Jezus en Paulus

Vanochtend stond er in "Trouw" een interessant artikel. Een Zweedse schrijfster en filmmaakster, Lena Einhorn, heeft een boek geschreven dat er - kort door de bocht - op neerkomt dat Jezus niet aan het kruis gestorven is, maar uit Israël verbannen is, en na zijn verbanning als Paulus weer teruggekeerd is.

Dit soort theorieën, want de ware gang van zaken zullen we nu eenmaal nooit te weten komen, is altijd interessant. Als ik de samenvatting in "Trouw" goed begrijp heeft ze wat moeten schuiven met een aantal tot dusverre als juist veronderstelde jaartallen, en viel er toen veel op zijn plaats.

Dus Jezus gooide het op een akkoordje met de autoriteiten en verdween een aantal jaren uit Israël. Die tijd heeft hij niettemin nuttig gemaakt met het elders verspreiden van het Christendom. Als we willen geloven dat Jezus de Zoon van God was is de theorie van Lena Einhorn wel moeilijk te bevatten, maar we zullen die theorie toch serieus moeten nemen en - zo mogelijk - onderzoeken. En we kunnen hem pas verwerpen wanneer de onjuistheid ervan bewezen is. Zo is het nu eenmaal.

Een belangrijk punt dat door Lena Einhorn opgehelderd zou zijn, is dat Jezus in de werken van de vooraanstaande Romeinse geschiedschrijver Flavius Josephus in het geheel niet voorkomt. Zo'n punt kun je niet zonder meer passeren. De als Messias en Zoon van God geziene figuur zou niet belangrijk genoeg om te beschrijven in de serieuze geschiedschrijving. dat is erg moeilijk te begrijpen. Met de Romeinen heeft Jezus volgens de evangelies toch immers wel een aantal appeltjes geschild.

Dus naast het 'bewijs' dat Jezus een gewoon mens was (de "Dode Zee-rollen" van Qumran) en het 'bewijs' dat Jezus getrouwd was met Maria Magdalena (de bronnen van Dan Brown's 'Da Vinci Code') is er nu dus ook het 'bewijs' dat Jezus en Paulus een en dezelfde figuur waren (Lena Einhorn) en dat Jezus (dus) niet aan het kruis gestorven kan zijn.

Eerst even rustig wachten op de weerwoorden van de diverse kerken (theologen). Want de andere kant van de zaak moet ook belicht worden voor we het verhaal serieus kunnen nemen.

Aan de ene kant is het prettig dat deze theorie door een serieus te nemen schrijfster gepubliceerd is. Dan kunnen we hem niet op voorhand verwerpen als fictie. Aan de andere kant is het vreselijk jammer dat Dan Brown deze theorie niet ontwikkeld heeft.

Het zou zo'n spannend boek en zo'n mooie film hebben kunnen worden. Voor een eventuele verfilming zitten we nu vast aan Lena Einhorn. Zij is zelf immers filmmaakster.

Healaas een gemiste kans dus voor Dan Brown en Sony Pictures!