Ik heb in mijn vorige blog al eens iets geschreven over de grootste Nederlandse kleinkunstenaar: Toon Hermans. Toen had ik zijn eerste twee shows op dvd net bekeken. Inmiddels heb ik al zijn one-man shows opnieuw bekeken en al het extra materiaal uit de dvd box met zijn complete werk ook bekeken.
Nu ben ik nog dieper onder de indruk geraakt van deze kunstenaar. Toon Hermans behoorde tot de 'grote drie'. Hij werd in één adem genoemd met Wim Kan en Wim Sonneveld. Maar in een van de interviews zegt Toon zelf "maar ik was de grootste". En het gekke is dat ik dat geen grootspraak vind, maar dat ik dat roerend met hem eens ben. Wim Sonneveld was een groot artiest, maar hij schreef zijn beste teksten niet zelf. Wim Kan, hoe spitsvondig oom in zijn politieke rappen, was wat mij betreft veel te eenzijdig.
Toon was dus de grootste, en hij wist het ook. Toch is hij niet ijdel geweest. Hij was een bijna extreme perfectionist. Iedere voorsteling moest perfect zijn. Het publiek moest waar voor zijn geld krijgen, want daar hadden ze voor betaald. Tot aan de laatste voorstelling van zijn shows bracht hij nog verbeteringen aan. Het moest van de eerste tot de laatste keer perfect zijn. En door de jaren heen werden zijn shows eigenlijk allen maar beter. Je kunt je afvragen of een tachtigjarige nog wel op het toneel moet gaan staan, maar Toon deed het. En ook die laatste show is zeer het aanzien waard. Maar ja, hij kon dan ook niet zonder zijn publiek. Hij moest regelmatig "even bijpraten".
Drie jaar na zijn laatste show zat hij al weer vol plannen voor een nieuwe show. Hij had het contact met het publiek (zijn publiek) weer nodig. Maar die show is er nooit gekomen, omdat Toon voor die tijd overleed (in 2000). Maar vlak voor zijn dood heeft hij nog wel een cd gemaakt met een aantal pareltjes van liedjes, want het schrijven van teksten heeft hij nooit kunnen laten. Zijn huis moet er vol mee gelegen hebben.
Ik weet dat de jongere generatie nauwelijks nog weet wie Toon Hermans was. Toch ben ik ervan overtuigd dat ook die jongere generatie kan genieten van zijn shows, die - zoals gezegd - allemaal op dvd verkrijgbaar zijn. Ik heb al die shows pas één keer bekeken, maar ik weet wel zeker dat ik ze snel opnieuw ga bekijken. Ook ga ik nog eens in de boekwinkel kijken of er nog een paar van zijn (vele) boekjes te koop zijn.
Toon had een humor die ongeëvenaard van kwaliteit was, die nooit kwetsend was en die eigenlijk tijdloos was. Wanneer je de shows van Wim Sonneveld terugziet, zien ze er hopeloos gedateerd uit. De shows van Toon zouden zo weer in dezelfde vorm gebracht kunnen worden. En Wim Kan, daar kun je eigenlijk alleen nog naar kijken of luisteren wanneer je de politiek uit de tweede helft van de vorige eeuw meegemaakt hebt. Anders begrijp je er niets van.
Maar zelfs de eerste show van Toon Hermans zou zo weer kunnen! Een ongelofelijke prestatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten