De (dode) muis die brult

Ik lees vanochtend in een nieuwsbrief dat de onderneningsraad van Fortis 'tegen de verkoop van de zakelijke onderdelen van Forts' is. Want "dan blijft er wel erg weinig van Fortis over".

Maar dames en heren uit de ondernemingsraad, Fortis is failliet en bestaat alleen
nog (en alleen in naam) bij de gratie van een nationalisatie. Dat faillissement heeft uw Belgische werkgever te danken aan blufpoker.

Uw bolknak rokende Belgische baas dacht de ABN AMRO te kunnen kopen zonder die bank te kunnen betalen.

Een wat lagere toon zou uw ondernemingsraad daarom beter staan. Anders schrapt meneer Zalm het merk Fortis misschien ook nog. U hebt getoond niet te kunnen bankieren. Nu is meneer Zalm aan zet. U hebt nu te slikken wat hij beslist. Uw bank bestaat niet meer.
--
(Verzonden vanaf mijn Blackberry / Sent from my Blackberry)

Uitvaartverzekering

De uitvaartverzekering is een van de merkwaardigste producten uit de branche. Misschien is hij wel in strijd met het begrip "verzekering" en zou daarom verboden moeten worden.

Waarom? Omdat een verzekering bedoeld is om je financieel in te dekken tegen een onzekere gebeurtenis.

Maar de uitvaart is helemaal niet onzeker. Alleen het tijdstip is (enigszins) onzeker. De branche gebruikt een paar argumenten om je van de 'noodzaak' van dit wanproduct te overtuigen.

Het belangrijkste is dat je je nabestaanden niet met de kosten wilt opzadelen. Maar er is toch altijd wel een nalatenschap? En de nabestaanden die de uitvaart van hun dierbaren niet (al dan niet uit de nalatenschap) willen betalen zijn geen knip voor hun neus, en zeker geen nalatenschap, waard.

En tenslotte: U kunt bij handgeschreven codicil uw wensen voor uw uitvaart vastleggen. Niet afsluiten zo'n nepverzekering dus. Terug naar de orde van de dag.
--
(Verzonden vanaf mijn Blackberry / Sent from my Blackberry)

Nederlands beste Twitteraar?

Dat is toch wel onze minister van buitenlandse zaken, Maxime Verhagen. Ik heb hier al eens eerder over hem geschreven. Wanneer je zijn tweets volgt weet je precies wat hij (beroepsmatig) doet.

Hij tweet ook wel eens dat hij naar de kapper of naar de fysiotherapeut gaat, maar zijn privé leven houdt hij zorgvuldig (en terecht) buiten Twitter. Er zijn tenslotte grenzen.

Maar zijn beroepsmatige activiteiten kun je tot in detail volgen op Twitter. En hij illustreert een en ander vaak nog met een leuk fotootje ook. En dan beantwoordt hoj veel tweets van volgers ook nog eens.

Ik vraag me wel eens af wat er van Twitter over moet blijven wanneer hij minister-af zal zijn. Zal hij dan stoppen? Dat kan haast niet, want de man is compleet verslaafd aan Twitter.

Het zal dan waarschijnlijk voor derden minder interssant worden, tenzij hij weer een ivoor veel mensen interessante baan krijgt.

Deze minister weet in ieder geval erg goed wat "open government" is! Kortom, ga naar http://www.twitter.com/MaximeVerhagen en volg 's lands beste twitteraar!

Omgaan met de crisis

Leren omgaan met een economische crisis blijkt voor velen nog moeilijk. Zo kun je bij een ondernemer met een struisvogelmentaliteit nu een cursus 'bikramyoga' gaan volgen. Ik vind dit soort berichten te bizar om zelfs maar op te zoeken wat dat is.

Anderen, zoals een cd-winkel in Den Haag, krimpen in door personeel te ontslaan en in een kleiner pand eenzaam de laatste jaren tot het pensioen uit te zingen.

En er komen weer sollicitatiecursussen. Dat is, mits vriendelijk geprijsd, ook geen slecht idee.

Verder beweren de supermarkten dat hun huismerken door de crisis populairder worden. Daar geloof ik niets van. Ze halen de A-merken gewoon uit de schappen om goedkoper te lijken. Maar als je echt goedkoop uit wilt zijn kun je beter naar Aldi of Lidl gaan dan het huismerk van ah door je strot te persen.

Er zijn dus nog maar weinig ondernemers die door hebben hoe je met een economische crisis moet omgaan. Ook het graaien is nog niet afgeschaft. "Liever failliet met een leuke bonus dan, net als iedereen, inleveren" denken de Rijkmannen onder ons nog steeds. Omgaan met een crisis is blijkbaar moeilijk.

De Blackberry

Ik heb bij de verlenging van mijn abonnement voor mijn mobiele telefoon deze keer weer een nieuw toestel uitgezocht. Een Blackberry 8310 om precies te zijn. Dat heeft me enige studie gekost, want bij T-Mobile zeiden ze me dat ik daarvoor een speciaal (extra) abonnement moest afsluiten. Toen was dat € 23,80 per maand, bovenop het telefonie-abonnement. Een rijkeluis-abonnement dus.

Met zo'n speciaal "BIS"-abonnement kun je voor je e-mail een "push" service opzetten voor maximaal 10 accounts. Dat wil zeggen dat je op hetzelfde moment waarop een e-mail op de server binnenkomt, hem ook op je telefoon krijgt. Leuk als je zo belangrijk bent als president Obama of premier Balkenende, maar dat ben ik nu eenmaal niet en ik moet er ook niet aan denken dat er bij iedere nieuwsbrief en licht- of geluids-signaal afgaat en ik mijn telefoon dan te voorschijn moet halen.

Dus eerst ben ik gaan studeren of er een alternatief is. En natuurlijk is dat er, want er zijn meer onbelangrijke mensen zoals ik, die toch de Blackberry handig vinden. Er is voor e-mail een (gratis) programmaatje LogicMail voor de Blackberry, waarmee je op een tijdstip waarop je dat uitkomt kunt kijken of er nieuwe mail is. Dat is dus opgelost. Je moet er welaan denken om als uitgaande server gmail in te stellen. De server van je internet provider werkt alleen als je via zijn netwerk met het internet verbonden bent.

Nu de browser nog, want de ingebouwde browser werkt alleen met zo'n Obama / Balkenende abonnement. Dat is nog simpeler: Je installeert gewoon (vanaf je desktop) Opera mini, een perfect browsertje voor telefoons. Het enige dat je, na het installeren van LogicMail en Opera mini, niet kunt is downloaden. Als je dat probeert wordt steeds je Blackberry-browser geopend, die je er vervolgens op wijst dat er 'geen service geïnstalleerd is'.

Daar is overigens ook een hack voor. Een meneer uit Vietnam heeft die gepubliceerd. Maar met zo'n gloednieuwe telefoon waag ik me daar nog even niet aan.

Ik ben nu zeer tevreden met mijn Blackberry, die gewoon gebruik maakt van een standaard mobiel telefoon-abonnement. In tegenstelling tot mijn vorige telefoons is dit apparaat zeer geschikt om mee te e-mailen. Dat komt door het handige qwerty-toetsenbordje en het handige formaat van het schermpje.
Verder blijven de overige functies een kwestie van smaak.

Het CPB

Dat was even schrikken gisteren. Het CPB gaf de somberste economische voorspellingen uit haar bestaan.

Ter relativering het volgende.

Er komt nog steeds water uit de kraan en Nuon levert - zolang je bereid bent om ook de "transportkosten" te betalen - nog steeds gas en stroom. En niets wijst erop dat dit bedrijf en zijn concurrenten failliet zullen gaan.

Als consumenten blijken we nu zelfs meer geld te besteden te hebben dan voor de recessie, maar we houden stevig de hand op de knip. Consuminderen noemt de milieubeweging dat.

Consuminderen hebben we toch altijd al gewild? Nu is de test daar of we het echt willen en kunnen, en of het bedrijfsleven erop kan inspelen.

Bedrijven die onzin verkopen zullen wel over de kop gaan of moeten omschakelen op andere producten. Zo krijgen de dames er waarschijnlijk een paar rimpeltjes bij. Maar dan zullen er ook minder proefdieren "nodig zijn".

Het fileprobleem zal kleiner worden. Dat zal echter wel ten koste van de autobranche. Omshakelen op -eerlijke- reparaties dus.
Dit zijn maar een paar simpele micro-economische gedachten, want het zit hier en daar ook wel wat ingewillelder in elkaar. Dat bersef ik heus wel.

Maar vergeet, tenslotte, vooral niet dat het CPB een overheidsinstantie is. Ze berekenen alles zoals de overheid het aan ze vraagt.
--
(Verzonden vanaf mijn Blackberry / Sent from my Blackberry)

Twitterend de wereld rond

Twitter is inmiddels een razend populaire website. Je kunt er korte mededelingen plaatsen en er links naar andere applicaties, zoals blogs, automatisch laten opnemen.

Het aantal Nederlandse twitters (twitteraars?) neemt snel toe. Een van de bekendste is onze minister van buitenlandse zaken, Maxime Verhagen. Je vraagt je af wanneer en waar hij twittert, want hij plaatst vaak een stuk of tien tweets per dag, plus nog eens de @-tweets als reactie op vragen en opmerkingen.

Wanneer je hem volgt op www.twitter.com/maximeverhagen krijg je een goed beeld wat onze minister van buitenlandse zaken zoal doet. En dat is heel wat! Ik kan iedereen met enige interesse in politiek darom aanraden om onze minister te volgen. En als je dat doet via een eigen twitter account kun je nog met hem communiceren ook.

Een fraai voorbeeld van open overheidsbeleid. Ga zo door, minister!
--
(Verzonden vanaf mijn Blackberry / Sent from my Blackberry)

De taalunie wil het niet weten

Bij het personeelsblad van mijn ex-werkgever (bij de overheid) zat deze keer een leuk boekje van de taalunie, met allerlei leuke taaltips. Ook handig voor de inburgering van mijn vrouw overigens.

Maar ik heb één punt van sterke kritiek: De taalunie wil maar niet aanvaarden dat de e-mail inmiddels zowel in onze cultuur als in ons taalgebruik ingeburgerd is.

In dit boekje uit 2009 staat namelijk: "Voor e-mail bestaat echter nog steeds geen algemeen aanvaard Nederlands equivalent". En dus moeten we dit woord - volgens de taalunie - maar beter ontwijken.

Maar, beste taalunie, voor 'computer' hebben we ook geen equivalent en ook niet voor 'downloaden' en tientallen andere woorden. Moeten we ons daarom vermoeien in allerlei gezochte omschrijvingen?

Of ligt het misschien wel mede aan de taalunie dat er nooit serieus nagedacht is over aanvaardbare alternatieven?
Of - en dat denk ik zelf- zal het de gemiddelde Nederlander een zorg zijn dat er op bepaalde gebieden nu eenmaal nieuwe woorden uit het buitenland onze taal binnenkomen?

Tenslotte: Wanneer spraken de Fransen eigenlijk nog voor het laatst over een 'ordinateur' en was het gebruik van buitenlandse woorden in Frankrijk strafbaar?

De appeltjes van Oranje

Vanuit Paleis Noordeinde worden, volgens het ANP, fondsen beheerd in vreemde landen om fiscale voordelen te behalen. Van wie die fondsen precies zijn wordt niet duidelijk vermeld. Alleen de naam van Prinses Christina is onverbloemd genoemd. Maar er is blijkbaar meer.

Ik ga er daarom, tot er nadere berichten uit Paleis Noordeinde komen, van uit dat de hele familie een paar appeltjes van Oranje voor de dorst onder een fiscaal vriendelijk klimaat geparkeerd heeft.

En zo komt er in dit seizoen van de belastingaangifte nog een leuke tip uit de hoogste regionen. Het ANP haast zich om erbij te vermelden dat het allemaal legaal is. Rennen naar de bank dus.

Maar ook al zou dit allemaal legaal zijn, het is bepaald geen fraai voorbeeld van het Paleis Noordeinde! In deze tijden van recessie de appeltjes van Oranje snel in veiligheid brengen. Durft Wouter Bos een paar van die appeltjes te plukken?

Rookcafé voor de rechter

Er zijn horecaffers die de asbakken weigeren weg te halen, "want anders gaan ze failliet". Grote onzin. Deze excessen komen alleen voor omdat er een aantal café's blijven weigeren om rookvrij te worden.

Sluiten al die overtreders! "Bij een borrel hoort een rokertje". Grote flauwekul. Vroeger mocht je roken in de bioscoop "omdat dat zo gezellig was". Dat mag allang niet meer en er is geen bioscoop (daaraan) failliet gegaan.

Daarna kwamen de bussen, treinen en vliegtuigen. Vervolgens de openbare gebouwen en kantoren. Ook die zijn niet op de fles gegaan door het rookverbod.

Nu die vieze, stinkende café nog. Als er nergens meer gerookt wordt in de café's is het "probleem" zo opgelost. Sluiten al die overtreders dus! Niet een paar weekjes, maar voorgoed! Probleem opgelost.

Pensioen wanneer?

De discussie laait weer op: Pas met pensioen wanneer we 67 zijn. Nu niet als gevolg van de vergrijzing, maar in verband met de kredietcrisis.

De eerste kanttekening hierbij is en blijft dat de overheid, die dit steeds verzint, het "goede" voorbeeld zou moeten geven. Bij de overheid vertrekken bij een reorganisatie anno 2009 nog steeds als eersten degenen bij wie het pensioen of de vut in zicht is.

En trouwens, wie wil die "ouwe zakken" nou in dienst houden? Niemand. Ook de overheid niet. Ze presteren minder en kosten meer dan de jongelui.

Nog erger is het plan van een paar ultra-linkse rakkers om de pensoienen van de "rijken" extra te korten als de pensioenfondsen te weinig geld hebben.

Dat is zo UITERST onrechtvaardig bij een VERPLICHT pensioensysteem, waar iedereen een inkomensafhankelijke premie betaalt voor een inkomensafhankelijk pensioen, dat ik er maar verder niet op inga!

Meer oude detectives

Ik heb hier wel eens geschreven dat ik tegenwoordig graag oude detectives, in digitaal formaat, lees. Inmiddels ben ik daar al enige tijd mee bezig en kan ik een tussenbalans opmaken.

Het boek dat ik nu lees, en waarover ik in mijn mobiele blog ook al geschreven heb, is een van mijn toppers: "The Woman in White" van Wilkie Collins. Prima boek en vlot geschreven (ca. 1850!). Bij Gutenberg zijn nog meer boeken va Collins te downloaden, dus dat ga ik zeker doen. Collins heeft een prima schrijfstijl. Dit boek is grotendeels in dagboekvorm geschreven, maar achtereenvolgens door verschillende karakters. De plot blijft verrassend.

Een andere topper uit het "vroege detective" repertoire vind ik "The Leavenworth Case" van Anna Katherine Green. Ook dat verhaal zit goed in elkaar en blijft boeien (mij althans).
Een ander boek van deze schrijfster viel mij echter wat tegen: "The Circular Study". Daarin gaat het over de 'afrekening' naar aanleiding van gebeurtenissen die dertig jaar eerder plaats vonden. Op mij komt zoiets wat gezocht over.

Het deed mij een beetje denken - en dat schijnt niet toevallig te zijn - aan de werkwijze van de Franse schrijver Emile Gaboriau, overeigens uitgebreid in het Engels vertaald. Hij schreef een detective met de titel "Monsieur Locoq", maar als je wilt weten wat er achter al die mysteries zit moet je ook het veel dikkere "The Honor of the Name" lezen. Dat beschrijft pas de reeks gebeurtenissen in een (ver) verleden, die geleid hebben tot de gebeurtenissen in "Monsieur Lecoq". En dat was een geijkte werkwijze van Gaboriau. Overigens: U moet eerst "Monsieur Lecoq" lezen.

Anna Katherine Green krijgt van mij nog een nieuwe kans. Zij heeft een hele reeks boeken geschreven en inspireerde onder meer de grote schrijfster van detectives Agatha Christie. Die nieuwe kans lijkt me dus wel terecht.

