Jazzmuziek

Ik heb hier nog niet zo lang geleden betoogd dat de jazzmuziek, zoals ik die van vroeger ken, helaas niet meer bestaat. Als illustratie wil  een paar herinneringen ophalen. Vroeger - eigenlijk nog niet eens zo waanzinnig lang geleden - was het North Sea Jazz Festival in Den Haag, en in de laatste decennia van de vorge eeuw kon je daar alle nog in leven zijnde groten uit de jazzmuziek horen en zien optreden. Er waren ook radio- en tv-uitzendingen van.

Denk u eens even in: Ik ben zo gelukkig geweest de Big Band van Count Basie daar te zien optreden, uiteraard onder leiding van de grote Basie zelf, met zijn minimalistische, maar waanzinnig swingende pianospel, met al zijn grote solisten uit de jaren '70 en '80. Een geweldige ervaring. Denk ook eens aan zijn lp (nu op veel plaatsen nog te koop op cd) "The Atomic Mr. Basie", die werkelijk uit je luidsprekers knalt, en waar op de hoes een foto van een atoom-explosie staat. Ongeeveneerd! Zelfs die hoes was destijds wereldnieuws.

Ik heb Ella Fitzgerald daar in haar gloriejaren nog zien optreden. Ze moest de ene na de andere toegift geven. Ik heb ook in de intieme sfeer van een klein zaaltje het Modern Jazz Quartet gezien en gehoord. Er waren ook gelegenheids-combinaties van musuci die normaliter niet met elkaar speelden, want de hele nog in leven zijnde jazz-scene was daar. En bij de entree waren alle bekende Nederlandse Dixieland orkesten te horen en zien, gewoon als binnenkomertje.

In die jaren trok Norman Granz ook met zijn "Jazz at the Philharmonic"-concerten de hele wereld rond. Die verschenen vaak daarna op "Verve" en later op "Pablo". Een aantal van die opnamen is overigens ook op cd uitgebracht.

Dat waren echt grote jaren van de jazz. Ik heb Miles Davis in zijn najaren (helaas volkomen stoned) zien optreden. Ik heb een Ragtime pianist die rond 1900 triomfen vierde en die toen 101 jaar oud was (ik ben zijjn naam helaas vergeten) gehoord en gezien. Allemaal geweldig!

Maar voordat het North Sea Jazz Festival de laatste jaren van de jazz toonde waren er ook regelmatig jazz-grootheden te zien. Louis Armstrong met zijn All Stars trad ooit op in de Houtrusthallen in Den Haag. En als je snel naar huis ging, kon je hetzelfde concert vanuit Amsterdam nog eens live op de radio horen! Die nachtconcerten in Amsterdam waren een hobby van Lou van Rees, de impresario die alle groten uit de jazz naar Nederland gehaald heeft. Vaak na een eerder optreden op de zelfde dag in het buitenland. Zo heb ik in het Concertgebouw ooit na middernacht het Dave Brubech Quartet in een concert gehoord en gezien. Daar ging je voor naar Amsterdam et de trein, en er was nog een trein terug ook.

Maar ook dat was ook nog niet alles. In de jaren '50 en later kon je Pia Beck horen en zien, elke zaterdag in de "Vliegende Hollander" in Scheveningen. En als je geen geld had om de consumpties binnen te betalen, kon je via de klapramen de optredens gratis zien. Er hingen iedere zaterdag tientallen fans bij die klapramen naar binnen. 

Weer later (in de jaren '70) kon je in Scheveningen naar een echte Jazz Club ("New Orleans") gaan, waar iedere vrijdag- en zaterdagavond Ted Easton met zijn band optrad, vaak met bekende Amereikaanse gasten, maar in ieder geval iedere week met de legendarishe Nederlandse klarinettist Jan Morks, die in ieder denkbaar Nederlands Dixieland orkest gespeeld heeft. De fraaie live dubbel-elpee uit die jaren staat nog in mijn platenkast (en is niet te koop!). Eigenlijk is het onbegrijpelijk dat die opname nooit op c is uitgebracht.

Mensen wat een tijd was dat, met al die echte jazzmuziek. Ik hoop dat al die pop-muziek die nu voor jazz moet doorgaan nog eens plaatsmaakt voor echte jazzmuziek, zoals die tientalen jaren lang in de hele wereld, en zeker niet het minst in Nederland, geklonken heeft.

XMS

Ik heb hier wel eens geklaagd over de bereikbaarheid en de service van Ziggo. Nou, alles blijkt toch altijd nog veel erger te kunnen. Ik heb de afgelopen week voor een zwaar invalide dame bemiddeld bij XMS om een monteur aan haar deur te krijgen, omdat ze plotseling geen tv en geen internet meer had. Nou, dat heb ik geweten! Hoewel ik een paar jaar geleden voor diezelfde dame prima en snel contact gehad heb met de servicedesk van XMS, is die servicedesk nu zeer, zeer moeilijk bereikbaar.

Telefonisch is hij absoluut, helemaal, totaal niet bereikbaar. De hele week heb ik, nadat ik met het 088-nummer verbinding had, (INTERlokaal tarief!) uitsluitend een stem gehoord met de mededeling "Het is drukker dan gebruikelijk, wij raden u aan om op een later tijdstip nog eens te bellen".  Goede service, zult u misschien denken, maar als na een week proberen blikt dat dit de standaard "ringtone" van XMS is, word je minder gelukkig. Je wilt tenslotte een storing melden en wel zo snel mogelijk. Kortom, je kunt ook blijven hangen en wachten.

Ik heb dat, tegen het uitdrukkelijke advies van XMS in, toch een aantal malen gedaan, in de hoop dat er zich ooit een medewerker of een callcenter zou melden. Dat is ijdele hoop gebleken. Ik heb de complete gitaarwerken van een (waarschijnlijk Spaanse) componist gehoord, maar daar betaal je je interlokale telefoontarief niet voor. Een cd kopen is een stuk voordeliger. Tijdens deze gitaarmuziek kreeg ik geen enkele aanduiding hoe lang het concert nog zou gaan duren. Bij andere instellingen wordt het aantal wachtenden nog wel eens genoemd of er wordt gemeld dat je in de wacht staat en dat het nog even kan duren, maar dat je zo snel mogelijk geholpen wordt. Bij XMS is er ononderbroken concert.

De vraag doet zich dan ook voor hoe je die servicedesk ooit moet bereiken als je geen internet hebt, en als je ook nog eens telefonie van XMS afneemt. Ik zou het niet weten. Een papieren brief schrijven is dan de enige mogelijkheid, lijkt me. Maar hoe ang duurt het voordat die gelezen wordt? En krijg je daar ooit een antwoord op? Maar goed, de genoemde dame heeft mij als tussenpersoon, en ik heb geen internet of telefonie van XMS, en na deze ervaring neem ik dat ook nooit, never niet.

Ik ontdekte - na een dag bellen - via Google dat XMS ook een Twitter-account heeft. Daar heb je natuurlijk weinig aan als je internet het niet doet, maar dat is een manier om iemand anders te vragen om voor je aan de slag te gaan. En ik moet zeggen dat er op Twitter-berichten aan XMS wel, en nog vrij snel ook, gereageerd wordt. Op die manier kun je in ieder geval je storing melden, als je iemand weet die dat voor je wil doen. Dan ontstaat een e-mail contact. Dan weet je dat je storing gemeld is. Helaas heeft XMS nogal ruime algemene voorwaarden: er wordt op je storing gerageerd binnen vijf werkdagen (een week dus). Dat wordt dus wachten en je ergeren.

In het geval waarin ik bemiddelde is nu - na vier dagen wachten - een afspraak gemaakt die nog net binnen de termijn van vijf werkdagen valt. Gelukkig zitten de Kerstdagen er niet tussen! Als u dus een abonnement bij XMS wilt nemen, houd er dan rekening mee dat u bij een storing een week zonder tv, internet en telefonie zit. Daar tekent u voor als u het abonnement neemt. Ik vind dat niet aanvaardbaar en Zelfs Ziggo reageert (een stuk) sneller (en is telefonisch voor mij altijd bereikbaar geweest).

Ik heb - toen er eenmaal e-mail contect was - dagelijks geïnformeerd wat de status van de afhandeling was en of er voor een zwaar invalide kant niet wat spoed achter geazet kon worden. Deze mevrouw is voor haar contact met de buitenwereld tenslotte vrijwel helemaal afhankelijk van haar internet. Het enige dat ik te lezen kreeg over de afhandeling was het bestaan van de termijn van vijf werkdagen. En mevrouw heeft op zaterdagmiddag gehoord dat er maandag een monteur komt.

Conclusie: XMS is - of was in ieder geval de afgelopen week, inclusief de zaterdag - telefonisch volstrekt onbereikbaar. Het heeft me vele euro's aan interlokale telefoonkosten gekost om het - tegen beter weten in - toch te proberen. Je wilt in eerste instantie tenslotte je storing melden en in tweede instantie weten wat de status is. De mededeling dat het drukker is dan gebruikelijk en dat je aangeraden wordt om op een later tijdstip terug te bellen is daar weinig behulpzaam bij. "Het aantal wachtenden voor u is nog 24" of welk ander getal dan ook, zou een stuk nuttiger zijn dan die ononderbroken gitaarmuziek.

Als u dus in de onaangename situatie terecht komt dat u een storing moet melden aan XMS, vraag dan een kennis die nog wel internet heeft om via het Twitter-account van XMS de storing ter melden. Blijkbaar is dat de enige menier waarop deze organisatie bereikbaar is. Wat mij betreft komt XMS glansrijk in aanmerking voor een ijskoude douche van TROS Radar!

Welke app om boeken te lezen?

Ik heb op mijn Android tablet en telefoon vrij lang gebruik gemaakt van de Aldiko boekenlezer. Daar kun je heel wat op instellen, en hij heeft een goede bibliotheekfunctie, waarin je boeken makkelijk kunt terugvinden en de eigenschappen van boeken kunt bewerken. Bovendien bestond er een app (van een andere ontwikkelaar) waarmee je je boeken en de plaats waar je met lezen gebleven was tussen verschillende apparaten kon synchroniseren.

Nu heeft Aldiko in het kader van de vooruitgang de bibliotheek van Aldiko ontoegankelijk gemaakt voor andere apps. Gevolg: je kunt niet meer synchroniseren tussen je tablet en je telefoon, of tussen twee tablets natuurlijk. Als je in de bus een stuk gelezen hebt moet je de nieuwe plaats eerst opzoeken op je tablet thuis voordat je verder kunt lezen.

En Aldiko heeft nog een paar kleine bugs waar ze niets van willen weten, gewoon omdat ze nu eenmaal vinden dat ze de beste app ter wereld hebben en dus geen kritiek willen horen. Zo zuigt Aldiko de batterij van Samsung telefoons leeg wanneer je het programma hebt gebruikt, en dat gaat pas over wanneer je je telefoon opnieuw hebt opgestart. Daar werken ze gewoon niet aan. Het is al tig keer gemeld.

Tijd om een andere app uit te zoeken dus. Maar welke? Eigenlijk is FBReader een heel prettige app, zeker wanneer je in portret-modus leest. Maar de bibliotheek ervan is erg beperkt wat mogelijkheden betreft. En je kunt er je bibliotheek niet mee synchroniseren.

Nu is er een open source boekenlezer (Cool Reader), dus daar moet je natuurlijk het eerst naar kijken. Dat gesloten gedoe is maar niks. Helaas blijkt die app in hgetr gebruik wat tegen te vallen, en synchroniseren is er ook al niet bij.

Dan is er de Moon Reader. Daar heb ik al eens eerder naar gekeken, maar hem onmiddellijk weer weggedaan omdat er als je je bibliotheek bekijkt opzichtige reclames verschijnen. Maar dat kun je natuurlijk vermijden door je internetverbinding uit te zetten. Dat is sowieso beter voor je batterij. En Moon Reader kan wel synchroniseren, maar alleen de plaats waar je bent in een boek (of een paar boeken). Niet je hele bibliotheek, zodat je altijd op al je apparaten dezelfde bibliotheek hebt staan.

Toch lijkt me dat op dit moment de beste optie. Je boeken moet je dan maar met de hand synchroniseren. 3Of weet iemand een betere oplossing? Een lezer met mooie bibliotheek-functies die je ook nog eens (liefst met je hele bibliotheek erbij) kunt synchroniseren tussen je apparaten.

AANVULLING juni 2013:

Ik gebruik Moon Reader (pro) inmiddels vele maanden, en de app is voortreffelijk. Hij wordt ook erg actief ontwikkeld. Wat de synchronisatie betreft het volgende.
De synchronisatie tussen apparaten werkt perfect. Dat gaat via Dropbox. Maar je kunt ook je hele bibliotheek naar (de juiste map in) Dropbox kopieren. Je kunt dan op ieder apparaat ook rechtstreeks vanuit Dropbox lezen. En bij de opties kun je instellen dat ieder nieuw boek automatisch naar Dropbox gekopieerd moet worden. Het nieuwe boek verschijnt dan bovendien op je andere apparaten automatisch in de lijst van recent gelezen boeken.

Al met al vind ik Moon  Reader pro nu de beste app om boeken te lezen.

Maestro

De AVRO laat ons wekelijks zien in het programma met dezelfde naam als de titel van dit stukje hoe moeilijk dirigeren is. Het programma laat wel erg onervaren dirigenten zien, maar daardoor wordt het belang van een goede dirigent ook wel heel duidelijk.

De dirigent moet het tempo goed aangeven en bij moeilijke invallen een seintje geven aan de bespeler van het betreffende instrument.

Dit programma roept bij mij sterke herinneringen op aan een masterclass, gegeven door de grote dirigent Herbert von Karajan, welke masterclass destijds op de tv te zien was.

Ik herinner mij als de dag van gisteren hoe een jonge dirigent met veel ingewikkelde gebaren zijn emotie in het stuk probeerde te leggen. Hoewel dat helemaal niet slecht was, was Karajan niet tevreden.

Hij zei alleen maar 'Waarom doet u het niet gewoon zo...' en nam voor hetzelfde orkest plaats en gaf met zijn minimale dirigeergebaren strak het tempo aan, gaf hier en daar een klein seintje en het stuk klonk perfect. Er was chemie tussen dirigent en orkest.

Sindsdien heb ik een groot respect voor dirigenten die hun vak goed beheersen. Die a-b vergelijking tussen een niet onverdienstelijk dirigent en een maestro was dermate overtuigend dat niemand er onderuit zou kunnen.

Dirigeren is een gave die velen gelukkig wel bezitten, maar weinigen zoals Herbert von Karajan die had.

Jazz-liefhebbers opgelet!

We weten allemaal dat de jazz, zoals de 70-plussers onder ons die uit hun tienerjaren nog kennen, morsdood is. Er worden nog wel 'jazzfestivals' georganiseerd, maar wat daar gespeeld wordt heeft weinig met de jazz uit onze jonge jaren te maken. Ik wil niet zeggen dat het allemaal slecht is, maar het is geen jazz, maar gewoon popmuziek.

Nu kwam ik onlangs in een cd-winkel die ook minder gangbare cd's verkoopt, en die had diverse doosjes met daarin ca. 5 cd's die - behalve het formaat - exact overeenkwamen met oude lp's. De hoezen waren aan twee kanten zelfs verkleind van 30 bij 30 cm naar cd formaat. Prijzen tussen de 10 en 15 EUR per doosje van 5.

En diverse groten uit de jazz waren vertegenwoordigd, bijvoorbeeld Count Basie, Ella Fitzgerald, Dave Brubeck en Louis Armstrong.
Niet in alle gevallen waren de cd's getrouwe kopieën van de lp', inclusief de hoesjes, maar vaak was de muziek wel overeenkomstig het origineel, en stonden er bijvoorbeeld twee lp's op een cd.

Ik ben naar huis gegaan met een doosje met 5 'verkleinde' lp's van Louis Armstrong: 'Louis Armstrong plays WC Handy', 'Satch plays Fats', 'Ambassador Satch' en een concert in Chicago op twee lp's. Echte ongeevenaarde klassiekers. De exacte kopieën van lp's behoren tot de "Original Album Classics" van Sony. Tot die serie behoren ook pop lp's. De iets minder getrouwe kopieën zijn van een label waarvan ik d naam niet genoteerd heb.

Bij een tweede oriëntatie, een dag later, ontdekte ik dat er ook doosjes zijn met 10 cd's van grote jazz musici, die weliswaar de oude lp's niet precies (maar wel grotendeels) dekken. Die zijn van "House Of Jazz", behorend tot de Nederlandse T2 Entertainment groep. Zo'n doosje met 10 cd's kost € 10. Bijna gratis dus. Het doosje van Dave Brubeck, dat ik in eerste instantie gekocht heb, bevat - zo te zien - vanaf disk 3 of 4 volledige lp's. Misschien ontbreekt er hier en daar een nummer, maar het is een mooi overzicht.

Realiseren de platenmaatschappijen zich dat dit zo ongeveer de laatste kans is om deze muziek te verkopen? De fans zijn nu tenslotte 70+, dus over een jaar of 10, of misschien al eerder, is er misschien helemaal geen belangstelling voor deze muziek meer en denken de mensen dat sommige popmusici in werkelijkheid jazz spelen. Maar wie weet heb ik het mis en zal de echte jazz een soort tweede klassieke muziek worden. Maar een hele generatie top-jazzmusici zie ik niet meer ontstaan. De kans op een serieuze revival zoals die er was in de vijftiger jaren van de 20ste eeuw lijkt me uitgesloten.

Als u dus ook van de jazz-generatie bent, ren dan (als dat nog gaat) naar een niet alledaagse cd winkel. Ik trof tot dusverre de beste collecties aan bij Plato en Velvet, maar er zuller er nog wel meer van dat soort winkels zijn. Sla uw slag nu het weer kan! Echte jazz uit de 50'er jaren en iets later op cd voor een prikkie, soms in de verkleinde oorspronkelijke hoezen.

Somtow Sulcharitkul

Thailand is niet bepaald een land waar westerse klassieke muziek hoog in het vaandel staat. Somtow (spreek dit uit als Somtao) probeert hier met succes iets aan te doen. Hij heeft twee orkesten, het Siam Philharmonic en het Siam Symphonietta. Verder is hij de stuwende kracht achter Siam Opera. En hij componeert ook nog!

Het Siam Symphonietta is een jeugdorkest, waarmee hij een zeer  succesvolle tournee door Europa gemaakt heeft en daarbij ook nog een eerste prijs voor het orkest in de wacht gesleept heeft in Wenen, bij een concours voor jeugdorkesten.

Het Siam Philharmonic is een regulier orkest, waarmee hij zoveel mogelijk concerten geeft. In Bangkok moet u dan denken aan bijvoorbeeld een concert per maand.

Lef heeft hij ook, want hij is bezig met een cyclus van alle symfonieën van Mahler. Zeker niet de makkelijkste muziek om te dirigeren! Hij brengt in eigen beheer cd's en dvd's van veel van zijn concerten uit. 

Toegegeven, er zijn wel betere vertolkingen van Mahler op de markt, maar ga er maar eens aanstaan in een stad als Bangkok, waar klassieke muziek vrijwel onbeluisterd is. Durf dan maar eens met Mahler aan te komen!

Ik ben in de gelegenheid geweest om een van zijn concerten bij te wonen, en het was een verademing tussen al die simpele popmuziek in Thailand.

Ik heb er grote bewondering gekregen voor deze voorvechter van klassieke muziek in Thailand. Hij heeft een eigen You Tube kanaal, waar u iets van zijn enthousiasme kunt horen en zien.

Inkomensafhankelijke premie

De linkse kameraden van Samsom hebben onder het toeziend oog van Rutte besloten de premie van de zorgverzekering inkomensafhankelijk te maken. Dat betekent volgens de media dat veel Nederlanders (die volgens de PvdA tot de allerrijksten behoren) per maand 100-250 EUR extra premie geen betalen, waar niets tegenover staat.

Het beginsel van verzekeringen, dat je een premie betaalt die evenredig is met hete risico dat de verzekeraar loopt, wortd nu met voeten getreden. Je betaalt geen premie meer voor de statistische kans dat je zorgverzekeraar je kosten moet vergoeden, evenredig aan de hoogte van de te verwachten kosten, nee, naarmate je naar het oordeel van de linkse kameraden rijker bent moet je meer gaan betalen.

En Rutte zegt dan wel sussend dat de arbeidstoeslag omhoog gaat, dus dat er weinig aan de hand is, maar ik ben met pensioen, en dat pensioen is inmiddels al met meer dan 10% gekort. Voor gepensioneerden geldt dat dus niet. Ook het feit dat de twee hoogste belastingschijven iets omlaag gaan kan mij niet troosten. Dat heeft hier niets mee te maken, want de totale zorgkosten bij de overheid blijven gelijk. Ze worden alleen via een andere (ongebruikelijke) berekening van de premie anders geïnd.

Gaat Albert Heijn nu voortaan bij de kassa ook een hoger bedrag aanslaan bij degenen waarvan hij denkt dat ze wel wat meer kunnen betalen? En kost een auto of een computer, of een boek, of de krant, voortaan ook meer voor degenen die naar het oordeel van de winkelier (of misschien wel de overheid) meer kunnen betalen?

Ja, ik ken de argumenten voor een dergelijk voorstel ook: je moet solidair zijn met degenen die het minder goed kunnen betalen, maar die solidariteit is toch al in de premie verwerkt? De premie is toch niets anders dan de totale kosten gedeeld door het aantal verzekerden? Degenen die nooit ziek zijn betalen in hun premie nu ook mee voor degenen die wel ziek zijn, of die zelfs de premie nauwelijks kunnen betalen. Dat is de solidariteitsgedachte in een verzekering.

Het is veel eerlijker, en vooral begrijpelijker, om kosten die de overheid niet kan dekken dan maar via belastingen te innen, zoals dat al sinds mensenheugnis gebeurt. Als je veel verdient of bezit betaal je meer mee dan degenen die het slecht kunnen betalen. Ik zou mij dus veel makkelijker kunnen vinden in het verhogen van de inkomensbelasting dan in een inkomensafhankelijke premie voor een verplichte verzekering. Dan worden er geen basisprincipes geschonden.

Misbruik van auteursrecht

Rond 2000 startte een muziekstudent de website http://imslp.org (International Music Score Library Project). De jonge musicus had als doelstelling om zoveel mogelijk muziek die zich in het publieke domein bevond te publiceren (als bladmuziek). Omdat de server in Canada stond, werd het Canadese auteursrecht als maatstaf genomen en er werd door e student en andere moderatoren streng op toegezien dat (Canadese) auteursrechten niet geschonden werden. Het was een site in wiki-format, dus iedereen kon bladmuziek scannen en uploaden. Een prachtig initiatief!

Een (zeer) grote muziek-uitgeverij uit Oostenrijk was het daar niet mee eens en begon lelijke brieven aan de muziekstudent te sturen, waarin gesteld werd dat het Oostenrijkse auteursrecht ruimer is dan het Canadese, dus dat de site inbreuk op Oostenrijkse auteursrechten maakte. De uitgeverij bezat de auteursrechten van alle muziek van een aantal componisten, waaronder Bela Bartok, waarvan het auteursrecht in Canada, maar niet in Oostenrijk verlopen was. De student antwoordde aanvankelijk dat hij alleen te maken had met het Canadese auteursrecht en dat hij de brieven voor kennisgeving aannam.

Vervolgens liet de uitgever dreigbrieven te sturen door advocaten, en de muziekstudent wist niet meer wat hij moest doen. Procederen lag in ieder geval buiten zijn financiële mogelijkheden. Hij vroeg nog naar voorbeelden van werken waarvan het auteursrecht door IMSLP geschonden zou zijn en de advocaten antwoordden met een lijst van werken van (onder meer) Bela Bartok. De student antwoordde, na onderzoek, dat het merendeel van deze werken om commerciële redenen niet meer in de catalogus van de uitgever voorkwamen, en dat hij ook niet van plan was die werken opnieuw uit te brengen.

De student kreeg steeds fellere dreigbrieven en verwijderde na al die intimidatie alle muziek van de site. Immers: bvandaag Oostenrijk en wie vogt morgen? Maar tegelijkertijd - en dat was een goede zet - opende hij een forum op de site, waar hij in de eerste plaats de gevoerde correspondentie met de Oostenrijkers volledig publiceerde. Daarbij schreef hij een emotioneel betoog waarin hij stelde dat het nimmer zijn bedoeling geweest was om enig auteursrecht te schenden, en dat hij geen oplossing zag die de Oostenrijkers tevreden zou kunnen stellen. Die hadden weliswaar nog een aantal "oplossingen" voorgesteld, maar die waren technisch niet te verwezenlijken. Schoenmaker houd je bij je leest.

Op het forum gaf de student de gebruikers van de site ook de gelegenheid om op de correspondentie met de Oostenrijkse uitgever te reageren. En omdat musici nette, maar emotionele, mensen zijn ontstonden er geen scheldpartijen, maar interessante discussies, waarin zelfs de Oostenrijkse utgever zich een paar keer mengde ("Hij kon niet anders"). Helaas kan ik deze discussies nu niet meer teug vinden.

In ieder geval kwam duidelijk naar voren dat het uiterst onredelijk gevonden werd om auteursrechten in te roepen voor muziek die niet meer op papier verkrijgbaar was, en die de uitgever ook niet van plan was opnieuw uit te brengen. Ik noem dat misbruik maken van auteursrecht. Is er iemand die dit wel redelijk vindt? Wil de uitgever de betreffende muziek bewust tientallen jaren aan musici en muziekstudenten onthouden omdat hij er het auteursrecht nog op bezit?

Verder kwam natuurlijk het probleem aan de orde dat in een wereld met een internet verschillende vormen van auteursrecht naast elkaar een onwerkbare situtatie opleveren. Het blokkeren van bepaalde sites voor bepaalde groepen gebruikers is technisch gewoon niet te realiseren. (Daar zou de Haagse rechtbank ook nog eens over kunnen nadenken).

Er hebben vervolgens onderhandelingen achter gesloten deuren plaats gevonden en de site is weer online gegaan en is nu weer enkele jaren in de lucht (op een Amerikaanse server). Ik krijg  de indruk dat de muziekstudent van toen de site heeft overgedragen aan een professionele partij. Maar wat het belangrijkste is, is dat de site weer volgens de oorspronkelijke policy werkt: alle muziek uit het publieke domein - voor zover fysiek mogelijk - voor iedereen beschikbaar stellen.

Het is met IMSLP dus goed afgelopen, maar is het nu redelijk dat een muziek-uitgever die destijds Bela Bartok zijn auteursrechten heeft afgetroggeld, omdat de componist kennelijk in geldnood verkeerde, en die rechten vervolgens in de 21ste eeuw inroept voor werken die hij niet meer uitgeeft en ook niet meer wil uitegeven? Het auteursrecht moet nodig worden herzien!

De gebreken van het auteursrecht

Er wordt de laatste tijd veel geschreven en gediscussieerd over het auteursrecht. Waarom vinden veel mensen ons auteursrecht onredelijk of onrechtvaardig?

In de eerste plats omdat het zo lang duurt. Iedereen begrijpt dat het redelijk is dat de werken van een auteur gedurende diens leven beschermd worden. Maar ook nog tientallen jaren na diens overlijden?

Een eenvoudige berekening, rekening houdend met de huidige levensverwachting, leert dat bijvoorbeeld de Harry Potter boeken of de songs van de Beatles over zo'n 100 jaar pas in het publieke domein terecht komen.

Agatha Christie heeft tijdens haar lange leven kennelijk een foutje gemaakt, want van haar omvangrijke oeuvre zijn nog maar twee boeken in het publieke domein.

En wie strijkt de auteursrechten eigenlijk op na het overlijden van de auteur en is dat begrijpelijk voor het publiek en wordt dat redelijk geacht?

Nee, dat vinden veel mensen, waaronder ondergetekende, onbegrijpelijk of onredelijk. En wanneer mensen iets onredelijk vinden gaan ze het ontduiken, meestal verder dan redelijk is. De Potter-boeken worden nu al, tijdens het hopelijk nog lange leven van de auteur, illegaal verspreid.

Nu kunnen auteursrecht-organisaties jammeren en dreigen zoveel ze willen of rechtszaken tegen burgers die daar weinig van begrijpen beginnen, maar daar bereiken ze nul komma nul mee.

De oorzaak van het schenden van auteursrechten zit er eenvoudig in dat men de duur ervan onredelijk acht.

Ik kom nogal eens in het Verre Oostem, en daar word je in openbare gelegenheden, tot de meest luxueuze hotels, doodgegooid met muziek uit (ongeveer) de jaren zestig van de vorige eeuw. En reken maar niet dat daar iets voor betaald wordt. Men vind het nu welletjes voor die stokoude muziek en vindt dat die nu best gespeeld mag worden.

Interessant is dat je bij (enigszins respectabele) openbare gelegenheden in het Verre Oosten geen recente nummers hoort. De uitvoerenden begrijpen en accepteren dat dat niet mag.

Conclusie: het auteursrecht is hard aan heroverweging toe.

In volgende bijdragen zal ik nog ingaan op - naar mijn mening - misstanden in en misbruik van (geldig) auteursrecht. Want de auteursrecht-hebbenden kunnen er ook wat van! Nu eerst maar eens de knuppel in het hoenderhok.

Tuk-tuks in Phuket

Wanneer u het mooie eiland Phuket in Thailand ooit bezoekt krijgt u te maken met de meest irritante groep menden die ik in mij inmiddels toch al vrij lange leven heb meegemaakt: de chauffeurs van de 'tuk-tuks' in Phuket. De tuk-tuks in Phuket zijn een soort kleine bestelwagentjes, waar ca. vier passagiers in passen.

Het is allemaal zo mooi begonnen: de chauffeurs moesten de srtad door rijden en idereen meenemen die ze aanhield, voor een prijs van 20 baht (ca. EUR 0,50) per persoon per ritje. Je deelde het voertuig dan met anderen. Wanneer de bestemming onredelijk ver uit de vaste route lag mocht de chauffeur je wat meer vragen, maar dat heb ik in die tijd zelden of nooit meegemaakt.

Langzaam maar zeker ontdekten de chauffeurs dat buitenlanders de geldpest hebben en ieder gevraagd bedrag gewoon betalen, dus al snel werd aan buitenlanders voor een kort ritje geen 20, maar 100 baht gevraagd. In het stadje Patong durfden deze hufters zelfs 500 baht voor een ritje van één kilometer te vragen. Gewoon van de ene kant naar de andere kant van de kern van het dorp.

Maar het werd nog irritanter. Er waren 'slimme jongens' die ontdekten dat je een "tour" kon aanbieden van - zeg - een halve dag. Daar moet een toerist dan 1500 tot 2000 baht voor betalen. En dat is nu de norm geworden. Een kort ritje zit er gewoon niet meer in met een tuk-tuk in Phuket. En de chauffeurs zijn nu echt vreselijk hinderlijk. Twee recente ervaringen (voor het gemak grotendeels uit gebrekkig Engels in het Nederlands vertaald:

- "Hey you" (dat is de gebruikelijke manier om een buitenlander aan te spreken), "you want tour"? "Nee, dank u wel, ik ken het hele eiland al erg goed, want ik kom hier al twintig jaar."  "Dat geloof ik niet, want waarom hebt u dan een camera bij u?" (De brutale hufter!) "Omdat ik soms wat nieuwe foto's wil maken". "Maar u hebt de Big Buddha vast nog niet gezien. Die is er nog maar net."  (Slimme test van hem, want de Big Buddha bestaat pas twee of drie jaar.) "Nee, daar ben ik twee jaar geleden geweest."  En zo ging het nog even door. Hij kon me naar een mooie dierentuin brengen (waar ze onder meer apen martelen door ze te laten fietsen en met elkaar te laten vechten; mooie dierentuin!), naar een vlindertuin (die best aardig is, en die ik daarom al drie keer gezien heb), naar een mooie Tempel (hij bedoelt Wat Chalong, die je eigenlijk bij ieder bezoek aan Phuket moet bezoeken) en ga zo maar door.

- Twee jaar geleden wilden we een kort ritje in Phuket Town naar een familielid maken. Dat zou maximaal 50 baht voor twee personen mogen kosten. Omdat we geen zin in lopen hadden zijn we gaan onderhandelen. Hij begon met enkele honderden baht te vragen, en na pijnlijk lange onderhandelingen kwamen we uit op het voor Phuket schandelijk hoge bedrag van 100 baht. Hij bracht ons naar zijn gammele voertuig, maar toen we wilden instappen zei hij dat hij het toch maar niet deed en dat hij alleen interesse had in een tour. Je zou zo'n vent toch ter plaatse moeten wurgen, als daar in Thailand de doodstraf niet op stond!

Dit soort schandelijk gedrag moet je normaal gaan vinden als je in Phuket op vakantie bent. En dat terwijl er een prachtige regeling is (zie de tweede alinea). Maar de heren chauffeurs zijn te lui geworden om te werken. Een keer per dag een tour (omdat die stomme toeristen de belachelijke prijs daarvan gewoon betalen) is interessanter dan rondrijden en voor 20 baht mensen meenemen.

Ze staan dan ook de godganse dag op bepaalde plaatsen in de stad met tientallen tuk-tuks niets te doen. Behalve dan aan iedere toerist vragen "Taxi, mister?" Het is inmidels zo uit de hand gelopen dat als je uit een bus, tuk-tuk of ander voertuig stapt er onmiddellijk tien klaar staan met "Taxi, mister?".  Ja, waarom zou je eigenlijk uit het openbaar vervoer stappen? Om een tour te gaan maken of omdat je je bestemming bereikt hebt?

Waarom erger ik me zo gruwelijk aan dat tuk-tuk tuig uit Phuket? Omdat het land een hoofdstad heeft, Bangkok genaamd, waar je in een taxi met airco een forse rit kunt maken voor bv. 100 baht (zeg EUR 2,50). Je zit dan soms wel een uur in de taxi. De taximeter staat als je instapt op 35 baht (als sinds mensenheugnis) en loopt tergend langzaam op. Als de taxi stil staat in een file gaat de meter op halve snelheid verder. In Bangkok kun je overal een taxi krijgen door eenvoudig je hand op te steken. Geen gesjoemel over de prijs, gewoon de meter aan en betalen wat daarop staat.

Daarom erger ik me aan die luie honden in Phuket. Ze zitten de hele dag op hun achterwerk en schiijnen er een keer per dag in te slagen om een toerist af te zetten. De taxichauffeurs in Bangkok daarentegen werken de hele dag hard en verdienen uiteindelijk misschien niet meer dan die luilakken uit Phuket. Als er zoiets bestaat als de hel, horen al die luie kerels uit Phuket daar stuk voor stuk thuis.

Samengevat: Onderhandelen en dan op het laatste moment toch niet doen wat je afgesproken hebt en toeristen die niet in je aanbod voor een veel te dure tour trappen een "examen" afnemen om te kijken of ze echt wel eerder op het eiland geweest zijn en of ze de nieuwste attracties kunnen opnoemen. Tuig van de richel noem ik het. Gelukkig zijn er inmiddels drie buslijnen in Phuket Town, waarmee je op heel veel plaatsen kunt komen, voor een prijs van 10 (tien) baht per rit. Ik mag hopen dat mijn mede-toeristen dit ook ontdekken.

Thaise vrouwen bleken hun intieme delen

Artikelen met de bovenstaande, of een sterk hierop lijkende, titel kom ik nu al meer dan een week overal in de pers en in blogs tegen. Het wordt dus tijd om daar eens op te reageren.
Thaise vrouwen bleken overigens al jarenlang hun gezichten, en hun andere voor iedereen zichtbare lichaamsdelen. Gelukkig doen alleen (zeer) welgestelde Thaise vrouwen dat, want ik vind het geen gezicht. Op het tv-journaal en in de soaps kun je ze zien, de Thaise vrouwen waar alle schoonheid van weggebleekt is. Wie denken ze eigenlijk dat dat mooi vindt? Westerse mannen in ieder geval niet. Zoveel is wel zeker. Hun eigen man?

En nu gaat de bleek-hobby dus nog een flinke stap verder: de intieme delen worden ook gebleekt. Wat daar precies achter steekt is niet helemaal duidelijk. De industrie heeft daar wel iets op gevonden: met een getinte huid zou je geen witte kleding kunnen dragen, zonder dat daar iets donkers doorheen zou schijnen. Flauwekul natuurlijk, maar daar zijn de commercials die in Thailand op de tv te zien zijn op gericht.

En het gaat niet zomaar om één potje bleekmiddel. Nee, als je een beetje mee wilt komen moet je een setje van vier producten kopen. Tenminste, dat setje heb ik bij mijn laatste bezoek aan Thailand bij een keurige buitenlandse drogist op een prominente plaats in de winkel zien staan.

Bij die keurige drogist stonden de volgende vier producten: 1) Een algemeen bleekmiddel voor de huid, waarschijnlijk bedoeld voor het gezicht en de nek. 2) Een bleekmiddel voor de borsten. Nu heb ik nog nooit vrouwen topless zien lopen in Thailand, maar goed, als dat ooit verandert is het bleekmiddel vast te koop. En misschien wordt de Thaise manlief er ook opgewonden van. 3) Het derde middel (overigens in een precies even grote fles) is voor de echte fijnproefsters: dat is (uitsluitend) voor de tepels.

4) En dan is er nog een vierde fles te koop voor een aantal zones die ik maar even buiten beschouwing laat omdat ontkleuring daarvan me volstrekt irrelevant lijkt, maar dat middel is (ook) geschikt voor de binnenzijde van de dijbenen. Ik ga er gemakshalve maar van uit dat dat het middel is waar de pers zo vol van is, want het is tenslotte maar een paar centimeter van de op de verpakking duidelijk aangegeven binnenzijde van de bovenkant van de dijbenen naar de intieme delen.

En dat is het dan. Nogmaals, ik vraag me af wie de Thaise dames met die middelen denken te bekoren, want dat verhaal van die witte zomerkleding is natuurlijk volstrekte onzin. Er bestaat ook nog zoiets als onderkleding. Maar de drogisterijbranche schijnt wel te varen bij deze nieuwe producten.
En als u me niet gelooft, wat dat setje van vier producten betreft, moet u maar eens een keurige drogist in Thailand binnenlopen. U kunt deze producten echt niet missen.

Nog even een kort overzicht

Roemer: Kijk eens hier, we moeten de zaken socialer aanpakken. Daar gaan wij voor en dat komt bij ons goed voor elkaar. De zorgpremie moet inkomensafhankelijk worden. (Noot: dat is hij al!)

Samsom: Ik kan geen enkele garantie geven, maar wij staan bij de pvda voor een eerlijke verdeling van de lasten en wij vinden dat Europa ons meer te bieden heeft dan het ons kost.

Rutte: Wij gaan door op de ingeslagen weg. We hebben erg veel bereikt (paar vage voorbeelden). Als links aan de macht komt is dat een ramp voor het land.

Wilders: De PVV wil uit de euro en uit de EU. Als u op Rutte stemt krijgen de Grieken een blanco cheque en hoeven ze zich aan geen enkele voorwaarde te houden. Wij willen die miljarden aan ons eigen land besteden.

Pechtold: Bij ons stemt u voor een stabiel middenkabinet. Er moeten bevoegdheden aan Brussel worden overgedragen, ook bevoegdheden die vergaand zijn. (Wil daarvan geen voorbeelden geven).

Buma: Met het CDA komen we sterker uit de crisis, maar als een ander Nederland, waar de lasten eerlijker verdeeld zijn. (Eigenlijk blijft zijn hele verhaal in dergelijke vaagheden hangen).

Nou ja, weet u wat u doet? U ziet maar. Uiteindelijk zal het wel niet veel uitmaken wat u stemt, als ik de bovenstaande heldere uiteenzettingen nog eens nalees.

Ik heb al gestemd, maar ik ben gisteravond, door mijn ergernis over de vaagheden en algemeenheden toch nog van partij veranderd!

De verkiezingen van 2012

Gisteravond was er dan eindelijk het laatste verkiezingsdebat in de huidige campagne. En het was weer een slappe en droevige vertoning. Het bleef weer bij inhoudsloze gemeenplaatsen.

De NOS had nog het leuke idee gekregen om ook een paar relevante vragen van kiezers uit de zaal te laten beantwoorden. Een van de beste vragen was wat er gebeurt als Griekenland uit de Eurozone vertrekt.

Die vraag moest beantwoord worden door Wilders en Rutte. Wilders kwam er nog het beste af. Rutte wist alleen te zeggen dat Griekenland niet uit de Eurozone moest, en dat wat hen betreft ook niet hoefde. Wilders maakte in ieder geval een paar relevante opmerkingen: de Grieken kunnen dan een eigen economie opbouwen, hun Drachme devalueren en zaken blijven doen met bijvoorbeeld de rest van Europa. Dat kan niet anders dan waar zijn. Wat er verder voor nadelige kanten voor Nederland (Europa) aan zitten weet Wilders ook niet precies.

Anders gezegd: Rutte wist het niet, en liet dat duidelijk merken. Wilders wist het ook niet echt, maar maakte in ieder geval een paar ter zake doende opmerkingen. Nou ja, het zal wel niet gebeuren zolang de PVV (en geestverwanten uit andere EU-landen) de macht in Europa niet kan kunnen overnemen, of alle Eurolanden het niet willen. De overige lijsttrekkers die nog iets mochten zeggen over dit onderwerp, wisten er helemaal niets van te maken.

Toen we een aantal jaren geleden mochten stemmen voor of tegen de "Europese grondwet", en 65% van de Nederlandse kiezers tegen stemde, werd de uitslag volledig genegeerd door de politiek.

De campagne die toen gevoerd werd door de voorstanders van die "grondwet" was beneden ieder peil. Met name Balkenende en zijn politieke vrienden voerden een campagne die uitsluitend op het zaaien van angst was gebaseerd. Het CDA had prominenten van het CDA uit betere tijden uit hun rustplaatsen gehaald. En die wisten precies wat er zou gebeuren: de elektriciteit zou uitvallen, er zou oorlog komen en er zouden natuurrampen komen. Wat een onzin!

Gelukkig heeft geen enkele partij nu dit soort onzin verkondigd. Maar behalve de PVV is er geen enkele partij geweest die de mogelijkheid dat Griekenland al dan niet vrijwillig uit de Eurozone zal vertrekken serieus wilde bespreken. En dat terwijl de internationale financiële wereld een dergelijk vertrek al lang aan het voorbereiden is. Maar om de PVV niet in de kaart te spelen mag dat blijkbaar niet in de debatten gezegd worden.

Mijn contactpersoon bij de Staatsbank zegt al geruime tijd dat "geen land meer failliet kan gaan dan Griekenland gegaan is." En geloven de politieke partijen (met uitzondering van de PVV) werkelijk dat we ooit nog iets terugzien van al dat geld waarmee we Griekenland "steunen"?

Je kunt vinden dat Griekenland in de Eurozone moet blijven, maar geef dan ruiterlijk toe dat wij (en andere Europese landen) daarvoor diep in de buidel moeten tasten en het geld dat we al gestort hebben nooit meer terug zullen zien.

Gelukkig is de campagne weer voorbij en vandaag mogen we voor één keer onze mening geven, en moet de politiek daar echt naar luisteren. Maar dat is helaas maar voor één dag, want morgen gaat Rutte in Brussel weer miljarden weggeven en zijn de politieke vijanden van vandaag weer dikke vrienden, die na wat geharrewar (om de kiezer te laten geloven dat hij echt iets te zeggen had) weer overgaan tot de orde van de dag en in een nu nog ondenkbaar kabinet gaan zitten.

De allerrijksten uit ons land

Gisteravond was het "premiersdebat". Er werd helaas veel onzin verkondigd en veel vragen werden niet beantwoord. Ik denk dat Wilders, die natuurlijk geen premier wordt, nog het minst gelogen heeft en de meeste rechtstreekse antwoorden gaf. Op dit punt viel onze demissionaire premier me erg tegen. Die draaide het meest om rechtstreekse antwoorden heen.

En dan de inhoud. Links Nederland wil de "allerrijksten" nu eens flink gaan aanpakken. Op de vraag wie dat dan zijn, bleken de linkse broeders het helemaal eens te zijn. Zij die een vermogen van minstens 150.000 EUR hebben zijn de allerrijksten uit dit land. Nu mag iedereen zijn eigen mening hebben over wie er arm of rijk is, maar zo'n opmerking klinkt toch wel raar uit de monden van parlementariërs die een jaarlijks inkomen hebben van ongeveer het bedrag dat de "superrijken" in hun hele leven bij elkaar gespaard hebben.

Nee heren Roemer en Samsom, jullie krijge mijn stem nooit. Jullie staan te ver naast de realiteit en de eerlijkheid. Ik zou er best begrip voor hebben wanneer bijvoorbeeld alle inkomsten per jaar, hoger dan een miljoen EUR weg zouden worden belast, want naar mijn bescheiden mening is geen enkele arbeidsprestatie die nog maar de helft van dat bedrag waard is, ook al beweert de CEO van Shell met zijn zeven miljoen (afgezien van bonussen) per jaar dat dat een redelijke beloning is en dat hij anders naar het buitenland zal vertrekken. Nou, wat mij betreft goede reis.

Maar goed, we waren bezig over de allerrijkste Nederlanders, met de hoogste vermogens dus, die eens extra gepakt moeten worden. Ik denk eigenlijk dat de heren niet weten waar ze het over hebben. Er zijn heel wat mensen (gelukkig) die in hun werkzame leven van 40 jaar zo'n bedrag bij elkaar sparen. Als er geen rente en andere kapitaalwinst zou betstaan, zou dat neerkomen op nog geen 4000 EUR per jaar sparen. Maar natuurlijk is dat door rente op rente hooguit de helft.

Maar zelfs als je de grens dan toch bij 150.000 EUR vermogen wilt leggen, bregen de door Samsom en Roemer bedachte superrijken-belastingen nog maar 600 miljooen voor de schatkist op. Dat is een verwaarloosbare fractie van onze Nederlandse begroting.

Groupon

(Met enige vertaging geplaatst)

Met de dag "wordt Groupon meer waard" schreeuwt de financiële pers. Heeft niemand dan in bijvoorbeeld Elsevier gelezen of op TrosRadar gezien hoe dit bedrijf werkt? Het lijkt voor mij meer op het eerlijke zaken doen van Bul Super en Hiep Hieper. Een voorbeeld, onleend aan TrosRadar: een zojuist geopend restaurantje wordt zeer agressief benaderd om een "leuke aanbieding" te maken samen met Groupon. Het restaurant wil er nog eens over nadenken, maar zo werkt Groupon niet.

De voorlopige aanbieding gaat onmiddellijk online. Vervolgens kopen ca. 4000 mensen een tegoedbon om voor een prikkie bij dat restaurant te gaan eten. Omdat het restaurant slechts 45 zitplaatsen heeft, zal het failliet gaan als het de door haar nog niet goedgekeurde aanbieding zou nakomen. En als het zegt dat het die massa aan bonnen eenvoudig niet kán honoreren?  Klagende klanten en reputatieschade voor het kleine, beginnende restaurantje.

En hoe wordt een dergelijke zaak doorgaans financieel door Groupon afgehandeld? Groupon bedingt bij de leverancier ("partner") een korting van minimaal 50%. Laten we zeggen een etentje van EUR 100 voor EUR 50. De begerige klant koopt vervolgens voor die EUR 50 een tegoedbon bij Groupon, en de "partner" krijgt daarvan de helft, dus een schraperige EUR 25. Daar moet hij zijn prestatie voor leveren. Groupon heeft nauwelijks kosten en incassert ook EUR 25.

Het zal duidelijk zijn dat geen enkele leverancier voor 25% van de adviesprijs een deugdelijk product of een deugdelijke dienst kan leveren. En dat is ook al vele malen gebleken. Zie de bovengenoemde bronnen.

Maar goed, het gaat prima met Groupon, en de geschatte beurswaarde neemt toe. (Die toename is wel begrijpelik, want Groupon strijkt hetzelfde op als de leverancier, maar hoeft er niets voor te doen. Toch denk ik dat als er ooit een luchtbel boven de beurs heeft gehangen, deze nieuwe gigantische luchtbel "Groupon" heet. Hoe lang kan de werkwijze die ik hierboven heb beschreven tot eders tevredenheid goed gaan?
Als u denkt dat dat nog vele jaren is, raad ik u sterk aan om binnenkort aandelen in dit bedrijf te kopen.

NASCHRIFT:
(Omdat dit stukje met vertraging gepubliceerd is, kunt u inmiddels zien dat de luchtbel va Groupon al grotendeels is leeggelopen. Evenals de luchtbel van Facebook hard op weg is om datzelfde lot te ondergaan.
Mocht u desondanks weer dollartekens in uw ogen gekregen hebben bij de beursgang van Facebook en daar aandelen in gekocht hebben, dan zou ik nu mijn verlies maar nemen. Voordat de koers op USD 0,00 staat. Voor Groupon heb ik nooit een goed woord overgehad. Met die aandelen doet u maar wat u wilt. Binnenkort begint het stookseizoen overigens weer.)

Volmacht voor de verkiezingen

Mijn broer wil mij machtigen om voor hem zijn stem uit te brengen voor de verkiezingen van 12 september 2012. Daar is een formulier voor, en dat heet "L8". Mijn broer moet daarop zijn gegevens invullen, ik de mijne, en we moeten het allebei ondertekenen. En nu komt het:

Als de volmachtgever (mijn broer) en de gemachtigde (ik) in verschillende gemeenten wonen, moet de gemachtigde (ik) bij zijn gemeente een verklaring halen dat hij daar als kiesgerechtigd staat ingeschreven. Daar is ruimte voor op het L8-formulier. Pas daarna kan de volmachtgever (mijn broer) het formulier om mij te machtigen bij zijn gemeente indienen. Zijn gemeente stuurt mij dan t.z.t. een stembiljet.

Opgewekt ging ik dus die verklaring (zoals gezegd: ongetekend al voorgedrukt op het L8-formulier) halen bij mijn gemeente. De dame achter het loket zei mij dat ze die verklaring niet kon en mocht geven. Het formulier moest daarvoor eerst bij de andere gemeente geweest zijn (waar het vandaan kwam), en die gemeente zou het dan naar mijn gemeente terug moeten sturen. Een zinloos retourtje TNTPost dus, en dan mocht ik terugkomen.
.

Ik legde (nog steeds kalm en beleefd) aan de maar doorkakelende (vrouwelijke) ambtenaar uit dat het formulier dan in een carrousel terecht zou komen, want de gemeente waar mijn broer woont wil het formulier pas aannemen wanneer de verklaring van mijn gemeente erop staat. Nee hoor, als ik het formulier naar de andere gemeente zou sturen zou alles in orde komen, vond de loketambtenares.

Ze haalde er nog twee collega's bij, en voor ik het wist stonden er vervolgens drie kakelende vrouwen onjuistheden tegen mij te verkondigen. Je kunt namelijk eenvoudig op de site van de kiesraad nakijken hoe de procedure is (dat heb ik voor de zekerheid thuis nog eens gedaan) en ik heb gelijk: mijn broer kan (mag) het formulier pas indienen als de verklaring van mijn gemeente erop staat.

Ik stond dus machteloos. Mijn gemeente weigerde haar gedeelte van het L8-formulier in te vullen, en dan gaat het feest niet door en kan ik niet bij volmacht stemmen. Dat wordt uiteindelijk de Nationale Ombudsman, vrees ik.

Het enige wat ik nog kon doen was het schrijven van een e-mail op poten naar B&W van mijn gemeente. De ontvangst daarvan is inmiddels bevestigd en een antwoord kan ik binnen zes weken, dus lang na de verkiezingen, tegemoetzien. In die mail maak ik ernstig bezwaar tegen de weigering van de betreffende ambtenaar om een (m.i. verplichte) verklaring af te geven.

Ik heb een termijn gegeven om mij alsnog te laten weten dat ik de verklaring kan komen halen, en daarna gaan alle beschikbare klachtenprocedures van start. Maar daar krijg ik natuurlijk nooit meer tijdig een volmacht mee.

Zo zie je maar weer eens wat een macht loketambtenaren hebben. Ze kunnen je door hun koppigheid en onkunde zelfs verbieden om het kiesrecht bij volmacht uit te oefenen!

ABN AMRO wil teveel en verslikt zich

ABN AMRO is vandaag in opspraak geraakt omdat de e.dentifier 2 (waarmee je een code op de site moet benantwoorden bij het inloggen voor internetbankieren) niet veilig blijkt te zijn. Waarom die e.dentifier 2 ooit ingevoerd is, is mij nog steeds een raadsel. Zogenaamd was hij een eenvoudiger (althans voor Windows gebruikers), maar in werkelijkheid is hij dus onveiliger, en voor Linux-gebruikers heeft hij nooit enig voordeel gehad.

Maar daar wilde ik het nu niet over hebben. Ik kom het alleen toevallig ook tegen.

ABN AMRO had een perfecte app om mobiel te bankieren. Je kon ermee overboeken, je saldo bekijken en je adresboek bij de bank beheren. Precies wat een klant nodig heeft. Een perfecte app, die snel werkte. En omdat ik een telefoon met een bescheiden geheugen heb, let ik ook op de grootte: ergens tussen de 3 en 4 MB. Alleszins redelijk.

Eergisteren kwam er een update. In mijn argeloosheid heb ik die laten installeren. Nou, daar heb ik behoorlijk spijt van! Je kunt namelijk niet meer terug naar de vorige versie, als je een nieuwe versie geïnstalleerd hebt.

Ik merkte allereerst op, dat er flink aan mijn telefoongeheugen geknabbeld was. Geen 3-4 MB meer, maar 9-10 MB. Ook was hij een stuk langzamer. Nou dan moet je toch wel heel veel moois voor dat geheugen en die snelheid terugkrijgen. Je kunt hem ook niet naar je SD-kaart verplaatsen, dus dat geheugen ben je definitief kwijt tot je er genoeg van hebt en hem ontinstalleert. Gauw kijken wat de nieuwe versie te bieden heeft!

Je kunt nu ook je effectenportefeuille bekijken. Dat is mooi! Maar wat zie ik? Je kunt de dagwaarde van je effecten bekijken, en dat is het zo ongeveer. Je kunt niet zien wat je er destijds voor betaald hebt of - en daar gaat het mij eigenlijk om - je kunt niet doorklikken naar een grafiekje van het betreffende fonds, zoals je kunt doen op alle websites en in alle apps waarmee je een aandelenportefeuille kunt bijhouden (IEX, Google Finance, Yahoo Finance, Bloomberg, Beursgorilla, Euronext en vult u het lijstje zelf maar aan). Kunnen ze dat echt niet voor elkaar krijgen bij ABN AMRO?

Dat was dus een bittere teleurstelling. Je moet dus gewoon je portefeuille bij blijven houden op (bijvoorbeeld) Google Finance als je er een behoorlijk overzicht over wilt hebben. En wat heeft die nieuwe versie van de app voor die extra 6 MB en die slakkengang dan nog meer te bieden?
Je kunt bij een betaling een boodschap of een leuk fotootje meesturen. Nou, daar zit ik nu echt al jaren op te wachten! Als ik mijn rekeningen betaal kan ik een leuk fotootje van mezelf meesturen! Daar zal de belastingdienst of de tandarts wel heel erg blij mee zijn! Onzin, kortom.

En wat is er nog meer? Klanten van ABN AMRO MeesPierson zien nu de iets andere kleuren van de huisstijl van die afdeling van de bank. Nou, ik wed dat ze daar ook al jaren op zaten te wachten. Even grote onzin.
Is er nog meer? Ja hoor, nog wat van die onzinnige rimram die het vermelden niet waard is. En ik zit nu met een vol telefoongeheugen en kan niet terug naar een versie die doet wat hij doen moet, zonder overbodige rimram.

Ik heb op Facebook, als "fan" van de ABN AMRO een net geformuleerde opmerking gemaakt dat ik helemaal niet blij ben met die "verbeteringen" en mijn waardering in de Google Play Store verlaagd van 5 aar 2 sterren, maar dat zal wel niets uithalen. Waarom laten ze ons niet de keus tussen een eenvoudige en een "uitgebreide" app? Nu zit ik met een app die ik niet wil. En dat in het kader van de vooruitgang. 

Nee ABN AMRO, je kunt ook teveel willen, door ervan uit te gaan dat je klanten iedere verandering als een verbetering zien. Een waardeloze weergave van je aandelen, een fotootje naar de belastingsdienst, een andere kleurstelling voor geselecteerde klanten. Hopelijk roepen meer klanten u tot de orde en brengt u spoedig weer de goede en snelle app terug! Dan heb ik mijn doel bereikt met dit stukje.

De Thaise taal leren (4)

Sinds mijn vorige posting over dit onderwerp zijn er weer nieuwe bronnen beschikbaar gekomen die de stugge volhouder kan gebruiken om te proberen om de Thaise taal te leren. In de eerste plaats is er een website die materiaal om de Thaise taal te leren nog beter bijhoudt en signaleert dan ik: http://womenlearningthai.com. Laat u niet afschrikken door de naam, want mannen zijn er ook welkom.

Maar goed, nu mijn eigen recente ervaringen. Tot nogtoe heb ik nog het meest geleerd van de eerste twee boekjes van Manee (ook wel Maanee of Maanii of Manii genoemd!). Ik heb inmiddels ontdekt dat daar twaalf deeltjes van bestaan! Een Thaise kleuter kan lezen wanneer hij of zij ze allemaal heeft doorgenomen, dus ik zie niet in waarom een volwasse Nederlander daar niet in zou kunnen slagen.

De twaalf boekjes van Manee zijn allemaal, compleet, in PDF-formaat te downloaden van  http://dlib.in.th/manamanee . Het is wel even proberen hoe je ze moet downloaden (en daarbij helpt het niet echt dat de site uitsluitend in het Thais is), maar ze staan er echt alle 12. Ook is de site niet overdreven snel, maar je moet er iets voor over hebben. Het zijn boekjes voor Thaise kinderen die nog moeten leren lezen, dus ze zijn 100% in het Thais.

Gelukig is er onlangs een website geopend die zich onder meer als doel stelt om dit materiaal ook voor buitenlanders te ontsluiten, en nog gratis ook. De eerste vier boekjes staan er al. Zie  http://ressources.learn2speakthai.net/all-maanii-books/ .  Een nadeel vind ik dat er ook transcripties van het Thaise schrift bij staan, en dat de teksten erg langzaam gesproken worden, maar anderen vinden dat misschien een voordeel.

Ik kan echter niet genoeg waarschuwen voor het gebruik van transliteraties. Als je daar teveel naar kijkt leer je de taal NOOIT. Het geheim van de tonen in het Thais zit nu eenmaal helemaal, en uitsluitend, opgesloten in het Thaise schrift. Dat moet dus de basis voor iedere studie van de Thaise taal zijn. Als je het schrift kent kun je ieder woord in de juiste toon uitspreken. Dat kan alleen het schrift en geen enkele andere methode je leren!

Zelf heb ik de eerste twee boekjes van Manee al eens via een andere site doorgenomen, dus ik ben maar gelijk met boekje 3 begonnen. Ik probeer eerst of ik eruit kom met behulp van het Thaise boekje, en als dat niet lukt ga ik naar de site van learn2speakthai. Maar een feit is dat deze boekjes een fantastisch hulpmiddel zijn om de taal te leren. Ik heb echt al veel geprobeerd (en ook weliets geleerd!), maar lezen - voor zover ik dat nu kan - heb ik vrijwel helemaal van Manee geleerd.

Ziektekosten bejaarden

Vanochtend stond er weer eens een "wijze" mening van een (jonge) geleerde in de krant: Ouderen moeten zelf hun ziektekosten maar gaan betalen, en daarvoor desnoods hun huis maar verkopen. Wat een egoist!

Geleerde meneer, ik ben wat u zou noemen "bejaard" en ik ga af en toe naar een dokter. Ik schat een of twee keer per jaar. En het kan ook gebeuren dat ik in de toekomst ooit een dure medische behandeling moet ondergaan. Aangezien mijn leven nog niet "voltooid" is, en ik nog veel te doen heb, zou er voor zo'n dure ingreep naar mijn mening, en naar de mening van mijn naasten, alle aanleiding zijn.

U bent het daar met uw egoistische opvattingen niet mee eens. U vindt dat een kerel van 40 die zich de longkanker gerookt heeft alle mogelijke behandelingen gratis moet krijgen, of dat iemand van 50 die zich een hartinfarct gegeten heeft ook alle gratis medische zorg verdient. Maar ik, die zijn hele even netjes geleefd heeft maar wel gedurende dat hele leven een ziektekostenpremie heeft betaald, waar ik vrijwel nooit iets voor terug gekregen heb, moet mijn huis maar verkopen als ik nog eens een dure behandeling nodig heb.

Wat bent u een simpele geleerde en een ongelofelijke egoist! U speelt voor God en u zult wel even beslissen wie er gebruik mag maken van de medische zorg, waar wij allemaal ons hele leven voor betalen. U zult uzelf altijd wel in een groep eten in te delen die recht heeft op behandeling, ook op hoge leeftijd. Uw leven is kennellijk tot op hoge leeftijd van grote waarde. Voor u blijft de medische zorg altijd gratis. Maar voor mij, die de maatschappij op iets bescheidener wijze gediend heeft, is er geen geld. Ik moet mijn huis maar verkopen en als ik dat niet heb, moet ik met mijn leven - dat niets waard is - maar dood gaan.

Bah, wat voor kerel bent u en wat voor opvoeding heeft u genoten?

Gorilla schooiers

Ik heb nu al een paar keer op Animal Planet, of een andere natuurzender, een geweldig stukje film gezien: Je ziet een juffrouw, die meent dat ze apen-expert is, maar zoals hieronder zal blijken, er geen bal verstand van heeft.

Ze bevindt zich bij de berggorilla's, waar een groep gorilla's zich ook bevindt, en houdt er een verhaal over. De dames en heren gorilla's hebben langzamerhand genoeg van die inbreuk op hun privacy en op commando van de zilverrug vertrekken ze het bos in. Maar twee schooiertjes (van die jonge pluisbollen) vinden dat er voor hun nog wel wat werk aan de winkel is. Wat doet dat mens daar nu eigenlijk op hun terrein en waarom brengt ze van die rare machines mee?

De jongelui blijven even bij elkaar staan om plannen te maken. De juffrouw heeft dat totaal niet door en zevert verder over gorilla's, waar ze niets van begrijpt. En dan hebben de jongelui hun plan getrokken.

Dit is wat je vervolgens ziet: Een van de jongens loopt tot vlak bij de juffrouw en geeft haar een duwtje in haar rug. Duidelijk is (voor een toeschouwer die zich probeert in te leven in de jongelui) dat ze het mens weg willen hebben en haar een lichte waarschuwing geven. Ze begrijpt dat niet en zegt iets in de geest van 'O, ik heb net een duw van een berggorilla gehad en daar ben ik trots op'. Je moet maar simpel zijn!

De jongelui zijn iets uitgeweken en zien dat hun waarschuwing geen effect heeft gehad. Ze overleggen nog even (dat is echt duidelijk te zien op het stukje film) en vervolgens loopt een van de jongens tot vlak achter de juffrouw, gaat op zijn handen staan en geeft haar met zijn voeten zo'n duw dat de omvalt. Ook de cameralui schrikken behoorlijk (maar die kun je niet kwalijk nemen dat ze de gorilla-jongelui niet geobserveerd hadden).

De hele ploeg aarzelt nog even, geobserveerd door de twee jongelui, een daarvan neemt een aanloopje richting juffrouw, en de camera gaat (helaas) uit. Vermoedelijk pakt de ploeg in allerijl zijn biezen.

Wanneer ze daar nu iemand hadden neergezet die de beestjes observeerde, zoals ondergetekende, dan was het nooit zover gekomen en had de ploeg de voorzichtige waarschuwing al lang begrepen. Maar als je een aantrekkelijke juffrouw laat doen alsof ze verstand van gorilla's heeft, komt dar narigheid van en de juffrouw valt dor de mand. Prachtig stukje film!  

Oranje verliest verdiend

Ik heb met schaamte gekeken naar Nederland-Duitsland in het kader van het EK 2012. De Nederlandse ploeg was volkomen ongeïnspireerd en - erger - volkomen ongeïnteresserd om er iets van te maken. Maar wat wil je, zodra ze voor de Nederlands selectie aangewezen worden krijgen ze een extraatje dat groter is dan u of ik per jaar verdienen. "Het is natuurlijk wel leuk om een paar wedstrijden in een EK te winnen maar je moet er natuurlijk niet te veel voor hoeven te doen". Het droop er aan alle kanten vanaf.

Ik heb een van de spelers tijdens de wedstrijd niets anders zien doen dan tegenstanders slaan, trappen en kopstoten geven. Zo'n kerel hoort natuurlijk helemaal niet in de selectie thuis, en als hij er al om de een of andere reden in terecht is gekomen hoort de bondscoach hem van het veld te halenvals hij zich zo gaat gedragen. Kom nou zeg, wat heeft dat met voetballen te maken?

Nee, dan de Duitse selectie. Die wilde wel degelijk winnen en zette zich daar zichtbaar voor in. Ze hielden zelfs een "Geheimtrainung" om "das Hollandspiel" te kunnen winnen en ik heb weinig of geen vuiligheid van hun kant gezien. Van mij mag Duitsland EK worden. Dat is tenminste een (gemotiveerde) ploeg en geen stelletje van elf individualisten die over het paard getild zijn.

Ik wens Duitsland al het goede toe in de rest van het EK.

Nog eens: klantenservice Ziggo.

Ik heb hier eerder een erg negatief verhaal over de klantenservice van Ziggo geschreven, en voor de betreffende medewerker geldt dat verhaal nog onverkort. Maar vandaag heb ik gemerkt dat er ook verstandige medewerkers bij de klantenservice van Ziggo werken.

Ik had vanaf gisteravond geen internet, en heb daar vanochtend over gebeld. De eerste medewerker die ik aan de lijn kreeg deed mij alweer huiveren. "Werkt u met een signaal rechtsreeeks vanaf het modem, of gebruikt u een draadloos signaal, via een router?" Omdat de klacht zich in of vóór het modem bevond (de lampjes van het modem beleven niet allemaal branden, maar een ervan knipperde) leek me dat niet relevant.

Ook de opmerking van de eerste medewerker die ik sprak, dat de lampjes soms wel eens knipperen, en dat dat niets zegt deed me rillen. In de handleiding staat duidelijk dat de lampjes allemaal moeten branden, want anders is er iets helemaal mis en moet je contact opnemen met de klantenservice. Toch vond ik de vraag of ik het ook eens wilde proberen rechtstreeks met een kabel vanaf het modem naar de computer niet onredelijk. Dat heb ik dus gedaan en daarna heb ik teruggebeld. Want, zoals ik kon verwachten aan de hand van de gebruiksaanwijzing en mijn gezonde verstand, had ik ook zonder tussenschakeling van de router geen internet.

Ik kreeg nu een andere medewerker aan de lijn en die stelde alleen maar relevante vragen. Hij begon er al mee te veronderstellen dat ik natuurlijk de aansluitingen al gecontroleerd had. (Zijn collega die ik bij een vorige gelegenheid sprak wilde perse dat ik alle aansluitingen in zijn bijzijn, aan de telefoon, controleerde. Nee, de meneer van vandaag zag onmiddellijk dat ik geen Ziggo-IP adres had, maar een locaal (192.168...) adres. De fout lag dus bij Ziggo(!!!) Dat klonk zo ongelofelijk verademend, want bij Ziggo is het vaste prik dat alle fouten aan de kant van de klant liggen. Nee, de meneer die ik nu aan de lijn had zag goed in dat dat nu niet het geval kon zijn. Ik hoefde mijn bloeddruk dus geen tien punten te laten stijgen door een ingehouden wode-aanval.

Hij ging op zijn terminal alles na wat hij na kon gaan, maar hij kon het probleem ter plaatse niet oplossen (en gaf dit ruiterlijk toe) en maakte een afspraak voor de komst van een monteur. Dat kon overigens pas na vijf dagen, niet bepaald super-snel, maar het erhaal is nog niet af.

Toen ik het in de loop van de middag nog eens probeerde, bleek mijn internet het weer te doen! En op de site van Ziggo stond nu ook een internet-storing in mijn postcode-gebied. Dat blijft natuurlijk een moeilijk punt. Waarom wist de klantenservice een paar uur eerder, toen de storing toch echt al bijna 12 uur aan de gang was, niet dat er een storing was? Of is men gelijk na mijn telefoontje gaan zoeken en werd de stroring toen ontdekt? Dat blijft een zwak punt van Ziggo. De klantenservice hoort natuurlijk van alle storingen op te hoogte te zijn.

Hoe dan ook, ik heb het afgesproken bezoek van de monteur via een formulier op de website afgeblazen. En nu maar afwachten of er op de afgesproken dag toch nog een monteur voor de deur staat ...

Gnucash en ABN AMRO

Misschien bent u, net als ik, een gebruiker van het populaire programma Gnucash, en ondervindt u ook moeilijkheden met het inlezen van de mutatie-data van ABN AMRO. Deze bank gebruikt namelijk een afwijkend MT940 formaat. Het blijft onduidelijk waarom, maar het is nu eenmaal zo. Dit ABN AMRO-MT940 formaat is niet in te lezen in Gnucah (en waarschijnlijk ook niet in andere financiële programma's).

Ik heb enige tijd geleden een script gebruikt om de data van ABN AMRO geschikt te maken om in te lezen in Gnucash, maar om de een of andere duistere reden werkt dit nu niet meer. Misschien heeft dat te maken met de nieuwe Ubuntu-versie 12.04. Support voor het script is er niet, dus je moet het zelf maar uitzoeken (of een andere bank nemen, die zich aan de standaarden houdt).

Je kunt ook proberen van je ABN AMRO output een csv-file te maken (door de xls-variant van ABN AMRO te downloaden en die op te slaan als csv). Maar het inlezen van csv in Gnucash is een wespennest. In de Wiki van Gnucash staan weliswaar allerlei links naar trucs om dit te doen, maar of ze werken niet, of ze zijn voor een leek onbegrijpelijk.

Na lang zoeken en puzzelen blijkt de oplossing toch nog erg eenvoudig. Gnucash kan namelijk standaard-MT940 bestanden via de opties van het "importeren"-menu gewoon inlezen. Het gaat er dus om om uit te vinden wat ABN AMRO anders doet. Ik heb ergens op het internet gelezen dat ze drie extra regels toevoegen.

Nu kun je de MT940 file van ABN AMRO gewoon openen in een tekst-editor of in een tekstverwerker. Dan valt het op dat alle regels uit het bestand met  ":" beginnen, behalve een (vrij groot) aantal malen de regels "ABNANL2A , 940, ABNANL2A" (zonder de aanhalingstekens en komma's, op drie afzonderlijke regels).

Als je die drie regels zoekt, en vervangt door niets, houd je een normale MT940-file over, die in te lezen is door Gnucash. Sla hem (als je een tekstverwerker gebruikt) wel weer op als txt-file, met dezelfde naam als hij had. De nogal ingewikkelde scripts die hiervoor geschreven en die op het internet circuleren heb je dus niet nodig. Met een tekst-editor die kan zoeken en vervangen is de klus in minder dan een minuut geklaard.

Succes ermee. Gnucash is een geweldig programma, maar ABN AMRO is een bank met een merkwaardige opvatting over het gebruik van standaarden.

Eurovisie Songfestival 2012

Wat jammer nou. We zijn kansloos om vanavond door te spromen naar de finale van het Eurovisie Songfestival. Ligt het aan onze inzending? Nee, hoewel je natuurlijk verschillend kunt denken over de kwaliteit van onze inzending. Maar daar doe ik geen uitspraak over. Het gaat om het systeem (televoting) en het deelnemersveld.

Sinds de organisatie ervoor gekozen heeft het festijn open te stellen voor de hele wereld (ik zou tenminste niet weten wat voor belemmeringen er nog zijn nu landen die vier tijdzones verderop liggen mee mogen doen) stemmen de diverse regio's gewoon op elkaar. 

Wat het deelnemersveld voor het EUROVISIE Songfestival betreft vraag ik me echt af wat landen als Israël, Turkije Azarbeidzjan (of hoe je dat ook schrijft) met Europa te maken hebben. Het wordt met het jaar gekker. Vroeger mochten alleen Europese landen meedoen en waren er maximaal 24 deelnemers, maar nu zijn er twee voorrondes met ieder 18 landen plus nog een aantal vaste finalisten. Zo'n 40 landen. Wat is Europa groot!

Als we nu het deelnemersveld van vanavond bekijken kunnen we zo zien dat Nederland kansloos is: Servië, Macedonië, Oekraïne, Slovenië, Kroatië, Georgië, Slowakije, Litouwen, nou ja ga zo maar door, stemmen natuurlijk never nooit niet op Nederland. De voormalige Soviet-satellieten stemmen allemaal op elkaar. Dat geldt ook voor de Balkan (het blijft overigens idioot dat Joegoslavië een keer of vijf mee mag doen). Nou wat blijven er dan nog aan Europese landen over vanavond? Malta (nou ja Europees), Zweden en Noorwegen. Maar Scandinavische landen stemmen ook op elkaar en niet op Nederland, dus we mogen blij zijn als we überhaupt punten krijgen.

Verder blijft het me storen dat het festival jaren geleden al overgenomen is door de homo-scene, dus als Joan Franka een gezonde seksuele voorkeur heeft maakt ze ook al geen schijn van kans. Tenslotte zijn er tegenwoordig landen die een belachelijke act van niveau nihil insturen. Dit jaar stuurt Rusland bijvoorbeeld het geluid van enkele hoogbejaarde dames in. En wij blijven maar normale liedjes insturen. Terecht overigens, want het is een SONGfestival en geen homo-festival of festival der waanzin. Maar daarmee kun je niet meer winnen. Jammer voor Joan, maar ze krijgt vanavond waarschijnlijk minder dan 5 punten.

Facebook naar de beurs

Gisteren is Facebook met veel publiciteit naar de Nasdaq gegaan (FB). Volgens mij kun je erop wachten tot de koers als een plumpudding in elkaar zakt of als een zeepbel ontploft. Waarom? In de eerste plaats omdat het aandeel een koers-winstverhouding heeft van 100. Dus wie het tegen de huidige koers koopt, verwacht dat het bedrijf 100 keer zoveel waard is als het (ooit) in een jaar aan winst gemaakt heeft. Dat is een waanzinnige veronderstelling. Als u een bedrijfje hebt waarmee u ooit een ton in een jaar hebt verdiend, vindt udan dat het tien miljoen waard is? Ik denk het niet. Zoiets kan natuurlijk niemand waarmaken.

Maar wat maakt of verkoopt Facebook nu eigenlijk? Een bedrijf als Microsoft, waar ik het ook niet bepaald op heb, maakt in ieder geval nog software, en verkoopt dus nullen en enen, die op een bepaalde manier in de juiste volgorde staan. Maar wat verkoopt Facebook eigenlijk? Advertenties. Punt. Dat is het. En het bijzondere zou dan zijn dat ze uit uw en mijn profiel zoveel gegevens halen, dat ze adverteerders heel nauwkeurig op een bepaalde doelgroep gerichte advertenties kunnen verlkopen. Maar als u zegt dat u niet in Den Haag woont, maar in Lutjebroek, en als u dan ook nog zegt dat u niet op vrouwen, maar op mannen valt, en als u bij uw muzikale voorkeur Mozart door Ali B. vervangt, werkt het al niet meer. Het is dus een linke onderneming.

Nog beter is het om in uw profiel niet veel over uw voorkeuren op te nemen. Dan werkt het systeem ook niet meer. Want ik moet zeggen dat ik aan bescheiden advertenties geen echte hekel heb, maar in Facebook zie ik nu als dagenlang een advertentie van Heineken bier, die iets met het EK voetbal te maken heeft. Op welke elementen van mijn profiel die advertentie mikt is mij volslagen onduidelijk, want als ik al bier drink is het beslist niet dat water van Heineken, maar liefst een lekker Duits bier van Lidl. En met voetbal heb ik al helemaal niets.

Zou Heineken nou ooit merken dat die advertentie, waar ze dik voor betalen, mij totaal niet beïnvloed, maar me - in tegendeel - mateloos irriteert? Ik weet het niet. Misschien als blijkt dat ze rond het EK in Nederland geen hogere omzet halen dan in andere jaren in dezelfde maand. En als andere bedrijven soortgelijke ervaringen hebben kan Marc Zuckerberg weliswaar zijn miljarden gaan zitten tellen, maar is het met Facebook snel afgelopen. Zie MySpace, dat vrijwel helemaal verdwenen is, of Hyves, waar de klanten massaal wegliepen toen De Telegraaf het kocht. Als of de afverteerders, of de klanten weglopen barst de zeepbel.

En sinds vandaag heb ik ontdekt dat je op nog een manier die hinderlijke advertenties (die op je tablet zelfs meescrollen als je in de pagina omlaag gaat) vaarwel kunt zeggen. En daarmee het bestaansrecht van Facebook in gevaar kunt brengen. De mobiele versie van Firefox, waar ik overigens niet vreselijk van onder de indruk ben, heeft ook de bekende AdBlock add-on, die de desktop versie heeft. Vanaf vandaag gebruik ik voor Facebook daarom Firefox en kan ik heerlijk advertentie-vrij surfen op Facebook. Als iedereen dat doet is dat wel het einde van Facebook, maar dan gaan we toch gewoon naar het volgende sociale netwerk en beginnen daar opnieuw? Daar heb ik geen moeite mee. In het begin zetten ze zo'n site erg leuk op en pas als het grote geld gaat lonken moet je weer opkrassen en naar het volgende sociale netwerk gaan.

Hoe het ook verder gaat, bij Facebook gaat het nu niet meer om het aanbieden van een leuke site, maar moet er zoveel mogelijk verdiend worden om de aandeelhouders tevreden te stellen. En dat gaat met behulp van de gegevens die u erop zet of met behulp van de dingen die u (waar dan ook op het internet) "leuk" vindt.

Ontwikkelingshulp

Ik erger me behoorlijk aan de krokodillentranen van links Nederland, nu het ernaar uitziet dat er in het Catshuis (flink?) in het budget voor ontwikkelingshulp zal worden gesneden. Het CDA haalde zelfs een aantal "prominenten" voor de camera die een paar zinnen, gedicteerd door organisaties uit de business, uit hun hoofd geleerd hadden en moesten opzeggen. Onze christen-democraten schroomden er zelfs niet voor om ook de 93-jarige oud-premier De Jong een paar zinnen te laten opzeggen.

Maar ja, voor de ontwikkelingsbusiness staat er dan ook veel op het spel. Want een business is het! U denkt toch niet dat er nog ontwikkelingswerkers zijn die voor een handje rijst en inwoning in een lemen hut hun goede werk doen? En dat de leiding van die organisaties kantoor aan huis houdt om geld te sparen? Als u dat nog denkt wordt het hoog tijd dat u ontwaakt. De ontwikkelingsbusiness is een business als iedere andere busuness, met "Rutte-plus" salarissen en bonussen.

Er gaat groot geld in om, want er is toch genoeg. Vier miljard oftewel vier duizend miljoen. Dat is een bedrag dat u zich niet kunt voorstellen. Ik in ieder geval niet. Ik ken een internationale organisatie die van de nieuwbouw van een kantoorpand afzag, omdat dat een miljard GULDEN, dus nog geen half miljard Euro, zou gaan kosten. Zulke bedragen achtte de directie niet meer beheersbaar en men is daarom overgegaan tot renovatie en uitbreiding van het bestaande gebouw.

In de ontwikkelingsbusiness klagen de heren nu al dat ze (misschien) rond moeten komen van drie duizend miljoen Euro, procentueel nog steeds de hoogste bijdrage die een land (van uw belastinggeld) aan ontwikkelingshulp geeft. Kan er dan geen noodzakelijke hulp gegeven worden van drie miljard Euro? Natuurlijk kan dat!

Dus bezuinig maar op de ontwikkelingsbusiness, dame en heren in het Catshuis. Het is toch al nauwelijks aanvaardbaar dat wij als belastingbetalers de kosten van de crisis moeten betalen. Al die nobele organisaties uit de ontwikkelingsbusiness kunnen ook makkelijk met minder geld rondkomen, als ze de hand eventjes in eigen boezem steken. Dat moeten wij als huishoudens ook doen en dat moeten bedrijven ook doen. En het zou leuk zijn als de jammerende politici ook hun ogen op dit punt eens zouden openen. En nou ben ik warempel nog helemaal vergeten te zeggen dat er veel ontwikelingsgeld - voorzichtig gezegd - op de verkeerde plaatsen terecht komt!

Belegt u even goed als een gorilla?

Kent u Jacko de beursgorilla? Hij woont in Artis, en 12 jaar geleden kreeg hij een euroton om in aandelen te beleggen. Hij maakte zijn keuze door hem een groot aantal bananen voor te legen en hem daaruit te laten kiezen. Op die bananen stond een nummer, dat correspondeerde met een bepaald Nederlands aandeel.  Sinsdien kiest hj eens per maand een banaan (aandeel) uit om te verlkopen, en uit 64 andere bananen kiest hij er ook een uit (weer correspoinderend met een aandeel) om in zijn portefeuille op te  nemen, ter vervaning van het verkochte aandeel.

Het aardige is dat Jacko beter belegt dan u en ook beter dan de experts van uw bank: in de 12 jaren dat dit experiment nu al duurt, heeft jacko 11 keer de AEX-index verslagen. Zijn vermogen is in die twaalf jaar verdubbeld. Dit is geen fictie, aar realiteit. Op YouTube kunt u (zoek naar Jacko) zo'n maandelijkse wisseling van aandelen zien. Ik heb zelf niet het rendement van Jacko op de beurss gehaald, met de adviezen van mijn bank. Misschien is het toch beter om de portefeuille van Jacko aan te schaffen en zijn maandelijkse wisselingen ook uit te voeren?

Het is in ieder geval goedkoper dan de adviezen van uw bank te laten uitvoeren. En het toont maar eens te meer aan dat het beleggen in aandelen net zo goed at random kan gebeuren als na intensieve studies van "deskundigen". Of zou er in Jacko, als enige tot dusverre bekende gorilla, toch een financieel expert schuil gaan?

Disney slaat de plank mis met John Carter

Ongeveer 100 jaar geleden schreef Edgar Rice Burroughs vroege science fiction boeken. Zijn "Barsoom serie" van 11 boeken behoort tot de fraaiste sci-fi 'avant la lettre'. De boeken spelen op Mars en in een aantal ervan, in het bijzonder in de eerste drie, speelt John Carter de hoofdrol. Het eerste boek uit de serie heet "A Princess of Mars". Op dat boek heeft Disney de film "John Carter" gebaseerd. Het is een mooi spektakel, maar de film heeft helaas maar erg weinig met het boek te maken, en dat is bijzonder jammer.

Edgar Rice Burroughs schiep op Mars een wereld waarin alles klopte met zijn fantasie. Hij liet diverse volkeren optreden in de boeken. In bijna ieder boek uit de serie kwamen er wel weer nieuwe levensvormen op Mars bij. In het eerst boek voornamelijk de groene mensen (de Tharks) en de rode mensen (uit Helium en Zodanga). Hij gaf die volken duidelijke en consequente cultuur en gewoonten, en zorgde dat de handeling daarmee in overeenstemming was.

Disney heeft een paar kwajongens als scriptwriters ingehuurd om de zaak volledig door elkaar te husselen, wat elementen uit latere boeken bij het eerste boek te voegen de de 'cultuur' volledig te negeren. Zo zijn de groene mensen een soort wilden (wat ze in het boek tot op zekere hoogte ook wel zijn) zonder duidelijke gewoonten (wat ze in het boek beslist niet zijn) en we zien ze alleen maar wild vechten tegen voornamelijk de rode mensen, die in de film eigenlijk nauwelijks te onderscheiden zijn van aardse mensen. En daar maken de door Disney ingehuurde kwajongens hun grootste fout.

De mensen van Helium hebben een zeer verfijnde en consequente cultuur en de prinses Dejah Thores lijkt totaal niet op de middelmatig aantrekkelijke, wat grof gebouwde, juffrouw die Disney gehuurd heeft, en waaraan geen enkele buitenaardse trek te ontdekken is. Ze gedraagt zich als een koppige aardse vrouw. Ze begint John Carter gelijk te versieren en zou het liefst gelijk met hem in het bed duiken. Hoe anders is dat bij Edgar Rice Burroughs! Daar moet zij niets hebben van die bleke buiten-marse figuur die in de verte op een rode marsbewoner lijkt, maar er wel heel merkwaardige gewoonten op na houdt.

Ik zal niet op de details van het boek ingaan, maar in de film wordt er eigenlijk niets over de verschillen tussen de bewoner van de aarde en die van Mars duidelijk. Van het ene op het andere moment verstaat John Carter de Martianen, maar hoe kan dat? Spreken ze daar al eeuwen Amerikaans? En men wist 100 jaar geleden ook wel dat er op Mars geen of nauwelijks een atmosfeer is. Hoe kan het dan dat daar allerlei wezens rondlopen die ademen? En hoe zit het eigenlijk met die kleine groene wezens, die we aan het begin van de film uit eieren zien kruipen? De antwoorden op deze (en veel andere) vragen vindt u niet in de Disney-verbastering, aar wel in het boek van Burroughs. En de bijzondere relatie die opgebouwd wordt tussen John Carter en de Thark Tars Tarkas komt al helemaal niet aan bod.

Met andere woorden de film is een leuk high-tech kijkspel, maar we worden er niet veel wijzer van. Het zou toch veel leuker geweest zijn wanneer Disney het boek gevolgd had en ons had laten kennismaken met de cultuur van de volkeren op Mars? Dat maakt het boek nu juist zo leuk, en dat is science fiction. Een misser, Disney! Huur de volgende keer eens scenarioschrijvers in die een boek tot een film omwerken. Bij Edgar Rice Burroughs is dat overigens niet zo moeilijk.

Bevalling uit basispakket?

Ik heb onlangs iemand tot verbijstering gebracht door te suggereren dat de bevalling (dat is toch geen ziekte?) uit het basispakket van de zorgverzekering te halen. Ik zeg daar nu bij "behoudens ziekenhuisopname op medische indicatie". Op die manier worden bezuinigingen in de zorg niet uitsluitend gezocht bij de ouderen, maar leveren de jongeren ook eens iets in op de zorgkosten. Natuurlijk kan de bevalling in een aanvullensd pakket worden opgenomen. Prima.

In de eerste plaats behoor ik tot de generatie die "particulier" verzekerd was, en in die verzekeringen kwam de bevalling niet voor in de dekking. Ik heb de beide bevallingen van mijn kinderen dan ook helemaal zelf betaald, en vond dat heel normaal.

Het idee om de bevalling nu ook weer gewoon door de ouders te laten betalen kwam mede in mij op na het zien van een aflevering van een uitzending van de NCRV, waarin deze omroep trots twee gezinnen met (ca.) 12 kinderen toont. Een dergelijkze uiterst asociale en milieu-onvriendelijke, en vooral overdreven, kinderwens moet niet beloond worden met gratis bevallingen en kraamzorg en daar bovenop nog diverse toeslagen, te betalen door u en mij. Terzijde: eeen van de moeders van een dozijn kinderen vertelde trots dat zij weer in gezegende omstandigheden verkeerde, en waarschijnlijk niet voor de laatste keer. Ze hield zo van een groot gezin ...

Maar los van dat voorbeeld was het vóór de huidige zorgverzekering heel gewoon om je eigen bevallingen betalen. Waarom een dergelijke voorziening nu in het basispakket is gekomen weet ik niet. Maar laat de minister daar toch nog maar eens goed over nadenken. In een aanvullende verekering zetten, dus niet uit de gemeenschapskas (mede) te betalen.

Nog eens Brein tegen Ziggo en XS4ALL

Waarom ben ik het zo ongelofelijk oneens met dit vonnis? Lees eerst het hele vonnis op rechtspraak.nl, dan snapt u deze korte opmerkingen beter.
Brein heeft eerst geprobeerd de site van The Pirate Bay (TPB) uit de lucht te halen. Voor zover deze pogingen tot rechterlijke uitspraken hebben geleid, zijn die eenvoudigweg genegeerd door TPB. Ze zijn een paar keer van hosting provider gewisseld, tot ze ongrijpbaar waren. Normaliter zou dat 'einde verhaal' moeten zijn, want als je je zin niet bij de rechter kunt krijgen heb je pech gehad. Zo werkt de rechtstaat.

Maar Brein heeft vervolgens geprobeerd de grootste uploaders van films naar TPB te pakken. Op zich is daar wat mij betreft - vanuit de optiek van Brein althans - ook nog niets tegen. Maar die heren zijn erg geschrokken (en ze waren zich er waarschijnlijk nauwelijks van bewust dat er iets op hun activiteiten aan te merken was) en hebben hun uploaden gestaakt. Alweer greep Brein mis bij degenen die aan te spreken zouden zijn als het uploaden van een torrent niet correct zou zijn.

Wat nu? Toen ging Brein in de fout en de rechtbank heeft zich daarin laten meesleuren: er werd gesteld dat iemand die een torrent aan het downloaden is, tevens het beschermde materiaal upload. En dat is beslist niet waar. Laat de rechtbank het zelf maar eens proberen. Als ik een torrent download, zet ik het uploaden altijd af. Juist om er zeker van te zijn dat ik niets strafbaars doe. En de rechtbank heeft zich wijs laten maken dat dat niet kan. Probeer het maar. Het gaat prima, alleen misschien iets langzamer.

Los daarvan is Brein vervolgens gaan nadenken wie ze nu eens zouden gaan vervolgen. Met de werkelijke boosdoeners wilde het immers maar niet lukken. Dan maar met nette organisaties: Nederlandse internetproviders. Ook daar had de rechtbank nooit in mogen trappen. Een paar bureaugeleerden van TNO hadden voor Brein uitgerekend dat wel 30% van de klanten van Ziggo en wel 4,5%(!!!) van de klanten van XS4ALL mogelijk ooit wel eens een torrentje gedownload heeft. En daar had de rechtbank voldoende aan! Kleine minderheden hadden het MISSCHIEN ooit wel eens gedaan.

Die getallen accepteren als een reden om TPB via twee willekeurige providers af te sluiten is al onbegrijpelijk, maar de providers beperken in hun doorgifte is onacceptabel.

Als er ergens bombrieven in omloop zijn ga je twee willekeurige postbodes toch ook niet verbieden om de post te bezorgen? Onbegrijpelijk. Te gek voor woorden. Het is te hopen dat het gerechtshof in beroep niet dezelfde fouten maakt.

Internetcensuur is absoluut niet te tolereren in een rechtstaat. Als het niet lukt om de organisatie (TPB) of de mensen die op grote schaal de wet (MISSCHIEN!) overtreden (de grote uploaders) te pakken heb je als Brein pech gehad. Wees dan een kerel en geef je verlies toe. De postbode vervolgens proberen te pakken slaat dan nergens meer op.