26 juni 2008

War and Remembrance

Ik heb hier eerder geschreven over "Winds of War", een boek van Herman Wouk dat als tv serie verfilmd is. Die serie is nu voor een prikje in Nederland te koop. Hij stopt na de aanval op Pearl Harbor, wanneer Amerika in de oorlog betrokken raakt. En daar wordt de draad weer opgepakt in het vervolg "War and Remembrance". Die serie is vijf jaar na de eerste gemaakt.

Ik heb het boek niet gelezen, maar de hele set miniseries (in totaal 50 uur!) gezien. "War and Remembrance" is in Nederland niet op dvd te koop. U zult de 12 dvd's (twee sets van 6) daarom in Amerika moeten bestellen. U krijgt dan echter een regiovrije set dvd's, met Engelse ondertiteling.

Het is even wennen na "Winds of War", want een aantal acteurs en actrices zijn vervangen door anderen. Misschien omdat dezelfde acteurs / actrices vijf jaar later niet beschikbaar waren. Maar de kwaliteit heeft daar niet onder te lijden gehad. Integendeel, denk ik.

In deze set zien we de rest van de oorlog, weer voornamelijk door een Amerikaanse bril, maar met voldoende aandacht voor de aspecten die ons als Europeanen interesseren.

In deze serie is er grote aandacht voor de holocaust, die zeer indringend gefilmd is. Het kost grote moeite om na het zien van die gedeelten bijvoorbeeld een vakantie in Duitsland te plannen. Maar die holocaust mag nooit vergeten worden. Je ziet - en dat maakt echt grote indruk - hoe het Hitler-regime plannen maakt, en voor een deel uitvoert, om alle joden te vernietigen. Systematisch, met een even systematische registratie.

Je kunt het wederom nauwelijks geloven. En je zou het ook niet geloven wanneer je deze beelden, voor een deel afkomstig uit documentaires, niet gezien hebt. Eigenlijk is het allemaal zo bizar dat je bijna het "Wir haben es nicht gewusst" van Duitsers die na de oorlog terecht stonden, zou geloven.

Herman Wouk heeft dit deel zo aangrijpend kunnen maken doordat een paar van de joodse hoofdpersonen langzaam maar zeker in de holocaust verzeild raken.

Maar het op een integere, maar harde, manier enkele malen durven verfilmen van een vernietiging van een trein vol mensen, vanaf de aankomst van de trein tot en met het begraven (later cremeren) van de slachtoffers verdient groot respect voor de makers van de serie. Tegelijkertijd zijn die gedeelten dermate ongelofelijk dat ze de serie tot een "must" maken, om de kijker eens en voor al te laten zien hoe de holocaust werkelijk was.

Er zijn wat delen (vooral de delen die betrekking hebben op de onderlinge relaties van de hoofdpersonen) die wat korter hadden gekund, maar de serie is als geheel bijzonder sterk.

Het is dan ook onbegrijpelijk dat deze serie, na "Winds of War", niet in Nederland op dvd is uitgebracht. Je zou bijna denken dat daar iets achter steekt.

21 juni 2008

Islam hype, hoe lang nog?

Onze Islamitische landgenoten profileren zich vaak opvallend als Islamiet en storen daarmee sommige Christelijke medemensen.
Ze gaan iedere vrijdag naar de moskee, en luisteren daar naar donderpreken, volgen daarnaast vaak nog Islam-onderricht, de vrouwen dragen hoofddoekjes en enkele exemplaren dragen zelfs boerka's. Vult u het zelf maar aan.

Hoe lang gaat dit nog duren?

Denkt u eens terug aan de tijd waarin de Christenen in Nederland hun religie ook bijna fanatiek beleden. Laten we zeggen een jaar of vijftig, zestig geleden. De kerken zaten stampvol op zondag. Je werd er op aangekeken wanneer je niet naar de kerk ging. De meeste scholen hadden verplicht (christelijk) godsdienstonderwijs en vrijwel iedere katholiek droeg een kruisje om zijn nek.

En - niet te vergeten - de pastoor kwam bij jonge gezinnen jaarlijks langs om hen eraan te herinneren dat het weer (hoog) tijd was voor gezinsuitbreiding. Dit leidde to katholieke gezinnen met veel kinderen, soms wel twaalf. Zo werd het geloof nog eens goed verspreid! En in het buitenland was daar de missie en de zending, die - in Afrika en Azië - het Christendom op voor mij onduidelijke wijze verspreidden.

Wat het laatste betreft: aan Indonesië kunnen we zien dat de missie en zending hun hoge doel nooit bereikt hebben. Integendeel, zou ik zeggen.

Maar ook verder gaat het niet best met het actieve belijden van het Christendom: De ene na de andere kerk wordt gesloten of omgebouwd tot een cultureel centrum. De mensen werden Christelijk "op rolletjes" zoals men zei in de vorige eeuw. Van enig fanatisme was en is geen sprake meer, de pastoor wordt het huis uit gegooid als hij het waagt zich met de gezinsplanning te bemoeien en de kruisjes rond de nek zijn verdwenen.

De Islam loopt nu dus gewoon een jaar of vijftig achter. Is er hier iemand die gelooft dat over een generatie of twee dat fanatisme er nog steeds is? Dat al die vrouwen en meisjes dan nog steeds met hoofddoekjes lopen en dat de moskeeën dan nog steeds stampvol zitten op vrijdag?

