Maar een paar dagen na mijn juichende verhaaltje over "Giulio Cesare" van Handel in Glyndebourne, werd ik uiterst onaangenaam verrast door "Le Nozze di Figaro" van Mozart, door de Nederlandse Opera, ook te zien op BravaNL. Ik zou dit een schoolvoorbeeld willen noemen van hoe je een opera niet moet vormgeven.
Met de muziek en met de solisten (waaronder weer het natuurtalent Danielle de Niese) was weinig mis. Hoewel je eraan kunt twijfelen of de keuze van een synthesizer in plaats van de klavecimbel achter de dialogen nu wel zo gelukkig was.
Maar mijn kritiek gaat hier uit naar de vormgeving, en vooral naar de regie. Hier vond men het nodig de opera wel naar de 21ste eeuw te verplaatsen, en hij speelt daarom niet in het kasteel van de Graaf Almaviva, maar in de showroom van een autohandelaar. Een belachelijke keus. En daardoor werd het verhaal - dat ik toch vrij goed meen te kennen - volkomen onbegrijpelijk.
Vooral de vierde akte, die in de tuin speelt, en die in een goede regie hilarisch is, was door de belachelijke locatiekeuze en wonderlijke regie, onbegrijpelijk.
Er werden op een scherm af en toe wat vage videobeelden vertoond die verhelderend hadden moeten werken, maar die waren dermate slecht van kwaliteit, dat ze de handeling nog onbegrijpelijker maakten. De kans om die fraaie slotakte goed te regisseren heeft en volledig laten schieten, maar ik geef toe dat het moeilijk zou zijn geweest om dat te doen in een autoshowroom.
Laten we deze grandioze misser van de Nederlands Opera maar snel weer vergeten, en wachten op een volgende mooie traktatie van BravaNL!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten