Ziggo raakt hem weer!

Ziggo heeft ons enige tijd geleden trots geschreven dat we vanaf september (2011) meer digiale zenders zouden krijgen in ons basispakket. Ik vraag me af waar die zenders dan zijn. Ik had voor september 2011 ongeveer 90 digitale zenders, en na september heb ik er ongeveer 60. Hoe ik ook reken, bij mij is 60 minder dan 90. Niet dat ik nu om zoveel zenders zit te springen, want wie kan er nou regelmatig naar meer dan - zeg - tien zenders kiijen. Maar Ziggo kan toch gewoon zeggen dat we minder zenders krijgen, en niet liegen dat we er meer krijgen?

Per 1 november heeft Ziggo nog eens wat extra service verleend: de regionale omroepen zijn bijna allemaal verdwenen. Maar Ziggo noemt dat heel anders. Ze zeggen daar dat ze voor iedereen de regionale omroepen geselecteerd hebben die hem het interessantst zijn. Is dat zo? Mijn regionale omroep is TVWest. Die heeft Ziggo echter om voor mij onbegrijpelijke redenen weggehaald. Ik dacht eerlijk gezegd dat TVWest in mij regio zelfs de "rampenzender" was, die beslist doorgegeven moet worden. Kennelijk heeft Ziggo daar lak aan.

Voor TVWest hebben we wat vage amateuristische zendertjes (die aan Ziggo waarschijnlijk niets kosten) teruggekregen.  Of loop ik zover achter dat ik nooit van Unity TV of van TVKatwijk gehoord heb? Hoe dan ook, het is pulp en TVWest is professioneel. En nu ben ik mijn TVWest kwijt.

Waarom ik de klantenservice van Ziggo dan niet bel? Hahahahahhahahahahahahaha, dat meent u toch niet? Bij die klunzen (want dat zijn het echt) ligt alles wat er mis is of niet naar je zin is aan je eigen apparatuur. Zo'n figuur heeft me ooit (terwijl er een storing in mijn postcodegebied op hun site stond) wijs proberen te maken dat er bij hun geen storing was, maar dat het aan mijn toestel lag. (Ik belde gewoon even om te vragen waneer de storing verholpen zou zijn.)  Nee, daar kom je als eenvoudige klant niet verder mee.

Ik kan alleen nog hopen dat TVWest nu zelf ontdekt dat ze veel kijkers minder hebben en dan eens aan Ziggo gaan vragen hoe dat zit. Zij komen misschien die klantenservice voorbij.

Tintin van Spielberg en Jackson

Niemand minder dan Steven Spielberg (in samenwerking met Peter Jackson) heeft een film van een combinatie van drie Kuifje-boeken gemaakt. De trailer ziet er weliswaar mooi uit, maar toch houd ik mijn hart vast. Spielberg heeft namelijk de modernste technieken gebruikt en brengt de film bovendien in 3D uit.

Vooral dat laatste maakt me huiverig. Want als er nu iets is wat "2D" is, is het een stripboek uit de eerste helft van de vorige eeuw. En dat is Kuifje tenlotte. De prachtige tekeningen van Hergé blonken niet bepaald uit door hun ruimtelijke weergave, en die platte weergave hoort bij Kuifje.

Er bestaat al een vrijwel complete verzameling van korte verfilmingen (tekenfims) van Kuifje, waarbij men de oorspronkelijke tekeningen en verhalen (vrijwel) geheel intact heeft gelaten. De animatie van die versies doet wat simpel aan, maar dat is nu juist de vorm die zo prima bij Kuiflje past. Een geweldige dvd-box die ik alle liefhebbers kan aanraden!

Nu komt Spielberg dan met een verhaal dat bij elkaar geraapt is uit drie stripboeken (waarom eigenlijk?), met een zo ruimtelijk mogelijke weergave maar - gelukkig - wel enig respect voor het origineel, wat de tekeningen betreft.

Laten we nu maar hopen dat er erg veel van de "echte" Kuifje in te herkennen is. Bij Kuifje zijn alle boeven bijvoorbeeld grote klunzen, die zelfs met een automatisch wapen nog falikant mis schieten. En zo hoort het te zijn bij Kuifje. Het is te hopen dat Spielberg dat zo gelaten heeft, want tegen echte boeven is Kuifje gewoon niet tegen opgewassen. Kuifje is tenslotte een onschuldige jongeman, van nog geen 20 jaar (schat ik).

Afwachten nu dus maar wat Spielberg en Jackson ervan vinden. De film draait in België al. Binnenkort is hij ongetwijfeld bij ons te zien. Ik ben bang dat ik "mijn" Kuifje er niet in herkennen zal. Maar ik moet er natuurlijk wel naar gaan kijken.

Lubuntu

Nee, dit is geen typefout. Ubuntu bestaat in vele smaken en Lubuntu is de nieuwste. Ik heb een EeePC 701, en de ingebouwde diskruimte daarvan is slechts 4 GB. Daar kun je net Ubuntu 10.04 op persen, maar er is dan geen plaats meer voor leuke toevoegingen en je krijgt af en toe, bij normaal gebruik, ook al een melding dat er nog maar erg weinig diskruimte over is.

Vandaar dat het nieuws dat Lubuntu nu (vanaf versie 11.10) officieel tot de Ubuntu-familie is tioegelaten mij nieuwsgierig maakte. Ik had Xubuntu als een als "lichte variant" van Ubuntu al uitgeprobeerd, maar dat was toch eigenlijk behelpen. Alles was niet alleen minimaal, maar het zag er ook zo minimaal - zeg maar armoedig - uit. Exit Xubuntu.

Hoe anders is Lubuntu! Het past op minder dan 3 GB, maar het ziet er erg prettig en professioneel uit. En als je programma's als Firefox en Thunderbird niet kunt missen staan ze gewoon in de repository en passen er makkelijk bij op je 4 GB schijfje.

Maar het oogt niet alleen prettig en het werkt niet alleen goed, het heeft ook iets voor elkaar gekregen dat geen enkele eerdere Ubuntu versie ooit voor elkaar gekregen heeft:

Ik heb voor het geval ik ergens ben waar geen internet is, bij T-Mobile eens een prepaid internet USB-stick gekocht. Nou, dat ding heb ik nooit behoorlijk aan de praat gekregen. Maar onder Lubuntu 11.10 stak ik hem in een USB-poort, het systeem stelde mij een paar eenvoudige vragen, en na het invullen van de antwoorden daarop werkte het ding voor het eerst zomaar, out of the box!

Ik sluit niet uit dat andere _buntu's dat vanaf versie 11.10 ook kunnen, maar dit feit heeft mijn bewondering voor dit kleine besturingssysteem met grote prestaties alleen maar doen toenemen.

Veel succes, Lubuntu! Ik blijf je voorlopig zeker gebruiken.

Hotels online boeken

Ik boek al vele jaren online mijn hotels, en dat bevalt me prima. De sites die je daarvoor zoal kunt gebruiken zijn booking.com, hotels.com, expedia.com en wat er verder nog is. Een handig en zeer waardevol aspect van deze sites is natuurlijk dat de klanten die er geweest zijn hun bevindingen op de site waar ze geboekt hebben kunnen zetten. Daar kun je overigens ook tureluurs van worden, want de een vindt een hotel vies, terwijl een ander hetzelfde hotel (in dezelfde periode) kraakhelder vindt. Of de een vindt de kamer lawaaiig, terwijl een ander hem heerlijk rustig vindt. Maar goed, daar kun je bij een groot aantal besprekingen wel doorheen prikken. En een soort verzamelsite van opmerkingen is tripadvisor.com. Zeer waardevol en langzamerhand onmisbaar.
Maar wanneer je de sites gaat vergelijken, en dan ook nog eens gaat kijken op de site van het hotel dat je op het punt staat te boeken, kun je voor onverwachte verrassingen komen te staan. Dat betreft niet zozeer prijsverschillen tussen de diverse boekingssites, want die geven allemaal een laagste prijs garantie.
(Houd er overigens wel rekening mee dat je als boeker op zo'n site de minst gunstig gelegen kamers krijgt, of zelfs "het kleine kamertje". Elk hotel heeft wel een paar kamers die moeiljker te verhuren zijn dan de rest. Die gaan in ieder geval naar de prijskrakers. En mocht er nog een verschil tussen de diverse grote boekingssites zijn, dan is dat in 99% van de gevallen te verklaren uit de ligging of grootte van de aangeboden kamer.)
Maar goed, een tijdje geleden heb ik eens de verschillende boekingssites voor hetzelfde hotel in dezelfde periode vergeleken. Daaruit bleek dat de prijzen op de grote sites niet veel verschillen. Bij een bepaald hotel is steeds wel, of juist steeds niet, het ontbijt inbegrepen. Het maakt eigenlijk niets uit. De opmerkingen zijn overigens wel interessant: op hotels.com lijken de klanten kritischer te zijn dan op booking.com. maar ook de hotels zelf rijden wel eens een scheve schaats. Zo zag ik op een site waar gratis internet wordt aangekondigd een opmerking dat "voor deze prijs het internet niet gratis is". Of "dat je hier wel uit moet kijken of je het type kamer krijgt dat je gereserveerd hebt".
Ik kwam zelf nog een veel merkwaardiger discrepantie tegen. Bij een bepaald hotel waren de commentaren zo tegenstrijdig, dat ik eens op de site van het hotel zelf ben gaan kijken. En daar kwam ik tot de verbijsterende ontdekking dat bij dat specifieke hotel de prijs via het hotel zelf (aanzienlijk) lager was dan via de boekingsgiganten! Bovendien was bij het hotel zelf in die lagere prijs het ontbijtbuffet inbegrepen, en bij de boekingssites niet! Daar mocht je nog eens EUR 15 per persoon bovenop de toch al hoge prijs zetten als je er ook wilde ontbijten.
En daar zit je dan met je "laagste prijs garantie", want die geldt alleen voor "hetzelfde aanbod" elders! En met ontbijt is het natuurlijk niet hetzelfde aanbod als zonder ontbijt. Ik heb toen uiteraard via het hotel zelf geboekt, tot volle tevredenheid. "No hidden extras", maar precies de prijs die ze op de site vroegen, inclusief alles. en precies zo'n kamer als op de foto. En al die andere gasten die aan het ontbijt zaten dachten dat ze goedkoper uit waren.  Maar dat was niet zo, want ik betaalde voor onze kamer, als je het ontbijt meerekende, zo'n EUR 45 per nacht minder dan al die glunderende koopjesjagers.
De moraal van dit verhaal: zoek een hotel op zo'n grote site uit, bereken alle kosten en ga vervolgens naar de site van het betreffende hotel en kijk wat je daar zou moeten betalen. Maak dan pas je keuze. Mijn vergelijking betrof een hotel in Europa. In Thailand is het vaak andersom: daar betaal je via het hotel meer en krijg je bovendien meestal geen ontbijt voor die hogere prijs. Kortom, het dubbeltje kan twee kanten op vallen, maar ik vond deze ervaring wel het publiceren waard!

Collectebussen openbreken

De gevulde collectebussen in Den Haag van KWF Kankerbestrijding zijn opengebroken (nadat ingebroken was in een ruimte waar ze één nacht stonden) en de geschatte inhoud van EUR 60.000 is gestolen.

Wanneer je zo'n bericht hoort of leest vraag je je af hoe diep je gezonken moet zijn om tot een dergelijke laffe daad te kunnen komen. Er werden al hoogbejaarden beroofd en dieren op walgelijke wijze mishandeld en nu worden de collectebussen van een fonds voor de bestrijding van een gevreesde ziekte leeggeroofd.

Kan iemand die "buit" met enig genoegen uitgeven? Kunt u zich dat voorstellen? Ik niet.

Het beroerde is verder dat, wanneer dit allerlaagste tuig van de richel ooit gepakt mocht worden, ze niet voor een paar jaar in de bak over de spinselen van hun zieke geest mogen gaan nadenken, maar dat er hooguit een taakstrafje of een voorwaardelijk strafje van een paar maanden voor ze in zit.



Goedwillende Hagenaars hebben nu besloten (en daar ook toestemming voor gekregen) om de collecte in Den Haag "over te doen". Hoe vreselijk goed dat ook bedoeld is, doe het niet. Dat geeft die laffe dieven nog het gevoel dat hun daad niet zo erg was, want het geld is immers toch weer "terecht gekomen".

Ik stel me daarbij voor wat er door me heen zou gaan wanneer de collectant voor de tweede keer bij mij aan de deur zou komen. Mijn eerste gift was voor de laffe dieven en dan zou ik het nog eens mogen proberen. Ik moet zeggen dat ik zo'n tweede gift niet door mijn strot zou kunnen krijgen, denkend aan wat er met de eerste gebeurd is. Maar gelukkig woon ik niet in Den Haag.

En - geheel terzijde - mogen goede doelen toch wel wat zorgvuldiger met de opbrengst van hun collectes omgaan en ze niet in een gewone afgesloten ruimte bewaren.
Maar misschien is het veel beter om een alternatief te bedenken voor straat- en huis-aan-huis collectes. Want die zijn toch eigenlijk iets uit ver vervlogen tijden!

De Akropolis als onderpand

De wensen van eurolanden om een onderpand van Griekenland te krijgen in ruil voor hun steun aan Griekenland brengen mij op de gedachte om de Akropolis als onderpand te verstrekken aan degene(n) die Griekenland "redden" (als dat nog mogelijk is). Het stenen bouwwerk kan dan bij niet nakoming van de verplichtingen door de Grieken te koop gezet worden.

In de eerste plaats is er dan een (kleine) kans dat de Griekse multi-miljardairs eindelijk eens in hun buidel tasten om de nationale eer te redden, want die kerels dragen geen drachme bij om hun land te redden. Ze betalen geen belasting of hooguit een symbolisch bedragje. De Europese belastingbetaler moet hun landje maar redden.

Komen die kerels niet over de brug, dat zou de Akropolis dus voor een ieder te koop moeten worden gezet en desgewenst door de koper afgebroken mogen worden en in zijn eigen land weer opgebouwd worden. Die verplichting zou er wel bij gesteld moeten worden.

Het maakt voor mij overigens geen bal uit of ik dat ding in Griekenland, Amerika of China kan gaan bekijken. Maar hij moet wel beschikbaar zijn voor degenen die hem willen zien.

Voor de Grieken is de dreiging van die verkoop, en de eventuele daadwerkelijke verkoop van hun Nationale Trots een eeuwige vernedering, die ik ze van harte gun en die ze ruimschoots verdiend hebben. Stel u voor: u vaart richting Griekenland en op de plaats waar ooit de Akropolis stond staat nu een bord: "Verplaatst naar .... Aldaar te bezichtigen tussen 9 en 17 uur plaatselijke tijd."

Een dergelijke dreiging en eventuele uitvoering ervan lijkt mij langzamerhand de enige manier om de Grieken tot de orde te roepen en te dwingen zich aan de regels te houden, dan wel een leuk bedrag binnen te halen om de economische puinhoop daar op te ruimen.

Acceptatie van homo's

Vanuit de homobeweging wordt er steeds uitdrukkelijker op gehamerd dat anderen homoseksualiteit moeten accepteren, en eigenlijk moeten beschouwen als normaal. Ik heb er niet veel moeite mee om homoseksualiteit te accepteren als een bestaand verschijnsel. Ik kan ook wel accepteren dat er nu eenmaal mensen zijn die meer vallen op personen van hetzelfde geslacht.
Maar daar houdt het zo ongeveer mee op. Niemand kan mij wijsmaken, zwijg van laten accepteren, dat homoseksualiteit "normaal" is. In de natuur is de seksualiteit nu eenmaal bedoeld voor de voortplanting, en dat zal niet lukken met twee personen van hetzelfde geslacht. Dat de seksualiteit ook gebruikt wordt voor andere doeleinden is wellicht een gegeven, maar ondersteunt de stelling dat seksualiteit tussen personen van hetzelfde geslacht normaal zou zijn.
Dus dames en heren die hun heil zoeken bij personen van hetzelfde geslacht, ik wil uw belangstelling wel als een bestaand feit accepteren, maar 'normaal' kan ik het niet vinden. Gewoon op biologische gronden. Daar zit geen enkele discriminatie bij. Het zijn gewoon de biologische feiten die mij tot dit standpunt brengen.

Zalm en Bolkestein

Ex-Eurocommissaris Bolkestein heeft het wijze woord eindelijk in het openbaar gesproken: Griekenland moet uit de euro! Natuurlijk is dat de enige oplossing, want - in willekeurige volgorde - kunnen we onze beurzen vervolgens gaan omkeren voor Portugal, Italië, Ierland, Spanje en Frankrijk.

Toch zijn er ook nog Nederlanders die het licht nog maar half gezien hebben. Een daarvan is Zalm, die ons destijds de euro mede heeft aangesmeerd. Hij wist niet hoe snel hij moest verklaren dat Griekenland NIET uit de euro moest, want dan zouden diverse andere landen (zie boven) volgen en zouden we alleen met Duitsland en Nederland in de euro overblijven.

Meneer Zalm: NOU EN. Wat zou dat. Moeten Nederland en Duitsland de schulden van de rest van Europa gaan betalen en zelf (ook) failliet gaan? Is dat waar u op uit bent? U hbt ons dat ding aangesmeerd onder het voorwendsel dat het zo goed was. maar nu het ding achteraf helemaal niet zo goed blijkt te zijn moeten we de inhoud van onze schatkist dan maar dumpen in de peilloze put die gegraven is door zuid-europese bedriegers?

Kom nou! Bolkestein heeft groot gelijk. Weg met Griekenland uit de Euro, en wat mij betreft gaan wij er ook zo spoedig mogelijk uit! En ik hoop dat meneer Zalm het licht ook ooit zal zien.

Buitenlands geld via uw bank? Nee hoor.

Ik ben dit jaar weer eens naar een niet-Euro land op vakantie geweest. Voordat ik vertrok heb ik een bezoekje aan mijn bank gebracht om vast wat wat Euro's om te wisselen in de stabielere munten van het land van mijn keuze.

Tot mijn verbijstering doen de banken daar niet meer aan. "Nee meneer, we hebben geen kasgeld meer en helemaal geen buitenlands geld". "Maar u bent toch een bank en banken wisselen toch geld?" "Nee meneer, die tijd is voorbij. Ik kan het wel voor u op Schiphol klaar laten leggen, maar dan moet u minimaal EUR 1000 omwisselen". "Dank u wel, ik dacht aan een kleiner bedrag, want ik loop niet graag met EUR 1000 (of de tegenwaarde ervan) op zak. Bovendien zie ik niet in wat ik op Schiphol zou moeten doen wanneer ik met de auto naar -- op vakantie ga".

"Het enige dat ik u dan nog kan adviseren is om naar het station te gaan en geld te wisselen bij de GWK. Die hebben nog wel buitenlands geld". Verbijsterd heb ik dit advies opgevolgd. Kijkt u ter informatie maar eens wat mijn bank rekent voor transacties met buitenlands geld waar ze nog wel schoorvoetend aan willen meewerken.

Het is maar dat u het weet: uw bank doet maar weinig bankzaken waar geen grof geld mee te verdienen is.

Hulp aan Afrika

In de Hoorn van Afrika heerst honger. Dat is een uitermate ernstige zaak. De vraag is alleen wie er nu geld moet geven om de plaatselijke krijgsheren eerst om te kopen en voor de rest van het geld voedsel te kopen, in de hoop dat dat ooit op de bestemde plek aankomt. Een georganiseerde overheid schijnt er in Somalië niet te bestaan.

Je hoeft je in een dergelijk geval van hongersnood niettemin niet in de eerste plaats af te vragen of al het gedoneerde geld goed terecht komt. Het gaat er natuurlijk om dat er zoveel mogelijk van de hongerenden gered worden.

Maar in dit geval is de situatie het ernstigst is in Somalië, een land waar de belangrijkste - zo niet de enige - bron van inkomsten het kapen van schepen is, waarvoor vervolgens vele miljoenen aan losgeld gevraagd (en betaald!) worden.

Wat nu? Moeten we er vrede mee hebben dat de geldbuidels van de kapende krijgsheren gesloten blijven en moet de hulp uitsluitend van buitenaf komen? En kan het kapen van schepen vervolgens gewoon doorgaan? In de kapings-business wordt nu immers flink verlies geleden, omdat de ogen van de internationale gemeenschap zo indringend op Somalië gericht zijn.

Ik ben er in dit geval een voorstander van dat de uiterst noodzakelijke voedselhulp in de eerste plaats "uit de regio" komt. Die piraten-krijgsheren mogen echt wel aan hun eigen volk denken. Daarna wil ik ook wel bijdragen. Of is dit een erg egoïstisch standpunt?

Net doen of er in dat land geen geld is en er alleen maar hongerende mensen zijn gaat mij op dit moment nog te ver.

Gezondheidszorg

De gezondheidszorg is in ons land pure business geworden. Het gaat niet meer om de gezondheid van de patiënt, maar het gaat er alleen nog maar om hoeveel geld er aan die patiënt verdiend kan worden (voor de zorginstelling) of hoeveel er nu juist op die patiënt bespaard kan worden (door de zorgverzekeraar).

Wanneer je de beslissingen in de zorg in handen van verzekeraars geeft, gaat het natuurlijk alleen nog maar om hoe je zoveel mogelijk op de patiënt kunt besparen. Dat hebben we zien aankomen. De aandeelhouders willen geld zien. En ook als er geen winstoogmerk bij een verzekeraar zou zijn moet er natuurlijk niet meer uitgegeven worden dan strikt noodzakelijk is. Dat is de ene kant van de zaak.

Bij de zorginstellingen gaat er alleen nog maar om hoe je zo veel mogelijk aan de patiënt kunt verdienen. Want een ziekenhuis dat geen behoorlijke "productie" maakt kan beter sluiten of raakt zijn subsidie kwijt. Dat is de andere kant van de zaak. Een duivels dilemma dus. Zoveel mogelijk besparen aan de ene kant, maar tegelijkertijd zoveel mogelijk verdienen aan de andere kant. En dat over de rug van de patiënt.

Neem nou een ziekenhuis waar een resistente bacterie heerst. Dat houden ze het liefst zo lang mogelijk onder de pet. Want als ze het bekend maken komen er uiteraard minder patiënten, en wordt er minder verdiend. Onder de pet houden dus maar, want "in het veen kijkt men niet op een turfje" en "the show must go on".

Om over de thuiszorg nog maar te zwijgen. Daar moesten al die kleine efficiënt werkende organisaties zo nodig gaan fuseren tot grote ondernemingen, omdat er dan meer mee te verdienen is. En daardoor wordt het onbetaalbaar, want er moeten in zo'n grote organisatie enkele lagen aan management tussengevoegd worden.

En nu dus maar hopen dat u en ik niet in dat medische circuit terecht komen.

De zoon van Harry Potter

Toevallig ontdekte ik een paar dagen geleden op www.goodreads.com dat er al drie boeken verschenen zijn over James Potter, de oudste zoon van Harry Potter. En een ervan is zelfs al in het Nederlands vertaald.

De boeken zijn natuurlijk niet door J.K. Rowling geschreven, want dan had u het ook al geweten, maar ze hebben wel een (erg) hoge waardering van de leden van de site Goodreads. En bovendien zijn ze gratis te downloaden, dus wat let u om eens te kijken of ze u net zo goed bevallen als de Harry Potter boeken?

De boeken hebben bovendien leuke websites. Kijk bijvoorbeeld eens naar de website http://www.elderscrossing.com/ van het eerste deel. Daar kunt u dat deel in zowel de Engelse versie als de Nederlandse als PDF downloaden en een lueke trailer (en nog veel meer) zien. Maar als ik het goed gezien heb kunt u alleen via Goodreads kiezen tussen PDF en ePub-versies om gratis te downloaden.

Veel plezier ermee!

De BBC revancheert zich

Ik heb een tijdje geleden geschreven dat de detective-serie op tv helemaal overgenomen is door de Scandinaviërs. Gelukkig heeft de BBC niet stilgezeten, na enkele lelijke missers, en hebben de Britten weer een product op de buis gezet van hoge kwaliteit: Aurelio Zen heet de serie en daarin zien we weer dat de Engelsen het vak nog niet verleerd hebben.

De serie gaat over een politiebureau in Rome, waar iedereen min of meer corrupt is, behalve deze Aurelio Zen. De locaties zijn mooi tot prachtig, de acteerprestaties, het camerawerk en de regie zijn prima en de verhalen zitten goed in elkaar. Het zijn (voorlopig?) verhalen die gebaseerd zijn op boeken, en dat helpt altijd. Het is nu eenmaal niet mogelijk om jarenlang goede verhalen te schrijven voor tv-series, en dan nog in een tempo waarin een auteur in het echte leven nooit werkt. 

Ik heb maar één puntje van kritiek: de karakters gedragen zich zo door-en-door Engels, dat het eigenlijk gaat over een Londens politiebureau dat op onverklaarbare wijze midden in Rome blijkt te staan. Maar dat detail vergeef ik de makers graag. Dat hitsige Italiaanse gedoe is niets voor mij.

De BBC neemt met Aurelio Zen op een waardige manier revanche op de Deense, Noorse en Zweedse collega's. De BBC-detective is terug na enkele zeer matige tot slechte producten!

Dia's scannen

Een tijdje geleden heb ik een dia- (en negatieven-) scanner gekocht. Na zeer ruim experimenren heb ik voor toekomstige kopers van zo'n apparaat een paar waardevolle tips:

- Denk niet dat je er na het scannen bent. In alle gevallen moet je na het scannen met een programma als Gimp de witbalans weer instellen, en vaak ook nog op andere manieren de kleuren corrigeren. Zo zijn mijn scans vaak te paars. Uiteindelijk is het resultaat overigens best goed.

- Ik heb bij veel dia's en foto's ook de scherpte verbeterd, via een optie die zoiets heet als "vervaging versterken". Raadpleeg uw bewerkingsprogramma. Dat geeft vaak een verbluffend goed resultaat.

- Foto's en dia's van enkele tientallen jaren geleden zijn vaak behoorlijk achteruit gegaan. Houd daar wel rekening mee. Verwacht van oud materiaal geen wonderen. Soms zien slechte kleurenfoto's er in zwart-wit nog wel aanvardbaar uit.

- En de belangrijkste tip is: bij uw diascanner (in ieder geval bij de mijne) zit een borsteltje. Ik  heb tot gisteren gedacht dat dat bedoeld was om de dia's schoon te maken, maar nee. Je kunt daar het apparaat van binnen voorzichtig mee schoonmaken. Nu is mijn probleem dat er op veel foto's vlekjes zaten, die ik aan ouderdom weet, opgelost!
Tot gisteren haalde ik die vlekjes zo goed als mogelijk is weg met Gimp, maar nu is het bewerken van de gescande foto's een stuk comfortabeler geworden: geen vlekjes meer weghalen! Gewoon het apparaat regelmatig schoonvegen!

Ik kan er niet meer aan beginnen om alle foto's en dia's met vlekjes opnieuw te doen. Dat zou te veel,werk,zijn na zo'n 500 stuks. En dat is eigenlijk ook niet nodig want ze zien er na het Gimpen goed uit. Maar de rest kost me een stuk minder tijd!

Bezuinigen op kunst en cultuur

Eindelijk gaat de regering eens bezuinigen op subsidies op bepaalde vormen van kunst en cultuur, en een groot deel van het land staat gelijk op zijn kop. Maar weten al die mensen eigenlijk wel waar het om gaat?

De musea - bijvoorbeeld - moeten in het vervolg voordat ze subsidie krijgen kunnen aantonen dat ze zelf 17,5% (zeventien en een half procent!) van dat subsidiebedrag zelf gaan opbrengen. Is dat nu werkelijk zo een schandalige eis? Bestaan er in dit land werkelijk musea die minder dan dat schijntje zelf opbrengen? En is het dan werkelijk zo gek om instellingen waar zo weinig belangstelling voor bestaat in overweging te geven om te sluiten?

De Nederlandse musea hebben het merendeel van hun collecties in kelders opengeslagen, en dat grootste deel wordt never, nooit, niemals aan het publiek getoond. Ik vind het echt niet zo gek om musea zich daar eens op te laten bezinnen. Ook het aankoopbeleid om de kelders nog verder te vullen mag wel eens onder de loep.

Het Haagse Gemeentemuseum meende een aantal jaren geleden "Victory Boogie-Woogie" van Mondriaan te moeten aankopen voor een astronomisch bedrag. Let wel, we hebben het over een abstract aardigheidje dat nog niet eens af was! En in Amsterdam hebben ze jarenlang ene Rudi Fuchs gehad, die de grootste waanzin kocht, zoals een met de verfroller in een kwartiertje zwart (of was het wit?) gerold "kunstwerk". Volgens die meneer Fuchs was dat een "kunstwerk van onschatbare waarde". Onlangs is er voor een niet bekend gemaakt bedrag een vloer van pindakaas gekocht, die een kunstwerk bleek te zijn. De waanzin ten top. En de overheid maar betalen. Hopelijk is dat soort ongein nu voorbij en worden die impulsaankopen van weinig begaafden nu op Marktplaats gezet. En dan maar hopen dat er nog iemand op wil bieden.

