Dubbele nationaliteit

Vrijwel heel Nederlands stond weer eens op zijn achterste benen toen de PVV (Partij voor de Vrijheid) er problemen mee had dat twee staatssecretarissen in het nieuwe kabinet twee nationaliteiten hebben, en hun niet-Nederlandse nationaliteit niet willen opgeven. Meestal wordt hier elk ongebruikelijk standpunt dat gaat over iemand met een buitenlandse nationaliteit al snel door mensen die niet gehinderd worden door een teveel aan kennis versleten voor discriminatie. Dan ben je namelijk snel klaar, want discriminatie is verboden in dit land.

Maar deze keer werden de bezwaren van de PVV niet onmiddellijk van een label voorzien. Waarschijnlijk omdat dat niet zo makkelijk te vinden is. Is het kortom eigenlijk wel zo gek om te vinden dat onze bewindslieden Nederlanders moeten zijn en niets anders? Of moeten we het bij een volgende gelegenheid ook normaal gaan vinden wanneer zich een premier aandient met naast de Nederlandse een een andere nationaliteit? Dat is tenslotte de consequentie van wat er nu gebeurt.

Laat ik voorop stellen dat ik getrouwd ben met een vrouw die uitsluitend een buitenlandse nationaliteit heeft. Niemand kan dus beweren dat ik iets tegen buitenlanders in Nederland heb. Maar mijn vrouw ambieert geen politieke carrière in Nederland. Ze woont hier en blijft hier hopelijk wonen. Ik laat het aan haar zelf over wanneer de de Nederlandse nationaliteit aanvraagt.

Maar die nieuwe staatssecretarissen ambiëren wel het (vrijwel) hoogste politieke ambt in Nederland. En past daar dan een buitenlandse nationaliteit bij? Ik denk het niet. Waarom? Omdat er gevaar bestaat voor loyaliteitsproblemen. In eenvoudig Nederlands: pettenproblemen.Onze staatssecretaris met de Turkse nationaliteit heeft immers nadrukkelijk gezegd dat ze geen afstand wil doen van die nationaliteit. Maar zij is het die in hoogste instantie beslist over het verlenen van het Nederlanderschap aan - onder meer - Turkse emigranten. Dan kunnen er toch problemen met de gewenste onpartijdigheid optreden?

Met onze Staatssecretaris die tevens de Marokkaanse nationaliteit heeft ligt het iets gecompliceerder. Volgens de Marokkaanse grondwet kan een Marokkaan geen afstand van zijn nationaliteit doen. Aanvankelijk werd dat door sommigen als het einde van de discussie beschouwd. Maar dat is wat al te gemakkelijk. Iemand met naast de Nederlandse nationaliteit de Marokkaanse kan zijn Marokkaanse paspoort toch opsturen naar de Marokkaanse ambassade en het (dus) niet meer verlengen? Als dat de beste benadering is van het afstand doen van de Marokkaanse nationaliteit heb ik daar niet zoveel moeite mee.

Ik ben benieuwd hoe de discussie zal eindigen. Maar zoals het er nu uitziet moeten we in dit land in de toekomst rekening gaan houden met een premier of een minister van buitenlands zaken die naast de Nederlandse nationaliteit ook een buitenlandse nationaliteit heeft.