Een verdere topper uit het verleden is de schrijver Fergus Hume. Ik heb zijn "Mystery of a Hansom Cab" met veel plezier en in één adem uitgelezen. Ook van hem zijn tig andere boeken bij Gutenberg te downloaden.

Ook heb ik met extreem veel plezier de enige detectiveroman van A.A. Milne: "The Red House Mystery" gelezen. Zeer onderhoudend en goed opgebouwd. Misschien kost het de ervaren moderne lezer van detectives niet te veel moeite om de plot te raden, maar dan nog is het een uiterst onderhoudend boek. Zeer aanbevolen!

Een beetje vreemde eend in deze bijt is "The Mystery of Mary" van Grace Livingston Hill. Deze schrijfster met een zeer streng Christelijke achtergrond schreef doorgaans (vanuit de christelijke moraal verantwoorde) romantische boeken, maar in dit boek hangt een erg goede mysterieuze sfeer. Ik heb het dan ook met zeer veel plezier gelezen.

Ik denk dat ik in het bovenstaande voor het moment genoeg aanraders uit het repertoire van de voorlopers van de moderne detective heb genoemd om u enige tijd bezig te houden. Ik kom zeker nog wel eens terug op dit onderwerp.

De Ahold top

Beter laat dan nooit. Het hoger beroep tegen de Ahold top heeft inmiddels gediend, en de grote baas Van der Hoeven komt er glansrijk mee weg.

Hij moest nog wel even zijn portemonnee uit zijn kontzak trekken en daar dertig briefjes uit halen, maar daarmee was de kous af. Hij hoeft de bak niet in. Het recht heeft zijn loop gehad.

Die dertig mille zijn voor hem zoiets als voor u en mij E 30. Vrijwel niets. Van de rechtbank moest hij nog een paar ton betalen, voor hem ook niet echt veel. En daarnaast kreeg hij een voorwaardelijke gevangenisstraf. Dat deed pijn.

Nu gaat hij over tot de orde van de dag en als hij hetzelfde geintje nog eens uithaalt gaat hij niet eens sowieso de bak in. Het recht heeft zijn loop gehad. Volgende zaak.

Racende eenden

Niet alleen mensen hebben ijspret, maar ook dieren! Achter mijn huis loopt een sloot en die was gisteren nog met een laagje ijs bedekt.

En de eenden daar anuseerden zich kostelijk! Ze kwamen keer op keer langs met een groepje, niet wandelend, maar rennend!

Het is op zich al een aardig gezicht wanneer eenden wandelen, maar deze dieren bewogen zich zo snel mogelijk voort. Hard lopend en soms zelfs "schaatsend" op hun platte stappers.

De eerste keer denk je er weinig van, maar wanneer ze keer op keer langskomen, van links naar rechts en dan weer van rechts naar links moet het toch wel waar zijn: eenden met ijspret!

De Toppers

Ik schijf dit terwijl ik naar de Nederlandse finale van het Eurovisie Songfestival zit te kijken. Een paar indrukken.

De Toppers zijn geen team. Ze staan naast elkaar, en een paar bewegingen worden ongeveer gelijktijdig gemaakt, maar daar houdt het wel zo ongeveer mee op. Ieder staat oor zichzelf te zingen. Ze bewegen niet altijd gelijktijdig; een essentiële fout! Als ze geen echt team worden gaat het voor Nederland weer niet lukken.

De liedjes vallen mij nogal tegen, maar dat kan aan mijn leeftijd liggen. Ik vind de oude songfestival-liedjes waarmee de uitzending wordt opgeleukt een stuk beter.

Voorlopig vind ik liedje 4 nog het best. (Eigenlijk moet ik zeggen 'het minst slecht'.) Daarop moeten ze nog flink oefenen wat presentatie betreft en dan moeten we er maar weer het beste van hopen.

De gouden tijden voor Nederland in het songfestival lijken nu toch wel voorgoed voorbij. Jammer. Waarom proberen we het eigenlijk niet weer eens met een liedje in het Nederlands?