Jaren gelede heb ik het eerste boek van Donna Tartt "The Secret History" ("De Verborgen Geschiedenis") in één adem uitgelezen. Het is een spannend, goed geschreven boek, dat als een misdaadroman te beschouwen is. Maar het is niet puur een 'whodunnit', maar eigenlijk ook een psychologisch drama. Kortom, een echte 'pageturner'.
Hoe anders is haar tweede boek "The Little Friend" ("De Kleine Vriend")! Daar ben ik een paar maanden geleden in begonnen en ik kom er eenvoudig niet doorheen. na de inleiding denk je dat het thema het vinden van de moordenaar is van het kleine broertje van de hoofdpersoon, en misschien wordt dat raadsel uiteindelijk wel opgelost, maar het boek is verre van boeiend.
Het is een aaneenschakeling van eindeloze uitweidingen over de kleinste, oninteressante, details uit de levens van een groot aantal figuren die zijdelings met de hoofdpersonen te maken hebben, waardoor er eenvoudig geen lijn in het boek zit.
Ik heb ergens gelezen dat de schrijfster (tevens) het leven in het zuiden van de Verenigde Staten heeft willen beschrijven. Ja, dat doet ze ook, maar die beschrijving ontaard in zo kleine details over zoveel personen, dat het boek mij tot dusverre (na ruim de helft doorgeploegd te hebben) niet kan boeien. Ik ben zelfs benieuwd of ik er ooit doorheen kom. Die moord zal uiteindelijk wel verklaard worden, maar het boek gaat daar gewoon niet over, dus de oplossing zal ook wel uiterst teleurstellend en slecht uitgewerkt zijn.
Meestal werkt een auteur mijn of meer op hetzelfde niveau in zijn/haar verschillende werken. Bij Donna Tartt is dat beslist niet het geval. In ieder geval zal ik een eventueel derde boek van haar niet ter hand nemen.
Jammer. Met dit stukje wil ik u voor een miskoop behoeden. Ik ben overigens niet de enige die diep teleurgesteld is in het tweede boek van deze auteur. Waar je ook kijkt, overal vind je lovende woorden over het eerste boek en wordt het tweede in de marge weggemoffeld. U bent gewaarschuwd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten