Het online bestelen van artikelen heeft - wat mij betreft - grote voordelen. Wanneer je bijvoorbeeld dvd's bestelt krijg je geen bekraste en beduimelde exemplaren maar - zoals het hoort - nieuwe, keurig in de originele verpakking gehulde, schijfjes. Ook worden de kostbare schijfjes niet in de winkel uit een papieren hoesje gehaald (waarbij je maar moet hopen dat ze daar netjes ingestopt zijn) en met vette vingers in de doos gedaan.
Ik vind het toch altijd een klein wonder dat de consument tegen dat tweemaal beduimelen en benagelen van dvd's niet massaal in opstand komt. Misschien denkt u dat er geen alternatief is, maar natuurlijk is dat er! Een winkel met een beetje voorraad kan gewoon een lege doos in de bakken zetten en die bij de kassa voor een keurig ingepakt exemplaar omruilen. Dat gebeurt ook in behoorlijke winkels.
Maar nu dwaal ik af. Ik heb een paar dagen voor Kerstmis een leuke doos met tv-bewerkingen door de BBC van een groot aantal boeken van Dickens gezien bij Bol.com. Daar zat ook "A Christmas Carol" bij, dus je wilt die doos het liefst voor de Kerstdagen in huis hebben. Je neemt daarbij natuurlijk een zeker risico, maar de betreffende pagina van Bol.com vertelde mij dat het artikel op voorraad was en binnen een tot twee werkdagen bezorgd zou worden.
Met een beetje geluk lukte het dus nog wel, en anders zou uiterlijk het de dag na Kerstmis worden. Dat risico wilde ik wel nemen. Na het betalen bedankt meneer Bol je voor je bestelling, zegt dat hij die per email zal bevestigen (wat ook gebeurt) en maakt je erop attent dat je op ieder moment de status van je bestelling kunt controleren.
Van die laatste mogelijkheid heb ik onmiddellijk gebruik gemaakt, en ja hoor, de bestelling stond er en "werd verwerkt". Nog even erop klikken om te kijken of het inderdaad het gewenste artikel was. Ja, dat klopte ook! Maar er was nog een extra kolom met "opmerkingen". En die kolom vertelde mij dat de geschatte levertijd vijf tot tien werkdagen was! Terwijl een to twee minuutjes geleden het artikel nog op voorraad was en in een tot twee werkdagen bezorgd zou worden!
Dan voel je je toch enigszins bekocht. Dat wordt dus "A Christmas Carol" in de eerste of zelfs de tweede week van het nieuwe jaar! Dat is natuurlijk niet dodelijk, maar het wil er bij mij niet in dat het laatste exemplaar in die minuutjes van de betaaltransactie verkocht is. Meneer Bol is gewoon een beetje slordig in het bijhouden van zijn site, en misschien nog wel expres ook, zo vlak voor de feestdagen.
Kortom, wanneer u online iets bestelt kunt u blijkbaar niet rekenen op de juistheid van de voorraadstatus. In ieder geval niet bij Bol.com. Het is maar dat u het weet, wanneer u binnen een bepaalde termijn iets in huis wilt hebben. Maar goed, ik ga nu weer uitkijken naar de postbezorger, want die bewerkingen van Dickens door de BBC zijn uiteraard op elk moment zeer de moeite waard.
28 december 2006
12 december 2006
Mozart compleet online
Dit is eigenlijk een (zeer belangrijke) aanvulling op mijn vorige stukje. Vanaf vandaag is namelijk alle (blad)muziek van Mozart te downloaden vanaf de site van het Mozarteum in Salzburg. Verbaas u er overigens niet over wanneer de site (tijdelijk) onbereikbaar is. Het nieuws schijnt zich snel verspreid te hebben en de hele muziekwereld is op de site afgestormd.
Vandaar dat ik u met de bovenstaande link naar de openingspagina van het Mozarteum leid. U moet dan nog een paar keer doorklikken, maar dat zal de komende dagen waarschijnlijk vaak niet lukken. Vervolgens moet u uitdrukkelijk verklaren dat u geen commercie gaat bedrijven met het werk van de meester, en dan kan het feest beginnen. Ik ben overigens zelf helaas nog niet veder gekomen dan de openingspagina van de collectie. Maar daarop is te zien dat alle werken er staan.
Dit is een prima initiatief van het Mozarteum. Het geeft mijns inziens geen pas dat handelaren dikke winst maken op tot het public domain behorende werken. Vandaar dat ik een warm voorstander van initiatieven als dat van het Mozarteum ben. Wanneer u een gedrukt exemplaar van het werk van Mozart koopt mag het uiteraard wel iets kosten. Het is gezet, gedrukt en gebonden, en dat moet betaald worden. Maar om daarvoor een prijs te vragen die overeenkomt met de prijs van een nog volledig door auteursrechten beschermd werk slaat nergens op.
Gelukkig is dat vanaf vandaag, voor zover het Mozart betreft, definitief afgelopen. Laten we hopen dat andere instellingen die zich sterk maken met de verspreiding van kennis over, en werken van, andere componisten zullen volgen!
En omdat dit een aanvulling is op mijn vorige stukje, wil ik u nog een link naar een fraaie gratis online collectie van bladmuziek geven die in het vorige stukje ontbrak. Het gaat om de site van Werner Icking. Een grote en voortreffelijke verzameling van klassieke bladmuziek!
Vandaar dat ik u met de bovenstaande link naar de openingspagina van het Mozarteum leid. U moet dan nog een paar keer doorklikken, maar dat zal de komende dagen waarschijnlijk vaak niet lukken. Vervolgens moet u uitdrukkelijk verklaren dat u geen commercie gaat bedrijven met het werk van de meester, en dan kan het feest beginnen. Ik ben overigens zelf helaas nog niet veder gekomen dan de openingspagina van de collectie. Maar daarop is te zien dat alle werken er staan.
Dit is een prima initiatief van het Mozarteum. Het geeft mijns inziens geen pas dat handelaren dikke winst maken op tot het public domain behorende werken. Vandaar dat ik een warm voorstander van initiatieven als dat van het Mozarteum ben. Wanneer u een gedrukt exemplaar van het werk van Mozart koopt mag het uiteraard wel iets kosten. Het is gezet, gedrukt en gebonden, en dat moet betaald worden. Maar om daarvoor een prijs te vragen die overeenkomt met de prijs van een nog volledig door auteursrechten beschermd werk slaat nergens op.
Gelukkig is dat vanaf vandaag, voor zover het Mozart betreft, definitief afgelopen. Laten we hopen dat andere instellingen die zich sterk maken met de verspreiding van kennis over, en werken van, andere componisten zullen volgen!
En omdat dit een aanvulling is op mijn vorige stukje, wil ik u nog een link naar een fraaie gratis online collectie van bladmuziek geven die in het vorige stukje ontbrak. Het gaat om de site van Werner Icking. Een grote en voortreffelijke verzameling van klassieke bladmuziek!
08 december 2006
Bladmuziek op internet
Mijn vorige posting ging over de aanschaf van een keyboard. Daar heb ik zo fanatiek me gewerkt, dat die posting alweer bijna twee weken geleden is! wanneer u ook zo fanatiek gaat keyboarden, wilt u natuurlijk in de eerste plaats bladmuziek hebben. Welnu, die is in behoorlijke hoeveelheden (gratis) op het internet te vinden. Ik ga er in het onderstaande van uit dat u geen absolute beginner bent, maar op zijn minst enige ervaring met het bespelen van een keyboard of een piano hebt. wanneer u ook nog een respectabele hoeveelheid muziek hebt, kunt u gelijk aan de slag, maar wanneer die muziek is zoekgeraakt of er niet meer uitziet, is het onderstaande voor u bedoeld.
Als u gaat voor jazzmuziek, dan kon u tot voor kort een leuke collectie downloaden en printen vanaf Dinodev, maar tijdens het schrijven van dit stukje krijg ik een foutmelding voor die site. De afgelopen dagen werkte hij nog prima. Misschien is de site tijdelijk uit de lucht. Probeert u het later nog eens. Tot mijn spijt moet ik zeggen dat ik maar één andere site gevonden heb die gratis jazz bladmuziek bevat. Het betreft http://partoches.bearteam.org/. Alle andere sites die gratis jazz-bladmuziek beloven verkopen alleen maar muziek.
Voor de klassieke muziek is de keuze groter. Mijn favoriete site, hoewel nog niet zo uitgebreid, is het Mutopia Project. Die heeft daarom mijn sympathie, omdat het een organisatie is die (analoog aan het Gutenberg project voor boeken) ernaar streeft om muziek waar geen auteursrecht meer op rust gratis op het internet te zetten. Het blijft natuurlijk bizar dat je voor muziek van Bach, Beethoven, Mozart en noemt u maar op, in de muziekhandel evenveel betaalt als voor muziek waar nog auteursrecht op bestaat. Soms wordt dat gerechtvaardigd door er hier en daar een vingerzettinkje bij te zetten, maar dat is natuurlijk ook onzin.
In principe kunt u bijvoorbeeld de sonates van Beethoven of Mozart, Das Wohltemperierte Klavier van Bach, en veel andere klassieke pianostukken compleet en gratis van het internet downloaden.
Er zijn er diverse sites met een behoorlijke voorraad gratis klassieke bladmuziek, dan wel met een verzameling van links naar gratis muziek. Ik noem: Free sheet Music, Free Scores, en Sheet Music Archive
als grote verzamelingen. Helaas is ook bij de 'gratis' klassieke bladmuziek het woord 'gratis' soms alleen maar een lokkertje. Het is een stevig karwei om alles na te zoeken, maar met de bovenstaande links komt u al een heel eind.
En wanneer u die muziek gedownload en geprint hebt kunt u aan de gang. Wanneer u zelf gedrukte bladmuziek wilt "overschrijven" in een printbare vorm, hebt u weer een heel ander programma nodig. Daar kom ik een volgende keer nog eens op terug.
Voorlopig succes met het spelen van muziek die op het internet staat!
Als u gaat voor jazzmuziek, dan kon u tot voor kort een leuke collectie downloaden en printen vanaf Dinodev, maar tijdens het schrijven van dit stukje krijg ik een foutmelding voor die site. De afgelopen dagen werkte hij nog prima. Misschien is de site tijdelijk uit de lucht. Probeert u het later nog eens. Tot mijn spijt moet ik zeggen dat ik maar één andere site gevonden heb die gratis jazz bladmuziek bevat. Het betreft http://partoches.bearteam.org/. Alle andere sites die gratis jazz-bladmuziek beloven verkopen alleen maar muziek.
Voor de klassieke muziek is de keuze groter. Mijn favoriete site, hoewel nog niet zo uitgebreid, is het Mutopia Project. Die heeft daarom mijn sympathie, omdat het een organisatie is die (analoog aan het Gutenberg project voor boeken) ernaar streeft om muziek waar geen auteursrecht meer op rust gratis op het internet te zetten. Het blijft natuurlijk bizar dat je voor muziek van Bach, Beethoven, Mozart en noemt u maar op, in de muziekhandel evenveel betaalt als voor muziek waar nog auteursrecht op bestaat. Soms wordt dat gerechtvaardigd door er hier en daar een vingerzettinkje bij te zetten, maar dat is natuurlijk ook onzin.
In principe kunt u bijvoorbeeld de sonates van Beethoven of Mozart, Das Wohltemperierte Klavier van Bach, en veel andere klassieke pianostukken compleet en gratis van het internet downloaden.
Er zijn er diverse sites met een behoorlijke voorraad gratis klassieke bladmuziek, dan wel met een verzameling van links naar gratis muziek. Ik noem: Free sheet Music, Free Scores, en Sheet Music Archive
als grote verzamelingen. Helaas is ook bij de 'gratis' klassieke bladmuziek het woord 'gratis' soms alleen maar een lokkertje. Het is een stevig karwei om alles na te zoeken, maar met de bovenstaande links komt u al een heel eind.
En wanneer u die muziek gedownload en geprint hebt kunt u aan de gang. Wanneer u zelf gedrukte bladmuziek wilt "overschrijven" in een printbare vorm, hebt u weer een heel ander programma nodig. Daar kom ik een volgende keer nog eens op terug.
Voorlopig succes met het spelen van muziek die op het internet staat!
28 november 2006
Keyboard bij Lidl
Lidl is een van die discount-supermarkten die regelmatig leuke aanbiedingen hebben van 'non-food' artikelen. Gisteren was voor mij een interessante dag, want er waren diverse aanbiedingen van muziekinstrumenten bij Lidl. En een fanatiek beoefenaar van muziek ben ik al sinds mijn prille jeugd. Ik had mijn oog laten vallen op een Yamaha keyboard, type PSR-175. Ik speel al sinds mijn jeugd piano, maar een keyboard is daarnaast leuk, omdat je dan het idee kunt krijgen dat je in een band speelt. En verder is het sowieso een leuke gadget. Lidl ging dit fraaie stukje techniek verkopen voor € 99, inclusief adapter.
Omdat ik wist dat de voorraad beperkt zou zijn (dat stond al in de folder) stond ik vlak voor 08:30 uur (openingstijd) voor mijn plaatselijke Lidl. Er stonden al ongeveer vijf andere belangstellenden. Precies om half negen ging de deur open, en ik liep achter de eerdere klanten naar de aanbiedingen van muziekinstrumenten. Toen ik daar aankwam zag ik nog net het laatste (of misschien wel het enige?) keyboard in een winkelwagentje tillen. Dat was dat! Ook de elektrische gitaren van Yamaha - waar ik zelf overigens geen belangstelling voor heb - waren al verdwenen, en er stond nog één akoestische gitaar. De keyboards (of misschien het keyboard) waren (was) voor 08:31 al uitverkocht.
Bij de kassa passeerde ik nog een man met een winkelwagen die tot de rand gevuld was met muziekstandaards. Een stuk of twintig, schat ik. Die waren nu dus ook op.
Maar ik laar me niet zo gemakkelijk uit het veld slaan. Een kilometer of acht verderop is nog een filiaal van Lidl, en wel een erg groot exemplaar. Maar toen ik daar aankwam gaapte er ook alleen een leeg gat op de plaats waar de keyboards gestaan moeten hebben.
Nu had ik me al zozeer ingesteld op de aanschaf van zo'n technisch wonder, dat ik me even ging oriënteren op het internet. En wie schetst mijn vreugde toen ik zag dat er op nog geen 10 kilometer afstand van mijn woning een reguliere muziekhandel is, die hetzelfde keyboard verkoopt voor € 96, zij het zonder adapter. Met adapter kost het € 112. Nou, die € 13 meer dan bij Lidl kan ik nog wel betalen, dus ik reed erheen.
Het bleek een gigantische muziekhandel te zijn, waar alle denkbare muziekinstrumenten in veelvoud aanwezig waren. En onmiddellijk bij de ingang stonden al drie dozen met het fraaie keyboard, dat de Lidl zogenaamd in de aanbieding had, klaar. Had de handelaar op extra vraag gerekend in verband met de aanbieding van Lidl? Ik heb het hem niet gevraagd. Ik ging een paar minuten later tevreden de winkel weer uit, voorzien van een keyboard. En ik kon de rest van de dag besteden aan het bekend raken met mijn nieuwe muziekinstrument.
Ik kan u verzekeren dat het bespelen van dit keyboard, na mijn ruime ervaring met de piano, een openbaring is. Maar een keyboard kan natuurlijk nooit een piano vervangen. Maar het is wel erg leuk om naast de piano ook een keyboard te bespelen!
Omdat ik wist dat de voorraad beperkt zou zijn (dat stond al in de folder) stond ik vlak voor 08:30 uur (openingstijd) voor mijn plaatselijke Lidl. Er stonden al ongeveer vijf andere belangstellenden. Precies om half negen ging de deur open, en ik liep achter de eerdere klanten naar de aanbiedingen van muziekinstrumenten. Toen ik daar aankwam zag ik nog net het laatste (of misschien wel het enige?) keyboard in een winkelwagentje tillen. Dat was dat! Ook de elektrische gitaren van Yamaha - waar ik zelf overigens geen belangstelling voor heb - waren al verdwenen, en er stond nog één akoestische gitaar. De keyboards (of misschien het keyboard) waren (was) voor 08:31 al uitverkocht.
Bij de kassa passeerde ik nog een man met een winkelwagen die tot de rand gevuld was met muziekstandaards. Een stuk of twintig, schat ik. Die waren nu dus ook op.
Maar ik laar me niet zo gemakkelijk uit het veld slaan. Een kilometer of acht verderop is nog een filiaal van Lidl, en wel een erg groot exemplaar. Maar toen ik daar aankwam gaapte er ook alleen een leeg gat op de plaats waar de keyboards gestaan moeten hebben.
Nu had ik me al zozeer ingesteld op de aanschaf van zo'n technisch wonder, dat ik me even ging oriënteren op het internet. En wie schetst mijn vreugde toen ik zag dat er op nog geen 10 kilometer afstand van mijn woning een reguliere muziekhandel is, die hetzelfde keyboard verkoopt voor € 96, zij het zonder adapter. Met adapter kost het € 112. Nou, die € 13 meer dan bij Lidl kan ik nog wel betalen, dus ik reed erheen.
Het bleek een gigantische muziekhandel te zijn, waar alle denkbare muziekinstrumenten in veelvoud aanwezig waren. En onmiddellijk bij de ingang stonden al drie dozen met het fraaie keyboard, dat de Lidl zogenaamd in de aanbieding had, klaar. Had de handelaar op extra vraag gerekend in verband met de aanbieding van Lidl? Ik heb het hem niet gevraagd. Ik ging een paar minuten later tevreden de winkel weer uit, voorzien van een keyboard. En ik kon de rest van de dag besteden aan het bekend raken met mijn nieuwe muziekinstrument.
Ik kan u verzekeren dat het bespelen van dit keyboard, na mijn ruime ervaring met de piano, een openbaring is. Maar een keyboard kan natuurlijk nooit een piano vervangen. Maar het is wel erg leuk om naast de piano ook een keyboard te bespelen!
26 november 2006
HCC-dagen 2006
Ik ben vrijdag naar de HCC -dagen geweest. Dat is bij mij bijna een traditie. Vorig jaar viel het mij wel op dat de beurs kleiner was dan de jaren ervoor, maar dat zou misschien maar een negatieve uitschieter zijn. De toegangsprijs was dit jaar (voor niet-leden van de HCC) verhoogd van € 11,50 naar € 15 en voor de game-afdeling mocht je noig eens € 5 extra betalen, dus het zou dan toch meer de moeite waard moeten zijn dan vorig jaar, zou je denken!
Ik was dan ook zwaar teleurgesteld toen ik de - voor de-HCC dagen - extreem kleine omvang van het evenement zag. Ik bleef maar zoeken naar doorgangen naar andere zalen, maar die paar zalen, en dan nog erg ruim opgezet, was alles! Er was maar één grote stand van een grote keten van computerwinkels, en de 'middelgrote' stands van computerwinkels ontbraken vrijwel geheel. Om verder maar te zwijgen van de grote fabrikanten. Die ontbraken ook vrijwel allemaal. Waar waren Microsoft, Sony en gaat u maar door? Verder leek het wel of de stands van de verenigingen en afdelingen van de HCC kleiner waren dan ooit. En waar waren de demonstraties van apparatuur en leuke gadgets? En de demonstraties van software-pakketten en lezingen over leuke onderwerpen?
Nee, wanneer het zo doorgaat behoren de HCC dagen - een paar jaar geleden nog hét evenement op computergebied in Nederland - binnen drie jaar definitief tot het verleden.
Bij de oversteek van het station naar de Jaarbeurs kon je eigenlijk al zien dat er iets niet in orde was. Vroeger kwam je allerlei mensen met zwaar beladen karretjes tegen, nu hadden de meeste mensen helemaal niets, of hooguit een plastic tas met een paar inkopen, bij zich. Ikzelf heb ook nauwelijks iets iets interessants gezien. Ik ben uiteindelijk naar huis gegaan met een bluetooth-adaptertje voor mijn laptop en een paar inktpatronen voor mijn printer. Die (originele) patronen waren overigens een stuk duurder dan vorig jaar, maar nog net een paar Euro goedkoper dan in de winkel.
Het ziet ernaar uit dat dit voorlopig de laatste HCC dagen waren die ik bezocht heb. Uiteindelijk moet ik ook nog een kleine twintig Euro voor mijn treinretourtje betalen en kost het me een hele dag aan vrije tijd. Pas wanneer ik de treinkosten eruit heb, heb ik enig voordeel van de beurs. Dat was dit jaar kantje-boord. Maar wanneer het voordeel misschien € 10 is, kun je je die halve dag slenteren ook beter besparen.
Kom op HCC, maak er volgend jaar weer een echt evenement van!
Ik was dan ook zwaar teleurgesteld toen ik de - voor de-HCC dagen - extreem kleine omvang van het evenement zag. Ik bleef maar zoeken naar doorgangen naar andere zalen, maar die paar zalen, en dan nog erg ruim opgezet, was alles! Er was maar één grote stand van een grote keten van computerwinkels, en de 'middelgrote' stands van computerwinkels ontbraken vrijwel geheel. Om verder maar te zwijgen van de grote fabrikanten. Die ontbraken ook vrijwel allemaal. Waar waren Microsoft, Sony en gaat u maar door? Verder leek het wel of de stands van de verenigingen en afdelingen van de HCC kleiner waren dan ooit. En waar waren de demonstraties van apparatuur en leuke gadgets? En de demonstraties van software-pakketten en lezingen over leuke onderwerpen?
Nee, wanneer het zo doorgaat behoren de HCC dagen - een paar jaar geleden nog hét evenement op computergebied in Nederland - binnen drie jaar definitief tot het verleden.
Bij de oversteek van het station naar de Jaarbeurs kon je eigenlijk al zien dat er iets niet in orde was. Vroeger kwam je allerlei mensen met zwaar beladen karretjes tegen, nu hadden de meeste mensen helemaal niets, of hooguit een plastic tas met een paar inkopen, bij zich. Ikzelf heb ook nauwelijks iets iets interessants gezien. Ik ben uiteindelijk naar huis gegaan met een bluetooth-adaptertje voor mijn laptop en een paar inktpatronen voor mijn printer. Die (originele) patronen waren overigens een stuk duurder dan vorig jaar, maar nog net een paar Euro goedkoper dan in de winkel.
Het ziet ernaar uit dat dit voorlopig de laatste HCC dagen waren die ik bezocht heb. Uiteindelijk moet ik ook nog een kleine twintig Euro voor mijn treinretourtje betalen en kost het me een hele dag aan vrije tijd. Pas wanneer ik de treinkosten eruit heb, heb ik enig voordeel van de beurs. Dat was dit jaar kantje-boord. Maar wanneer het voordeel misschien € 10 is, kun je je die halve dag slenteren ook beter besparen.
Kom op HCC, maak er volgend jaar weer een echt evenement van!
22 november 2006
Verkiezingen
Een zichzelf respecterend columnist moet vandaag natuurlijk iets schrijven over de verkiezingen. En de hamvraag is dan op wie we moeten gaan stemmen. Ik heb de afgelopen dagen alle lijstttrekkers meerdere malen gezien en gehoord, en ze zeiden steeds vaker hetzelfde. De laatste dagen vaak zelfs letterlijk dezelfde zinnen! Ik denk daarom dat ik de hoofdzaken van hun standpunten nu wel ken.
Ik heb bij vorige gelegenheden (bijna) altijd op de VVD gestemd, dan weet u alvast waar ik ongeveer sta. Maar ik denk dat ik dat nu niet ga doen. De lijsttrekker van de VVD is er steeds stelliger in geworden dat hij heel Nederland wil gaan asfalteren (liefst tweehoog), en dan alleen nog wil praten over waar de strepen moeten komen. Dat zal overigens nog een hele klus worden. Over natuur en milieu heeft de VVD tijdens de campagne nog nooit gehoord. Economische groei is het enige waar de partij belangstelling voor heeft.
Maar ik word een jaartje ouder en krijg steeds meer belangstelling voor de natuur. Wanneer ik nu zie hoe we de dieren steeds minder ruimte geven en uitsluitend als "lastige dingen" zien, vind ik een partij die daar geen oog voor heeft niet acceptabel. De VVD wordt het deze keer dus niet.
Het CDA dan? Onze premier zegt keer op keer dat er dankzij zijn kabinetten grote (economische) vooruitgang is geboekt. Hij schrijft dat op het conto van het CDA. Maar de schatkist werd tijdens zijn regime beheerd (en van enkele solide sloten voorzien) door VVD-minister Zalm. Is onze premier dan niet blij dat hij zo'n goede schatbewaarder had?
Blijkbaar niet. Ik heb hem er in ieder geval niet over gehoord. Bovendien - en dat is het enige puntje waarop ik GroenLinks gelijk geef - heeft de premier ons land, zonder dat iemand het wist, deelnemer aan de oorlog in Irak gemaakt. Ik heb dat op CNN moeten vernemen. Toen stonden plotseling tijdens een persconferentie "our friends from the Netherlands" dominant in beeld, terwijl wij nu juist dachten dat we niet aan de oorlog meededen. Het CDA dus ook maar niet.
De PvdA dan? Nee, want dat zijn socialisten. Is dat een voldoende motivering? Ja, want er is nog geen socialistisch kabinet geweest dat de schatkist niet geplunderd heeft en een gigantische staatsschuld achterliet. En dat zou nu zonde zijn met ons eerste begrotingsoverschot sinds jaren. Helaas is het motto van de socialisten altijd geweest: "Eerst het geld uitgeven, en dan kijken of we het ook hadden".
De SP? Nee, natuurlijk niet. Dat zijn Maoisten, die ervoor zullen zorgen dat we niet allemaal even veel, maar allemaal even weinig krijgen. Kijkt u maar naar China of naar Noord Korea. Die kant gaat het met de SP op. De SP wil met een vrachtwagen vol geld (van u en mij) door achterstandwijken gaan rijden en daar ruimhartig geld gaan uitdelen. En omdat de mensen uit die wijken niet hebben geleerd om met geld om te gaan, is dat geld zo op, en is er een nieuwe rondrit met de vrachtwagen nodig. Weer met uw en mijn geld. Trouwens, we zullen misschien ons hele inkomen moeten inleveren en vervolgens genoegen moeten nemen met een door de SP redelijk te achten uitkering. Zo gaat het bij de kamerleden van de SP tenslotte ook. Nee, die communistische heilstaat zie ik niet zitten.
D66 bestaat de facto niet meer, dus daar hoef ik geen woorden aan vuil te maken. Dan is er nog de dwerg GroenLinks. Maar de dame die die partij aanvoert komt bij mij dermate onsympathiek en vaag over, dat ik daar ook snel klaar mee ben.
Ik ga dus op een kleine partij stemmen. Zowel de stemwijzer als het kieskompas hebben mij inmiddels dezelfde kleine partij aangeraden. Dat kan toch haast niet tweemaal mis zijn? Ik denk dat ik die adviezen maar ga volgen.
Ik heb bij vorige gelegenheden (bijna) altijd op de VVD gestemd, dan weet u alvast waar ik ongeveer sta. Maar ik denk dat ik dat nu niet ga doen. De lijsttrekker van de VVD is er steeds stelliger in geworden dat hij heel Nederland wil gaan asfalteren (liefst tweehoog), en dan alleen nog wil praten over waar de strepen moeten komen. Dat zal overigens nog een hele klus worden. Over natuur en milieu heeft de VVD tijdens de campagne nog nooit gehoord. Economische groei is het enige waar de partij belangstelling voor heeft.
Maar ik word een jaartje ouder en krijg steeds meer belangstelling voor de natuur. Wanneer ik nu zie hoe we de dieren steeds minder ruimte geven en uitsluitend als "lastige dingen" zien, vind ik een partij die daar geen oog voor heeft niet acceptabel. De VVD wordt het deze keer dus niet.
Het CDA dan? Onze premier zegt keer op keer dat er dankzij zijn kabinetten grote (economische) vooruitgang is geboekt. Hij schrijft dat op het conto van het CDA. Maar de schatkist werd tijdens zijn regime beheerd (en van enkele solide sloten voorzien) door VVD-minister Zalm. Is onze premier dan niet blij dat hij zo'n goede schatbewaarder had?
Blijkbaar niet. Ik heb hem er in ieder geval niet over gehoord. Bovendien - en dat is het enige puntje waarop ik GroenLinks gelijk geef - heeft de premier ons land, zonder dat iemand het wist, deelnemer aan de oorlog in Irak gemaakt. Ik heb dat op CNN moeten vernemen. Toen stonden plotseling tijdens een persconferentie "our friends from the Netherlands" dominant in beeld, terwijl wij nu juist dachten dat we niet aan de oorlog meededen. Het CDA dus ook maar niet.
De PvdA dan? Nee, want dat zijn socialisten. Is dat een voldoende motivering? Ja, want er is nog geen socialistisch kabinet geweest dat de schatkist niet geplunderd heeft en een gigantische staatsschuld achterliet. En dat zou nu zonde zijn met ons eerste begrotingsoverschot sinds jaren. Helaas is het motto van de socialisten altijd geweest: "Eerst het geld uitgeven, en dan kijken of we het ook hadden".
De SP? Nee, natuurlijk niet. Dat zijn Maoisten, die ervoor zullen zorgen dat we niet allemaal even veel, maar allemaal even weinig krijgen. Kijkt u maar naar China of naar Noord Korea. Die kant gaat het met de SP op. De SP wil met een vrachtwagen vol geld (van u en mij) door achterstandwijken gaan rijden en daar ruimhartig geld gaan uitdelen. En omdat de mensen uit die wijken niet hebben geleerd om met geld om te gaan, is dat geld zo op, en is er een nieuwe rondrit met de vrachtwagen nodig. Weer met uw en mijn geld. Trouwens, we zullen misschien ons hele inkomen moeten inleveren en vervolgens genoegen moeten nemen met een door de SP redelijk te achten uitkering. Zo gaat het bij de kamerleden van de SP tenslotte ook. Nee, die communistische heilstaat zie ik niet zitten.
D66 bestaat de facto niet meer, dus daar hoef ik geen woorden aan vuil te maken. Dan is er nog de dwerg GroenLinks. Maar de dame die die partij aanvoert komt bij mij dermate onsympathiek en vaag over, dat ik daar ook snel klaar mee ben.
Ik ga dus op een kleine partij stemmen. Zowel de stemwijzer als het kieskompas hebben mij inmiddels dezelfde kleine partij aangeraden. Dat kan toch haast niet tweemaal mis zijn? Ik denk dat ik die adviezen maar ga volgen.
10 november 2006
Handen geven
Er is dezer dagen nogal wat opwinding ontstaan rondom een Islamitische lerares die mannen geen hand wil geven, uit geloofsovertuiging. Bestaat er werkelijk een godsdienst die het haar aanhangers verbiedt om handen aan mensen van het andere geslacht te geven? Ik denk het niet. In Islamitische landen worden in ieder geval wel handen gegeven.
De Commissie Gelijke Behandeling gaf de vrouw niettemin gelijk en gaat daarmee wel erg ver. De vrouw die mannen geen hand wil geven mag gewoon op haar post op de school in Nederland blijven. In een Islamitisch land zou ze ontslagen worden (volgens een Islam-deskundige op de televisie gisteren). Dat is dus één punt. De Commissie wil Nederland kennelijk "Islamitischer dan de Islam" maken, om de minder toepasselijke uitdrukking "Roomser dan de Paus" maar niet te gebruiken.
Maar verder had de Commissie ook wel wat dieper na mogen denken. Op mijn kantoor hebben we jarenlang mensen uit alle delen van de wereld op bezoek gehad, in het kader van kennisoverdracht. Daar was ooit een dame bij uit Egypte, die mannen ook geen hand wilde geven. Maar zij was er ook van op de hoogte dat zoiets in Nederland merkwaardig zou overkomen. En daarom bracht ze zelf de oplossing mee: Flinterdunne handschoenen, die ze aandeed wanneer ze iemand een hand gaf, en die niemand stoorden door hun geringe zichtbaarheid.
Probleem opgelost. Behalve overigens die keer dat onze directeur onverwacht binnenstapte om haar te begroeten, want bij een eerdere gelegenheid was zij er niet bij geweest. Dat ging zo snel, dat ze vergat haar handschoen aan te doen. Maar ja, iedereen maakt wel eens een foutje.
Ik krijg ik bij deze handengeef-affaire weer eens de indruk dat een (klein) deel van de Islamieten die zich in Nederland vestigen zich zoveel mogelijk wensen te onderscheiden van de Nederlanders, in plaats van te willen integreren.
In de vorige eeuw hebben zich veel mensen van Chinese komaf in Nederland gevestigd. Toch staat er niet in iedere gemeente een Boeddhistische Tempel en passen de Nederlandse Chinezen zich aan onze gewoonten aan, zoals je mag verwachten. Trouwens we hebben wel meer groepen buitenlandse mensen die zich gewoon aan hun nieuwe vaderland aanpassen.
Voor mij blijft het daarom onbegrijpelijk waarom sommige mensen van Islamitische komaf zich in zoveel opzichten van ons wensen te onderscheiden: Ze willen moskeeën bouwen met hoge minaretten (het zou toch ook zonder die minaretten kunnen?), ze laten imams overkomen die geen woord Nederland wensen te spreken, ze richten Islamitische scholen op (ja, ik weet dat er ook Christelijke scholen zijn), de dames dragen hoofddoekjes, waardoor er in Nederland langzamerhand meer hoofddoekje te zien zijn dan in Turkije, en gaat u maar door.
Ben ik nu een Islam-hater? Nee, dat denk ik niet, maar ik zou graag een poging zien to integratie. Vanavond ga ik maar weer eens naar de Chinees.
De Commissie Gelijke Behandeling gaf de vrouw niettemin gelijk en gaat daarmee wel erg ver. De vrouw die mannen geen hand wil geven mag gewoon op haar post op de school in Nederland blijven. In een Islamitisch land zou ze ontslagen worden (volgens een Islam-deskundige op de televisie gisteren). Dat is dus één punt. De Commissie wil Nederland kennelijk "Islamitischer dan de Islam" maken, om de minder toepasselijke uitdrukking "Roomser dan de Paus" maar niet te gebruiken.
Maar verder had de Commissie ook wel wat dieper na mogen denken. Op mijn kantoor hebben we jarenlang mensen uit alle delen van de wereld op bezoek gehad, in het kader van kennisoverdracht. Daar was ooit een dame bij uit Egypte, die mannen ook geen hand wilde geven. Maar zij was er ook van op de hoogte dat zoiets in Nederland merkwaardig zou overkomen. En daarom bracht ze zelf de oplossing mee: Flinterdunne handschoenen, die ze aandeed wanneer ze iemand een hand gaf, en die niemand stoorden door hun geringe zichtbaarheid.
Probleem opgelost. Behalve overigens die keer dat onze directeur onverwacht binnenstapte om haar te begroeten, want bij een eerdere gelegenheid was zij er niet bij geweest. Dat ging zo snel, dat ze vergat haar handschoen aan te doen. Maar ja, iedereen maakt wel eens een foutje.
Ik krijg ik bij deze handengeef-affaire weer eens de indruk dat een (klein) deel van de Islamieten die zich in Nederland vestigen zich zoveel mogelijk wensen te onderscheiden van de Nederlanders, in plaats van te willen integreren.
In de vorige eeuw hebben zich veel mensen van Chinese komaf in Nederland gevestigd. Toch staat er niet in iedere gemeente een Boeddhistische Tempel en passen de Nederlandse Chinezen zich aan onze gewoonten aan, zoals je mag verwachten. Trouwens we hebben wel meer groepen buitenlandse mensen die zich gewoon aan hun nieuwe vaderland aanpassen.
Voor mij blijft het daarom onbegrijpelijk waarom sommige mensen van Islamitische komaf zich in zoveel opzichten van ons wensen te onderscheiden: Ze willen moskeeën bouwen met hoge minaretten (het zou toch ook zonder die minaretten kunnen?), ze laten imams overkomen die geen woord Nederland wensen te spreken, ze richten Islamitische scholen op (ja, ik weet dat er ook Christelijke scholen zijn), de dames dragen hoofddoekjes, waardoor er in Nederland langzamerhand meer hoofddoekje te zien zijn dan in Turkije, en gaat u maar door.
Ben ik nu een Islam-hater? Nee, dat denk ik niet, maar ik zou graag een poging zien to integratie. Vanavond ga ik maar weer eens naar de Chinees.
27 oktober 2006
Bijbelstudie op het Web
Ik heb u al eerder gewezen op onder meer de downloadbijbel en de voorleesbijbel (u hoeft er alleen maar 'www' voor te zetten en 'nl' erachter om er te komen), maar het Nederlands Bijbelgenootschap heeft nog meer handigheidjes voor u in petto.
Tot voor kort moest u een programma op uw computer installeren om aantekeningen bij bepaalde passages te maken. Dat is nog steeds aan te raden voor 'power users', maar het NBG heeft inmiddels een site geopend met de naam MijnBijbel (let erop dat de naam van de URL - merkwaardigerwijs - in het Engels gespeld is). Op die site kunt u zich registreren en daarna kunt u uw eigen aantekeningen maken bij de nieuwste bijbelvertaling en die openslaan op de site.
Verder laat de site nu ook de meest geraadpleegde passages zien en zijn er meer faciliteiten in voorbereiding.
Wanneer ik dan ook nog eens in uw herinnering terugroep dat u op Bijbel Online de diverse Nederlandse bijbelvertalingen met elkaar kunt vergelijken, kom ik tot de conclusie dat het Nederlands Bijbelgenootschap een aardig complete set materialen voor bijbelstudie voor u op het Web heeft staan.
Het is alleen af te raden om de - qua functionaliteit zo handige - 'bijbelbar' niet te installeren, want die bevat volgens de meest gebruikte anti-spyware programma's spyware. Waarschijnlijk zit het probleem in het gebruikte programmeerhulpmiddel en is het NBG er niet op uit om de macht over uw computer van u over te nemen, maar de waarschuwing staat daarmee nog steeds.
Ik vond het de moeite waard om dit in aanvulling op een aantal eerdere columns in dit blog te melden. Het blijft natuurlijk zo dat een programma op uw computer meer mogelijkheden biedt, maar wanneer u toch altijd online bent kunt u zich goed met de faciliteiten van het NBG redden, dacht ik.
Wanneer u liever een programma op uw eigen computer hebt, ben ik nog steeds van mening dat e-Sword de meeste mogelijkheden biedt. Het enige duidelijke nadeel van dat programma is, dat u er in het Nederlands alleen de Statenvertaling bij kunt installeren.
Het ligt overigens, naar mijn mening, voor de hand dat u een keuze maakt tussen 'op de computer' en 'online', want alle aantekeningen tweemaal maken wordt wel erg omslachtig!
Tot voor kort moest u een programma op uw computer installeren om aantekeningen bij bepaalde passages te maken. Dat is nog steeds aan te raden voor 'power users', maar het NBG heeft inmiddels een site geopend met de naam MijnBijbel (let erop dat de naam van de URL - merkwaardigerwijs - in het Engels gespeld is). Op die site kunt u zich registreren en daarna kunt u uw eigen aantekeningen maken bij de nieuwste bijbelvertaling en die openslaan op de site.
Verder laat de site nu ook de meest geraadpleegde passages zien en zijn er meer faciliteiten in voorbereiding.
Wanneer ik dan ook nog eens in uw herinnering terugroep dat u op Bijbel Online de diverse Nederlandse bijbelvertalingen met elkaar kunt vergelijken, kom ik tot de conclusie dat het Nederlands Bijbelgenootschap een aardig complete set materialen voor bijbelstudie voor u op het Web heeft staan.
Het is alleen af te raden om de - qua functionaliteit zo handige - 'bijbelbar' niet te installeren, want die bevat volgens de meest gebruikte anti-spyware programma's spyware. Waarschijnlijk zit het probleem in het gebruikte programmeerhulpmiddel en is het NBG er niet op uit om de macht over uw computer van u over te nemen, maar de waarschuwing staat daarmee nog steeds.
Ik vond het de moeite waard om dit in aanvulling op een aantal eerdere columns in dit blog te melden. Het blijft natuurlijk zo dat een programma op uw computer meer mogelijkheden biedt, maar wanneer u toch altijd online bent kunt u zich goed met de faciliteiten van het NBG redden, dacht ik.
Wanneer u liever een programma op uw eigen computer hebt, ben ik nog steeds van mening dat e-Sword de meeste mogelijkheden biedt. Het enige duidelijke nadeel van dat programma is, dat u er in het Nederlands alleen de Statenvertaling bij kunt installeren.
Het ligt overigens, naar mijn mening, voor de hand dat u een keuze maakt tussen 'op de computer' en 'online', want alle aantekeningen tweemaal maken wordt wel erg omslachtig!
23 oktober 2006
Ontsnapte krokodillen
Ik kom nog eens terug op Thailand, maar nu met een totaal ander onderwerp. De jaarlijkse overstromingen zijn daar weer bezig. Dat is helaas een jaarlijks terugkerend probleem, met een hoogtepunt in oktober. De oorzaken zijn geen andere dan de voortgaande (illegale) ontbossing en voortgaande verstedelijking. En dit jaar is het weer eens erger dan normaal. Niet alleen zullen veel restaurants langs de Chao Phraya Rivier in Bangkok dus weer korte of langere tijd gesloten zijn (en ik vraag me altijd af waar de eigenaren in die periode van leven), maar dit jaar zullen sommige delen van Bangkok ook onderlopen. In de gebieden die noordelijker liggen is dat al gebeurd en in onder meer Ayutthaya doet men grote moeite om de eeuwenoude Tempels en het ander culturele erfgoed te behouden.
Maar de Thaise media brengen vandaag wel een zeer wonderlijk nieuwtje. Er blijken grote hoeveelheden krokodillen uit krokodillenfarms ontsnapt te zijn. Merendeels uit illegale krokodillenfarms, want in Thailand gebeuren veel dingen nu eenmaal illegaal. Er zijn al weinig regels, maar zelfs die weinige regels zijn voor veel eerlijke ondernemende zakenlui nog te veel. Hoe dan ook, er zwemmen krokodillen rond en als je niet oppast tref je ze in de rivieren aan, of in extreme omstandigheden zelfs in je eigen achtertuin.
Bizar als dit al is, nog wonderlijker is het advies van de autoriteiten: Die raden de (vaak arme) mensen in de overstroomde gebieden aan om de dieren te vangen en te gelde te maken. Want maak u geen illusies wanneer u een krokodillenfarm in Thailand bezoekt. Het is geen dierentuin voor uw vermaak, maar gewoon een business: een kwekerij voor vlees en huiden. Nu wordt de bevolking dus aangeraden om de ontsnapte krokodillen op de manier van wijlen Steve Irwin te vangen, te slachten en te verkopen. Iedereen die zo'n uitzending van Steve Irwin wel eens gezien heeft weet dat het vangen van krokodillen geen sinecure is. Maar ja, zo kun je kennelijk ook omgaan met je bevolking die met ondergelopen bezittingen zitten! "Verdien maar wat bij met de krokodillenvangst".
Voor de bevolking van de ondergelopen gebieden hoop ik dat de overlast en het gevaar snel over zullen zijn. De autoriteiten wens ik meer wijsheid toe.
Maar de Thaise media brengen vandaag wel een zeer wonderlijk nieuwtje. Er blijken grote hoeveelheden krokodillen uit krokodillenfarms ontsnapt te zijn. Merendeels uit illegale krokodillenfarms, want in Thailand gebeuren veel dingen nu eenmaal illegaal. Er zijn al weinig regels, maar zelfs die weinige regels zijn voor veel eerlijke ondernemende zakenlui nog te veel. Hoe dan ook, er zwemmen krokodillen rond en als je niet oppast tref je ze in de rivieren aan, of in extreme omstandigheden zelfs in je eigen achtertuin.
Bizar als dit al is, nog wonderlijker is het advies van de autoriteiten: Die raden de (vaak arme) mensen in de overstroomde gebieden aan om de dieren te vangen en te gelde te maken. Want maak u geen illusies wanneer u een krokodillenfarm in Thailand bezoekt. Het is geen dierentuin voor uw vermaak, maar gewoon een business: een kwekerij voor vlees en huiden. Nu wordt de bevolking dus aangeraden om de ontsnapte krokodillen op de manier van wijlen Steve Irwin te vangen, te slachten en te verkopen. Iedereen die zo'n uitzending van Steve Irwin wel eens gezien heeft weet dat het vangen van krokodillen geen sinecure is. Maar ja, zo kun je kennelijk ook omgaan met je bevolking die met ondergelopen bezittingen zitten! "Verdien maar wat bij met de krokodillenvangst".
Voor de bevolking van de ondergelopen gebieden hoop ik dat de overlast en het gevaar snel over zullen zijn. De autoriteiten wens ik meer wijsheid toe.
22 oktober 2006
Thailand na de coup
Ongeveer een maand geleden greep het leger de macht in Thailand. Tanks reden doorde straten van Bangkok, de grondwet werd ingetrokken en het parlement ontbonden. De staatsgreep verliep overigens (gelukkig) zonder dat er een schot werd afgevuurd. Enige weken later werd er een 'burgerregering' aangesteld, die te gelegener tijd verkiezingen zal organiseren. Deze nieuwe (niet gekozen) regering heeft inmiddels (schriftelijk) de zegen van de koning gekregen. Misschien was de koning daar wel toe verplicht.
En nu doet Thailand weer alsof alles normaal is. Iedereen gaat weer naar zijn werk, de gevangen genomen ministers zijn weer vrijgelaten en overal wordt gewoon gesproken over 'de regering'. Aleen de staat van beleg is nog steeds van kracht, maar wie maakt zich daar nu druk om! De meeste Thais zeggen dat ze blij zijn met de staatsgreep. Nu zijn ze eindelijk van Thaksin af. Ja, maar hij kreeg bij de vorige verkiezingen wel 80% van de stemmen, dus al de mensen die dat zeggen hebben vermoedelijk wel op hem gestemd, en zonder de staatsgreep zouden ze volgende maand - want in november zouden er verkiezingen zijn - op een ander hebben kunnen stemmen, als alles democratisch verlopen was.
In plaats van nu aan te dringen op spoedige verkiezingen, juicht de gemiddelde Thai een groep militairen toe die de macht voor minstens een jaar gegrepen heeft, de grondwet heeft afgeschaft, de partij van de afgezette premier Thaksin Shinawatra verboden heeft (althans zo onaantrekkelijk gemaakt heeft dat niemand er meer lid van durft te zijn), die op een regenachtige achternamiddag op de achterkant van een sigarendoos een tijdelijke 'grondwet' heeft geschreven en die een nieuwe 'regering' heeft aangesteld, zonder dat daar enig democratisch proces aan te pas is gekomen.
En nu maakt de nieuwe 'premier' (overigens een gepensioneerd militair) een rondreis door de ASEAN landen, om de situatie uit te leggen en sympathie te verkrijgen. Hij is al in Maleisië en in Indonesië geweest. In die landen begrepen ze hem prima, volgens de vrije Thaise pers. Die pers doet inmiddels ook of alles weer normaal is.
Om de situatie even te vertalen: Stel eens dat generaal Berlijn nu (een maand voor de verkiezingen) met die paar tanks die we nog hebben, op een moment dat premier Balkenende in het buitenland is, het Binnenhof op gaat, de aanwezige ministers gevangen neemt, de grondwet afschaft en de Koningin schriftelijk akkoord laat gaan met een nieuwe regering, uitgezocht door het leger. En om het beeld compleet te maken zou het leger ook het CDA (de partij van de premier) - de facto - verbieden. Vervolgens gaat de nieuwe premier (een gepensioneerd militair) een rondreis door de EU maken om de situatie uit te leggen. Zo moet u het zo ongeveer zien.
Nee, ik ben het niet altijd eens met onze regering, maar ik ben toch blij dat ik in Nederland woon en dat ik niet naar Thailand verhuisd ben, iets waar ik in mijn achterhoofd wel eens over gedacht heb. Ik denk dat ik het komende jaar niet in Thailand kom. En mijn (Thaise) vrouw denkt er net zo over.
En nu doet Thailand weer alsof alles normaal is. Iedereen gaat weer naar zijn werk, de gevangen genomen ministers zijn weer vrijgelaten en overal wordt gewoon gesproken over 'de regering'. Aleen de staat van beleg is nog steeds van kracht, maar wie maakt zich daar nu druk om! De meeste Thais zeggen dat ze blij zijn met de staatsgreep. Nu zijn ze eindelijk van Thaksin af. Ja, maar hij kreeg bij de vorige verkiezingen wel 80% van de stemmen, dus al de mensen die dat zeggen hebben vermoedelijk wel op hem gestemd, en zonder de staatsgreep zouden ze volgende maand - want in november zouden er verkiezingen zijn - op een ander hebben kunnen stemmen, als alles democratisch verlopen was.
In plaats van nu aan te dringen op spoedige verkiezingen, juicht de gemiddelde Thai een groep militairen toe die de macht voor minstens een jaar gegrepen heeft, de grondwet heeft afgeschaft, de partij van de afgezette premier Thaksin Shinawatra verboden heeft (althans zo onaantrekkelijk gemaakt heeft dat niemand er meer lid van durft te zijn), die op een regenachtige achternamiddag op de achterkant van een sigarendoos een tijdelijke 'grondwet' heeft geschreven en die een nieuwe 'regering' heeft aangesteld, zonder dat daar enig democratisch proces aan te pas is gekomen.
En nu maakt de nieuwe 'premier' (overigens een gepensioneerd militair) een rondreis door de ASEAN landen, om de situatie uit te leggen en sympathie te verkrijgen. Hij is al in Maleisië en in Indonesië geweest. In die landen begrepen ze hem prima, volgens de vrije Thaise pers. Die pers doet inmiddels ook of alles weer normaal is.
Om de situatie even te vertalen: Stel eens dat generaal Berlijn nu (een maand voor de verkiezingen) met die paar tanks die we nog hebben, op een moment dat premier Balkenende in het buitenland is, het Binnenhof op gaat, de aanwezige ministers gevangen neemt, de grondwet afschaft en de Koningin schriftelijk akkoord laat gaan met een nieuwe regering, uitgezocht door het leger. En om het beeld compleet te maken zou het leger ook het CDA (de partij van de premier) - de facto - verbieden. Vervolgens gaat de nieuwe premier (een gepensioneerd militair) een rondreis door de EU maken om de situatie uit te leggen. Zo moet u het zo ongeveer zien.
Nee, ik ben het niet altijd eens met onze regering, maar ik ben toch blij dat ik in Nederland woon en dat ik niet naar Thailand verhuisd ben, iets waar ik in mijn achterhoofd wel eens over gedacht heb. Ik denk dat ik het komende jaar niet in Thailand kom. En mijn (Thaise) vrouw denkt er net zo over.
18 oktober 2006
De Thaise taal leren (2)
Ik sta regelmatig verbaasd over de grote hoeveelheid nieuwe dingen die er op het Internet nog te ontdekken is. Ik dacht dat ik toch zo langzamerhand echt wel alle leuke sites over de Thaise taal kende, maar vandaag ontdekte ik toch weer een nieuwe site. En een goede ook!
Gaat u eens naar Thai Language e-Learning en u treft daar een uitstekend vormgegeven, mooie hoeveelheid gratis cursusmateriaal aan. De hoofdpersoon uit de lessen heet in deze cursus niet Manee of Manii, maar Malee. Maar ja, "what's in a name". Wat betreft de vormgeving heb ik één opmerking: Wanneer u Firefox als browser gebruikt krijgt u bij vrijwel iedere linker muisklik de mededeling dat rechts klikken niet toegestaan is. Uiterst hinderlijk, maar dit probleem is op te lossen door Internet Explorer als browser te gebruiken.
Ook moet u zich registreren voor de site, maar - nogmaals - de site is zeer de moeite waard, dus doet u dat maar gelijk. En verder hebt u een Flash plugin nodig, maar die heeft u waarschijnlijk al. Ik ken de site pas sinds vandaag, dus ik weet nog niet precies hoe uitgebreid hij is. Wanneer je je opgegeven hebt, krijg je toegang tot één lespakket, zij het dat het veel onderdelen heeft. Het blijft dus nog even de vraag wat er gebeurt wanneer je vindt dat je klaar bent met dat pakket. Het lijkt me niet waarschijnlijk dat je dan moet gaan betalen, want de site is opgezet door het Thaise ministerie van onderwijs. Maar misschien is het materiaal dan op. De tijd zal het leren.
De ter beschikking gestelde les bevat onder meer onderdelen over de medeklinkers, de klinkers, de tonen, de grammatica en stukjes tekst. Ieder onderdeel is van een uitgebreide (in het Engels) gesproken toelichting voorzien en heeft (een knop voor) oefeningen. Die moet u zeker maken, als test of u alles begrepen hebt.
Wat het niveau betreft denk ik dat de site niet voor absolute beginners geschikt is, maar ik kan me daarin vergissen. Voor mij is hij eigenlijk iets te eenvoudig, maar prima geschikt voor een grote opfrisbeurt. Zo worden de tonen weer eens op een wat andere manier gebracht dan in andere bronnen. Dat is het onderdeel waar ik nog steeds de meeste moeite mee heb. Voor de tonentest had ik dan ook maar een 6. Voor en paar andere onderdelen een 8 of meer.
Ook deze site gebruikt weliswaar naast het Thaise schrift een transliteratie, maar die kun je desgewenst negeren. En dat zou ik maar doen. Want wanneer je er gebruik van maakt leer je de taal nooit. Dat heb ik al eerder beweerd en daar blijf ik bij. De Thaise taal kun je alleen leren, uitgaande van het Thaise alfabet. Begin dus maar met de medeklinkers en de klinkers. (Die hoofdstukken kon ik nu wel overslaan). Voor een beginner zijn ze essentieel.
Een aardigheidje van de site is verder dat hij bijhoudt hoe lang je met het lesmateriaal bezig bent. Ik heb er op mijn eerste lesdag twee uren doorgebracht. Ik ben ervan overtuigd dat deze site de zoveelste goede bron is om de Thaise taal te kunnen leren. Het enige dat u verder nodig heeft is een grote dosis doorzettingsvermogen!
Tenslotte moet het me van het hart dat er voor het leren van de Thaise taal (en ook voor het leren van bijvoorbeeld de Chinese taal) vele goede, gratis, internetsites zijn. Mijn vrouw daarentegen, die (goed) Nederlands wil leren, moet al haar lesmaterialen voor veel geld kopen. En alles bij elkaar haalt dat kostbare materiaal het in de verste verte niet bij het prima gratis materiaal dat beschikbaar is om (bijvoorbeeld) Thais te leren.
Toch merkwaardig voor een land dat zo dolgraag wil dat de buitenlanders inburgeren. Waarom zet de overheid dan niet een goede cursus op het Internet? Is het de Nederlandse handelsgeest die dat tegehoudt? Maar - zoals gezegd - ben ik ook niet erg onder de indruk van het beschikbare commerciële materiaal om Nederlands te leren.
Gaat u eens naar Thai Language e-Learning en u treft daar een uitstekend vormgegeven, mooie hoeveelheid gratis cursusmateriaal aan. De hoofdpersoon uit de lessen heet in deze cursus niet Manee of Manii, maar Malee. Maar ja, "what's in a name". Wat betreft de vormgeving heb ik één opmerking: Wanneer u Firefox als browser gebruikt krijgt u bij vrijwel iedere linker muisklik de mededeling dat rechts klikken niet toegestaan is. Uiterst hinderlijk, maar dit probleem is op te lossen door Internet Explorer als browser te gebruiken.
Ook moet u zich registreren voor de site, maar - nogmaals - de site is zeer de moeite waard, dus doet u dat maar gelijk. En verder hebt u een Flash plugin nodig, maar die heeft u waarschijnlijk al. Ik ken de site pas sinds vandaag, dus ik weet nog niet precies hoe uitgebreid hij is. Wanneer je je opgegeven hebt, krijg je toegang tot één lespakket, zij het dat het veel onderdelen heeft. Het blijft dus nog even de vraag wat er gebeurt wanneer je vindt dat je klaar bent met dat pakket. Het lijkt me niet waarschijnlijk dat je dan moet gaan betalen, want de site is opgezet door het Thaise ministerie van onderwijs. Maar misschien is het materiaal dan op. De tijd zal het leren.
De ter beschikking gestelde les bevat onder meer onderdelen over de medeklinkers, de klinkers, de tonen, de grammatica en stukjes tekst. Ieder onderdeel is van een uitgebreide (in het Engels) gesproken toelichting voorzien en heeft (een knop voor) oefeningen. Die moet u zeker maken, als test of u alles begrepen hebt.
Wat het niveau betreft denk ik dat de site niet voor absolute beginners geschikt is, maar ik kan me daarin vergissen. Voor mij is hij eigenlijk iets te eenvoudig, maar prima geschikt voor een grote opfrisbeurt. Zo worden de tonen weer eens op een wat andere manier gebracht dan in andere bronnen. Dat is het onderdeel waar ik nog steeds de meeste moeite mee heb. Voor de tonentest had ik dan ook maar een 6. Voor en paar andere onderdelen een 8 of meer.
Ook deze site gebruikt weliswaar naast het Thaise schrift een transliteratie, maar die kun je desgewenst negeren. En dat zou ik maar doen. Want wanneer je er gebruik van maakt leer je de taal nooit. Dat heb ik al eerder beweerd en daar blijf ik bij. De Thaise taal kun je alleen leren, uitgaande van het Thaise alfabet. Begin dus maar met de medeklinkers en de klinkers. (Die hoofdstukken kon ik nu wel overslaan). Voor een beginner zijn ze essentieel.
Een aardigheidje van de site is verder dat hij bijhoudt hoe lang je met het lesmateriaal bezig bent. Ik heb er op mijn eerste lesdag twee uren doorgebracht. Ik ben ervan overtuigd dat deze site de zoveelste goede bron is om de Thaise taal te kunnen leren. Het enige dat u verder nodig heeft is een grote dosis doorzettingsvermogen!
Tenslotte moet het me van het hart dat er voor het leren van de Thaise taal (en ook voor het leren van bijvoorbeeld de Chinese taal) vele goede, gratis, internetsites zijn. Mijn vrouw daarentegen, die (goed) Nederlands wil leren, moet al haar lesmaterialen voor veel geld kopen. En alles bij elkaar haalt dat kostbare materiaal het in de verste verte niet bij het prima gratis materiaal dat beschikbaar is om (bijvoorbeeld) Thais te leren.
Toch merkwaardig voor een land dat zo dolgraag wil dat de buitenlanders inburgeren. Waarom zet de overheid dan niet een goede cursus op het Internet? Is het de Nederlandse handelsgeest die dat tegehoudt? Maar - zoals gezegd - ben ik ook niet erg onder de indruk van het beschikbare commerciële materiaal om Nederlands te leren.
10 oktober 2006
Toon Hermans
Ik heb in mijn vorige blog al eens iets geschreven over de grootste Nederlandse kleinkunstenaar: Toon Hermans. Toen had ik zijn eerste twee shows op dvd net bekeken. Inmiddels heb ik al zijn one-man shows opnieuw bekeken en al het extra materiaal uit de dvd box met zijn complete werk ook bekeken.
Nu ben ik nog dieper onder de indruk geraakt van deze kunstenaar. Toon Hermans behoorde tot de 'grote drie'. Hij werd in één adem genoemd met Wim Kan en Wim Sonneveld. Maar in een van de interviews zegt Toon zelf "maar ik was de grootste". En het gekke is dat ik dat geen grootspraak vind, maar dat ik dat roerend met hem eens ben. Wim Sonneveld was een groot artiest, maar hij schreef zijn beste teksten niet zelf. Wim Kan, hoe spitsvondig oom in zijn politieke rappen, was wat mij betreft veel te eenzijdig.
Toon was dus de grootste, en hij wist het ook. Toch is hij niet ijdel geweest. Hij was een bijna extreme perfectionist. Iedere voorsteling moest perfect zijn. Het publiek moest waar voor zijn geld krijgen, want daar hadden ze voor betaald. Tot aan de laatste voorstelling van zijn shows bracht hij nog verbeteringen aan. Het moest van de eerste tot de laatste keer perfect zijn. En door de jaren heen werden zijn shows eigenlijk allen maar beter. Je kunt je afvragen of een tachtigjarige nog wel op het toneel moet gaan staan, maar Toon deed het. En ook die laatste show is zeer het aanzien waard. Maar ja, hij kon dan ook niet zonder zijn publiek. Hij moest regelmatig "even bijpraten".
Drie jaar na zijn laatste show zat hij al weer vol plannen voor een nieuwe show. Hij had het contact met het publiek (zijn publiek) weer nodig. Maar die show is er nooit gekomen, omdat Toon voor die tijd overleed (in 2000). Maar vlak voor zijn dood heeft hij nog wel een cd gemaakt met een aantal pareltjes van liedjes, want het schrijven van teksten heeft hij nooit kunnen laten. Zijn huis moet er vol mee gelegen hebben.
Ik weet dat de jongere generatie nauwelijks nog weet wie Toon Hermans was. Toch ben ik ervan overtuigd dat ook die jongere generatie kan genieten van zijn shows, die - zoals gezegd - allemaal op dvd verkrijgbaar zijn. Ik heb al die shows pas één keer bekeken, maar ik weet wel zeker dat ik ze snel opnieuw ga bekijken. Ook ga ik nog eens in de boekwinkel kijken of er nog een paar van zijn (vele) boekjes te koop zijn.
Toon had een humor die ongeëvenaard van kwaliteit was, die nooit kwetsend was en die eigenlijk tijdloos was. Wanneer je de shows van Wim Sonneveld terugziet, zien ze er hopeloos gedateerd uit. De shows van Toon zouden zo weer in dezelfde vorm gebracht kunnen worden. En Wim Kan, daar kun je eigenlijk alleen nog naar kijken of luisteren wanneer je de politiek uit de tweede helft van de vorige eeuw meegemaakt hebt. Anders begrijp je er niets van.
Maar zelfs de eerste show van Toon Hermans zou zo weer kunnen! Een ongelofelijke prestatie.
Nu ben ik nog dieper onder de indruk geraakt van deze kunstenaar. Toon Hermans behoorde tot de 'grote drie'. Hij werd in één adem genoemd met Wim Kan en Wim Sonneveld. Maar in een van de interviews zegt Toon zelf "maar ik was de grootste". En het gekke is dat ik dat geen grootspraak vind, maar dat ik dat roerend met hem eens ben. Wim Sonneveld was een groot artiest, maar hij schreef zijn beste teksten niet zelf. Wim Kan, hoe spitsvondig oom in zijn politieke rappen, was wat mij betreft veel te eenzijdig.
Toon was dus de grootste, en hij wist het ook. Toch is hij niet ijdel geweest. Hij was een bijna extreme perfectionist. Iedere voorsteling moest perfect zijn. Het publiek moest waar voor zijn geld krijgen, want daar hadden ze voor betaald. Tot aan de laatste voorstelling van zijn shows bracht hij nog verbeteringen aan. Het moest van de eerste tot de laatste keer perfect zijn. En door de jaren heen werden zijn shows eigenlijk allen maar beter. Je kunt je afvragen of een tachtigjarige nog wel op het toneel moet gaan staan, maar Toon deed het. En ook die laatste show is zeer het aanzien waard. Maar ja, hij kon dan ook niet zonder zijn publiek. Hij moest regelmatig "even bijpraten".
Drie jaar na zijn laatste show zat hij al weer vol plannen voor een nieuwe show. Hij had het contact met het publiek (zijn publiek) weer nodig. Maar die show is er nooit gekomen, omdat Toon voor die tijd overleed (in 2000). Maar vlak voor zijn dood heeft hij nog wel een cd gemaakt met een aantal pareltjes van liedjes, want het schrijven van teksten heeft hij nooit kunnen laten. Zijn huis moet er vol mee gelegen hebben.
Ik weet dat de jongere generatie nauwelijks nog weet wie Toon Hermans was. Toch ben ik ervan overtuigd dat ook die jongere generatie kan genieten van zijn shows, die - zoals gezegd - allemaal op dvd verkrijgbaar zijn. Ik heb al die shows pas één keer bekeken, maar ik weet wel zeker dat ik ze snel opnieuw ga bekijken. Ook ga ik nog eens in de boekwinkel kijken of er nog een paar van zijn (vele) boekjes te koop zijn.
Toon had een humor die ongeëvenaard van kwaliteit was, die nooit kwetsend was en die eigenlijk tijdloos was. Wanneer je de shows van Wim Sonneveld terugziet, zien ze er hopeloos gedateerd uit. De shows van Toon zouden zo weer in dezelfde vorm gebracht kunnen worden. En Wim Kan, daar kun je eigenlijk alleen nog naar kijken of luisteren wanneer je de politiek uit de tweede helft van de vorige eeuw meegemaakt hebt. Anders begrijp je er niets van.
Maar zelfs de eerste show van Toon Hermans zou zo weer kunnen! Een ongelofelijke prestatie.
02 oktober 2006
Inspector Morse op dvd
Het begon bij mij allemaal met een folder van de Bijenkorf, waarin vanaf vrijdag 29 september (zolang de voorraad strekt) een set dvd's (17 stuks) werd aangeboden met daarop alle afleveringen van Inspector Morse, voor € 85. Een snelle oriëntatie op Internet leerde mij dat dat een goed prijs is. En ook het gezonde verstand vertelde me dat: Een dvd bevat twee afleveringen, dus dat is ongeveer € 2,50 per aflevering. Nou, daar doe ik het voor. Donderdag was de op een na beste prijs € 150 bij een meneer op eBay, die nog 92 van zijn 100 dozen te verkopen had voor € 150. Verder betaalde je overal € 160 tot € 200.
Op naar de Bijenkorf dus, op de eerste verkoopdag van de set, tijdens de Drie Dwaze Dagen. We waren om 10:15 uur op de dvd afdeling, en troffen daar tot onze verbijstering het bordje "uitverkocht" aan boven de tafel waar Morse gelegen zou moeten hebben (zonder dat er overigens een lege plek was waar de doos gelegen kon hebben). Nu weet ik wel dat dit soort dwaze dagen veel publiek trekken. Maar kan na (ruim) een uurtje de hele voorraad Morse uitverkocht zijn, terwijl alle andere aanbiedingen in ruime mate aanwezig zijn? Nee, niemand maakt mij wijs dat ze - als de set er überhaupt al geweest is - meer dan vijf exemplaren hadden. Nou vooruit, tien dan? Eigenlijk kan dat al haast niet, want het was helemaal niet druk op de afdeling. En dat is toch geen voorraad voor een aanbieding?
Nee Bijenkorf, dat grenst aan misleiding. Het was dus kennelijk alleen maar een lokkertje, in de hoop dat de klanten het dan maar zouden doen met "Columbo" en "Midsommer Murders", die er ook lagen, maar niet tegen een echt lage prijs. Maar op mij werken dit soort "aanbiedingen" averechts. Ik maakte daarom gelijk rechtsomkeert en verliet het pand. Bij misleiders koop ik niets. De Bijenkorf heeft wat mij betreft voor minstens een jaar volledig afgedaan. De truc met het lokkertje heeft dus voor mij niet gewerkt.
Toch blijft het jammer dat ik Morse nu niet op dvd kon aanschaffen. Maar er gloorde hoop. Weliswaar was de set die de Bijenkorf (zogenaamd) verkocht voor € 85 elders alleen te koop voor € 150, € 160, of zelfs € 185, maar toevallig zag ik zaterdag bij de Free Record Shop een aantal dubbel-dvd's met in iedere doos 8 afleveringen, voor € 10 per set. Dat was dus eigenlijk dezelfde prijs als die uit de folder van de Bijenkorf. Ik heb toen nog niets gekocht (er stonden maar drie van de acht dubbel dvd's in de winkel). Thuis heb ik eerst nog eens op de website van frs gekeken of ze de set compleet konden leveren. Het zag er echter helaas naar uit dat ze doos 1 (de eerste 8 afleveringen dus) niet konden leveren. Dat schoot dus ook niet op.
Zondag (gisteren) heb ik nog eens bij kieskeurig.nl gekeken, en tot mijn verbazing was de prijs bij bol.com sinds vrijdag gedaald van € 160 naar € 90 (plus € 1,95 verzendkosten). Nou, daar doe ik het dan ook wel voor, want meneer bol.com bezorgt de doos keurig thuis, zonder de dvd's eerst met zijn vingers te beduimelen en zonder dat ik moet gaan parkeren voor pakweg € 6 wanneer ik de doos ergens ga ophalen. Ik heb hem nu dus bij bol.com besteld en verwacht hem deze week in huis. Die meneer op eBay zal nu wel tot in lengte van dagen met zijn 92 exemplaren blijven zitten, wanneer hij zijn prijs niet drastisch verlaagt, in navolging van bol.com.
Op naar de Bijenkorf dus, op de eerste verkoopdag van de set, tijdens de Drie Dwaze Dagen. We waren om 10:15 uur op de dvd afdeling, en troffen daar tot onze verbijstering het bordje "uitverkocht" aan boven de tafel waar Morse gelegen zou moeten hebben (zonder dat er overigens een lege plek was waar de doos gelegen kon hebben). Nu weet ik wel dat dit soort dwaze dagen veel publiek trekken. Maar kan na (ruim) een uurtje de hele voorraad Morse uitverkocht zijn, terwijl alle andere aanbiedingen in ruime mate aanwezig zijn? Nee, niemand maakt mij wijs dat ze - als de set er überhaupt al geweest is - meer dan vijf exemplaren hadden. Nou vooruit, tien dan? Eigenlijk kan dat al haast niet, want het was helemaal niet druk op de afdeling. En dat is toch geen voorraad voor een aanbieding?
Nee Bijenkorf, dat grenst aan misleiding. Het was dus kennelijk alleen maar een lokkertje, in de hoop dat de klanten het dan maar zouden doen met "Columbo" en "Midsommer Murders", die er ook lagen, maar niet tegen een echt lage prijs. Maar op mij werken dit soort "aanbiedingen" averechts. Ik maakte daarom gelijk rechtsomkeert en verliet het pand. Bij misleiders koop ik niets. De Bijenkorf heeft wat mij betreft voor minstens een jaar volledig afgedaan. De truc met het lokkertje heeft dus voor mij niet gewerkt.
Toch blijft het jammer dat ik Morse nu niet op dvd kon aanschaffen. Maar er gloorde hoop. Weliswaar was de set die de Bijenkorf (zogenaamd) verkocht voor € 85 elders alleen te koop voor € 150, € 160, of zelfs € 185, maar toevallig zag ik zaterdag bij de Free Record Shop een aantal dubbel-dvd's met in iedere doos 8 afleveringen, voor € 10 per set. Dat was dus eigenlijk dezelfde prijs als die uit de folder van de Bijenkorf. Ik heb toen nog niets gekocht (er stonden maar drie van de acht dubbel dvd's in de winkel). Thuis heb ik eerst nog eens op de website van frs gekeken of ze de set compleet konden leveren. Het zag er echter helaas naar uit dat ze doos 1 (de eerste 8 afleveringen dus) niet konden leveren. Dat schoot dus ook niet op.
Zondag (gisteren) heb ik nog eens bij kieskeurig.nl gekeken, en tot mijn verbazing was de prijs bij bol.com sinds vrijdag gedaald van € 160 naar € 90 (plus € 1,95 verzendkosten). Nou, daar doe ik het dan ook wel voor, want meneer bol.com bezorgt de doos keurig thuis, zonder de dvd's eerst met zijn vingers te beduimelen en zonder dat ik moet gaan parkeren voor pakweg € 6 wanneer ik de doos ergens ga ophalen. Ik heb hem nu dus bij bol.com besteld en verwacht hem deze week in huis. Die meneer op eBay zal nu wel tot in lengte van dagen met zijn 92 exemplaren blijven zitten, wanneer hij zijn prijs niet drastisch verlaagt, in navolging van bol.com.
21 september 2006
Tanks in Bangkok
Er is - na vele jaren rust - weer een militaire coup gepleegd in Thailand. Generaal Sondhi (ook wel gespeld als Sonthi) en zijn aanhangers vonden de voortdurende demonstraties tegen premier Thaksin Shinawatra genoeg en hebben (toen Thaksin in New York bij de VN was) de macht overgenomen. Het algemene nieuws heeft u natuurlijk ook in de krant gelezen en op de tv gezien, dus ik licht er een paar details uit.
In de eerste plaats valt het op dat generaal Sondhi een Moslim is. Hij was het al geruime tijd openlijk niet eens met de harde aanpak van Thaksin tegen de terroristische aanslagen in het diepe zuiden van Thailand.
Maar de fundamentele kritiek op Thaksin, vanuit de hele bevolking, maar vooral vanuit de beter gesitueerden in Bangkok, begon toen deze (vermoedelijk) rijkste man uit Thailand een van zijn bedrijven verkocht, en daarbij meer dan een miljard Euro(!) aan belastingen niet af hoefde te dragen als gevolg van een door hem zelf gemaakte wet. Dat heeft erg veel kwaad bloed gezet en er zijn (of waren?) diverse processen tegen Thaksin in voorbereiding. De man is nu naar London gevlucht.
Thaksin heeft nog wel aanhang op het platteland, en met name in zijn geboortestreek, het noorden. Hij heeft tenslotte het '30 baht gezondheidsstelsel' ingevoerd. Iedereen heeft daardoor recht op medische zorg voor 30 baht, minder dan 1 Euro. Ook heeft hij het OTOP (One Tambon One Product) project opgezet. Dat houdt in dat elke streek (dorp) zich concentreert op het maken van één handwerkproduct en daar dus extra goed in wordt. Deze beide projecten zijn in het voordeel van het platteland en van de regering-Thaksin afkomstig.
Maar volgens opiniepeilingen is de populariteit van Thaksin over het hele land genomen nu zeer sterk gedaald. Hij heeft daarom begin dit jaar verkiezingen uitgeschreven, die door de oppositie geboycot werden en later ongeldig zijn verklaard. Toen zouden er weer nieuwe verkiezingen komen in oktober, die inmiddels weer naar november verschoven zijn.
En tussentijds heeft Thaksin ook verklaard dat hij met onmiddellijke ingang uit de politiek zou gaan (in april geloof ik). Hij verdween toen een maand, maar was plotseling weer terug. Kortom, hij lapte allerlei democratische wetten aan zijn laars en rommelde maar wat aan.
Hoe is nu de positie van de militairen? De staatsgreep is zonder bloedvergieten verlopen. Dat is een positief punt. Thailand is dus nog geen bananenrepubliek. Eerder is er sprake van een operettecoup. Gisteren konden we immers zien dat de bevolking van Bangkok massaal de straat op ging en zijn kinderen ging fotograferen bij de tanks. En als je het vriendelijk vroeg, kwam er nog een militair bij staan ook. Maar toch is er een ernstige ondertoon in deze operettecoup. Er worden inmiddels ministers gearresteerd en ondervraagd. Ook is de grondwet afgeschaft. Zo lekker is het dus ook weer niet. Laten we hopen dat er geen burgeroorlog gaat ontstaan.
En de hamvraag is natuurlijk "Waar staat de Koning"? Wat we daarvan weten is niet veel. De militairen zeggen dat zij de steun van de Koning hebben. En wie in Thailand de steun van de Koning heeft, heeft de steun van het (hele) volk. Maar zo eenvoudig zal het wel niet zijn. De Thaise Koning is een wijs man. Hij is ook geen fan van Thaksin. Dat is algemeen bekend. Maar je kunt als Koning toch moeilijk voor een coup zijn waarin de democratisch gekozen regering afgezet wordt en de grondwet afgeschaft wordt. Ik kan me wel voorstellen dat de koning meer sympathie heeft voor Sondhi dan voor Thaksin. Maar dat is een andere zaak. Sondhi had zich verkiesbaar kunnen stellen in november. Een coup is ondemocratisch. Ook al staan de soldaten te lachen en kun je met ze op de foto, de militairen hebben de regering afgezet en het land wordt feitelijk dus niet bestuurd. ik denk dat de Koning zal zwijgen.
Wereldleiders hadden er weinig moeite mee om zich tegen de coup uit te spreken. Dat is niet leuk voor de militairen. Ook de toeristenindustrie zal niet bepaald bevorderd worden door de coup. In Phuket zijn al 8000 annuleringen binnen. En daar staan echt geen tanks op straat. Kortom, de bevolking zal het snel aan zijn portemonnee gaan voelen. Dan zal het lachen en fotograferen van de tanks wel ophouden. Zullen de militairen de bevolking - die moet leven van het toerisme - dan nog rustig kunnen houden?
In de eerste plaats valt het op dat generaal Sondhi een Moslim is. Hij was het al geruime tijd openlijk niet eens met de harde aanpak van Thaksin tegen de terroristische aanslagen in het diepe zuiden van Thailand.
Maar de fundamentele kritiek op Thaksin, vanuit de hele bevolking, maar vooral vanuit de beter gesitueerden in Bangkok, begon toen deze (vermoedelijk) rijkste man uit Thailand een van zijn bedrijven verkocht, en daarbij meer dan een miljard Euro(!) aan belastingen niet af hoefde te dragen als gevolg van een door hem zelf gemaakte wet. Dat heeft erg veel kwaad bloed gezet en er zijn (of waren?) diverse processen tegen Thaksin in voorbereiding. De man is nu naar London gevlucht.
Thaksin heeft nog wel aanhang op het platteland, en met name in zijn geboortestreek, het noorden. Hij heeft tenslotte het '30 baht gezondheidsstelsel' ingevoerd. Iedereen heeft daardoor recht op medische zorg voor 30 baht, minder dan 1 Euro. Ook heeft hij het OTOP (One Tambon One Product) project opgezet. Dat houdt in dat elke streek (dorp) zich concentreert op het maken van één handwerkproduct en daar dus extra goed in wordt. Deze beide projecten zijn in het voordeel van het platteland en van de regering-Thaksin afkomstig.
Maar volgens opiniepeilingen is de populariteit van Thaksin over het hele land genomen nu zeer sterk gedaald. Hij heeft daarom begin dit jaar verkiezingen uitgeschreven, die door de oppositie geboycot werden en later ongeldig zijn verklaard. Toen zouden er weer nieuwe verkiezingen komen in oktober, die inmiddels weer naar november verschoven zijn.
En tussentijds heeft Thaksin ook verklaard dat hij met onmiddellijke ingang uit de politiek zou gaan (in april geloof ik). Hij verdween toen een maand, maar was plotseling weer terug. Kortom, hij lapte allerlei democratische wetten aan zijn laars en rommelde maar wat aan.
Hoe is nu de positie van de militairen? De staatsgreep is zonder bloedvergieten verlopen. Dat is een positief punt. Thailand is dus nog geen bananenrepubliek. Eerder is er sprake van een operettecoup. Gisteren konden we immers zien dat de bevolking van Bangkok massaal de straat op ging en zijn kinderen ging fotograferen bij de tanks. En als je het vriendelijk vroeg, kwam er nog een militair bij staan ook. Maar toch is er een ernstige ondertoon in deze operettecoup. Er worden inmiddels ministers gearresteerd en ondervraagd. Ook is de grondwet afgeschaft. Zo lekker is het dus ook weer niet. Laten we hopen dat er geen burgeroorlog gaat ontstaan.
En de hamvraag is natuurlijk "Waar staat de Koning"? Wat we daarvan weten is niet veel. De militairen zeggen dat zij de steun van de Koning hebben. En wie in Thailand de steun van de Koning heeft, heeft de steun van het (hele) volk. Maar zo eenvoudig zal het wel niet zijn. De Thaise Koning is een wijs man. Hij is ook geen fan van Thaksin. Dat is algemeen bekend. Maar je kunt als Koning toch moeilijk voor een coup zijn waarin de democratisch gekozen regering afgezet wordt en de grondwet afgeschaft wordt. Ik kan me wel voorstellen dat de koning meer sympathie heeft voor Sondhi dan voor Thaksin. Maar dat is een andere zaak. Sondhi had zich verkiesbaar kunnen stellen in november. Een coup is ondemocratisch. Ook al staan de soldaten te lachen en kun je met ze op de foto, de militairen hebben de regering afgezet en het land wordt feitelijk dus niet bestuurd. ik denk dat de Koning zal zwijgen.
Wereldleiders hadden er weinig moeite mee om zich tegen de coup uit te spreken. Dat is niet leuk voor de militairen. Ook de toeristenindustrie zal niet bepaald bevorderd worden door de coup. In Phuket zijn al 8000 annuleringen binnen. En daar staan echt geen tanks op straat. Kortom, de bevolking zal het snel aan zijn portemonnee gaan voelen. Dan zal het lachen en fotograferen van de tanks wel ophouden. Zullen de militairen de bevolking - die moet leven van het toerisme - dan nog rustig kunnen houden?
12 september 2006
11 September
Gisteren was het vijf jaar geleden dat Amerika door laffe terroristen werd aangevallen. Zoals bij alle onverklaarbare gebeurtenissen zijn er ook hier mensen die beweren dat de Amerikaanse regering er zelf achter zat (vergelijk bijvoorbeeld de moord op President Kennedy). Ik behoor niet tot die groep. Ik wil niet zeggen dat de Amerikaanse regering uit lieverdjes bestaat, maar het is niet goed denkbaar dat er binnen vijf jaar na zo'n gruwelijke daad nog geen enkele spijtoptant opgestaan is. Dat is niet gebeurd, dus genoeg daarvan.
Ik heb de avond doorgebracht achter de TV en ik heb naar de documentaire "9/11" gekeken. Een groepje Franse filmers wilde een documentaire maken over het werk de brandweer in New York, en begon daar ook mee. Maar tijdens de periode dat ze daarmee bezig waren werd het 11 september 2001. Vlak voor de eerste inslag van een vliegtuig in het WTC moest de ploeg uitrukken voor een klein incident in de buurt van het WTC. de filmploeg ging weer mee, en toen er laag een passagiersvliegtuig overvloog draaide de camera naar boven en registreerde, waarschijnlijk als enige, de eerste aanslag.
Opvallend is dat de brandweermensen vrijwel onmiddellijk zeiden dat het een aanslag was en geen ongeluk, zoals de meesten van ons destijds dachten. De ploeg gaat naar het WTC en de camera registreert wat er gebeurde. Blijkbaar hadden deze documentairemakers een groot aantal batterijen bij zich, want ik zou na een uurtje of twee, drie al n iet meer kunnen filmen of fotograferen. Zij wel. Een van hen (ze hadden twee camera's) ging mee in Tower 1. Daar bleken (uiteraard) geen liften te werken, en een groepje brandweermannen ging te voet, ieder met zo'n 30 kilo bepakking, de trap op. De meesten keerden terug toen de tweede toren (die inmiddels ook geraakt was) instortte en het aantal dode brandweermannen in Tower 1 viel daarom nogal mee.
De tweede toren, die later geraakt werd dan Tower 1, stortte het eerst in. Niemand hield - tot het gebeurde - er serieus rekening mee dat de torens zouden instorten. Tower 1 werd onmiddellijk na het instorten van Tower 2 ontruimd. Toch waren de beelden uit die Tower 1, waar de minste slachtoffers vielen, gruwelijk. Je hoorde met een zekere regelmaat een harde plof. Dat waren mensen die naar beneden gesprongen waren en neerkwamen, omdat ze er meer heil van verwachtten om uit een wolkenkrabber te springen dan levend te verbranden. Ongelofelijk.
De brandweermannen uit de kazerne waar de documentaire over ging keerden allemaal weer naar hun kazerne terug. De komende dagen werden ze weer ingezet bij het zoeken naar mogelijk overlevenden, in een ritme van 24 uur werken, 24 uur vrij. Er werden, als ik het goed begrepen heb, in het geheel geen overlevenden gevonden onder het puin en vrijwel geen lichamen. De torens waren verpulverd en alle apparatuur, meubilair en mensen die zich erin bevonden eveneens.
Een gruwelijke dag. Toch waren er in diverse landen, ook in Nederland, groepjes jongeren die na het vernemen van het nieuws uit New York juichend de straat op gingen. Wat daar precies voor mentaliteit achter steekt zal niemand mij ooit kunnen uitleggen.
Ik heb de avond doorgebracht achter de TV en ik heb naar de documentaire "9/11" gekeken. Een groepje Franse filmers wilde een documentaire maken over het werk de brandweer in New York, en begon daar ook mee. Maar tijdens de periode dat ze daarmee bezig waren werd het 11 september 2001. Vlak voor de eerste inslag van een vliegtuig in het WTC moest de ploeg uitrukken voor een klein incident in de buurt van het WTC. de filmploeg ging weer mee, en toen er laag een passagiersvliegtuig overvloog draaide de camera naar boven en registreerde, waarschijnlijk als enige, de eerste aanslag.
Opvallend is dat de brandweermensen vrijwel onmiddellijk zeiden dat het een aanslag was en geen ongeluk, zoals de meesten van ons destijds dachten. De ploeg gaat naar het WTC en de camera registreert wat er gebeurde. Blijkbaar hadden deze documentairemakers een groot aantal batterijen bij zich, want ik zou na een uurtje of twee, drie al n iet meer kunnen filmen of fotograferen. Zij wel. Een van hen (ze hadden twee camera's) ging mee in Tower 1. Daar bleken (uiteraard) geen liften te werken, en een groepje brandweermannen ging te voet, ieder met zo'n 30 kilo bepakking, de trap op. De meesten keerden terug toen de tweede toren (die inmiddels ook geraakt was) instortte en het aantal dode brandweermannen in Tower 1 viel daarom nogal mee.
De tweede toren, die later geraakt werd dan Tower 1, stortte het eerst in. Niemand hield - tot het gebeurde - er serieus rekening mee dat de torens zouden instorten. Tower 1 werd onmiddellijk na het instorten van Tower 2 ontruimd. Toch waren de beelden uit die Tower 1, waar de minste slachtoffers vielen, gruwelijk. Je hoorde met een zekere regelmaat een harde plof. Dat waren mensen die naar beneden gesprongen waren en neerkwamen, omdat ze er meer heil van verwachtten om uit een wolkenkrabber te springen dan levend te verbranden. Ongelofelijk.
De brandweermannen uit de kazerne waar de documentaire over ging keerden allemaal weer naar hun kazerne terug. De komende dagen werden ze weer ingezet bij het zoeken naar mogelijk overlevenden, in een ritme van 24 uur werken, 24 uur vrij. Er werden, als ik het goed begrepen heb, in het geheel geen overlevenden gevonden onder het puin en vrijwel geen lichamen. De torens waren verpulverd en alle apparatuur, meubilair en mensen die zich erin bevonden eveneens.
Een gruwelijke dag. Toch waren er in diverse landen, ook in Nederland, groepjes jongeren die na het vernemen van het nieuws uit New York juichend de straat op gingen. Wat daar precies voor mentaliteit achter steekt zal niemand mij ooit kunnen uitleggen.
06 september 2006
Spam, spam, spam
Spammers worden steeds hinderlijker. Ze plagen mij nu niet alleen met ongewenste e-mail, maar sinds een paar weken zijn ze ook op het idee gekomen om mijn domeinnaam te gebruiken in het adres waarvan de mail verzonden zou zijn. De gevolgen zijn uiterst vervelend. Ik krijg er - als eigenaar van het domein - een slechte naam door en kom in allerlei spamfilters terecht, maa wat voor mij bijzonder hinderlijk is, is dat ik per dag zo'n 300-500 mailberichten "terug" krijg, met de mededeling dat de mail (die ik nooit verstuurd heb) niet bezorgd kan worden.
Wanneer ik naar het IP adres dat ze gebruiken om hun spam te verzenden kijk, ziet het ernaar uit dat ze (hoogstwaarschijnlijk) hun rommel niet via mijn server versturen, maar alleen mijn domeinnaam gebruiken. Hoogstwaarschijnlijk, want ik ken zelf de trucs niet om spam te verzenden via andermans server. In ieder geval hebben ze zelf geen last van al die honderden bounce-mails. Overigens gebruiken ze niet de postbussen binnen mijn domein die ik zelf gebruik, maar gebruiken ze postbussen als "mendoza", "garces" of min of meer willekeurige lettercombinaties.
Wat is hier tegen te doen? Vooralsnog laat mijn provider me in de kou zitten. Zij nemen daar ook aan dat mijn server niet gebruikt wordt, want dat hadden ze al lang een indringend gesprek met me gevoerd. Dus treiteren spammers het serieuze deel van de internetgebruikers nu door hun domeinnaam te misbruiken. Het enige wat mijn provider kan doen, is alle mailboxen, met uitzondering van een paar die ik met name opgeef, blokkeren. Dat zal er dezer dagen wel van komen, want een paar keer honderden mailtjes verwijderen gaat nog wel, maar bij dagelijks toenemende aantallen is dat niet meer te doen. Mijn enige hoop is nu nog dat ze binnenkort van domein wisselen. Eigenlijk zou je dat verwachten.
En zo zijn er weer nieuwe manieren gevonden om het serieuze deel van de internetgebruikers dwars te zitten. Ik vraag me af wanneer er eens werkelijk hard tegen spammers wordt opgetreden. Overheden zouden toch groepjes hackers in dienst kunnen nemen voor dat doel? Want die meneer "mendoza" en die meneer "garces" en al die andere spammers zijn naar alle waarschijnlijkheid gewoon een en dezelfde persoon, of een klein aantal personen.
Vroeger was het Internet leuk en veilig. Je kon er zonder firewall of virusscanner gewoon risicovrij surfen. Tegenwoordig zijn er figuren actief die het nodig maken dat je allerlei beveiligingssoftware moet installeren. En dan loop je nog steeds een zeker risico dat je bankrekening geplunderd wordt.
Zo heb ik onlangs gelezen dat wereldwijd afgedankte computers in Nigeria dankbaar aftrek vinden. Niet om ze te gebruiken als computer, maar om te kijken of er op de harde schijf nog bruikbare gegevens staan om aan geld te komen. Ook geformatteerde harde schijven zijn niet veilig voor deze Nigeriaanse maffia. U moet de harde schijf van een afgedankte computer dus letterlijk met bijvoorbeeld een hamer verbrijzelen voordat u hem aan de kant van de weg zet of aan een kringloopwinkel geeft. Het is maar dat u het weet.
Wanneer ik naar het IP adres dat ze gebruiken om hun spam te verzenden kijk, ziet het ernaar uit dat ze (hoogstwaarschijnlijk) hun rommel niet via mijn server versturen, maar alleen mijn domeinnaam gebruiken. Hoogstwaarschijnlijk, want ik ken zelf de trucs niet om spam te verzenden via andermans server. In ieder geval hebben ze zelf geen last van al die honderden bounce-mails. Overigens gebruiken ze niet de postbussen binnen mijn domein die ik zelf gebruik, maar gebruiken ze postbussen als "mendoza", "garces" of min of meer willekeurige lettercombinaties.
Wat is hier tegen te doen? Vooralsnog laat mijn provider me in de kou zitten. Zij nemen daar ook aan dat mijn server niet gebruikt wordt, want dat hadden ze al lang een indringend gesprek met me gevoerd. Dus treiteren spammers het serieuze deel van de internetgebruikers nu door hun domeinnaam te misbruiken. Het enige wat mijn provider kan doen, is alle mailboxen, met uitzondering van een paar die ik met name opgeef, blokkeren. Dat zal er dezer dagen wel van komen, want een paar keer honderden mailtjes verwijderen gaat nog wel, maar bij dagelijks toenemende aantallen is dat niet meer te doen. Mijn enige hoop is nu nog dat ze binnenkort van domein wisselen. Eigenlijk zou je dat verwachten.
En zo zijn er weer nieuwe manieren gevonden om het serieuze deel van de internetgebruikers dwars te zitten. Ik vraag me af wanneer er eens werkelijk hard tegen spammers wordt opgetreden. Overheden zouden toch groepjes hackers in dienst kunnen nemen voor dat doel? Want die meneer "mendoza" en die meneer "garces" en al die andere spammers zijn naar alle waarschijnlijkheid gewoon een en dezelfde persoon, of een klein aantal personen.
Vroeger was het Internet leuk en veilig. Je kon er zonder firewall of virusscanner gewoon risicovrij surfen. Tegenwoordig zijn er figuren actief die het nodig maken dat je allerlei beveiligingssoftware moet installeren. En dan loop je nog steeds een zeker risico dat je bankrekening geplunderd wordt.
Zo heb ik onlangs gelezen dat wereldwijd afgedankte computers in Nigeria dankbaar aftrek vinden. Niet om ze te gebruiken als computer, maar om te kijken of er op de harde schijf nog bruikbare gegevens staan om aan geld te komen. Ook geformatteerde harde schijven zijn niet veilig voor deze Nigeriaanse maffia. U moet de harde schijf van een afgedankte computer dus letterlijk met bijvoorbeeld een hamer verbrijzelen voordat u hem aan de kant van de weg zet of aan een kringloopwinkel geeft. Het is maar dat u het weet.
03 september 2006
Problemen met Symantec
Dezer dagen moet ik mijn abonnement op de virusdefinities van Symantec weer vernieuwen. Dat heb ik al enkele malen probleemloos gedaan, maar deze keer wil het niet lukken. Ik heb keurig zo'n abonnement gekocht (en betaald) en onderweg alle verschijnende aanbiedingen om een nieuwere versie van het programma te kopen afgeslagen. Je krijgt dan een email met een "activation key".
En daarna begon de ellende: Toen ik die key invoerde in het programma, kreeg ik de mededeling dat hij niet geldig was. Nota bene door Symantec zelf een kwartiertje eerder verstrekt! Dus ging ik kijken op de help-pagina's van Symantec en wat ik daar vond was bedroevend. Het probleem blijkt bij Symantec bekend te zijn. Dat is tenminste iets. Maar de twee gegeven mogelijke oplossingen zijn wel erg bedroevend: De eerst oplossing is om te kijken of je geen typefout gemaakt hebt. Nou die heb ik niet, want ik heb de key gekopieerd uit de email en geplakt in Norton Anti Virus. Het is nogal moeilijk om daar een typefout bij te maken.
De tweede mogelijke oplossing is om de klok van je computer op de datum van vandaag te zetten (respectievelijk te kijken of hij op vandaag staat) want de key is datumgevoelig. Nu ben ikm toch al een aardig aantal jaartjes aan het computeren, maar een verkeerde datuminstelling van mijn klok heb ik in al die jaren nog nooit gezien. Toch maar even gekeken, en nee, de datum stond op vandaag.
Daarmee is de hulp van Symantec voorlopig uitgeput. Andere mogelijke oorzaken zijn er niet, tenminste niet op de website. Je kunt dan nog een formulier invullen en dat naar de support sturen. dat heb ik uiteraard ook gedaan, want anders ben ik mijn $ 30 zonder meer kwijt. Daar heb ik nog geen reactie op gekregen, en dat is op zichzelf begrijpelijk. Ook bij Symantec heeft het personeel in de weekends vrij. Nog een paar dagen wachten dus (niet te lang, want de key is maar een week geldig!) en maar kopen dat de mail bij Symantec door levende wezens en niet door computers behandeld wordt. Vergelijk een eerder stukje in dit blog.
Wat er ook uitkomt, u bent de eerste die het hoort. Ik vrees alleen dat de oorzaak van het probleem heel moeilijk te vinden zal zijn en dat het advies zal zijn on Norton Anti Virus opnieuw te installeren. Maar dat doe ik niet, want hoe kan dat nou helpen? Dan accepteer ik het verlies van mijn $ 30 maar en schakel ik over op een gratis anti-virusprogramma en koop ik never nooit geen spullen van Symantec meer!
***
Latere aanvulling:
De oplossing van mijn probleem was enigszins verrassend. Hoewel ik nooit een reactie op mijn ingestuurde digitale formulier heb ontvangen, heeft een telefoontje de oplossing gebracht.
Ik heb Symantec Nederland gebeld, en nadat ik door alle menu's heengeploegd was kreeg ik een dame aan de lijn die mij een aantal gegevens vroeg, zoals mijn ordernummer en mijn klant ID, en vervolgens zei ze me dat ik de volgende keer dat ik Live Update uitvoerde zou zien dat de datum nu een jaar verschoven is. Zo eenvoudig ging dat! Symantec heeeft de datum gewoon handmatig verzet.
En daarna begon de ellende: Toen ik die key invoerde in het programma, kreeg ik de mededeling dat hij niet geldig was. Nota bene door Symantec zelf een kwartiertje eerder verstrekt! Dus ging ik kijken op de help-pagina's van Symantec en wat ik daar vond was bedroevend. Het probleem blijkt bij Symantec bekend te zijn. Dat is tenminste iets. Maar de twee gegeven mogelijke oplossingen zijn wel erg bedroevend: De eerst oplossing is om te kijken of je geen typefout gemaakt hebt. Nou die heb ik niet, want ik heb de key gekopieerd uit de email en geplakt in Norton Anti Virus. Het is nogal moeilijk om daar een typefout bij te maken.
De tweede mogelijke oplossing is om de klok van je computer op de datum van vandaag te zetten (respectievelijk te kijken of hij op vandaag staat) want de key is datumgevoelig. Nu ben ikm toch al een aardig aantal jaartjes aan het computeren, maar een verkeerde datuminstelling van mijn klok heb ik in al die jaren nog nooit gezien. Toch maar even gekeken, en nee, de datum stond op vandaag.
Daarmee is de hulp van Symantec voorlopig uitgeput. Andere mogelijke oorzaken zijn er niet, tenminste niet op de website. Je kunt dan nog een formulier invullen en dat naar de support sturen. dat heb ik uiteraard ook gedaan, want anders ben ik mijn $ 30 zonder meer kwijt. Daar heb ik nog geen reactie op gekregen, en dat is op zichzelf begrijpelijk. Ook bij Symantec heeft het personeel in de weekends vrij. Nog een paar dagen wachten dus (niet te lang, want de key is maar een week geldig!) en maar kopen dat de mail bij Symantec door levende wezens en niet door computers behandeld wordt. Vergelijk een eerder stukje in dit blog.
Wat er ook uitkomt, u bent de eerste die het hoort. Ik vrees alleen dat de oorzaak van het probleem heel moeilijk te vinden zal zijn en dat het advies zal zijn on Norton Anti Virus opnieuw te installeren. Maar dat doe ik niet, want hoe kan dat nou helpen? Dan accepteer ik het verlies van mijn $ 30 maar en schakel ik over op een gratis anti-virusprogramma en koop ik never nooit geen spullen van Symantec meer!
***
Latere aanvulling:
De oplossing van mijn probleem was enigszins verrassend. Hoewel ik nooit een reactie op mijn ingestuurde digitale formulier heb ontvangen, heeft een telefoontje de oplossing gebracht.
Ik heb Symantec Nederland gebeld, en nadat ik door alle menu's heengeploegd was kreeg ik een dame aan de lijn die mij een aantal gegevens vroeg, zoals mijn ordernummer en mijn klant ID, en vervolgens zei ze me dat ik de volgende keer dat ik Live Update uitvoerde zou zien dat de datum nu een jaar verschoven is. Zo eenvoudig ging dat! Symantec heeeft de datum gewoon handmatig verzet.
26 juli 2006
Sites voor uw PDA
Ik heb een maand geleden een PDA gekocht. U weet wel, zo'n handcomputertje dat bijna evenveel kan als een gewone computer. Met name het surfen op het Internet gaat erg handig wanneer je een draadloos netwerkje in huis hebt. Maar dat heeft iedereen tegenwoordig. Het kost mij in ieder geval soms meer moeite om op mijn eigen netwerkje in te loggen dan op dat van een van de buren. Je moet er bij het surfen met een PDA alleen rekening mee houden dat de meeste gewone internetsites te groot voor het apparaatje zijn. Je kunt dus het best gebruik maken van de vele speciaal voor zo'n PDA ontworpen sites.
Om te beginnen is er de PDA startpagina. Dat is een aardig beginnetje. Verder blijken er een aantal sites te zijn die beginnen met "mmm" in plaats van "www". Die doen het ook allemaal goed. Bijvoorbeeld http://mmm.abnamro.nl, http://mmm.rabobank.nl en http://mmm.postbank.nl. Je kunt gewoon wat porberen en kijken of er inderdaad een speciale versie voor een PDA (of smartphone) van de pagina is.
Nog handiger is de mobiele versie MSN Search (de link staat standaard op je PDA). Niet mijn favoriete zoekmachine op het gewone Internet, maar wanneer je hem gebruikt op je PDA staat er een aparte link "mobile" bij ieder zoekresukltaat. Wanneer je daarop klikt wordt de gevraagde pagina automatisch 'vertaald' in een voor een PDA geschikte pagina. Bijzonder handig! Zo wordt (bijna) het hele Internet plotseling geschikt voor je PDA!
Bij Google is er iets soortgelijks bij GMail. Wanneer je op een link in een mailbericht klikt, wordt er automatisch een PDA versie van de link voor je geopend. Google heeft bovendien een nieuwe zoekpagina met de optie om alleen het mobliele web te doorzoeken.
Dit in tegenstelling tot Yahoo!, die wanneer je op een zoekresultaat in de PDA versie van de zoekmachine klikt, juist waarschuwt dat veel pagina's niet geschikt zijn voor je apparaatje.
Bij GMail kom je via http://m.gmail.com. Voor Hotmail zoek je naar Windows live mobile of Windows live mail en voor de webmail van je eigen provider ga je naar mail2web.
Er zijn tientallen handige en geschikte sites. Probeer het eens met een zoekopdracht. Zoek naar de betreffende site en voeg als tweede zoekterm 'pda' of 'mobile' toe. Zo vind je vanzelf massa's interessante sites voor je PDA. Een leuke tip is bijvoorbeeld de Wikipedia, die voor de kiene schermpjes de Wapedia heet. Dus bijvoorbeeld http://nl.wapedia.org voor de Nederlandse versie. Zo is er een mobiele site van Amazon, van de IMDB en ga maar door. U weet zelf beter dan ik wat voor sites u leuk vindt. Even googelen op uw PDA en u vindt ze. E zo gaat er een heel parallel Internet voor u open!
Om te beginnen is er de PDA startpagina. Dat is een aardig beginnetje. Verder blijken er een aantal sites te zijn die beginnen met "mmm" in plaats van "www". Die doen het ook allemaal goed. Bijvoorbeeld http://mmm.abnamro.nl, http://mmm.rabobank.nl en http://mmm.postbank.nl. Je kunt gewoon wat porberen en kijken of er inderdaad een speciale versie voor een PDA (of smartphone) van de pagina is.
Nog handiger is de mobiele versie MSN Search (de link staat standaard op je PDA). Niet mijn favoriete zoekmachine op het gewone Internet, maar wanneer je hem gebruikt op je PDA staat er een aparte link "mobile" bij ieder zoekresukltaat. Wanneer je daarop klikt wordt de gevraagde pagina automatisch 'vertaald' in een voor een PDA geschikte pagina. Bijzonder handig! Zo wordt (bijna) het hele Internet plotseling geschikt voor je PDA!
Bij Google is er iets soortgelijks bij GMail. Wanneer je op een link in een mailbericht klikt, wordt er automatisch een PDA versie van de link voor je geopend. Google heeft bovendien een nieuwe zoekpagina met de optie om alleen het mobliele web te doorzoeken.
Dit in tegenstelling tot Yahoo!, die wanneer je op een zoekresultaat in de PDA versie van de zoekmachine klikt, juist waarschuwt dat veel pagina's niet geschikt zijn voor je apparaatje.
Bij GMail kom je via http://m.gmail.com. Voor Hotmail zoek je naar Windows live mobile of Windows live mail en voor de webmail van je eigen provider ga je naar mail2web.
Er zijn tientallen handige en geschikte sites. Probeer het eens met een zoekopdracht. Zoek naar de betreffende site en voeg als tweede zoekterm 'pda' of 'mobile' toe. Zo vind je vanzelf massa's interessante sites voor je PDA. Een leuke tip is bijvoorbeeld de Wikipedia, die voor de kiene schermpjes de Wapedia heet. Dus bijvoorbeeld http://nl.wapedia.org voor de Nederlandse versie. Zo is er een mobiele site van Amazon, van de IMDB en ga maar door. U weet zelf beter dan ik wat voor sites u leuk vindt. Even googelen op uw PDA en u vindt ze. E zo gaat er een heel parallel Internet voor u open!
20 juli 2006
Growshops en Orange
Deze twee onderwerpen hebben niets met elkaar te maken, maar met deze hitte is mijn inspiratie wat minder dan normaal. Ik zal daarom twee recente nieuwtjes, die betrekking hebben op de onderwerpen uit de titel, van commentaar voorzien.
In Rotterdam heeft men (eindelijk!) besloten om een aantal growshops te sluiten. Growshops zijn winkels waar attributen voor de wietteelt verkocht worden. Omdat die attributen theoretisch ook voor andere doeleinden gebruikt zouden kunnen worden, zijn ze tot dusverre nog niet verboden. De een of andere advocaat-voor-kwade-zaken is er kennelijk mee weggekomen dat de lampen, groeistoffen, de speciale aarde, de lampen en zelfs de zaden ook voor iets ander te gebruiken zijn dan voor de wietteelt. Wat een onzin!
Gaat u ook naar een growshop als u zaad voor uw kanariepietje nodig heeft? Of wanneer u een zakje bladaarde nodig hebt? Natuurlijk niet! Maar de heren advocaten worden goed betaald door de eerlijke handelaren uit de growshops, en die eerlijke zakenlui verkopen hun handel alleen aan mensen die tomaten willen gaan kweken. En zo wordt de criminaliteit weer eens bevorderd. De growshops vormen de voornaamste reden waarom de illegale wietteelt, met al haar gevaren, zo sterk gegroeid is. De beste oplossing zou zijn om al die growshops te verbieden, maar dat zal wel niet lukken. Het zal wel te moeilijk te formuleren zijn. Hulde aan Rotterdam, waar ze het nu proberen!
Orange heeft onlangs een nieuwe tariefstructuur ingevoerd voor haar mobiele klanten. Wanneer je tot dusverre gebruik wilde maken van GPRS ("Orange World") mocht je tegen betaling van € 6 per maand onbeperkt van het nogal beperkte Orange World netwerk gebruik maken. Daarnaast mocht je 2 MB dataverkeer met je telefoon op het echte Internet genereren. Onder druk van de concurrentie is dit nu zo gewijzigd, dat je voor die zelfde € 6 vanaf nu 25 MB dataverkeer op het Internet mag genereren.
"Leuk!", dacht ik. Ik ben tenslotte al sinds het allereerste begin klant bij Orange (op mijn SIM kaartje staat nog steeds dat ik contact heb met "dutchtone") en ik behoor dus tot hun "belpioniers", die wel een streepje voor zullen hebben. Ik heb dus de klantenservice van Orange gebeld of ik kon overschakelen op de nieuwe tariefstructuur, die alleen maar van de oude verschilt doordat je geen 2 MB, maar 25 MB per maand mag internetten voor hetzelfde geld en doordat de beltarieven per minuut iets lager zijn.
Na veel gepraat (op mijn kosten, want dat nummer van de klantenservice is la lang niet meer gratis) bleek dat de overgang "om technische redenen" op dat moment niet onmiddellijk mogelijk was, maar dat die per 11 juli wel mogelijk zou zijn. Een week na 11 juli was het nog steeds niet gebeurd, en heb ik weer gebeld. Er is nog hoop voor mij. "Ja meneer, er is een poging gedaan om u op 11 juli om te zetten, maar die poging is helaas om technische redenen mislukt. U staat in de wacht voor een volgende poging.
En zo word je belazerd door je telefoonprovider. De nieuwe klanten krijgen (veel) meer voor hetzelfde geld, maar de oude klanten kunnen "om technische redenen" niet meeprofiteren. Zeggen ze tegen nieuwe klanten ook dat die helaas "om technische redenen" maar 2 MB mogen internetten? Natuurlijk niet! Ik vrees dat de volgende poging ook zal mislukken en dat mijn relatie met Orange niet lang meer zal duren.
In Rotterdam heeft men (eindelijk!) besloten om een aantal growshops te sluiten. Growshops zijn winkels waar attributen voor de wietteelt verkocht worden. Omdat die attributen theoretisch ook voor andere doeleinden gebruikt zouden kunnen worden, zijn ze tot dusverre nog niet verboden. De een of andere advocaat-voor-kwade-zaken is er kennelijk mee weggekomen dat de lampen, groeistoffen, de speciale aarde, de lampen en zelfs de zaden ook voor iets ander te gebruiken zijn dan voor de wietteelt. Wat een onzin!
Gaat u ook naar een growshop als u zaad voor uw kanariepietje nodig heeft? Of wanneer u een zakje bladaarde nodig hebt? Natuurlijk niet! Maar de heren advocaten worden goed betaald door de eerlijke handelaren uit de growshops, en die eerlijke zakenlui verkopen hun handel alleen aan mensen die tomaten willen gaan kweken. En zo wordt de criminaliteit weer eens bevorderd. De growshops vormen de voornaamste reden waarom de illegale wietteelt, met al haar gevaren, zo sterk gegroeid is. De beste oplossing zou zijn om al die growshops te verbieden, maar dat zal wel niet lukken. Het zal wel te moeilijk te formuleren zijn. Hulde aan Rotterdam, waar ze het nu proberen!
Orange heeft onlangs een nieuwe tariefstructuur ingevoerd voor haar mobiele klanten. Wanneer je tot dusverre gebruik wilde maken van GPRS ("Orange World") mocht je tegen betaling van € 6 per maand onbeperkt van het nogal beperkte Orange World netwerk gebruik maken. Daarnaast mocht je 2 MB dataverkeer met je telefoon op het echte Internet genereren. Onder druk van de concurrentie is dit nu zo gewijzigd, dat je voor die zelfde € 6 vanaf nu 25 MB dataverkeer op het Internet mag genereren.
"Leuk!", dacht ik. Ik ben tenslotte al sinds het allereerste begin klant bij Orange (op mijn SIM kaartje staat nog steeds dat ik contact heb met "dutchtone") en ik behoor dus tot hun "belpioniers", die wel een streepje voor zullen hebben. Ik heb dus de klantenservice van Orange gebeld of ik kon overschakelen op de nieuwe tariefstructuur, die alleen maar van de oude verschilt doordat je geen 2 MB, maar 25 MB per maand mag internetten voor hetzelfde geld en doordat de beltarieven per minuut iets lager zijn.
Na veel gepraat (op mijn kosten, want dat nummer van de klantenservice is la lang niet meer gratis) bleek dat de overgang "om technische redenen" op dat moment niet onmiddellijk mogelijk was, maar dat die per 11 juli wel mogelijk zou zijn. Een week na 11 juli was het nog steeds niet gebeurd, en heb ik weer gebeld. Er is nog hoop voor mij. "Ja meneer, er is een poging gedaan om u op 11 juli om te zetten, maar die poging is helaas om technische redenen mislukt. U staat in de wacht voor een volgende poging.
En zo word je belazerd door je telefoonprovider. De nieuwe klanten krijgen (veel) meer voor hetzelfde geld, maar de oude klanten kunnen "om technische redenen" niet meeprofiteren. Zeggen ze tegen nieuwe klanten ook dat die helaas "om technische redenen" maar 2 MB mogen internetten? Natuurlijk niet! Ik vrees dat de volgende poging ook zal mislukken en dat mijn relatie met Orange niet lang meer zal duren.
14 juli 2006
Handleidingen
Ik heb onlangs een PDA gekocht (mijn eerste) en mijn vrouw heeft onlangs een digitale camera gekocht (ook haar eerste). Allebei online natuurlijk, want dat scheelt tientallen procenten. Opvallend is het verschil in bijgevoegde informatie.
Bij de PDA (ook wel een 'handheld' of een Pocket PC genoemd) is een snelstartgids van één pagina gevoegd, Verder is er en de handleiding, maar die is uitsluitend digitaal (als PDF-file) beschikbaar. Op je nieuwe PDA is die met de bijgevoegde software niet te lezen, maar natuurlijk wel op je computer. Maar ook dat document is uiterst summier. De specificaties staan erin, er staat in hoe en hoe lang je de batterij moet laden, hoe je hem met je computer kunt verbinden en dat is het zo ongeveer.
Veder zit er op de PDA nog een help-functie voor de software (van Microsoft), waar je natuurlijk net niet kunt vinden wat je zoekt, omdat je de verkeerde trefwoorden gebruikt. Je moet dus urenlang het Internet op om iets meer over de mogelijkheden en de bijgevoegde software te weten te komen.
Wat voor mij bijvoorbeeld volkomen nieuw was, is dat je zo'n PDA niet helemaal uit kunt zetten (tenzij je de batterij eruit haalt natuurlijk). Hij blijft altijd in een stand-by stand staan. Dit in tegenstelling tot een smartphone, die wel helemaal uit kan. Maar die krijgt daarbij kennelijk een reset mee. Aan het feit dat het apparaat niet uit kan moest ik even aan wennen, maar een forum op Internet heeft uiteindelijk de nodige uitleg daarover gegeven.
De helpdesk van de leverancier, waar ik blijkens het automatische antwoord van harte welkom was, kwam er ook niet uit toen ik vroeg hoe je hem helemaal uit kunt zetten, en niet in de stand-by stand. "Dan moet u de aan/uit knop een paar seconden ingedrukt houden". Nou, dat werkt helemaal niet, want dan gaat hij juist onmiddellijk weer aan en komt zelfs niet in de stand-by stand. Voor stand-by moet je de knop juist kort indrukken. Daar had ik dus ook niet zoveel aan.
Inmiddels heb ik het apparaatje een paar weken en kan ik er behoorlijk mee omgaan. Het is bijvoorbeeld ideaal om even snel de e-mail mee te controleren en te beantwoorden, en om even op het web te surfen. Voor dat surfen moet je wel even de speciaal voor 'mobile devices' ontworpen pagina's opzoeken, maar daar zijn portals voor en dat is me nu wel gelukt. Prima apparaat!
Hoe anders is het gesteld met de documentatie van de digitale camera van mijn vrouw! Daar zit een keuring (en lijvig) gedrukt boekwerkje bij (of liever gezegd een stuk of zes boekwerkjes in evenzovele talen), waar iedere handeling en mogelijkheid tot in de kleinste details wordt beschreven. Uitstekende documentatie! En dat is toch zoals het hoort? Er wordt mij - zeg maar gerust - een computer verkocht, maar hoe die wekt moet ik zelf maar uitzoeken. Maar aan mijn vrouw wordt een - ingewikkelde - digitale camera verkocht, waarbij iedere mogelijkheid , bijna overdreven, wordt uitgelegd.
Hoe komt dat toch? Heeft Microsoft dat gewoon eenzijdig beslist? Vroeger kreeg je immers (bij Windows 3.1 en bij Windows 95) een lijvige handleiding. Nu moet je het allemaal zelf maar uitzoeken. Je krijgt alleen een betrekkelijk moeilijk toegankelijke helpfunctie.
De consumentenbond geeft steevast een slechte beoordeling aan apparaten waar een uitgebreide gebruiksaanwijzing bij zit, wanneer die handleiding niet in het Nederlands is. Over computers heb ik ze nog nooit gehoord over het ontbreken van enige handleiding.
Hebben we dit inmiddels algemeen aanvaard wat Microsoft van de ene versie van Windows op de andere heeft beslist of komt er ooit nog eens iemand of een organisatie met kritiek op ingewikkelde apparatuur en / of software zonder handleiding?
Bij de PDA (ook wel een 'handheld' of een Pocket PC genoemd) is een snelstartgids van één pagina gevoegd, Verder is er en de handleiding, maar die is uitsluitend digitaal (als PDF-file) beschikbaar. Op je nieuwe PDA is die met de bijgevoegde software niet te lezen, maar natuurlijk wel op je computer. Maar ook dat document is uiterst summier. De specificaties staan erin, er staat in hoe en hoe lang je de batterij moet laden, hoe je hem met je computer kunt verbinden en dat is het zo ongeveer.
Veder zit er op de PDA nog een help-functie voor de software (van Microsoft), waar je natuurlijk net niet kunt vinden wat je zoekt, omdat je de verkeerde trefwoorden gebruikt. Je moet dus urenlang het Internet op om iets meer over de mogelijkheden en de bijgevoegde software te weten te komen.
Wat voor mij bijvoorbeeld volkomen nieuw was, is dat je zo'n PDA niet helemaal uit kunt zetten (tenzij je de batterij eruit haalt natuurlijk). Hij blijft altijd in een stand-by stand staan. Dit in tegenstelling tot een smartphone, die wel helemaal uit kan. Maar die krijgt daarbij kennelijk een reset mee. Aan het feit dat het apparaat niet uit kan moest ik even aan wennen, maar een forum op Internet heeft uiteindelijk de nodige uitleg daarover gegeven.
De helpdesk van de leverancier, waar ik blijkens het automatische antwoord van harte welkom was, kwam er ook niet uit toen ik vroeg hoe je hem helemaal uit kunt zetten, en niet in de stand-by stand. "Dan moet u de aan/uit knop een paar seconden ingedrukt houden". Nou, dat werkt helemaal niet, want dan gaat hij juist onmiddellijk weer aan en komt zelfs niet in de stand-by stand. Voor stand-by moet je de knop juist kort indrukken. Daar had ik dus ook niet zoveel aan.
Inmiddels heb ik het apparaatje een paar weken en kan ik er behoorlijk mee omgaan. Het is bijvoorbeeld ideaal om even snel de e-mail mee te controleren en te beantwoorden, en om even op het web te surfen. Voor dat surfen moet je wel even de speciaal voor 'mobile devices' ontworpen pagina's opzoeken, maar daar zijn portals voor en dat is me nu wel gelukt. Prima apparaat!
Hoe anders is het gesteld met de documentatie van de digitale camera van mijn vrouw! Daar zit een keuring (en lijvig) gedrukt boekwerkje bij (of liever gezegd een stuk of zes boekwerkjes in evenzovele talen), waar iedere handeling en mogelijkheid tot in de kleinste details wordt beschreven. Uitstekende documentatie! En dat is toch zoals het hoort? Er wordt mij - zeg maar gerust - een computer verkocht, maar hoe die wekt moet ik zelf maar uitzoeken. Maar aan mijn vrouw wordt een - ingewikkelde - digitale camera verkocht, waarbij iedere mogelijkheid , bijna overdreven, wordt uitgelegd.
Hoe komt dat toch? Heeft Microsoft dat gewoon eenzijdig beslist? Vroeger kreeg je immers (bij Windows 3.1 en bij Windows 95) een lijvige handleiding. Nu moet je het allemaal zelf maar uitzoeken. Je krijgt alleen een betrekkelijk moeilijk toegankelijke helpfunctie.
De consumentenbond geeft steevast een slechte beoordeling aan apparaten waar een uitgebreide gebruiksaanwijzing bij zit, wanneer die handleiding niet in het Nederlands is. Over computers heb ik ze nog nooit gehoord over het ontbreken van enige handleiding.
Hebben we dit inmiddels algemeen aanvaard wat Microsoft van de ene versie van Windows op de andere heeft beslist of komt er ooit nog eens iemand of een organisatie met kritiek op ingewikkelde apparatuur en / of software zonder handleiding?
07 juli 2006
Garantie-rechten van de consument (2)
In mijn vorige stukje over de rechten van een consument bij een reparatie na de garantieperiode, heb ik geschreven dat ik ervan overtuigd was dat een consument de reparatie niet gratis zal krijgen na de garantieperiode. Ik gaf als voorbeeld mijn camera, die ik naar de service afdeling van Sony gebracht had. Ik was ervan overtuigd dat ik die (ook) niet mee zou krijgen zonder de reparatiekosten te betalen. Dit stukje vertelt hoe het verder ging met mijn ter reparatie aangeboden (foto)camera.
Vanochtend hoorde ik dat mijn camera gereed was en dat ik hem af kon halen. Toen ik mij bij de servicebalie van Sony vervoegde, bleken de kosten tot mijn verbazing en vreugde € 0,00 te bedragen. Dit ondanks het feit dat de camera ruim drie jaar oud is en dus ruimschoots buiten de garantie valt. Maar Sony blijkt zich het lot van de "zielige consument" wel degelijk aan te trekken en zich aan het consumentenrecht te houden. Er zat namelijk wel een reparatienota bij (van € 93,60 ex BTW, dus zeg maar € 111 inclusief BTW), maar Sony had mij een "tegemoetkoming in de kosten" geschonken ter grootte van dat bedrag.
Kennelijk hadden de onderdelen die het na drie jaar begeven hadden, het binnen die periode nog niet mogen begeven. En Sony bereikt met deze coulance wat Sony waarschijnlijk ook wil bereiken: Mijn volgende fotocamera zal weer een Sony zijn! Wanneer u een Sony camera koopt hoeft u dus - zoals het er nu uitziet - in ieder geval geen "verlengde garantie" te kopen! En misschien weten die schurken in de detailhandel dat ook wel, maar verkopen ze niettemin graag zo'n "verzekering".
Net overigens als de telecomwinkels, die je een verzekering willen verkopen tegen het verlies van je dure smartphone. Maar leest u in dat geval de verzekeringsvoorwaarden even goed door: Wanneer je telefoon uit je handen gegrist wordt of wanneer je tasje met de telefoon erin uit je handen gegrist wordt betaalt zo'n verzekering niet uit! Wanneer dan wel? Ik weet het niet.
Maar nu weer terug naar mijn camera.
Ik vraag me nu heimelijk af wat er gebeurd zou zijn wanneer ik de camera ter reparatie had aangeboden bij een winkel. Ik had dan in ieder geval de verzendkosten moeten betalen. Dat zou ook begrijpelijk zijn, want die kosten zouden ook gemaakt zijn. Maar had ik dan niet ook "onderzoekskosten" moeten betalen? En zouden de door Sony aan mij niet berekende kosten ad € 111 inclusief BTW toch maar doorberekend zijn? Ik weet het niet. Winkeliers komen helaas in eerlijke en oneerlijke soorten voor. In ieder geval raad ik mijn lezers aan om bij een eventuele reparatie van een artikel na de garantieperiode aan om de reparatienota van de fabrikant te vragen alvorens te betalen.
Maar mijn belangrijkste advies aan u, lezer, is om met een te repareren artikel dat niet meer onder de garantie valt niet naar de winkel terug te gaan, maar naar de serviceafdeling van de fabrikant. Ik wil hier niet garanderen dat iedere reparatie dan gratis zal zijn. De meneer die voor mij aan de beurt was moest namelijk wel een rekening betalen. Maar ik heb meer vertrouwen in een nette afwikkeling van de reparatie door de fabrikant dan door een winkelier. Die raadt sowieso meestal aan om een nieuw apparaat te kppen.
Vanochtend hoorde ik dat mijn camera gereed was en dat ik hem af kon halen. Toen ik mij bij de servicebalie van Sony vervoegde, bleken de kosten tot mijn verbazing en vreugde € 0,00 te bedragen. Dit ondanks het feit dat de camera ruim drie jaar oud is en dus ruimschoots buiten de garantie valt. Maar Sony blijkt zich het lot van de "zielige consument" wel degelijk aan te trekken en zich aan het consumentenrecht te houden. Er zat namelijk wel een reparatienota bij (van € 93,60 ex BTW, dus zeg maar € 111 inclusief BTW), maar Sony had mij een "tegemoetkoming in de kosten" geschonken ter grootte van dat bedrag.
Kennelijk hadden de onderdelen die het na drie jaar begeven hadden, het binnen die periode nog niet mogen begeven. En Sony bereikt met deze coulance wat Sony waarschijnlijk ook wil bereiken: Mijn volgende fotocamera zal weer een Sony zijn! Wanneer u een Sony camera koopt hoeft u dus - zoals het er nu uitziet - in ieder geval geen "verlengde garantie" te kopen! En misschien weten die schurken in de detailhandel dat ook wel, maar verkopen ze niettemin graag zo'n "verzekering".
Net overigens als de telecomwinkels, die je een verzekering willen verkopen tegen het verlies van je dure smartphone. Maar leest u in dat geval de verzekeringsvoorwaarden even goed door: Wanneer je telefoon uit je handen gegrist wordt of wanneer je tasje met de telefoon erin uit je handen gegrist wordt betaalt zo'n verzekering niet uit! Wanneer dan wel? Ik weet het niet.
Maar nu weer terug naar mijn camera.
Ik vraag me nu heimelijk af wat er gebeurd zou zijn wanneer ik de camera ter reparatie had aangeboden bij een winkel. Ik had dan in ieder geval de verzendkosten moeten betalen. Dat zou ook begrijpelijk zijn, want die kosten zouden ook gemaakt zijn. Maar had ik dan niet ook "onderzoekskosten" moeten betalen? En zouden de door Sony aan mij niet berekende kosten ad € 111 inclusief BTW toch maar doorberekend zijn? Ik weet het niet. Winkeliers komen helaas in eerlijke en oneerlijke soorten voor. In ieder geval raad ik mijn lezers aan om bij een eventuele reparatie van een artikel na de garantieperiode aan om de reparatienota van de fabrikant te vragen alvorens te betalen.
Maar mijn belangrijkste advies aan u, lezer, is om met een te repareren artikel dat niet meer onder de garantie valt niet naar de winkel terug te gaan, maar naar de serviceafdeling van de fabrikant. Ik wil hier niet garanderen dat iedere reparatie dan gratis zal zijn. De meneer die voor mij aan de beurt was moest namelijk wel een rekening betalen. Maar ik heb meer vertrouwen in een nette afwikkeling van de reparatie door de fabrikant dan door een winkelier. Die raadt sowieso meestal aan om een nieuw apparaat te kppen.
06 juli 2006
De Wikipedia
Onlangs werd vastgesteld dat de Wikipedia (u weet wel, die encyclopedie op Internet, waar iedereen vrij in kan schrijven) ongeveer even betrouwbaar is als de zichzelf nogal overschattende Encyclopaedia Brittannica. Maar over welke Wikipedia ging dat? Er bestaan versies van de Wikipedia in zeer veel talen, en die zijn lang niet allemaal even goed en volledig.
Ik ken zelf de Nederlandse versie vrij goed - omdat ik daar ook een aantal artikelen in heb geschreven of heb bijgewerkt - en de Engelse. Ik moet helaas zeggen dat de Engelse versie bijna altijd een stuk beter en vollediger is dan de Nederlandse. Wanneer ik iets op wil zoeken probeer ik natuurlijk altijd eerst de Nederlandse versie, maar wanneer ik niet tevreden ben over wat ik vind, klik ik door naar de Engelse versie. Een handig hulpmiddel daarbij is, dat er links naar alle overeenkomstige artikelen in anderstalige edities staan bij elk artikel.
Zo was ik laatst op zoek naar de verschillen tussen de diverse breedbeeldsystemen uit de bioscoop, zoals CinemaScope, VistaVision, Todd-AO, Cinerama, IMAX en gaat u maar door. De Nederlandstalige Wikipedia liet mij al vrij snel in de steek. De meeste van de onderwerpen - als ze er al in stonden - werden afgedaan met een paar regeltjes. De Engelstalige editie daarentegen bevatte uitvoerige uitleg van alle genoemde systemen met nog diverse verwijzingen naar systemen waar ik nog nooit van gehoord had.
Hiermee is gelijk een zwakte van de Wikipedia blootgelegd: Artikelen in de verschillende edities zijn lang niet gelijkwaardig. Elke schrijver in elke editie zit het wiel opnieuw uit te vinden, en dat is niet erg doelmatig. Ik zou er daarom voor willen pleiten om het - op een bepaald moment - beste artikel over een bepaald onderwerp als zodanig uit te roepen, en in de andere edities vrijwilligers op te roepen om dat artikel (onder bronvermelding) te vertalen, in plaats van een (meestal) minder uitgebreid equivalent te schrijven.
Er blijven dan overigens nog genoeg onderwerpen over die alleen voor één editie of voor een beperkt aantal edities interessant zijn. Iedere editie houdt dan toch zijn eigen accenten. Of is dit geen goed idee? U vindt de Nederlandse editie van de Wikipedia op http://nl.wikipedia.org en de Engelse editie op http://en.wikipedia.org. Klikt u eens door van de ene editie naar een aantal andere edities voor hetzelfde trefwoord en u ziet wat ik bedoel.
Ik ken zelf de Nederlandse versie vrij goed - omdat ik daar ook een aantal artikelen in heb geschreven of heb bijgewerkt - en de Engelse. Ik moet helaas zeggen dat de Engelse versie bijna altijd een stuk beter en vollediger is dan de Nederlandse. Wanneer ik iets op wil zoeken probeer ik natuurlijk altijd eerst de Nederlandse versie, maar wanneer ik niet tevreden ben over wat ik vind, klik ik door naar de Engelse versie. Een handig hulpmiddel daarbij is, dat er links naar alle overeenkomstige artikelen in anderstalige edities staan bij elk artikel.
Zo was ik laatst op zoek naar de verschillen tussen de diverse breedbeeldsystemen uit de bioscoop, zoals CinemaScope, VistaVision, Todd-AO, Cinerama, IMAX en gaat u maar door. De Nederlandstalige Wikipedia liet mij al vrij snel in de steek. De meeste van de onderwerpen - als ze er al in stonden - werden afgedaan met een paar regeltjes. De Engelstalige editie daarentegen bevatte uitvoerige uitleg van alle genoemde systemen met nog diverse verwijzingen naar systemen waar ik nog nooit van gehoord had.
