Tot mijn eigen verbazing wijst alles erop dat Opera mijn standaard browser gaat worden.
Ik heb hem geïnstalleerd omdat de mini-versie ervan mij uitstekend bevalt op mijn telefoon. Het is altijd weer een hele klus om aan een nieuw stukje software te wennen, en er zijn weer talloze instellingen te proberen, maar dan heb je ook wat bij Opera.
Het ziet er bijvoorbeeld naar uit dat Opera de snelste browser (in ieder geval voor Linux) is. Ik dacht een tijdje dat Google Chrome dat was, maar Opera wint het daarvan zeer duidelijk wat snelheid betreft. Een tweede voordeel is dat Opera een ingebouwde e-mail client heeft, zodat je niet steeds moet wachten tot de browser eindelijk is opgestart wanneer je op een link in een e-mail klikt.
En toen ik vandaag een paar (grote) reis-websites bezocht die ritselden van de java, flash en andere (onzinnige) scripts, werd het pleit zeer duidelijk beslecht in het voordeel van Opera: Die sites functioneerden eigenlijk in het geheel niet met zowel Firefox als met Chrome, maar werkten perfect met Opera. Je kunt het je haast niet voorstellen, maar het is een feit: Sites die het met de grotere browsers niet doen maar met een kleinere wel.
Ik zou zeggen: Probeer alle dingen en behoud het goede!
26 juli 2010
17 juli 2010
Onschendbaarheid
Suriname staat op het punt de in Nederland wegens drugshandel tot 11 jaar gevangenisstraf veroordeelde Desi B. als president te kiezen.
Die verkiezing tot president is natuurlijk de verantwoordelijkheid van onze Surinaamse broeders en zusters. Maar wanneer die man - indien gekozen - besluit dat het tijd wordt om Nederland eens te bezoeken, wat dan?
Diplomaten hebben daar het idee over dat je een crimineel die onder diplomatieke onschendbaarheid staat met zijn koffertje vol coke naar Huis ten Bosch en het Catshuis moet leiden.
Anderen, waaronder ik, vinden dat je een veroordeeld crimineel, diplomatiek onschendbaar of niet, bij de grens moet oppakken.
Wie heeft er hier gelijk en wie krijgt het?
--
(Verzonden van mijn Blackberry)
16 juli 2010
African Dream
Ik heb al eerder geschreven dat ik een fan geworden ben van André Rieu. Deze keer een kort bericht over zijn tournee door Zuid-Afrika. Zoals hij al in vele landen gedaan heeft, heeft Rieu ook in zijn concerten in Zuid-Afrika een aantal Zuid-Afrikaanse stukken in zijn concerten opgenomen.
Het hoogtepunt van die concerten was ongetwijfeld het lied "African Dream" met de zwarte Zuid-Afrikaanse Skimi Skota in de hoofdrol. De uitvoering riep zoveel emoties op, dat velen in het publiek het niet droog hielden. En als u goed kijkt (als u het hier niet ziet moet u t.z.t. de dvd maar eens bekijken) ziet u dan André Rieu het zelf ook niet droog houdt.
Het stuk en de uitvoering zijn dan ook bijzonder mooi en het zou me niet verbazen wanneer u het zelf ook niet droog houdt! Kijk en geniet.
Bron: YouTube. Het is een fragment uit de laatste aflevering van "André Rieu in Zuid-Afrika" van de TROS. Aangezien er op de TROS-site ook een embed-code staat voor de hele uitzending mag ik aannemen dat dit fragment geen inbreuk op auteursrecht maakt!
Het hoogtepunt van die concerten was ongetwijfeld het lied "African Dream" met de zwarte Zuid-Afrikaanse Skimi Skota in de hoofdrol. De uitvoering riep zoveel emoties op, dat velen in het publiek het niet droog hielden. En als u goed kijkt (als u het hier niet ziet moet u t.z.t. de dvd maar eens bekijken) ziet u dan André Rieu het zelf ook niet droog houdt.
Het stuk en de uitvoering zijn dan ook bijzonder mooi en het zou me niet verbazen wanneer u het zelf ook niet droog houdt! Kijk en geniet.
Bron: YouTube. Het is een fragment uit de laatste aflevering van "André Rieu in Zuid-Afrika" van de TROS. Aangezien er op de TROS-site ook een embed-code staat voor de hele uitzending mag ik aannemen dat dit fragment geen inbreuk op auteursrecht maakt!
15 juli 2010
Jezus Redt
Een inwoner van de gemeente Giessenburg heeft op zijn dak de tekst "Jezus Redt" geschilderd. Dat stond de gemeente niet aan en op basis van een welstandsnota (whatever that may be) verbood de gemeente deze meningsuiting. De zaak werd gisteren door het hoogste administratieve rechtscollege, de Raad van State, beslist in het voordeel van de gemeente. Het lijkt helaas langzamerhand wel een traditie dat de overheid gelijk krijgt wanneer een burger procedeert tegen de overheid.
Hoe ligt de zaak juridisch? Een aantal internationale verdragen verbiedt - eenvoudig gezegd - de inperking van de vrijheid van meningsuiting, tenzij er een op juiste wijze tot stand gekomen "wet" is die deze vrijheid inperkt, en mits er voldoende andere middelen overblijven om de mening te uiten. "Wet" in deze bepalingen omvat ook onbeduidende welstandsnota's van al even onbeduidende gemeenten als Giessenburg.
De Raad van State heeft dus keurig het bovenstaande lijstje afgewerkt en het verbod van de meningsuiting gesanctioneerd. Formeel is de zaak dus in orde. Maar had dit hoogste administratieve rechtscollege niets ietsje verder moeten kijken dan deze puur formele lijn?
In de eerste plaats kun je je afvragen of je een welstandsnota niet wat strenger moet toetsen dan een serieuze gemeentelijke verordening, voor je daardoor de vrijheid van meningsuiting opzij schuift. Ik ken de gemeente Giessenburg niet, maar in mijn gemeente en omliggende gemeenten is vast ook zo'n welstandsnota, maar er staan bij ons desondanks walgelijk grote reclame-uitingen (die overigens niet eens onder de vrijheid van meningsuiting vallen!) te pronken waar de gemeente geen problemen mee heeft, hoewel ze de verkeersveiligheid wel in gevaar brengen.
Ik kan er zo een paar aanwijzen die groter en zeker afzichtelijker zijn dan de vrome en nobele geloofsovertuiging van de agrariër uit Giessenberg. Maar ja, aan die reclames verdient de gemeente goed geld, en dan mag er plotseling veel meer.
En dan de nog beschikbare "overige middelen". Moet de boer bijvoorbeeld de deuren langs gaan met flyers of een soortgelijke onzinnige verspreidingsmethode? In een dorp als Giessenburg kent iedereen elkaar en hebben dat soort methoden totaal geen betekenis. Welke andere - serieus te nemen - middelen van verspreiding van de meningsuiting blijven er eigenlijk in Giessenburg nog over?
Nee, wat de Raad van State minstens had kunnen doen was het wat uitgebreider toetsen van de evenredigheid. In Giessenburg staan ongetwijfeld ook reclame-uitingen die de gemeente ongemoeid laat. maar is de tekst "Jezus Redt!" nu werkelijk zoveel ontsierender dan bijvoorbeeld "Iedere avond geopend" (bij ons naar schatting even groot als "Jezus Redt" in Giessenburg)?
Hoe ligt de zaak juridisch? Een aantal internationale verdragen verbiedt - eenvoudig gezegd - de inperking van de vrijheid van meningsuiting, tenzij er een op juiste wijze tot stand gekomen "wet" is die deze vrijheid inperkt, en mits er voldoende andere middelen overblijven om de mening te uiten. "Wet" in deze bepalingen omvat ook onbeduidende welstandsnota's van al even onbeduidende gemeenten als Giessenburg.
De Raad van State heeft dus keurig het bovenstaande lijstje afgewerkt en het verbod van de meningsuiting gesanctioneerd. Formeel is de zaak dus in orde. Maar had dit hoogste administratieve rechtscollege niets ietsje verder moeten kijken dan deze puur formele lijn?
In de eerste plaats kun je je afvragen of je een welstandsnota niet wat strenger moet toetsen dan een serieuze gemeentelijke verordening, voor je daardoor de vrijheid van meningsuiting opzij schuift. Ik ken de gemeente Giessenburg niet, maar in mijn gemeente en omliggende gemeenten is vast ook zo'n welstandsnota, maar er staan bij ons desondanks walgelijk grote reclame-uitingen (die overigens niet eens onder de vrijheid van meningsuiting vallen!) te pronken waar de gemeente geen problemen mee heeft, hoewel ze de verkeersveiligheid wel in gevaar brengen.
