Het was donderdag 22 april tien jaar geleden dat de grote Nederlandse clown Toon Hermans overleed. Denkt u toch vooral niet dat hij cabaretier was, want dat was hij niet. Hij was een echte clown. Hij kon minutenlang staan op het toneel zonder ook maar iets te doen of te zeggen, terwijl het publiek gierde van de lach. Dat was een prestatie, die niemand - waar ook ter wereld - hen ooit heeft nagedaan. En dat was geen cabaret.
Hij was de man van de "24 rozen", van het "ballonnetje", en van veel meer liedjes, gedichtjes en verhaaltjes. Hij heeft doorgewerkt (aan een cd met liefdesliedjes) tot kort voor zijn overlijden.
De tv heeft ons er deze week aan herinnerd dat hij donderdag tien jaar geleden overleden is en begraven is in zijn geboorteplaats Sittard. Omdat wij niet ver daar vandaan verbleven, stonden we een dag later aan zijn graf.
Naast een paar mooie bloemstukken (ongetwijfeld van zijn kinderen) stond er op zijn graf een bos met 24 rozen, en hing er aan een struik, onmiddellijk achter de steen, dus eigenlijk boven het graf, een opgeblazen ballonnetje. Een mooier eerbetoon zou hij zich, lijkt mij, niet kunnen wensen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten