Dierenpark Wassenaar

Tegenwoordig zijn de meeste dierentuinen plaatsen waar dieren een betrekkelijk goed leven in gevangenschap hebben. Dat was vroeger wel anders, hoewel we er toen niet bij stil stonden. Als kind (en ook nog wel toen mijn eigen kinderen nog klein waren) kwam ik regelmatig in Dierenpark Wassenaar.

Dat was een middelgrote dierentuin, opgezet als een hobby van de familie Louwman. Als kind stond ik er niet bij stil hoe klein de verblijven van de dieren eigenlijk waren. De meeste waren veel te klein. Er waren een paar uitzonderingen, althans in mijn herinnering. Volgens mij was bijvoorbeeld het verblijf van de olifanten redelijk ruim.

Een van de paradepaardjes van het park was de grote vogelhal, maar ook wanneer ik daaraan terugdenk hadden alle vogels die daar in kooien langs de wand geplaatst waren ook maar bedroevend weinig ruimte. Alleen de vogels die vrij in die hal mochten rondvliegen konden de vleugels enigszins strekken.

De dierentuin had een grote collectie dieren. En de trots van de (destijds) oudere generatie Louwman waren de apen, in het bijzonder de chimpansees. Mevrouw Louwman hield dagelijks een theekransje met die dieren. Ze nam dan plaats in de (ook veel te kleine) kooi, waar een tafel met een theeservies klaar stond, en ging thee drinken met de chimpansees, die voor de gelegenheid in passende kleding gehuld waren. En het publiek vind het prachtig. Nu zouden we dat een vorm van dierenmishandeling noemen.

Ik realiseer me nu dan ook hoe sterk de opvattingen over de verzorging van dieren in een dierentuin veranderd (en verbeterd) zijn. Je kunt je niet meer voorstellen dat je chimpansees op zou sluiten in een veel te kleine kooi en dat je vervolgens als vermaak voor het publiek dagelijks een theekransje met ze ging organiseren.

Ga nu eens in bijvoorbeeld Artis kijken naar de chimpansees, en je ziet een groep dieren die grotendeels met rust gelaten wordt, en die in een alleszins acceptabele ruimte leeft. Beter is natuurlijk iets in de geest van 'Monkey World' in Engeland, maar dat is nu eenmaal niet overal haalbaar.

Toch komt de Apenheul (waar ze overigens geen chimpansees hebben) ook aardig in de buurt van de ideale manier van het houden van dieren in gevangenschap. Veel dieren leven daar in zeer ruime verblijven, en sommige apensoorten mogen zelfs min of meer vrij door dat park lopen.

Het Dierenpark Wassenaar is in de zeventiger jaren (of was het begin tachtiger?) van de vorige eeuw gesloten. Het park leed verlies en men begon in die tijd in te zien dat het park aan een zeer grondige opknapbeurt en aan een forse uitbreiding toe was. Maar voor opknappen was geen geld, en voor uitbreiden was geen plaats. Het park is dus eigenlijk roemloos ten onder gegaan. Voor de dieren is gedurende een ruime overgangsperiode een plaatsje elders in dierentuinen gezocht, en wat er nu nog op het terrein staat weet ik niet.

Er gaan af en toe geruchten dat de jongere generaties van de familie Louwman er een automobielmuseum willen openen. Dat zou wel een erg schril contrast met vroeger zijn, maar 'in het kader van de vooruirgang' is alles mogelijk!