24 april 2010

Toon Hermans 2010

Het was donderdag 22 april tien jaar geleden dat de grote Nederlandse clown Toon Hermans overleed. Denkt u toch vooral niet dat hij cabaretier was, want dat was hij niet. Hij was een echte clown. Hij kon minutenlang staan op het toneel zonder ook maar iets te doen of te zeggen, terwijl het publiek gierde van de lach. Dat was een prestatie, die niemand - waar ook ter wereld - hen ooit heeft nagedaan. En dat was geen cabaret.

Hij was de man van de "24 rozen", van het "ballonnetje", en van veel meer liedjes, gedichtjes en verhaaltjes. Hij heeft doorgewerkt (aan een cd met liefdesliedjes) tot kort voor zijn overlijden.

De tv heeft ons er deze week aan herinnerd dat hij donderdag tien jaar geleden overleden is en begraven is in zijn geboorteplaats Sittard. Omdat wij niet ver daar vandaan verbleven, stonden we een dag later aan zijn graf.

Naast een paar mooie bloemstukken (ongetwijfeld van zijn kinderen) stond er op zijn graf een bos met 24 rozen, en hing er aan een struik, onmiddellijk achter de steen, dus eigenlijk boven het graf, een opgeblazen ballonnetje. Een mooier eerbetoon zou hij zich, lijkt mij, niet kunnen wensen.

10 april 2010

Hoe bezuinigen?

Nu alle partijprogramma's zo ongeveer bekend zijn en iedere partij op een andere manier wil bezuinigen, kun je je afvragen wie de pijnlijke keuzes het best kan maken. De oplossing lijkt me erg eenvoudig: Volg het systeem zoals dat in de zorg gehanteerd wordt.

Daar worden alle pijnlijke beslissingen genomen door dertigers en veertigers die kerngezond zijn en de zorg dus zelf tot aan hun horizon niet nodig hebben. Dan ben je er zo uit. Maar zodra er mensen gaan meebeslissen die er zelf baat bij hebben kom je er niet uit.

Mijn voorstel is daarom: Laat de beslissingen over bezuinigingen bij de overheid nemen door een groepje "topmanagers" uit het bedrijfsleven. Van die jongens die een 24-uurs-economie voorstaan. Die hebben liefst zo weinig mogelijk overheidsinmenging. Laten die maar zeggen hoe het verder moet met de overheid. Ze zijn het in no time eens.

Dan zijn daar de uitkeringen. Nou, daar is hetzelfde groepje perfect geschikt voor: Niks uitkeringen, handen uit de mouwen! De subsidies dan ook maar door deze goed betaalde heren laten meenemen?

De hypotheekrente-aftrek? Laat daar maar over beslissen door mensen uit de sociale huursector. Die weten er wel een oplossing voor.

En bezuinigingen op de wegenbouw? Vraag dat maar aan ouderen en verstokte fietsers en treinreizigers. Zo klaar! Diezelfde groep kan dan eigenlijk ook best de kilometerheffing meenemen.

En de bijdragen aan Europa en de ontwikkelingssamenwerking? Daar is vrijwel iedereen tegen, dus daar zou je desnoods een referendum over kunnen houden. Dan kan je de Euro gelijk even laten meenemen.

De pensioenleeftijd? Dertigers! Die lusten die ouwe zakken die van de rest van de maatschappij profiteren wel rauw! De beslissing ligt klaar.

Ik stop er maar mee, want we gaan al die bezuinigingen waarschijnlijk toch op democratische wijze in brede kring bespreken, waarna er nergens ruimte voor bezuinigingen blijkt te zijn. Er is immers altijd wel een belangengroep die haarfijn kan uitleggen waarom er op het betreffende gebied helemaal niet bezuinigd kan worden.

Ik wens de toekomstige regering en het toekomstige parlement, maar zeker ook de Nederlandse bevolking,  dan ook alle sterkte toe. Want er zal toch bezuinigd moeten worden ...

03 april 2010

De katholieke kerk

De katholieke kerk blijkt onder haar priesters een aanzienlijk aantal personen te herbergen die zich schuldig gemaakt hebben of wellicht nog schuldig maken aan een ernstig misdrijf. Er werden (worden) kinderen seksueel misbruikt. Dat is niet gering, want die kinderen hebben daar vaak hun hele verdere leven last van.

En eigenlijk moeten we de zaken maar gewoon bij hun naam noemen: De katholieke kerk bevat onder haar ambtsdragers een relatief groot aantal pedofielen. En die oefen(d)en hun smerige en uiterst verwerpelijke "hobby" uit op jongetjes (ze zijn dus ook nog eens homofiel), die aan hun gezag waren (zijn) toevertrouwd.

Je zou - tot voor kort - toch werkelijk denken dat je erop mag vertrouwen dat je kind, wanneer je het in een kerkkoor laat meezingen of wanneer je het naar godsdienstonderwijs stuurt, niet seksueel misbruikt wordt. Dat vertrouwen is nu ernstig geschaad.

Ik kan nog niet zo goed bevatten waarom de bevolking hier zo rustig onder blijft. Wanneer er een pedofiel die zijn straf al heeft uitgezeten ergens wil komen wonen is de betreffende stad te klein en kan hij minimaal op een enkelband rekenen. Maar hoewel priesters vaak even gevaarlijk zijn en hun straf nimmer uit hoeven te zitten, ondervinden die - nog - geen last.

En de katholieke kerk zelf zwijgt. Het enige dat af en toe naar buiten komt is een bekentenis. Die wordt vervolgens door de kerk met "de mantel der liefde" bedekt, want God vergeeft alle zondaars immers. In veel gevallen is het gewoon onder het tapijt geschoven. Er wordt door de kerk in het geheel niet nagedacht over de slachtoffers, die in veel gevallen geen normaal leven meer kunnen lijden.

De bezem zal door de hele katholieke kerk moeten en iedereen die zich aan dit verwerpelijke misdrijf heeft schuldig gemaakt zal eruit moeten verdwijnen. De katholieke kerk zal die zuivering zelf moeten uitvoeren. En de Paus (en alle bisschoppen die ervan wisten, ook al deden ze het zelf niet) moet(en) vanzelfsprekend aftreden. De bekende daders moeten alsnog bij Justitie worden aangegeven, ook in de gevallen waarin het misdrijf al verjaard is. Het recht moet zijn loop hebben. Als dit niet gebeurt is de katholieke kerk niet meer serieus te nemen.

De slachtoffers zijn dan nog steeds niet geholpen, maar al het mogelijke is dan in ieder geval gedaan om de daders en hun verantwoordelijken te verwijderen. Geen honderd wees-gegroetjes, maar de bak in.