Ik geloof er niets van. Tegen die tijd zijn ook de moskeeën leeg gestroomd en belijden de meeste moslims hun geloof ook "op rolletjes". Nog even geduld dus, en we kunnen werkelijk vredig met elkaar samenleven. En zo hoort het ook. Want er is natuurlijk niets mis met iemand die een andere religie aanhangt. Als het maar niet fanatiek gebeurt. En dat geldt ook voor het Christendom.

Tenslotte: Als we nog wat verder terug gaan in de geschiedenis kunnen we lezen hoe het Christendom hier destijds door Karel de Grote verspreid is. Je kon toen kiezen: Je laten dopen of onthoofd worden. Volgens welingelichte kringen was de rij wachtenden op een onthoofding toen langer dan de rij wachtenden op de doop...

13 juni 2008

Gefeliciteerd, Ierland!

De Ieren hebben als enigen mogen stemmen, in een referendum, over de licht opgepoetste, maar eigenlijk vrijwel ongewijzigde Europese Grondwet. En de Ieren hebben kennelijk aangevoeld dat zij "the voice of Europe" waren, want zij hebben tegen gestemd! De andere EU-landen, waar regeringen en/of parlementen hun kiezers genegeerd hebben en het verdrag - zonder een raadpleging van de kiezers aan te durven - hebben goedgekeurd, staan nu in mijn ogen te kijk.

Meneer Balkenende en zijn vrienden hebben het ook niet aangedurfd om opnieuw een referendum te houden, hoewel de politiek er wel om gevraagd heeft, en ziedaar. De enigen die wel mochten spreken hebben het geluid van de gemiddelde Europeaan duidelijk laten horen. NEE.

Leuk dat de EU er is, in sommige opzichten, maar genoeg is genoeg. Hup, tien landen erbij, hup Turkije in de wachtkamer, en ga maar door. De heren doen maar zonder iemand te raadplegen.

Welnu heren in Europa, meneer Barosso voorop, hier is de stem van Europa: NEE!

Zoals we allemaal weten is het verdrag van Lissabon, de opgepoetste grondwet, nu van tafel. Alle lidstaten moesten immers instemmen. Een lidstaat doet dat niet. Dat is genoeg. Wat nu? Niets bijzonders. Gewoon doorgaan zoals het al zeer vele jaren gaat. Daar is op zich niets mis mee. De besluitvorming blijft dus moeizaam en traag en dat is maar goed ook.

OK, nu terug naar de werkelijkheid: Vanavond op het journaal zien we ongetwijfeld allerlei politici die het NEE van Ierland zullen proberen te bagatelliseren.
Meneer Balkenende natuurlijk voorop. Maar dat zal niet veel uithalen. Het verdrag is nu van tafel. Punt uit. En bij een volgende poging om Europa een grondwet door de strot te duwen gaat Ierland weer naar de stembus, want de Ierse de grondwet schrijft voor dat er voor dit soort belangrijke beslissingen ALTIJD een referendum gehouden moet worden.

Wat zal ik vannacht lekker slapen.

12 juni 2008

De Aus EeePC

Ik was zo langzamerhand aan een nieuwe computer toe, en ik had onlangs een Asus EeePC gezien. Ik had de 701 versie gezien, dat wil zeggen met een 7 inch scherm. Je kunt hem dus bijna in je binnenzak stoppen. Maar maak vooral niet de fout on dit fraaie apparaat een "gadget" te noemen, want het is een echte computer, zij het niet zo'n krachtige. maar hij kan alles wat ik met een computer wil.

En een van de zeer aantrekkelijke kanten ervan is, dat er een distributie van Linux op staat, dus dat je niet wordt opgescheept met Windows® Vista®. Nu komt er binnenkort wel een versie met Windows XP, maar je zou wel gek zijn wanneer je deze prachtige kans om Linux goed te leren kennen liet lopen.

Nu moet u ook weer niet denken dat je Linux in een uurtje onder de knie hebt, want zo is het nu ook weer niet. Je zult een paar weken hard moeten studeren,en dan blijven er nog een aantal dingen over die niet willen lukken of die je (nog) niet begrijpt.

Zo moet je als ex-Windows-gebruiker erg wennen aan de manier waarop software geïnstalleerd moet worden onder Linux. Maar alles went. Verder moet je eraan wennen dat je sommige opdrachten via een terminal-scherm (een zwart "cmd" scherm) moet geven. Maar dan heb je een PC die niet meer vastloopt, om eens wat te noemen. Want dat is mij in ieder geval nog niet overkomen. Met Windows lukt dat toch zeker binnen een week.

Ik ben nog hard aan het studeren. Zo is het me nog niet gelukt mijn Canon S300 printer te installeren en werkt de spellingscontrole van Open Office org ook nog niet. Maar onder Windows ergerde ik me er altijd aan dat de computer allerlei dingen deed waar ik nooit om gevraagd had. Het ziet ernaar ut dat dat onder Linux veel minder het geval is.

Kortom,als u niet zo'n vreselijke krachtpatsder van een computer nodig hebt (en waarvoor hebt u die eigenlijk nodig?) moet u beslist dit kleine krachtpatsertje eens gaan bekijken!