Hiermee is gelijk een zwakte van de Wikipedia blootgelegd: Artikelen in de verschillende edities zijn lang niet gelijkwaardig. Elke schrijver in elke editie zit het wiel opnieuw uit te vinden, en dat is niet erg doelmatig. Ik zou er daarom voor willen pleiten om het - op een bepaald moment - beste artikel over een bepaald onderwerp als zodanig uit te roepen, en in de andere edities vrijwilligers op te roepen om dat artikel (onder bronvermelding) te vertalen, in plaats van een (meestal) minder uitgebreid equivalent te schrijven.
Er blijven dan overigens nog genoeg onderwerpen over die alleen voor één editie of voor een beperkt aantal edities interessant zijn. Iedere editie houdt dan toch zijn eigen accenten. Of is dit geen goed idee? U vindt de Nederlandse editie van de Wikipedia op http://nl.wikipedia.org en de Engelse editie op http://en.wikipedia.org. Klikt u eens door van de ene editie naar een aantal andere edities voor hetzelfde trefwoord en u ziet wat ik bedoel.
30 juni 2006
Support via e-mail
Ik heb wel eens geprobeerd support te krijgen voor apparatuur, diensten of software via e-mail. Dat kunt u beter vergeten. Even Googelen op het Internet levert meer en betere informatie op. Maar los daarvan krijg ik sterk de indruk dat deze e-mail support geheel en al door een computer gedaan wordt.
Ik geef een voorbeeld: Ik heb bij mijn bank (de ABN AMRO) gevraagd waarom ik op mijn (met name genoemde) smartphone, die volgens de website van de bank aan alle systeemeisen voldoet, niet kon inloggen bij Internetbankieren via de GPRS dienst van Orange: Orange World. Ik kreeg een mail terug met (ongeveer) de volgende tekst:
Hartelijk dank voor uw vraag per e-mail. Door uw vraag kunnen wij onze service verder verbeteren.
Tot onze spijt moeten wij u meedelen dat uw telefoon niet geschikt is voor Internetbankieren via de Orange World site, omdat uw telefoon niet aan de door ons gestelde beveiligingseisen voldoet. De systeemeisen kunt u vinden op de pagia (etc.) Voor verdere informatie kunt u contact opnemen met de helpdesk van Orange.
En wat denkt u? De telefonische helpdesk van Orange verwees mij naar de bank. En zo was de cirkel rond.
Niet alleen heb ik niets aan zo'n antwoord (noch dat van de bank, noch dat van Orange), maar het lijkt er verdacht veel op dat er aan het antwoord van de bank geen levend wezen te pas gekomen is. Intelligente software heeft in mijn vraag - denk ik - een aantal trefwoorden opgezocht, en de volgende trefwoorden gevonden: - Internetbankieren, smartphone en - Orange World. Toen had de software voldoende informatie om de in de vorige alinea weergegeven mail te genereren.
U gelooft mij niet? Dan geef ik een tweede voorbeeld, bij dezelfde bank. Ik had een vraag over de prijsstelling voor het gebruik van een bepaalde dienst. Wat ik wilde weten kon niet afgeleid worden uit de pagina over de prijsstelling van die dienst. Op mijn e-mail kreeg ik (ongeveer) het volgende antwoord:
Hartelijk dank voor uw vraag per e-mail. Door uw vraag kunnen wij onze service verder verbeteren.
De prijsstelling voor onze dienst z kunt u vinden op onze Internetpagina: http://www.xxx/yyy.
De overeenkomst met het vorige antwoord is frappant. Dit antwoord is alleen nog korter, want de enige relevante trefwoorden die de software kon vinden waren - dienst z en -prijs. Daaruit werd - naar mijn overtuiging - de bovenstaande e-mail gegenereerd.
Ik heb met twee andere instellingen soortgelijke ervaringen. Dit heeft mij in mijn opvatting gesterkt dat er aan veel support-antwoorden per e-mail geen levend wezen meer te pas komt.
Kortom: Voor mij geen support per e-mail meer, maar Google!! Daar heb ik weliswaar voor de bovenstaande voorbeelden niets aan, maar in de andere gevallen waarin e-mail support tot niets leidde (afgezien van antwoorden zonder enig nut) heeft het resultaat opgeleverd.
Ik geef een voorbeeld: Ik heb bij mijn bank (de ABN AMRO) gevraagd waarom ik op mijn (met name genoemde) smartphone, die volgens de website van de bank aan alle systeemeisen voldoet, niet kon inloggen bij Internetbankieren via de GPRS dienst van Orange: Orange World. Ik kreeg een mail terug met (ongeveer) de volgende tekst:
Hartelijk dank voor uw vraag per e-mail. Door uw vraag kunnen wij onze service verder verbeteren.
Tot onze spijt moeten wij u meedelen dat uw telefoon niet geschikt is voor Internetbankieren via de Orange World site, omdat uw telefoon niet aan de door ons gestelde beveiligingseisen voldoet. De systeemeisen kunt u vinden op de pagia (etc.) Voor verdere informatie kunt u contact opnemen met de helpdesk van Orange.
En wat denkt u? De telefonische helpdesk van Orange verwees mij naar de bank. En zo was de cirkel rond.
Niet alleen heb ik niets aan zo'n antwoord (noch dat van de bank, noch dat van Orange), maar het lijkt er verdacht veel op dat er aan het antwoord van de bank geen levend wezen te pas gekomen is. Intelligente software heeft in mijn vraag - denk ik - een aantal trefwoorden opgezocht, en de volgende trefwoorden gevonden: - Internetbankieren, smartphone en - Orange World. Toen had de software voldoende informatie om de in de vorige alinea weergegeven mail te genereren.
U gelooft mij niet? Dan geef ik een tweede voorbeeld, bij dezelfde bank. Ik had een vraag over de prijsstelling voor het gebruik van een bepaalde dienst. Wat ik wilde weten kon niet afgeleid worden uit de pagina over de prijsstelling van die dienst. Op mijn e-mail kreeg ik (ongeveer) het volgende antwoord:
Hartelijk dank voor uw vraag per e-mail. Door uw vraag kunnen wij onze service verder verbeteren.
De prijsstelling voor onze dienst z kunt u vinden op onze Internetpagina: http://www.xxx/yyy.
De overeenkomst met het vorige antwoord is frappant. Dit antwoord is alleen nog korter, want de enige relevante trefwoorden die de software kon vinden waren - dienst z en -prijs. Daaruit werd - naar mijn overtuiging - de bovenstaande e-mail gegenereerd.
Ik heb met twee andere instellingen soortgelijke ervaringen. Dit heeft mij in mijn opvatting gesterkt dat er aan veel support-antwoorden per e-mail geen levend wezen meer te pas komt.
Kortom: Voor mij geen support per e-mail meer, maar Google!! Daar heb ik weliswaar voor de bovenstaande voorbeelden niets aan, maar in de andere gevallen waarin e-mail support tot niets leidde (afgezien van antwoorden zonder enig nut) heeft het resultaat opgeleverd.
26 juni 2006
Einde support voor Windows 98, Me
Microsoft heeft onlangs bekend gemaakt dat het de support voor de besturingssystemen Windows 98, Windows 98 SE en Windows Me per 11 juli 2006 staakt. Er zullen vanaf die datum ook geen veiligheidsupdates meer ter beschikking gesteld worden. De gebruikers van deze nog vrij druk in gebruik zijnde besturingssystemen zoeken het verder zelf maar uit!
En het inmiddels sterk vercommercialiseerde Zonelabs heeft hier alvast een voorschot op genomen, door vanaf deze week al geen met de genoemde besturingssystemen compatibele versies van Zonealarm meer uit te brengen, 'omdat die besturingssystemen nu eenmaal erg kwetsbaar zijn' of woorden van gelijke strekking. Wanneer je probeert om op een computer waar een van de genoemde Windows-versies op draait de update van Zonealarm die deze week uitkwam te installeren, krijg je een foutmelding. Wordt Zonalabs hiervoor betaald door Microsoft?
Uit het bovenstaande zal duidelijk zijn dat ik opgescheept zit met een van de genoemde systemen, te weten Windows Me. Toen ik mijn computer kocht (halverwege 2001, want Microsoft was weer aan de late kant), was Windows Me juist op de Nederlandse markt gebracht, en het was - volgens Microsoft - het neusje van de zalm, en het systeem van de toekomst. In veel winkels werden toen overigens nog computers verkocht met Windows 98 SE. Ik was dus blij dat ik er een kon krijgen met dit veelbelovende systeem.
Nu mag er natuurlijk ooit een einde komen aan de support van oudere software. Daar is eigenlijk niets mis mee. Maar wat Microsoft hier doet is toch wat merkwaardig: De support van het in (ongeveer) 1998 op de markt gebrachte en later opgelapte besturingssysteem Windows 98 wordt op één hoop gegooid met het in 2001 (dus een jaar of drie later) gepresenteerde besturingssysteem. Had het stoppen van de support voor Windows Me niet een paar jaartjes later mogen gebeuren dan voor Windows 98?
En het inmiddels sterk vercommercialiseerde Zonelabs heeft hier alvast een voorschot op genomen, door vanaf deze week al geen met de genoemde besturingssystemen compatibele versies van Zonealarm meer uit te brengen, 'omdat die besturingssystemen nu eenmaal erg kwetsbaar zijn' of woorden van gelijke strekking. Wanneer je probeert om op een computer waar een van de genoemde Windows-versies op draait de update van Zonealarm die deze week uitkwam te installeren, krijg je een foutmelding. Wordt Zonalabs hiervoor betaald door Microsoft?
Uit het bovenstaande zal duidelijk zijn dat ik opgescheept zit met een van de genoemde systemen, te weten Windows Me. Toen ik mijn computer kocht (halverwege 2001, want Microsoft was weer aan de late kant), was Windows Me juist op de Nederlandse markt gebracht, en het was - volgens Microsoft - het neusje van de zalm, en het systeem van de toekomst. In veel winkels werden toen overigens nog computers verkocht met Windows 98 SE. Ik was dus blij dat ik er een kon krijgen met dit veelbelovende systeem.
Nu mag er natuurlijk ooit een einde komen aan de support van oudere software. Daar is eigenlijk niets mis mee. Maar wat Microsoft hier doet is toch wat merkwaardig: De support van het in (ongeveer) 1998 op de markt gebrachte en later opgelapte besturingssysteem Windows 98 wordt op één hoop gegooid met het in 2001 (dus een jaar of drie later) gepresenteerde besturingssysteem. Had het stoppen van de support voor Windows Me niet een paar jaartjes later mogen gebeuren dan voor Windows 98?
23 juni 2006
Garantie-rechten van de consument
Ik kan me soms behoorlijk kwaad maken over de stukjes, die ik regelmatig in de pers zie, waarin ons onze rechten wat betreft garantie worden uitgelegd. Er wordt ons in die stukjes op belerende toon gezegd dat we recht hebben op gratis reparatie, wanneer een apparaat het niet meer doet binnen een periode waarin een apparaat van dat soort het normaliter nog wel zou moeten doen. We moeten dan naar de winkel gaan waar we het apparaat gekocht hebben, en daar een gratis reparatie eisen. Alles wat er vervolgens tegen ons gezegd wordt (misschien kent u die verhalen wel) moeten we negeren, en we moeten die gratis reparatie blijven eisen, net zolang tot we hem krijgen. dat zijn nu eenmaal onze rechten.
Laat ik er in de eerste plaats op wijzen dat ik het - strikt juridisch gezien - met al die artikelen eens moet zijn. Wanneer een apparaat het niet meer doet, terwijl je redelijkerwijs mag verwachten dat het nog wel werkt, kun je je wederpartij (dat is de winkel waar je het apparaat gekocht hebt) erop aanspreken en een gratis reparatie eisen. Maar haal je recht maar eens! Dat lukt je gewoon niet. De computerconsument heeft zeer onlangs weer eens zo'n stukje gepubliceerd. Omdat u die site waarschijnlijk toch nooit bezoekt, geef ik hier de essentie weer van een reactie die ik naar die site gestuurd heb:
"Beste Computerconsument, U heeft helemaal gelijk. Wanneer mijn camera van Sony het na drie jaar niet meer doet (zoals toevallig nu bij mij het geval is), dan kan ik naar mijn leverancier gaan en een gratis reparatie eisen. En denkt u dat die gratis reparatie ook krijg? Natuurlijk niet. Dat weet u ook wel. U krijgt hem ook niet. Die leverancier begint te bazelen over nieuwe, veel mooiere, modellen en over de steeds kortere levensduur van onze ingewikkelde elektronica. De leverancier is, als het een beetje mee zit, hooguit schoorvoetend bereid om mijn camera op te sturen. Dan mag ik in ieder geval de 'onderzoekkosten' betalen, ook al laat ik hem niet repareren.
Ik heb mijn camera daarom maar direct naar de service-afdeling van Sony gebracht en een vrij hoge limiet voor de reparatie opgegeven. Dan duurt het een week of twee korter en hoef ik misschien geen 'onderzoekkosten' te betalen. En neemt u maar van mij aan dat ik mijn camera niet meekrijg voordat ik de hele rekening betaald heb. Ook al blijkt het defect zeer uitzonderlijk en niet toelaatbaar te zijn voor een dergelijke (dure!) camera. Sony terkt zich mijn lot echt niet aan.
Ik mag trouwens blij zijn dat er - naar alle waarschijnlijkheid - nog een serieuze reparateur op die service afdeling van Sony zit en dat er niet de een of andere figuur met een minkukel bij mijn winkelier aan mijn kostbare apparaat gaat sleutelen. Zo is het nu eenmaal en zo blijft het ook, 'whatever de computerconsument may say'.
De enige oplossing om zielige mensen zoals ik (waarvan de camera het dus na drie jaar begeven heeft) hun recht te laten halen, is het in de wet opnemen van de termijn waarbinnen voor bepaalde categorieën artikelen de reparaties gratis moeten zijn. Laten we zeggen 10 jaar voor consumenten-elektronica, waaronder mijn camera. Maar zolang dat niet gebeurt kunt u allerlei leuke artikelen schrijven en interessante onderzoeken doen over mijn rechten, maar heb ik daar niets aan. Ik kan dat recht toch niet halen voor lagere kosten dan de reparatie, zelfs niet bij een 'gratis' adviseur op een 0900 nummer."
Tot zover mijn reactie. Hij is nog geplaatst ook. Ik denk eigenlijk dat je als consument in de praktijk beter af bent door het kopen van 'extra garantie'. Juridisch volslagen waanzin, want je hebt die garantie volgens de wet al gratis, maar dan wordt je apparaat tenminste zonder problemen gemaakt. Daar kan die handelaar dan niet omheen. Het hangt een beetje van de prijs van die 'extra garantie' af, of ik u echt aanraad om hen te kopen. En het hangt ook van de aard van het apparaat af.
Bij Dell is zo'n 'extra garantie bijvoorbeeld belachelijk duur. Vandaar dat ze hem bij Dell altijd zo dringend aanraden. Maar misschien zijn er wel andere winkels waar de prijs meevalt. Ik heb bij mijn eerste computer twee jaar extra garantie gekocht, en is was (bij hoge uitzondering) blij dat hij het twee manden voor de afloop van die extra garantie niet meer deed. En het was nog een ingrijpende reparatie ook! Die ene keer heb ik er dujs behoorlijk profijt van gehad. Maar sindsdien heb ik het toch nooit meer gedaan.
Tenslotte voor de goede orde nog even het volgende: De handelaar waar ik mijn camera drie jaar geleden gekocht heb is 'out of business'. Waar moet ik dan naar toe, beste computerconsument?
Laat ik er in de eerste plaats op wijzen dat ik het - strikt juridisch gezien - met al die artikelen eens moet zijn. Wanneer een apparaat het niet meer doet, terwijl je redelijkerwijs mag verwachten dat het nog wel werkt, kun je je wederpartij (dat is de winkel waar je het apparaat gekocht hebt) erop aanspreken en een gratis reparatie eisen. Maar haal je recht maar eens! Dat lukt je gewoon niet. De computerconsument heeft zeer onlangs weer eens zo'n stukje gepubliceerd. Omdat u die site waarschijnlijk toch nooit bezoekt, geef ik hier de essentie weer van een reactie die ik naar die site gestuurd heb:
"Beste Computerconsument, U heeft helemaal gelijk. Wanneer mijn camera van Sony het na drie jaar niet meer doet (zoals toevallig nu bij mij het geval is), dan kan ik naar mijn leverancier gaan en een gratis reparatie eisen. En denkt u dat die gratis reparatie ook krijg? Natuurlijk niet. Dat weet u ook wel. U krijgt hem ook niet. Die leverancier begint te bazelen over nieuwe, veel mooiere, modellen en over de steeds kortere levensduur van onze ingewikkelde elektronica. De leverancier is, als het een beetje mee zit, hooguit schoorvoetend bereid om mijn camera op te sturen. Dan mag ik in ieder geval de 'onderzoekkosten' betalen, ook al laat ik hem niet repareren.
Ik heb mijn camera daarom maar direct naar de service-afdeling van Sony gebracht en een vrij hoge limiet voor de reparatie opgegeven. Dan duurt het een week of twee korter en hoef ik misschien geen 'onderzoekkosten' te betalen. En neemt u maar van mij aan dat ik mijn camera niet meekrijg voordat ik de hele rekening betaald heb. Ook al blijkt het defect zeer uitzonderlijk en niet toelaatbaar te zijn voor een dergelijke (dure!) camera. Sony terkt zich mijn lot echt niet aan.
Ik mag trouwens blij zijn dat er - naar alle waarschijnlijkheid - nog een serieuze reparateur op die service afdeling van Sony zit en dat er niet de een of andere figuur met een minkukel bij mijn winkelier aan mijn kostbare apparaat gaat sleutelen. Zo is het nu eenmaal en zo blijft het ook, 'whatever de computerconsument may say'.
De enige oplossing om zielige mensen zoals ik (waarvan de camera het dus na drie jaar begeven heeft) hun recht te laten halen, is het in de wet opnemen van de termijn waarbinnen voor bepaalde categorieën artikelen de reparaties gratis moeten zijn. Laten we zeggen 10 jaar voor consumenten-elektronica, waaronder mijn camera. Maar zolang dat niet gebeurt kunt u allerlei leuke artikelen schrijven en interessante onderzoeken doen over mijn rechten, maar heb ik daar niets aan. Ik kan dat recht toch niet halen voor lagere kosten dan de reparatie, zelfs niet bij een 'gratis' adviseur op een 0900 nummer."
Tot zover mijn reactie. Hij is nog geplaatst ook. Ik denk eigenlijk dat je als consument in de praktijk beter af bent door het kopen van 'extra garantie'. Juridisch volslagen waanzin, want je hebt die garantie volgens de wet al gratis, maar dan wordt je apparaat tenminste zonder problemen gemaakt. Daar kan die handelaar dan niet omheen. Het hangt een beetje van de prijs van die 'extra garantie' af, of ik u echt aanraad om hen te kopen. En het hangt ook van de aard van het apparaat af.
Bij Dell is zo'n 'extra garantie bijvoorbeeld belachelijk duur. Vandaar dat ze hem bij Dell altijd zo dringend aanraden. Maar misschien zijn er wel andere winkels waar de prijs meevalt. Ik heb bij mijn eerste computer twee jaar extra garantie gekocht, en is was (bij hoge uitzondering) blij dat hij het twee manden voor de afloop van die extra garantie niet meer deed. En het was nog een ingrijpende reparatie ook! Die ene keer heb ik er dujs behoorlijk profijt van gehad. Maar sindsdien heb ik het toch nooit meer gedaan.
Tenslotte voor de goede orde nog even het volgende: De handelaar waar ik mijn camera drie jaar geleden gekocht heb is 'out of business'. Waar moet ik dan naar toe, beste computerconsument?
19 juni 2006
Dierenpark Wassenaar
Tegenwoordig zijn de meeste dierentuinen plaatsen waar dieren een betrekkelijk goed leven in gevangenschap hebben. Dat was vroeger wel anders, hoewel we er toen niet bij stil stonden. Als kind (en ook nog wel toen mijn eigen kinderen nog klein waren) kwam ik regelmatig in Dierenpark Wassenaar.
Dat was een middelgrote dierentuin, opgezet als een hobby van de familie Louwman. Als kind stond ik er niet bij stil hoe klein de verblijven van de dieren eigenlijk waren. De meeste waren veel te klein. Er waren een paar uitzonderingen, althans in mijn herinnering. Volgens mij was bijvoorbeeld het verblijf van de olifanten redelijk ruim.
Een van de paradepaardjes van het park was de grote vogelhal, maar ook wanneer ik daaraan terugdenk hadden alle vogels die daar in kooien langs de wand geplaatst waren ook maar bedroevend weinig ruimte. Alleen de vogels die vrij in die hal mochten rondvliegen konden de vleugels enigszins strekken.
De dierentuin had een grote collectie dieren. En de trots van de (destijds) oudere generatie Louwman waren de apen, in het bijzonder de chimpansees. Mevrouw Louwman hield dagelijks een theekransje met die dieren. Ze nam dan plaats in de (ook veel te kleine) kooi, waar een tafel met een theeservies klaar stond, en ging thee drinken met de chimpansees, die voor de gelegenheid in passende kleding gehuld waren. En het publiek vind het prachtig. Nu zouden we dat een vorm van dierenmishandeling noemen.
Ik realiseer me nu dan ook hoe sterk de opvattingen over de verzorging van dieren in een dierentuin veranderd (en verbeterd) zijn. Je kunt je niet meer voorstellen dat je chimpansees op zou sluiten in een veel te kleine kooi en dat je vervolgens als vermaak voor het publiek dagelijks een theekransje met ze ging organiseren.
Ga nu eens in bijvoorbeeld Artis kijken naar de chimpansees, en je ziet een groep dieren die grotendeels met rust gelaten wordt, en die in een alleszins acceptabele ruimte leeft. Beter is natuurlijk iets in de geest van 'Monkey World' in Engeland, maar dat is nu eenmaal niet overal haalbaar.
Toch komt de Apenheul (waar ze overigens geen chimpansees hebben) ook aardig in de buurt van de ideale manier van het houden van dieren in gevangenschap. Veel dieren leven daar in zeer ruime verblijven, en sommige apensoorten mogen zelfs min of meer vrij door dat park lopen.
Het Dierenpark Wassenaar is in de zeventiger jaren (of was het begin tachtiger?) van de vorige eeuw gesloten. Het park leed verlies en men begon in die tijd in te zien dat het park aan een zeer grondige opknapbeurt en aan een forse uitbreiding toe was. Maar voor opknappen was geen geld, en voor uitbreiden was geen plaats. Het park is dus eigenlijk roemloos ten onder gegaan. Voor de dieren is gedurende een ruime overgangsperiode een plaatsje elders in dierentuinen gezocht, en wat er nu nog op het terrein staat weet ik niet.
Er gaan af en toe geruchten dat de jongere generaties van de familie Louwman er een automobielmuseum willen openen. Dat zou wel een erg schril contrast met vroeger zijn, maar 'in het kader van de vooruirgang' is alles mogelijk!
Dat was een middelgrote dierentuin, opgezet als een hobby van de familie Louwman. Als kind stond ik er niet bij stil hoe klein de verblijven van de dieren eigenlijk waren. De meeste waren veel te klein. Er waren een paar uitzonderingen, althans in mijn herinnering. Volgens mij was bijvoorbeeld het verblijf van de olifanten redelijk ruim.
Een van de paradepaardjes van het park was de grote vogelhal, maar ook wanneer ik daaraan terugdenk hadden alle vogels die daar in kooien langs de wand geplaatst waren ook maar bedroevend weinig ruimte. Alleen de vogels die vrij in die hal mochten rondvliegen konden de vleugels enigszins strekken.
De dierentuin had een grote collectie dieren. En de trots van de (destijds) oudere generatie Louwman waren de apen, in het bijzonder de chimpansees. Mevrouw Louwman hield dagelijks een theekransje met die dieren. Ze nam dan plaats in de (ook veel te kleine) kooi, waar een tafel met een theeservies klaar stond, en ging thee drinken met de chimpansees, die voor de gelegenheid in passende kleding gehuld waren. En het publiek vind het prachtig. Nu zouden we dat een vorm van dierenmishandeling noemen.
Ik realiseer me nu dan ook hoe sterk de opvattingen over de verzorging van dieren in een dierentuin veranderd (en verbeterd) zijn. Je kunt je niet meer voorstellen dat je chimpansees op zou sluiten in een veel te kleine kooi en dat je vervolgens als vermaak voor het publiek dagelijks een theekransje met ze ging organiseren.
Ga nu eens in bijvoorbeeld Artis kijken naar de chimpansees, en je ziet een groep dieren die grotendeels met rust gelaten wordt, en die in een alleszins acceptabele ruimte leeft. Beter is natuurlijk iets in de geest van 'Monkey World' in Engeland, maar dat is nu eenmaal niet overal haalbaar.
Toch komt de Apenheul (waar ze overigens geen chimpansees hebben) ook aardig in de buurt van de ideale manier van het houden van dieren in gevangenschap. Veel dieren leven daar in zeer ruime verblijven, en sommige apensoorten mogen zelfs min of meer vrij door dat park lopen.
Het Dierenpark Wassenaar is in de zeventiger jaren (of was het begin tachtiger?) van de vorige eeuw gesloten. Het park leed verlies en men begon in die tijd in te zien dat het park aan een zeer grondige opknapbeurt en aan een forse uitbreiding toe was. Maar voor opknappen was geen geld, en voor uitbreiden was geen plaats. Het park is dus eigenlijk roemloos ten onder gegaan. Voor de dieren is gedurende een ruime overgangsperiode een plaatsje elders in dierentuinen gezocht, en wat er nu nog op het terrein staat weet ik niet.
Er gaan af en toe geruchten dat de jongere generaties van de familie Louwman er een automobielmuseum willen openen. Dat zou wel een erg schril contrast met vroeger zijn, maar 'in het kader van de vooruirgang' is alles mogelijk!
04 juni 2006
Oudere musicals
De musical is - vooral door toedoen van Joop van den Ende - de laatste jaren populair geworden in Nederland. We hebben enkele fraaie producties kunnen zien. Maar het genre is zo populair geworden, dat er tegenwoordig ook producties met een bedenkelijke kwaliteit in de theaters gebracht worden, waar niemand om gevraagd heeft, en waarom een weldenkend mens ook nooit zou vragen. Wat dacht u van het totaal geflopte 'Grace Kelly, de musical' (een paar jaar geleden alweer), en nu bijvoorbeeld 'Rembrandt de musical' en 'Turks Fruit'? Vult u het lijstje zelf maar aan. Misschien bent u het wel niet met mijn smaak eens, maar dan hoor ik dat wel. In ieder geval zou je door de overvloed aan nieuwe musicals van matige tot slechte kwaliteit bijna vergeten dat je je tijd en geld beter kunt besteden aan het opnieuw bekijken van oudere musicals.
Onlangs heeft 20th Century Fox de filmversies van een aantal voortreffelijke musicals van Rodgers en Hammerstein opnieuw op DVD uitgebracht. Die zijn zeer de moeite waard, en daar wil ik me in dit stukje over oudere musicals toe beperken. We worden er door deze films weer eens aan herinnerd dat de musical zoveel beter kan zijn dan veel wat ons nu wordt voorgeschoteld. De films die u nu kunt kopen (voor aanzienlijk minder geld dan een theaterkaartje) zijn 'State Fair', 'Oklahoma!', 'Caroussel', 'South Pacific', 'The King and I', en 'The Sound of Music. Allemaal op muziek van Richard Rodgers en op tekst van Oscar Hammerstein II. De enige die in het rijtje ontbreekt is het (als weinig succesvol beschouwde) 'Flower Drum Song'.
Vooral de kaskraker uit vroeger tijden 'Oklahoma!' blijkt nog steeds zeer het aanzien waard. Dit was bovendien de eerste film in het - inmiddels weer in onbruik geraakte - 'Todd-AO' systeem, dat bedoeld was als opvolger van het in Nederland altijd obscuur gebleven 'Cinerama' en kan als voorganger beschouwd worden van het huidige 'Imax'. U krijgt op de DVD-set zowel de 'Cinemascope' versie als de 'Todd-AO' versie (die op diverse punten van elkaar verschillen) voor uw geld, plus nog een paar leuke documentaires over 'Todd-AO'.
Maar het gaat natuurlijk om de musical zelf. Die is - wat mij betreft - nog steeds niet verouderd en verdient het zeker om weer (meerdere malen) opnieuw bekeken te worden. Toen die musical ontstond wisten ze prima wat er met het genre 'musical' bedoeld werd. Uitstekende songs, goede balletten en een verhaal(tje) dat niet verveelt. De 'opvolger' van 'Oklahoma' was 'Caroussel'. Die was beslist minder boeiend en daardoor ook minder succesvol. Maar ook die musical bevat een aantal zeer fraaie songs, zoals "June is Busting Out All Over' en het ook nu nog populaire 'You'll Never Walk Alone'.
'The King and I' was weer een gigantisch succes. Yul Brynner heeft de hoofdrol daarin voor, tijdens en na de filmversie honderden malen gespeeld, tot hij er (bijna letterlijk) bij neerviel. Deze fraaie musical over het verblijf van Anna Leonowens aan het hof van de Siamese (Thaise) koning Rama IV is een lust voor oog en oor. Historisch is er een beetje een loopje met de gebeurtenissen genomen. Dat kunt u zelf constateren wanneer u de film vergelijkt met de boeken van Anna Leonowens zelf. Maar zo erg als in de latere film 'Anna and the King' was het niet.
'South Pacific' is weliswaar een beetje zoetig, maar blijft toch ook een van de hoogtepunten uit de musical-literatuur. Ook die film komt, op mij in ieder geval, nog niet gedateerd over. 'The Sound of Music' behoeft in Nederland geen nadere introductie. Niet zo lang geleden is er nog een - wat zuinige - reprise van in de Nederlandse theaters gebracht. En dan is er nog 'State Fair' (op de DVD-set in twee versies), een van de eerste musicals van Rodgers en Hammerstein, en daarom ook historisch interessant.
Liefhebbers van kwaliteitsmusicals, ga naar de winkel en koop deze fraaie DVD's. Ze herinneren u eraan hoe de musical destijds bedoeld was. Misschien kom ik later nog eens terug op de (waarschijnlijk) allereerste musical 'Show Boat' (uit 1927) en op andere oudere musicals.
Onlangs heeft 20th Century Fox de filmversies van een aantal voortreffelijke musicals van Rodgers en Hammerstein opnieuw op DVD uitgebracht. Die zijn zeer de moeite waard, en daar wil ik me in dit stukje over oudere musicals toe beperken. We worden er door deze films weer eens aan herinnerd dat de musical zoveel beter kan zijn dan veel wat ons nu wordt voorgeschoteld. De films die u nu kunt kopen (voor aanzienlijk minder geld dan een theaterkaartje) zijn 'State Fair', 'Oklahoma!', 'Caroussel', 'South Pacific', 'The King and I', en 'The Sound of Music. Allemaal op muziek van Richard Rodgers en op tekst van Oscar Hammerstein II. De enige die in het rijtje ontbreekt is het (als weinig succesvol beschouwde) 'Flower Drum Song'.
Vooral de kaskraker uit vroeger tijden 'Oklahoma!' blijkt nog steeds zeer het aanzien waard. Dit was bovendien de eerste film in het - inmiddels weer in onbruik geraakte - 'Todd-AO' systeem, dat bedoeld was als opvolger van het in Nederland altijd obscuur gebleven 'Cinerama' en kan als voorganger beschouwd worden van het huidige 'Imax'. U krijgt op de DVD-set zowel de 'Cinemascope' versie als de 'Todd-AO' versie (die op diverse punten van elkaar verschillen) voor uw geld, plus nog een paar leuke documentaires over 'Todd-AO'.
Maar het gaat natuurlijk om de musical zelf. Die is - wat mij betreft - nog steeds niet verouderd en verdient het zeker om weer (meerdere malen) opnieuw bekeken te worden. Toen die musical ontstond wisten ze prima wat er met het genre 'musical' bedoeld werd. Uitstekende songs, goede balletten en een verhaal(tje) dat niet verveelt. De 'opvolger' van 'Oklahoma' was 'Caroussel'. Die was beslist minder boeiend en daardoor ook minder succesvol. Maar ook die musical bevat een aantal zeer fraaie songs, zoals "June is Busting Out All Over' en het ook nu nog populaire 'You'll Never Walk Alone'.
'The King and I' was weer een gigantisch succes. Yul Brynner heeft de hoofdrol daarin voor, tijdens en na de filmversie honderden malen gespeeld, tot hij er (bijna letterlijk) bij neerviel. Deze fraaie musical over het verblijf van Anna Leonowens aan het hof van de Siamese (Thaise) koning Rama IV is een lust voor oog en oor. Historisch is er een beetje een loopje met de gebeurtenissen genomen. Dat kunt u zelf constateren wanneer u de film vergelijkt met de boeken van Anna Leonowens zelf. Maar zo erg als in de latere film 'Anna and the King' was het niet.
'South Pacific' is weliswaar een beetje zoetig, maar blijft toch ook een van de hoogtepunten uit de musical-literatuur. Ook die film komt, op mij in ieder geval, nog niet gedateerd over. 'The Sound of Music' behoeft in Nederland geen nadere introductie. Niet zo lang geleden is er nog een - wat zuinige - reprise van in de Nederlandse theaters gebracht. En dan is er nog 'State Fair' (op de DVD-set in twee versies), een van de eerste musicals van Rodgers en Hammerstein, en daarom ook historisch interessant.
Liefhebbers van kwaliteitsmusicals, ga naar de winkel en koop deze fraaie DVD's. Ze herinneren u eraan hoe de musical destijds bedoeld was. Misschien kom ik later nog eens terug op de (waarschijnlijk) allereerste musical 'Show Boat' (uit 1927) en op andere oudere musicals.
02 juni 2006
Wie is de kampioen zanger?
Wie is de kampioen zanger uit de vogelwereld? De merel maakt bij mij een goede kans. Zijn zang is misschien niet altijd even afwisselend, maar wel mooi van toon en hij verveelt me nooit. De merels bij ons in de buurt zingen vaak tot laat in de avond. Soms zetten we het raam speciaal open om ze te horen zingen. In het bijzonder natuurlijk de merel die onze tuin als zijn territorium geclaimd heeft, want dat is tenslotte 'onze merel'. Zingen doet hij overigens natuurlijk niet voor ons, maar alleen om andere merels erop te wijzen dat dit zijn territorium is.
Ik heb ooit eens gelezen over iemand die op zijn uitvaart geen muziek wil laten draaien, maar het gezang van de merel wil laten horen. En daar zit eigenlijk veel in. Wanneer je geen uitgesproken eigen keuze voor de muziek op je uitvaart hebt, kun je beter een merel laten zingen dan dat je aan je nabestaanden de keuze van de kraai (de uitvaartondernemer) laat opdringen. Er bestaan tenslotte genoeg mooie cd's met vogelgezang. De merel is voor mij dus een kandidaat voor kampioen vogel-zanger.
Maar zeker ook een goede kandidaat is de zanglijster. Die wordt ook niet voor niets de zanglijster genoemd. Zijn zang vind ik iets geraffineerder en gevarieerder dan van de merel. Maar ja, hij komt zelden of nooit in je eigen tuin zitten zingen, zoals de merel. En je kunt hem dus ook niet 'jouw' zanglijster noemen. Hij zingt overigens wel erg luid, dus ook al zit hij wel honderd meter verderop , het lijkt alsof hij in je eigen tuin zit
Of is de kampioen onder de zangers toch de nachtegaal? Die zul je nooit vlakbij zien of horen, maar wanneer je hem hoort gaat er toch wel iets bijzonders door je heen. Bij mij wel in ieder geval.
Normaliter maak je 's avonds de grootste kans om een nachtegaal te horen zingen. Maar toen wij een paar weken geleden (u weet wel, toen het mooi weer was) in Berkheide (bij Katwijk) liepen, hoorden we een nachtegaal midden op de dag. Voor we hem gezien hadden hoorden we aan zijn gezang al met zekerheid dat hij er was. Het was op die zomerse dag wel even zoeken met de kijker, maar uiteindelijk konden we hem ook spotten.
Het beestje kent een eindeloze variatie aan trillers, crescendi en wat al niet meer. Het houdt niet op en hij vervalt nauwelijks in herhalingen. Een half uur hebben we naar deze fraaie zanger zitten luisteren en kijken. Ja, wat de schoonheid van zijn gezang betreft is bij nader inzien de nachtegaal toch wel de kampioen zangvogel.
Maar om nog even terug te komen op die uitvaart. Ik vraag me af of ik te zijner tijd toch niet liever mijn gasten op het gezang van de merel zou trakteren. Ik heb hem zelf zo vaak en zo graag thuis beluisterd en gezien. En dat is toch ook wat waard. Statistisch gezien heb ik gelukkig nog geruime tijd om daarover na te denken!
31 mei 2006
IJsberen
Een paar dagen geleden was er op Animal Planet weer eens een fraaie BBC documentaire te zien over ijsberen. Deze fraaie dieren worden door de in gang zijnde klimaatverandering in helaas sterk hun leefomgeving bedreigd. Ze hebben namelijk het poolijs nodig om te kunnen jagen op zeerobben. Ze kunnen dat (nu nog) net gedurende een voldoende lange periode, maar die periode is nog maar net lang genoeg. In de winter eten zich zodanig vol, dat ze er de hele zomer tegen kunnen.
In de zomer kunnen ze nauwelijks voedsel vinden. Tijdens de zomer zijn ze namelijk gedwongen om aan land te gaan, waar ze niet op zeerobben kunnen jagen. Wanneer ze voldoende eten verzameld hebben in de winter is er niet zoveel voor hun te vrezen, maar wanneer ze in de zomer aan land ook voedsel gaan zoeken dreigt er gevaar. Wanneer ze ergens voedsel vinden zullen ze namelijk telkens naar die plaats terugkeren, en zodra ze door de mensen 'lastig' gevonden worden lopen ze gevaar voor hun leven. Vandaar het adagium "a fed bear is a dead bear", dat niet alleen voor bruine- en grizzlyberen geldt, maar ook voor ijsberen. Ze worden namelijk vaak eenvoudig afgeschoten wanneer de mensen hinder van ze ondervinden.
Toch zijn er plaatsen, in Alaska bijvoorbeeld, waar men een toeristische attractie van de ijsbeer heeft weten te maken. IJsbeerbestendige autobussen rijden naar de gebieden waar de dieren 's zomers hun heil zoeken en er blijkt veel belangstelling voor dit schouwspel te zijn. In die streken zal dan ook niet zo snel tot het bruut neerschieten van ijsberen worden overgegaan. Daar worden ze gevangen en naar een opvangcentrum gebracht wanneer ze 'hinderlijk' worden. Ze kunnen daar tot de winter blijven. Daar kunnen ze ook geoormerkt worden en kan er enig onderzoek aan de beesten gedaan worden. Ze krijgen in zo'n opvangcentrum overigens geen voedsel, maar alleen sneeuw. Dit alweer in verband met "a fed bear is a dead bear".
Uit het bovenstaande volgt dus eigenlijk al dat ijsberen - in tegenstelling tot hun bruine collega's - geen winterslaap doen. Juist in de winter zijn ze actief op zoek naar voedsel, maar tijdens de zomer houden ze zich enigszins rustig. De vrouwtjes graven zich met hun jongen overigens wel een aantal maanden diep in de sneeuw in, maar dat is geen winterslaap. Het is ter bescherming van de jongen. Net als bij andere beren is het mannetje een gevaar voor de jongen. Een mannelijke ijsbeer zou, wanneer hij een vrouwtje met jongen tegenkwam, de jongen doden, teneinde met de moeder te kunnen paren.
Het is te hopen dat de ijsbeer zich redt in de opwarmende noordpool. Dat gaat - zoals gezegd - nu nog maar ternauwernood. Uit de BBC documentaire bleek, dat enkele jaren geleden toen er een winter was die strenger was dan normaal, de dieren aanzienlijk gezonder waren in de zomer, en dat de jongen die in dat jaar geboren waren het aanzienlijk beter deden dan die uit een 'normaal' jaar. Het WNF heeft helaas de noodklok al geluid voor de ijsbeer.
In de zomer kunnen ze nauwelijks voedsel vinden. Tijdens de zomer zijn ze namelijk gedwongen om aan land te gaan, waar ze niet op zeerobben kunnen jagen. Wanneer ze voldoende eten verzameld hebben in de winter is er niet zoveel voor hun te vrezen, maar wanneer ze in de zomer aan land ook voedsel gaan zoeken dreigt er gevaar. Wanneer ze ergens voedsel vinden zullen ze namelijk telkens naar die plaats terugkeren, en zodra ze door de mensen 'lastig' gevonden worden lopen ze gevaar voor hun leven. Vandaar het adagium "a fed bear is a dead bear", dat niet alleen voor bruine- en grizzlyberen geldt, maar ook voor ijsberen. Ze worden namelijk vaak eenvoudig afgeschoten wanneer de mensen hinder van ze ondervinden.
Toch zijn er plaatsen, in Alaska bijvoorbeeld, waar men een toeristische attractie van de ijsbeer heeft weten te maken. IJsbeerbestendige autobussen rijden naar de gebieden waar de dieren 's zomers hun heil zoeken en er blijkt veel belangstelling voor dit schouwspel te zijn. In die streken zal dan ook niet zo snel tot het bruut neerschieten van ijsberen worden overgegaan. Daar worden ze gevangen en naar een opvangcentrum gebracht wanneer ze 'hinderlijk' worden. Ze kunnen daar tot de winter blijven. Daar kunnen ze ook geoormerkt worden en kan er enig onderzoek aan de beesten gedaan worden. Ze krijgen in zo'n opvangcentrum overigens geen voedsel, maar alleen sneeuw. Dit alweer in verband met "a fed bear is a dead bear".
Uit het bovenstaande volgt dus eigenlijk al dat ijsberen - in tegenstelling tot hun bruine collega's - geen winterslaap doen. Juist in de winter zijn ze actief op zoek naar voedsel, maar tijdens de zomer houden ze zich enigszins rustig. De vrouwtjes graven zich met hun jongen overigens wel een aantal maanden diep in de sneeuw in, maar dat is geen winterslaap. Het is ter bescherming van de jongen. Net als bij andere beren is het mannetje een gevaar voor de jongen. Een mannelijke ijsbeer zou, wanneer hij een vrouwtje met jongen tegenkwam, de jongen doden, teneinde met de moeder te kunnen paren.
Het is te hopen dat de ijsbeer zich redt in de opwarmende noordpool. Dat gaat - zoals gezegd - nu nog maar ternauwernood. Uit de BBC documentaire bleek, dat enkele jaren geleden toen er een winter was die strenger was dan normaal, de dieren aanzienlijk gezonder waren in de zomer, en dat de jongen die in dat jaar geboren waren het aanzienlijk beter deden dan die uit een 'normaal' jaar. Het WNF heeft helaas de noodklok al geluid voor de ijsbeer.
Abonneren op:
Posts (Atom)