Ik kan er zo een paar aanwijzen die groter en zeker afzichtelijker zijn dan de vrome en nobele geloofsovertuiging van de agrariër uit Giessenberg. Maar ja, aan die reclames verdient de gemeente goed geld, en dan mag er plotseling veel meer.
En dan de nog beschikbare "overige middelen". Moet de boer bijvoorbeeld de deuren langs gaan met flyers of een soortgelijke onzinnige verspreidingsmethode? In een dorp als Giessenburg kent iedereen elkaar en hebben dat soort methoden totaal geen betekenis. Welke andere - serieus te nemen - middelen van verspreiding van de meningsuiting blijven er eigenlijk in Giessenburg nog over?
Nee, wat de Raad van State minstens had kunnen doen was het wat uitgebreider toetsen van de evenredigheid. In Giessenburg staan ongetwijfeld ook reclame-uitingen die de gemeente ongemoeid laat. maar is de tekst "Jezus Redt!" nu werkelijk zoveel ontsierender dan bijvoorbeeld "Iedere avond geopend" (bij ons naar schatting even groot als "Jezus Redt" in Giessenburg)?
05 juli 2010
Ziggo klanten"service"
Gisteren gaven alle digitale tv-kanalen van Ziggo bij mij een foutmelding. Ik belde dus het (betaalde) nummer van de klantenservice van Ziggo en meldde het probleem. "Welke decoder gebruikt u"? "Een Ci+-module," antwoordde ik. En welke tv hebt u?" "Een Philips ...", zei ik, maar voordat ik het typenummer had kunnen zeggen, zei de man aan de andere kant van de lijn al: "Wij ondersteunen geen Ci+ in combinatie met Philips tv's".
Dat mag hij zeggen, want dat is waar, en dat weet ik ook. Toch werd ik razend, want, om de woorden te herhalen waarin ik het tegen hem zei: "Dat weet ik, maar dat mag u pas zeggen wanneer u zeker weet dat er aan uw kant niets mis is". "Aan onze kant is alles goed, maar u gebruikt door ons niet goedgekeurde apparatuur, en daarom kan ik u geen ondersteuning geven."
"Hoe weet u zo snel dat alles aan uw kant in orde is?" probeerde ik nog, maar het bleef bij: "Wij geven geen ondersteuning voor uw tv" (gevolgd door een lange toelichting die ik al kende). Na het uitwisselen van nog enkele beleefdheden en een kort "Nee" op de vraag of hij mij verder nog van dienst kon zijn, beëindigde ik het gesprek.
Toen pas bedacht ik dat storingen in de diensten van dit soort bedrijven vaak op de website staan en ik haastte mij naar www.ziggo.nl. Daar kun je je postcode invullen en dan zie je of er bij jou in de buurt storingen zijn. En ja hoor: "Er is een storing in al onze diensten in uw regio. Er wordt door ons aan een oplossing gewerkt". Ik had dus blijkbaar nog geluk, want mijn Ziggo-internet deed het nog en de analoge tv deed het ook nog.
Maar waar kun je nu klagen over deze volkomen irrelevante, vlerkerige, betaalde, misleiding? Zo'n callcenter moet toch allereerst (kunnen) weten of kijken of er storingen zijn? Als de geachte door Ziggo betaalde nitwit gezegd had wat er op de website van zij werkgever stond had ik al genoeg geweten.
Of staat dit "servicecenter" soms in het verre buitenland, waar het internet het niet doet? U weet toch ook wel dat veel callcenters - in het bijzonder van IT-gerelateerde bedrijven - in India en Zuid-Afrika staan? Ik moet er ook nog bij zeggen dat de meneer die ik sprak een zeer duidelijk Noord-Afrikaans accent had.
Hoe dan ook, de wijze les uit dit relatief dure telefoongesprek is, dat je eerst op de website moet kijken of er een storing is. Dat doen ze voor hun betaalde "service" op een 0900-nummer niet, terwijl dit toch de allereerste handeling zou moeten zijn!
Dat mag hij zeggen, want dat is waar, en dat weet ik ook. Toch werd ik razend, want, om de woorden te herhalen waarin ik het tegen hem zei: "Dat weet ik, maar dat mag u pas zeggen wanneer u zeker weet dat er aan uw kant niets mis is". "Aan onze kant is alles goed, maar u gebruikt door ons niet goedgekeurde apparatuur, en daarom kan ik u geen ondersteuning geven."
"Hoe weet u zo snel dat alles aan uw kant in orde is?" probeerde ik nog, maar het bleef bij: "Wij geven geen ondersteuning voor uw tv" (gevolgd door een lange toelichting die ik al kende). Na het uitwisselen van nog enkele beleefdheden en een kort "Nee" op de vraag of hij mij verder nog van dienst kon zijn, beëindigde ik het gesprek.
Toen pas bedacht ik dat storingen in de diensten van dit soort bedrijven vaak op de website staan en ik haastte mij naar www.ziggo.nl. Daar kun je je postcode invullen en dan zie je of er bij jou in de buurt storingen zijn. En ja hoor: "Er is een storing in al onze diensten in uw regio. Er wordt door ons aan een oplossing gewerkt". Ik had dus blijkbaar nog geluk, want mijn Ziggo-internet deed het nog en de analoge tv deed het ook nog.
Maar waar kun je nu klagen over deze volkomen irrelevante, vlerkerige, betaalde, misleiding? Zo'n callcenter moet toch allereerst (kunnen) weten of kijken of er storingen zijn? Als de geachte door Ziggo betaalde nitwit gezegd had wat er op de website van zij werkgever stond had ik al genoeg geweten.
Of staat dit "servicecenter" soms in het verre buitenland, waar het internet het niet doet? U weet toch ook wel dat veel callcenters - in het bijzonder van IT-gerelateerde bedrijven - in India en Zuid-Afrika staan? Ik moet er ook nog bij zeggen dat de meneer die ik sprak een zeer duidelijk Noord-Afrikaans accent had.
Hoe dan ook, de wijze les uit dit relatief dure telefoongesprek is, dat je eerst op de website moet kijken of er een storing is. Dat doen ze voor hun betaalde "service" op een 0900-nummer niet, terwijl dit toch de allereerste handeling zou moeten zijn!
03 juli 2010
Eindeloos asfalteren
Een politicus van de VVD heeft een van de standpunten van zijn partij weer eens luid en duidelijk weergegeven: maak alle file-knooppunten twee maal vijfbaans, en het filiprobleem is opgelost. Nou vergeet het maar! Het Nederlandse fileprobleem is niet op te lossen door de rest van Nederland ook te asfalteren.
De betreffende politicus is een aantal jaren geleden bekend geworden als de uitvoerend "bankier" van de provincie Zuid-Holland, die ons belastinggeld op risicovolle wijze wegzette op plaatsen waar het nooit meer terug te halen was. Die zaak is nu dan formeel wel afgehandeld, maar het geeft mij toch te denken dat nu juist deze politicus met zo'n extreem duur plan komt.
Zou die operatie ooit plaatsvinden, dan mag de belastingbetaler tientallen miljarden neertellen voor een plan dat bij voorbaat niet zal slagen. Achter elk knooppunt in de wegen ligt namelijk een nieuw knooppunt. Dat hebben we nu al tientallen keren gezien. En de laatste knooppunten liggen bij het begin van een stad of dorp, waar je nu eenmaal geen wegen kunt bouwen die tien banen breed zijn.
Het is daarom te hopen dat de politiek dit waanzinnige plan niet overneemt en leert te accepteren dat een klein land als Nederland files heeft.
De betreffende politicus is een aantal jaren geleden bekend geworden als de uitvoerend "bankier" van de provincie Zuid-Holland, die ons belastinggeld op risicovolle wijze wegzette op plaatsen waar het nooit meer terug te halen was. Die zaak is nu dan formeel wel afgehandeld, maar het geeft mij toch te denken dat nu juist deze politicus met zo'n extreem duur plan komt.
Zou die operatie ooit plaatsvinden, dan mag de belastingbetaler tientallen miljarden neertellen voor een plan dat bij voorbaat niet zal slagen. Achter elk knooppunt in de wegen ligt namelijk een nieuw knooppunt. Dat hebben we nu al tientallen keren gezien. En de laatste knooppunten liggen bij het begin van een stad of dorp, waar je nu eenmaal geen wegen kunt bouwen die tien banen breed zijn.
Het is daarom te hopen dat de politiek dit waanzinnige plan niet overneemt en leert te accepteren dat een klein land als Nederland files heeft.
tenTOONstelling
We waren twee maanden geleden al in Limburg geweest, maar de Toon Hermans-tentoonstelling was toen nog (net) niet open. Een goede reden om nog eens terug te gaan naar Limburg in het algemeen en Sittard in het bijzonder.
De tentoonstelling was nu uiteraard wel open en geeft een fraai overzicht over het theaterwerk en de andere kwaliteiten van Toon. Op diverse paatse staan schermen waar je fragmenten uit de shows kunt zien, hoewel wij - als bezitters van het complete werk plus veel extra's - daar geen dringende behoefte aan hadden.
Voor ons waren de vele attributen (hoeden, petten, de "stoel van mijn zuster", de dirigeertsokjes, de goochelattributen en noem het maar op) een grotere attractie. En je kunt op de tentoonstelling ook het leeuwendeel van de schilderijen van Toon zien. Schilderen was een passie van hem.
Verder liggen er brieven, concepten voor kleine gedichtjes, foto's, persoonlijke bezittingen. Er staan ook overal op de muren van die kleine rijmpjes van hem. Kortom genoeg om een paar nostalgische uurtjes door te brengen.
Ik vraag me wel eens af hoe lang iemand als Toon Hermans door het Nederlandse publiek herinnerd zal worden. Mijn generatie kent hem nog goed, mijn kinderen hebben hem ook wel eens gezien, maar de latere generaties? Zullen er artiesten (of anderen) komen die de herinnering aan deze grote clown levend proberen te houden?
Want groot was hij! Er werd in zijn hoogtijdagen wel gesproken over de "grote drie" (dat waren Toon Hermans, Wim Sonneveld en Wim Kan), maar Wim Sonneveld en Wim kan doen nu toch al behoorlijk gedateerd aan, terwijl de dvd's van Toon blijkbaar tijdloos zijn want ook vandaag de dag kunnen ze nog gierende lachbuien opwekken.
Misschien is er dus nog hoop, door die tijdloosheid, dat Toon een paar generaties verder ook nog herinnerd zal worden als de grootste Nederlandse clown - of kunstenaar? - uit de twintigste eeuw. Hij verdient het!
De tentoonstelling was nu uiteraard wel open en geeft een fraai overzicht over het theaterwerk en de andere kwaliteiten van Toon. Op diverse paatse staan schermen waar je fragmenten uit de shows kunt zien, hoewel wij - als bezitters van het complete werk plus veel extra's - daar geen dringende behoefte aan hadden.
Voor ons waren de vele attributen (hoeden, petten, de "stoel van mijn zuster", de dirigeertsokjes, de goochelattributen en noem het maar op) een grotere attractie. En je kunt op de tentoonstelling ook het leeuwendeel van de schilderijen van Toon zien. Schilderen was een passie van hem.
Verder liggen er brieven, concepten voor kleine gedichtjes, foto's, persoonlijke bezittingen. Er staan ook overal op de muren van die kleine rijmpjes van hem. Kortom genoeg om een paar nostalgische uurtjes door te brengen.
Ik vraag me wel eens af hoe lang iemand als Toon Hermans door het Nederlandse publiek herinnerd zal worden. Mijn generatie kent hem nog goed, mijn kinderen hebben hem ook wel eens gezien, maar de latere generaties? Zullen er artiesten (of anderen) komen die de herinnering aan deze grote clown levend proberen te houden?
Want groot was hij! Er werd in zijn hoogtijdagen wel gesproken over de "grote drie" (dat waren Toon Hermans, Wim Sonneveld en Wim Kan), maar Wim Sonneveld en Wim kan doen nu toch al behoorlijk gedateerd aan, terwijl de dvd's van Toon blijkbaar tijdloos zijn want ook vandaag de dag kunnen ze nog gierende lachbuien opwekken.
Misschien is er dus nog hoop, door die tijdloosheid, dat Toon een paar generaties verder ook nog herinnerd zal worden als de grootste Nederlandse clown - of kunstenaar? - uit de twintigste eeuw. Hij verdient het!
Abonneren op:
Posts (Atom)