12 juli 2015

De Eurogroep

Wanneer u dit leest is er in de Eurogroep mogelijk al iets beslist (waarschijnlijk een nieuw uitstel), maar wanneer ik dit schrijf is de vergadering die moet beslissen over wel of geen nieuwe steun aan Griekenland voor (afhankelijk welk nieuwsbulletin u gehoord heeft) na 8 of 18 uur praten geschorst.

Ik wil het hier niet te veel hebben over wat ze zouden moeten beslissen, want er komt toch iets anders uit dan eruit zou moeten komen, maar wel over de extreme besluiteloosheid van de Eurogroep en, in het verlengde daarvan, de EU.

Na een half jaar eindeloos vergaderen zonder dat er beslissing genomen is, zou dit weekend de beslissing dan eindelijk genomen moeten worden of Griekenland nog meer steun krijgt of niet. En gaat u er maar gerust van uit dat er ook al het nodige vooroverleg heeft plaatsgevonden. Bij normale mensen zou er dus aan het begin van de vergadering een stemronde gehouden worden hoe de verhoudingen liggen (dat is in dat vooroverleg eigenlijk al gebeurd, maar ja). Dan worden de koppige dissidenten een beetje onder druk gezet, en klaar. Een beslissing. Of die nu goed is of niet, het moet er maar eens van komen.

Zo gaat het kennelijk niet binnen de Eurogroep. Daar vergaderen ze zicht kleurenblind en stellen de beslissing (hoogstwaarschijnlijk) weer uit. En dan hebben we het over degenen die beslissen over onze munteenheid! Totaal gebrek aan besluitvaardigheid.

Vervolgens (als er nog iets te bespreken is) gaan de regeringsleiders van de hele EU (30 deelnemers) hier ook nog eens over vergaderen. Daar komt natuurlijk helemaal nooit iets uit, want meneer Barroso vond het zo hard nodig om de EU uit te breiden tot 30 landen.

En zo zet de EU zich weer eens te kijk tegenover de rest van de wereld. Amerika spreekt er al maanden luid en duidelijk schande van (maar de EU is doof en blind), Poetin krijgt een lachstuip (maar heeft niets te bieden, behalve roebels) en de Chinezen tellen hun Yuans alvast om heel Griekenland over te kunnen nemen en daar de Yuan in te voeren en er een Chinese regering neer te zetten. Dat lijkt me het meest waarschijnlijke scenario bij de blijvende besluiteloosheid van Brussel.

En wat is nu eigenlijk het probleem? In Griekenland worden geen belastingen geïnd. Dus de Grieken kunnen nu wel zeggen dat ze de BTW gaan verhogen van 13% naar 23%, maar als niemand die BTW int gebeurt er niets en lopen de schulden van het land alleen maar verder op.
En verder betalen met name de allerrijksten (de miljardairs) helemaal geen belasting. En niemand in Griekenland durft daar iets tegen te doen.

Dat is het hele probleem in een notendop, waar een half jaar plus een nacht over gepraat moet worden. De enige oplossing zou zijn om het land onder curatele te plaatsen van niet-corrupte EU-ambtenaren met grote bevoegdheden. Maar waar vind je dergelijke niet-corrupte ambtenaren, die ook nog eens de miljardairs durven aan te pakken, in Europa?