Er is dezer dagen nogal wat opwinding ontstaan rondom een Islamitische lerares die mannen geen hand wil geven, uit geloofsovertuiging. Bestaat er werkelijk een godsdienst die het haar aanhangers verbiedt om handen aan mensen van het andere geslacht te geven? Ik denk het niet. In Islamitische landen worden in ieder geval wel handen gegeven.
De Commissie Gelijke Behandeling gaf de vrouw niettemin gelijk en gaat daarmee wel erg ver. De vrouw die mannen geen hand wil geven mag gewoon op haar post op de school in Nederland blijven. In een Islamitisch land zou ze ontslagen worden (volgens een Islam-deskundige op de televisie gisteren). Dat is dus één punt. De Commissie wil Nederland kennelijk "Islamitischer dan de Islam" maken, om de minder toepasselijke uitdrukking "Roomser dan de Paus" maar niet te gebruiken.
Maar verder had de Commissie ook wel wat dieper na mogen denken. Op mijn kantoor hebben we jarenlang mensen uit alle delen van de wereld op bezoek gehad, in het kader van kennisoverdracht. Daar was ooit een dame bij uit Egypte, die mannen ook geen hand wilde geven. Maar zij was er ook van op de hoogte dat zoiets in Nederland merkwaardig zou overkomen. En daarom bracht ze zelf de oplossing mee: Flinterdunne handschoenen, die ze aandeed wanneer ze iemand een hand gaf, en die niemand stoorden door hun geringe zichtbaarheid.
Probleem opgelost. Behalve overigens die keer dat onze directeur onverwacht binnenstapte om haar te begroeten, want bij een eerdere gelegenheid was zij er niet bij geweest. Dat ging zo snel, dat ze vergat haar handschoen aan te doen. Maar ja, iedereen maakt wel eens een foutje.
Ik krijg ik bij deze handengeef-affaire weer eens de indruk dat een (klein) deel van de Islamieten die zich in Nederland vestigen zich zoveel mogelijk wensen te onderscheiden van de Nederlanders, in plaats van te willen integreren.
In de vorige eeuw hebben zich veel mensen van Chinese komaf in Nederland gevestigd. Toch staat er niet in iedere gemeente een Boeddhistische Tempel en passen de Nederlandse Chinezen zich aan onze gewoonten aan, zoals je mag verwachten. Trouwens we hebben wel meer groepen buitenlandse mensen die zich gewoon aan hun nieuwe vaderland aanpassen.
Voor mij blijft het daarom onbegrijpelijk waarom sommige mensen van Islamitische komaf zich in zoveel opzichten van ons wensen te onderscheiden: Ze willen moskeeën bouwen met hoge minaretten (het zou toch ook zonder die minaretten kunnen?), ze laten imams overkomen die geen woord Nederland wensen te spreken, ze richten Islamitische scholen op (ja, ik weet dat er ook Christelijke scholen zijn), de dames dragen hoofddoekjes, waardoor er in Nederland langzamerhand meer hoofddoekje te zien zijn dan in Turkije, en gaat u maar door.
Ben ik nu een Islam-hater? Nee, dat denk ik niet, maar ik zou graag een poging zien to integratie. Vanavond ga ik maar weer eens naar de Chinees.
1 opmerking:
Aardig detail in deze is ook dat mevrouw een jaar lang wel handen heeft geschud. In de zomervakantie is ze kennelijk tot de conclusie gekomen dat dat eigenlijk helemaal niet mag, en bij terugkomst is ze moeilijk gaan doen.
Een reactie posten