En dan is er de muziek. We hebben in dit land het Concertgebouworkest, dat kort geleden tot het beste orkest ter wereld is uitgeroepen. Daar kun je voor ca. EUR 30 op een prima plaats naar gaan luisteren. Maar als je in Wenen naar de Wiener Philharmoniker of in Berlijn naar de Berliner Philharmoniker wilt gaan luisteren, ben je het drievoudige kwijt. En bij de Nederlandse Opera kost de duurste plaats zo'n EUR 60. Bij de meeste operahuizen in het buitenland krijg je daarvoor nauwelijks een staanplaats.

We moeten er in dit landje aan leren wennen dat we ergens voor moeten betalen wat het kost. De concerten van André Rieu zijn altijd uitverkocht, maar daar kom je echt niet voor een symbolisch bedrag in. Concerten van eenvoudige populaire Nederlandse artiesten zijn al duurder dan een concert van het Concertgebouworkest. Mensen, is het nu echt zo raar om voor cultuur een prijs te vragen die iets te maken heeft met de kostprijs? Het volk wil voor pulp wel graag betalen wat ervoor gevraagd wordt (waarbij ik André Rieu uitdrukkelijk geen pulp wil noemen!).

Dus die bezuinigingen op cultuursubsidies zijn zo gek nog niet. De experimentele clubjes roepen overigens nog het hardst. Nou, als ze dan zo'n waardevolle bijdrage aan onze cultuur leveren zijn er vast in het bedrijfsleven wel geldschieters te vinden. En als dat niet zo is zijn het blijkbaar hobbyclubjes van mensen die hun eigen hobby maar moeten gaan betalen.

Mijn conclusie is dat de op handen zijn de bezuinigingen een mooi begin zijn om de in Nederland gebrachte cultuur tegen een prijs aan te bieden waardoorheen de kostprijs te zien is. En de musea moeten eens in hun kelders gaan kijken.

Slumdog Millionaire

Dat is nu weer eens een fantastische film! Vier verhaallijnen tot een logisch geheel gemonterd. Een 18-jarige Indiase jongen doet mee aan een tv-quiz en staat op het punt de vraag voor 20 miljoen roepies te beantwoorden. Maar voor we te weten komen of hem dat lukt zien we in flashbacks hoe hij de antwoorden op de vorige vragen te weten is gekomen, tijdens zijn jeugd in de sloppenwijk.

Daar doorheen speelt zijn vriendschap / liefde voor een meisje dat hij in zijn vroege jeugd heeft leren kennen en dat hij een paar keer uit het oog verliest en waarnaar hij een hopeloze zoektocht start. En tenslotte wordt hij nog ruw verhoord. Waaom eigenlijk? Ook dat blijkt pas op het einde.

Die vier lijnen worden perfect gevolgd en leiden alle vier tot een ontknoping. Acht Oscars, en terecht, kreeg deze ontmoeting tussen Engeland en Bollywood. Prachtig gespeeld, onwaarschijnlijk goed gemonteerd en tot de allerlaatste beelden boeiend! Je zit twee uur lang op het puntje van je stoel en de vier ontknopingen komen pas op het eind.

Ik heb erg kritisch geschreven over "The Social Network", waarin ook getracht is een aantal verhaallijnen boeiend te monteren, maar daar is het beslist niet geluktm. Daar was het spel vlak en waren de hoofdfiguren robots. Hier wordt fantastisch gespeeld en geregisseerd en valt alles op het juiste moment op een bevredigende plaats. Fantastisch en van harte aanbevolen! Maar waarschijnlijk heeft u hem al gezien. Anders rennen naar de videotheek!

Willem Duys overleden

Willem Duys, een icoon van de Nederlandse omroep, is vannacht overleden. De meeste mensen herinneren hem van zijn tv-uitzendingen. Hij had de eerste talk-show op tv, in dit land: "Voor de vuist weg".

Zelf herinner ik me hem meer als presentator van het radio-programma "Muziek Mozaïek". Dat was iedere zondag, gedurende meer dan 30 jaar, op Hilversum 2 (zo heette de zender toen), Het was een soort "kerkdienst voor de niet-kerkelijken", want het begon iedere zondagmorgen, net als de kerken, om 10 uur en had een vaste luisterkring.

Duys behandelde daarin nieuwe populaire muziek en, hoewel hij zijn zeer duidelijke voorkeur voor bepaalde artiesten niet onder stoelen of banken stak, had hij erg veel verstand van de muziek waar hij over praatte en liet horen.

Ook was hij een liefhebber en kenner van het Eurovisie Songfestival, in de periode waarin dat nog over muziek ging. Hij verzorgde jarenlang het commentaar. Willem Duys is dan ook typisch iemand die men had moeten raadplegen toen Nederland keer op keer in de onderste regionen eindigde. Als hij geen goede raad zou hebben gehad, zouden weer beter helemaal mee kunnen ophouden.

Maar goed, daarvoor s het nu te laat. Willem Duys is niet meer en dat roept een zekere weemoed op. Zoals gezegd heb ik zijn tv-programma's niet zo vaak gezien, omdat ik niet zo van zijn stijl van presenteren van algemene onderwerpen hield. Muziek was zijn sterke kant. Daar wist hij erg veel van en op dat gebied kon je veel van hem leren.

Nu ik er nog eens bij stil sta realiseer ik me dat het gat dat hij achterliet in de programmering op de radio nooit is opgevuld. Vanavond op de tv kunnen we Duys nog een keer in actie zien, heb ik gehoord. Het is misschien de laatste keer.

Eurovisie Songfestival 2011

Ik moet even dat Eurovisie Songfestival van me afschrijven. Eerst de minder serieuze kant.

Dit jaar heeft Verwegistan gewonnen. Mooi, dan gaat iedereen daar volgend jaar heen. En als daar, zoals je zou verwachten, nog geen televisie is doorgedrongen, maar er wel al radio is, kan er weer eens een songfestival gehouden worden waar het om de liedje gaat. Laten we het hopen!

Wat het huidige songfestival betreft: dat moet hoognodig op de schop. Landen als Joegoslavië en Rusland doen onder een stuk of vier namen mee. Dat moet eindelijk eens afgelopen zijn. En zijn dat nu Europese landen?

We moeten weer terug naar een Europees songfestival met maximaal 20 deelnemende landen. Turkije, Rusland, Joegoslavië en Israël hebben niets met Europa te maken.

En het wordt hoog tijd dat er weer een echt orkest komt en dat alles dus weer 100% live wordt. En dat televoting, laten we daar maar geen woorden aan vuil maken.

En dan het Nederlandse fiasco uit 2011. Jan Smit kan zeggen wat hij wil, maar "onze" Jan van de 3JS zette gewoon onzuiver in, maakte voortdurend krampachtige en onbegrijpelijke gebaren, en er gebeurde niets relevants op het toneel. Punt uit. Zo was het. Niemand kon zien wie van dat kluitje mensen op het toneel nu eigenlijk de 3JS waren. Wat een blunder! Die inzending is terecht niet in de finale gekomen, ook al was het liedje aardig.

Hoe moet het dan? 1) Zorg voor een muzikaal goed liedje, dat 2) blijft hangen. 3) Breng dat met een professionele act op de achtergrond. Geen onzin met wild gespring of draaiorgels of andere flauwekul. Nee, laat iemand van een kaliber als Joop van den Ende voor een professionele dansgroep met een goede en spectaculaire choreografie zorgen.

Heeft er nu werkelijk nog niemand in Nederland gezien dat de liedjes die hoog eindigen (op een enkele uitzondering na) altijd een voortreffelijke show brengen? En dat de bijbehorende liedjes professioneel gepresenteerd worden?

We zijn als Nederland de laatste jaren gewoon blijven hangen op een middelmatig niveau van amateurisme, ook al schreeuwt de een na de ander dat het zo geweldig was. Zelfkritiek, dames en heren!

Als er ooit eens een voetballer een slechte bal schiet wordt de trainer de volgende dag ontslagen. Wanneer we internationaal als een gieter afgaan op het Eurovisie Songfestival proberen dezelfde klunzen het nog eens. En we blijven zeggen dat we bij de besten hoorden.

Voor volgend jaar ziet het er al niet beter uit: Gerard Joling gaat het dan nog eens proberen, hoor ik vanochtend. Dat wordt dus de achtste keer dat we niet in de finale komen. Weet u nog de vorige keer dat hij meedeed? Op het laatste moment zong hij de hoge noot (waar het hele liedje om ging) niet. Zo'n onprofessioneel figuur stuur je natuurlijk niet (voor een tweede keer) naar een internationaal podium.

Er is ook gesuggereerd dat we Marco Borsato zouden moeten sturen. Nou, als er één zanger is met liedjes die NIET blijven hangen is Marco het wel!

Laat het liedje maar weer door Pierre Kartner schrijven, maar maak er de volgende keer een professionele voorstelling van.

Ik ben weer voor een jaartje van mijn ergernissen af!

Griekenland

Nu het duidelijk is dat Griekenland niet meer te redden is (wat minister De Jager en de mannen uit Brussel er ook van zeggen), moeten we ze maar gewoon uit de Euro-zone zetten. Volgens wijze mannen die veel meer verstand van economie hebben dan ik (zie de voorpagina van "Trouw" van vanochtend) is dat de beste oplossing voor iedereen.
 
De Grieken wensen geen nu eenmaal geen echte moeite te doen om hun economie op orde te
krijgen. U heeft toch ook gelezen dat een belangrijk deel van de Grieken
(degenen met de "juiste connecties") nooit belasting betaalt? Zolang
die achterstallige belastinggelden niet met rente geïnd worden mogen de
Grieken het van mij zelf uitzoeken en ben ik als belastingbetaler
niet bereid om nog meer geld in die bodemloze put te gooien.


Onze politici durven het "G-woord" nog niet hardop uit te spreken, maar dat zal wel wennen. Ook het "H-woord" is tenslotte uiteindelijk uit de politieke kelen gekomen.

Universele afstandsbediening

Ik had er nooit zo bij stilgestaan, maar nu we inmiddels vijf afstandsbedieningen in onze multimedia-kamer hadden liggen, en een het bovendien niet erg goed deed, ben ik eens gaan studeren op een universele afstandbediening.

Ik had die dingen wel eens in winkels zien liggen, maar ze zagen er lelijk en bar ingewikkeld uit. Maar toen ik tercht kwam op de site van muizenspecialist Logitech, ging ik er heel anders over denken.

Als je een beetje aan de instapkant van de serie blijft (dat wil zeggen dat je niet meer dan vijf oude bedieningen weg mag gooien) is er voor een redelijke prijs een fraai stukje techniek te koop.

Om het Logitech-apparaat te configureren ga je naar de Logitech Harmony-website, je steekt het apparaat in je USB-poort en je volgt de vragen op het scherm:
Welke apparaten heb je? (Ze blijken er meer dan 250.000 te kennen, dus jouw apparaten zijn er altijd wel bij.)

Wanneer je daarna stopt kun je de vijf ingevoerde apparaten al onmiddellijk met het universele apparaat bedienen. Maar Logitech gaat nog verder: Je kunt ook "activiteiten" definiëren. Bijvoorbeeld "film kijken". Je klikt dan aan welke van je apparaten daarmee te maken hebben (dvd-speler, surround en tv bijvoorbeeld). Je krijgt nog een paar vragen over de in- en uitgangen die daarbij gebruikt worden, en alles wordt ter plekke zodanig geconfigureerd, dat je nog maar op één knop te drukken om een film te gaan kijken.

Voor mij was het een openbaring. U kent het misschien al jaren?

Er zit één lelijk kantje aan: als Linux-gebruiker kom je de site niet op, en de Linux-programmaatjes die zeggen dat ze dit probkleem oplossen deden dat voor mij niet.
Ik werd gewoon van de site afgegooid en moest mij tot Windows-niveau verlagen op de laptop van mijn vrouw om dit fraaie stukje techniek te kunnen gebruiken. Maar nu heb ik ook wat!

The Social Network

Toen de Oscar-uitreikingen voor de deur stonden stond iedereen te juichen dat "The Social Network" er met vrijwel alle Oscars vandoor zou gaan.

Toen de film op dvd verscheen rende ik dus naar de videotheek om hem te huren. Maar dat viel lelijk tegen! ik vond er helemaal niets aan! Niet alleen was het niet duidelijk wanneer het eigenlijke verhaal begon en wanneer het eindigde (als het aan het einde van de film al begonnen was), de film bestaat eigenlijk vrijwel geheel uit een voortkabbelende reeks flauwe, studentikoos getinte opmerkingen, die met de film (als daar al een verhaal in zit) niets te maken hebben.

Verder komen er af en toe flitsen voorbij van een aantal mensen die aan een soort koffietafel zitten, waarvan er een paar vragen stellen die vrijwel nooit beantwoord worden. Vermoedelijk was dat een soort proces over het auteursrecht op "Facebook", maar wie er nou wat van wat vond, en wie er nou gewonnen heeft, en of dat terecht is of niet, komen we niet uit de film te weten.

Ik heb in mijn leven tocht heel wat films gezien, maar een zo wazig, verward, onduidelijk en onsamenhangend geheel als dit heb ik nog nooit gezien. Diepgang ontbreekt volkomen, de hoofdfiguren blijven een soort marionetten waar je niets over te weten komt. En ook over het ontstaan van "Facebook", waar de film - dacht ik - over gaat, komen we maar bitter weinig te weten. Eigenlijk helemaal niets.

Waarom zo'n site als Facebook? Wat wilden ze er precies mee? En waarom kregen ze eigenlijk een zodanige ruzie (zonder dat ze echt kwaad op elkaar werden) dat er tientallen miljoenen van eigenaar moesten wisselen? De flim laat ons niets anders dan wat onsamenhangende, snel gemonteerde, beelden zien, waar een gemiddeld mens geen touw aan vast kan knopen. Waardeloos!

De Thaise taal leren (3)

Ik hoop dat ik de tel niet ben kwijtgeraakt met mijn berichten over het leren van de Thaise taal. Ik denk dat dit het derde bericht met deze titel is, en deze keer heb ik zeer goed nieuws.

Ik heb zelf ooit voor (behoorlijk veel) geld de cursus Thais van het Amerikaanse FSI (Foreign Service Institute) gekocht, en dat is werkelijk een fantastische cursus. Het enige (en grote) nadeel is en blijft dat deze cursus gebruik maakt van een fonetische transcriptie van het Thaise alfabet.

Het goede nieuws dat ik aan te kondigen heb, is nu een tweetraps-raket, of eigenlijk zelfs een drietrapsraket:

Trap 1: De FSI-cursus in haar oorspronkelijke vorm, dus met alle fonetische teksten en alle toelichting, alsmede al het gesproken materiaal dat vroeger op cassettebandjes stond, behoort nu tot het publieke domein en is vrij toegankelijk en te downloaden op
http://fsi-language-courses.org/Content.php?page=Thai
Nu kunt u dus met een zeer goede en serieuze cursus, die geschreven is voor Amerikaanse diplomaten, aan de slag!  Wanneer u niet eerst het Thaise alfabet wilt leren (bijvoorbeeld op www.learningthai.com of een andere site die ik in mijn eerdere berichten heb genoemd), kunt u nu van start gaan. U krijgt u gegarandeerd een redelijke spreekvaardigheid wanneer u deze cursus voltooit. En zeker wanneer u hem daarna nog eens herhaalt.

Trap 2: Maar er is meer! Een groep vrijwilligers heeft al het geschreven materiaal uit deze FSI-cursus omgezet naar het Thaise alfabet. Wanneer u de cursus op die manier gaat volgen krijgt u tegelijkertijd een redelijke leesvaardigheid. U vindt deze prima prestatie van vrijwilligerswerk op http://www.thailanguagewiki.com.
Onderschat u dit materiaal niet. Het is echt het neusje van de zalm om de Thaise taal te leren.

Maar ik zei al dat ik eigenlijk een drietrapsraket heb:
Trap 3: Wanneer u de FSI-cursus tot een goed einde gebracht hebt (en geloof me, dat vereist doorzettingsvermogen!) dan krijgt u behoefte aan Thaise teksten om te lezen, liefst met de uitspraak erbij.

Welnu, daar heeft FSI ook in voorzien in de vorm van een "Thai Basic Reader" met MP3-files van alle teksten, en dat materiaal is nu ook vrij toegankelijk omdat het tot het publieke domein behoort. Het staat op http://siamwestdc.com/thaireader-UH/.
Wanneer u deze 56 (!) lessen om Thais te leren lezen voltooid hebt, kunt u mijns inziens (in ieder geval eenvoudige) boeken en kranten lezen en dagelijkse omgangstaal verstaan.

Aan de slag dus en laat ik niet merken dat u deze fantastische cursussen niet afmaakt! Want dan leert u het nooit.

Politieseries

Er was eens een tijd waarin alle goede politieseries uit Engeland kwamen. Denk daarbij aan prima series als Morse, Frost, Midsomer Murders en vele andere. Het begint er nu naar uit te zien dat de Engelse pennen zijn opgedroogd. Een paar van de oude series draaien nog wel, al dan niet in de herhaling, maar alle nieuwkomers zijn - naar mijn bescheiden mening - waardeloos.

Zo heeft men onlangs geprobeerd Sherlock Holmes naar de moderne tijd te verplaatsen ("Sherlock"), en hem de beschikking gegeven over alle moderne technieken, maar dat kan natuurlijk niet. Ik verwacht dan ook geen tweede seizoen van deze mislukking. Een van de charmes van Sherlock Holmes is nu juist dat een voetafdruk zo ongeveer het modernste technische middel was waarover hij beschikte. En overigens is de definitieve Sherlock Holmes al op tv gebracht in de jaren '70 van de vorige eeuw, waarbij Jeremy Brett onnavolgbaar in zijn huid kroop.

Maar nu de Engelsen het niet meer kunnen of geen materiaal meer hebben, hebben de Scandinavische landen het stokje overgenomen. Eerst leken het eenlingen te zijn, maar inmiddels is er een respectabele stroom hoogwaardige Scandinavische (voornamelijk Zweedse) politieseries verschenen. Ik noem als voorbeelden Wallander, Beck en Van Veeteren. Dat is zo ongeveer de basis, maar er is nu al meer, en er komt nog veel meer aan. Is het niet op de tv te zien, dan komen ze in ieder geval uit op dvd.

Een recent meesterwerk is "Millennium", een driedelig verhaal, op dvd verschenen. Ik heb gelezen dat de Amerikanen er een remake van willen maken, maar laten we die bij voorbaat maar vergeten. Amerikanen kunnen geen series maken zonder veel geweld en missen iedere subtiliteit. "'s Lands wijs, 's lands eer" zullen we maar zeggen.

Nee, het nieuwe goede werk komt uit het Noorden. Recentelijk heeft Denemarken ook een meesterwerk aan de Scandinavische politieseries toegevoegd: "The Killing". Twintig razend spannende afleveringen, waarin een moordzaak wordt opgelost. Dus lezers, wanneer u vergeefs zit te wachten op de nieuwe Morse, zoek hem dan maar in Zweden of Denemarken. het is even wennen met de taal, maar u zult er geen spijt van hebben!

Het kleine kamertje

Bij het ordenen van mijn foto's kwam ik deze ergernis weer tegen:
Er staan regelmatig in kranten en tijdschriften voordelige aanbiedingen voor hotels. Slechts één keer hebben we van zo'n "buitenkansje" gebruik gemaakt. Het resultaat is op de onderstaande foto te zien: we kregen "het kleine kamertje" voor die super-prijs.
Links op de foto ziet u onze kamer tegen een vriendenprijsje, en rechts ziet u een normale kamer tegen een iets hogere prijs.
Het zal u duidelijk zijn waarom we van dit soort buitenkansjes NOOIT meer gebruik gemaakt hebben! En ik geef u de goede raad mee dit ook nooit (meer) te doen!

Piraterij

Onlangs is er een commissie van 35 (vijf en dertig!) internationale "experts" bezig geweest om uit te zoeken waarom er, met name in de landen met een lage welvaart, zoveel piraterij is. Deze duur betaalde internationale experts kwamen na een uitgebreide studie tot de conclusie dat men de originele producten te duur vindt, en dat ze daarom nagemaakt worden.

Wat moet dat wel niet gekost hebben? Waarom hebben ze dat niet even aan mij (of aan iemand anders met slechts een gemiddeld gezond verstand) gevraagd? Ik heb daar al jaren geleden over geschreven in dit blog of in een van de voorgangers ervan. Ik kan het zo gauw niet terugvinden. Daarom hierbij nog maar eens:

Mensen zijn bereid overal voor te betalen, mits ze de prijs ervan kunnen begrijpen. De industrie heeft met haar graaierige knuisten echter al keer op keer de fout gemaakt om met deze wijsheid geen rekening te willen houden:

- In de tijd waarin Bill Gates nog op een zolderkamertje het besturingssysteem MS-DOS aan het perfectioneren was, was er een bedrijf dat een (toen) veelgebruikte tekstverwerker schreef: WordPerfect 5.1 heette dat wondertje van nullen en enen. Het werd in de handel gebracht voor de prijs van 1300 gulden (zeg maar 620 EURO) per exemplaar. Vanzelfsprekend vond het publiek uit de jaren tachtig dat veel en veel te duur, en het programma werd driftig gekopieerd op diskettes (als iemand nog weet wat dat waren). Daar had men van kunnen leren, maar nee de geschiedenis herhaalde zich vele malen.

- De CD kwam op de markt. En in de tijd dat je een mooie en recente klassieke lp voor 25 tot 30 gulden kon kopen, kostte precies diezelfde muziek op een cd ongeveer 50 gulden. Men vond dit veel te duur en cd's werden driftig gekopieerd. Ook werden delen van cd's als MP3 verspreid.

- Vervolgens kwam de videoband (die ik gemakshalve maar even oversla) in de handel, gevolgd door de dvd. De industrie bedacht dat een film op dvd, kort nadat die was uitgebracht wel zo'n 25 EURO mocht kosten (we zijn nu dus in het tijdperk van de EURO aangeland). En alweer kon het publiek de gekozen prijsstelling niet begrijpen en dvd 's werden gekopieerd of anderszins verspreid.

- Het e-book deed vervolgens zijn intrede. De uitgevers likten hun vingers af en besloten dat ze voor een e-book (vrijwel) dezelfde prijs mochten vragen als voor een gedrukt exemplaar, hoewel er niets gedrukt hoefde te worden, er geen papier gekocht hoefde te worden en er niets ingebonden hoefde te worden. De consument begreep dit niet en e-books worden op grote schaal "illegaal" gedeeld.

En anno 2011 was er een internationale commissie van 35 deskundigen voor nodig om te ontdekken dat de consument software, cd's, dvd's, e-books en wat er nog meer gaat volgen, onbegrijpelijk duur vindt en er daarom kopieën van deelt.

Beste uitgevers van media, Wanneer u ertoe zou besluiten uw producten voor een prijs te verkopen die voor het publiek dat ze moet kopen begrijpelijk en acceptabel is, daalt de piraterij naar vrijwel nul. Wanneer u daarentegen keer op keer besluit en blijft besluiten om uw producten op de markt te brengen voor een prijs die voor de consument onbegrijpelijk hoog is, zult u de piraterij nooit kunnen bestrijden. Daar was echt geen internationale commissie van "wijze mannen" voor nodig!

Irritante zoekresultaten

Hoewel Google nog steeds mijn favoriete zoekmachine is, begin ik me steeds meer te ergeren aan bepaalde - gekochte - zoekresultaten.

Het gaat om het volgende: Je typt in Google een typenummer van een tv, een camera of welk elektronisch apparaat dan ook, in, en je krijgt steevast hoog in de resultaten een paar dubieuze vergelijkingssites zoals Kelkoo, Ciao, en een paar nog obscuurdere sites. Ook grote webwinkels doen soms aan deze ongein mee (Wehkamp bijvoorbeeld).

Je moet je bij vergelijkingssites overigens sowieso al goed realiseren dat de winkels waar ze naar verwijzen daar ook voor betalen. Even verder zoeken levert dus vaak een betere aanbieding op.

Dat onbetrouwbare en obscure bedrijven hun zoekresultaten kopen vind ik al irritant, maar in de meeste gevallen krijg je, als je tegen beter weten in op zo'n link klikt, de mededeling dat het product "op dit moment niet voorradig is" of soortgelijke woorden, op je scherm.

Deze sites hebben dus een abonnement gekocht op een hoog zoekresultaat voor alles wat maar enigszins op elektronica lijkt, of ze dat product nu voeren of niet. Alles wat op een type-aanduiding lijkt geeft een treffer naar hun site.

Uiterst irritant! Bij mij rust er nu op zo'n bedrijf of vergelijkingssite een taboe. Ik wil met een bedrijf dat je op deze manier naar zijn site wil lokken, geen zaken meer doen.

Ciao, Kelkoo en enkele grote webwinkels staan bij mij dus op de zwarte lijst. Ik ken ze zo langzamerhand wel. Maar waarom Google aan deze onzin meedoet vraag ik mij steeds vaker af.

Hoe kun je nu zoekresultaten naar niet bestaande pagina's blijven verkopen, en toch denken dat je zoek-klanten daar tevreden blijven? Vroeg of laat vertrek ik naar een andere zoekmachine, wanneer Google mij niet bestaande resultaten blijft vertonen.

John Barry

Onlangs is de componist van filmmuziek John Barry overleden. Hij maakte onder meer de muziek voor een groot aantal James Bond films.

Ik wil het hier nu niet over zijn muzikale verdiensten hebben, maar over de manier waarop zijn overlijden in de media belicht is.

Steevast werd zijn (uitstekende) werk voor de James Bond films genoemd, en werd daarbij een fragment uit het overbekende "James Bond thema" ten gehore gebracht. Zie in Nederland het RTL nieuws en het NOS Journaal.

Maar al deze nieuwsmedia hebben hun research goed gedaan, want dit wereldberoemde thema werd nu juist niet van John Barry, maar door Monty Norman geschreven! Het onbevestigde gerucht gaat dat John Barry er wat aan gearrangeerd heeft, maar dat is dan toch echt het maximum dat hij ermee te maken heeft gehad.

En het was toch echt niet moeilijk om achter de juiste feiten te komen, want Monty Norman staat in de aftiteling (respectievelijk in de openingstitels) van iedere James Bond films duidelijk vermeld als componist van het thema.

Dat mag ook wel als je zo'n perfect stukje muziek aflevert, dat het nu al zo'n 50 jaar in 22 films heeft volgehouden!

Dus dames en heren van de binnen- en buitenlandse media: doe uw research goed voor u iets opschrijft of vertelt! Het zou toch schandalig zijn wanneer het onverhoopte overlijden van Monty Norman de media niet eens zou halen omdat niemand zich zou realiseren dat deze man de componist van het onsterfelijke James Bond thema was!

En hoe opera niet gemaakt moet worden

Maar een paar dagen na mijn juichende verhaaltje over "Giulio Cesare" van Handel in Glyndebourne, werd ik uiterst onaangenaam verrast door "Le Nozze di Figaro" van Mozart, door de Nederlandse Opera, ook te zien op BravaNL. Ik zou dit een schoolvoorbeeld willen noemen van hoe je een opera niet moet vormgeven.

Met de muziek en met de solisten (waaronder weer het natuurtalent Danielle de Niese) was weinig mis. Hoewel je eraan kunt twijfelen of de keuze van een synthesizer in plaats van de klavecimbel achter de dialogen nu wel zo gelukkig was.

Maar mijn kritiek gaat hier uit naar de vormgeving, en vooral naar de regie. Hier vond men het nodig de opera wel naar de 21ste eeuw te verplaatsen, en hij speelt daarom niet in het kasteel van de Graaf  Almaviva, maar in de showroom van een autohandelaar. Een belachelijke keus. En daardoor werd het verhaal - dat ik toch vrij goed meen te kennen - volkomen onbegrijpelijk.

Vooral de vierde akte, die in de tuin speelt, en die in een goede regie hilarisch is, was door de belachelijke locatiekeuze en wonderlijke regie, onbegrijpelijk.

Er werden op een scherm af en toe wat vage videobeelden vertoond die verhelderend hadden moeten werken, maar die waren dermate slecht van kwaliteit, dat ze de handeling nog onbegrijpelijker maakten. De kans om die fraaie slotakte goed te regisseren heeft en volledig laten schieten, maar ik geef toe dat het moeilijk zou zijn geweest om dat te doen in een autoshowroom.

Laten we deze grandioze misser van de Nederlands Opera maar snel weer vergeten, en wachten op een volgende mooie traktatie van BravaNL!