

Frost trouwde met een vrouw die hij nog maar net kende, terwijl we al die jaren gezien hebben dat de ene na de andere relaties met een vrouw uiteindelijk misloopt. En plotseling, in de laatste aflevering vindt hij de ware, en trouwt met haar terwijl hij haar nog maar net kent? Volledig ongeloofwaardig!

En dan was er de zeer "gezochte" dood van de altijd trouwe en goedgeluimde collega George. Een personage dat vanaf de eerste afleveringen in de serie zit en nooit een vlieg kwaad heeft gedaan hoort natuurlijk niet in de laatste aflevering op een uiterst ongeloofwaardige manier om het leven te komen. En dan nog wel op het moment waarop hij Frost naar de kerk rijdt om diens zo ongeloofwaardige bruiloft te vieren. Wat een onzin! Mocht George nu echt niet blijven leven?

Laten we die laatste aflevering maar snel vergeten en wachten op de box met alle afleveringen van "A Touch of Frost" op dvd. In Engeland is hij er al. Dan kunnen we nog eens genieten van de echte Jack Frost. En van George. Ik weiger dat idiote einde te onthouden en ga te gelegener tijd nog eens genieten van de oude afleveringen!