24 augustus 2010

De asbestbranche

In ons landje staat asbestverwijdering onder strenge controle. In theorie althans, want volgens Trouw van vanochtend wordt 80% van het asbest illegaal verwijderd en een groot deel (mijn logica zegt mij dat dat ook rond de 80% moet liggen) wordt illegaal gestort. 

En de kleine "papa-mama-bedrijfjes" die zich hieraan schuldig maken - en de serieuze branchegenoten ten onrechte in een kwaad daglicht zetten - worden nauwelijks beboet en als dat al gebeurt houden zij gewoon hun certificering. Die bedrijfjes zijn extra zielig omdat ze laag geschoold zijn (de woorden van Trouw). Ik vraag me af hoe ze dan aan die certificering gekomen zijn.

De regering wil hier nu, na regelmatige aandrang door de kamer, iets aan gaan doen. En de "papa-mama-bedrijfjes" die er een potje van maken klagen steen en been dat ze nu failliet zullen gaan. Ja, vind u het gek? Die lui willen illegaal blijven verwijderen en dumpen met een legale vergunning en vinden het gek dat de overheid dat - eindelijk - niet meer wil. Opgeruimd staat netjes!

Mijn eigen ervaring met de asbestbranche is ook onthullend. Er kwam regelmatig een schoorsteenveger bij mij aan de deur, die een keer of tien mijn schoorsteen geveegd heeft. Die exercitie heeft dus ongeveer twintig jaar geduurd, want ieder jaar vegen na vijf keer stoken vind ik wat overdreven. 

Maar de elfde keer kwam de man het dak af en overhandigde mij een alarmerende brief, waarin stond dat "uw schoorsteenveger asbest heeft geconstateerd". De brief vermeldde een bevriende relatie die het probleem veilig zou kunnen oplossen. Op de vraag waar dat asbest dan precies zat moest de gediplomeerde schoorsteenveger het antwoord helaas schuldig blijven. Maar het moest verwijderd worden, anders zou ik in moeilijkheden komen.

Een ander schoorsteenvegersbedrijf (dat ook al jaren in mijn straat werkte) meldde zich na telefonisch contact. Dit bedrijf wist desgevraagd niets van asbest in de schoorstenen van mijn type huis en wilde gewoon vegen. Dat bedrijfje is nu mijn vaste schoorsteenveger.

Een jaar later kwam de eerste schoorsteenveger weer vragen of hij de schoorsteen mocht vegen. "Dat wilt u niet, want volgens u zat er vorig jaar plotseling asbest in mijn schoorsteen", zei ik. "Ik laat mijn schoorsteen nu vegen door een collega van u, die geen asbest geconstateerd heeft". Hij informeerde niet of het asbest verwijderd was, maar zei onmiddellijk: "Dat is jammer, want wij hebben dit jaar een speciale aanbieding". 

De les die ik hieruit trek is, dat de overheid niet alleen de asbestbranche eens goed onder handen moet nemen, maar ook de belendende branches, zoals de schoorsteenvegers, de bouw en de sloop. Want aan al die zielige "papa-mama-bedrijfjes" die kennelijk weinig verstand hebben van wat ze doen kunnen wij - en vooral het milieu - missen als kiespijn!

Geen opmerkingen: