Batterij verwisselen in een ASUS Transformer tablet

Ik heb nu twee jaar een Asus Eee pad Transformer TF101 tablet, en hij bevalt me prima. Maar ongeveer een maand geleden begon mijn batterij kuren te krijgen.Uiteindelijk was hij in een kwartier leeg en vervolgens weer in een kwartier volledig opgeladen. Als het zover is, dan weet iedereen die ooit een elektronisch aparaat met een batterij gehad heeft dat de batterij zijn levenscyclus heeft voltooid. Niets meer mee te beginnen.Nieuwe batterij kopen.

Bij de meeste apparaten koop je dan in de winkel gewoon een nieuwe batterij, je schuift hem erin en je kunt weer een paar jaar vooruit. Maar een tablet kun je niet open maken (ik weet ook niet waarom) en dus word je verondersteld een comlete nieuwe tablet te kopen als de batterij aan het einde van zijn leven gekomen is. Nou ben ik niet armlastig, maar ik bven ook niet Gekke Gerrit, die na twee jaar zijn tablet in de container gooit en daarna voor EUR 400 weer vrolijk een nieuwe gaat kopen. Zo ben ik niet opgevoed.

Eerst dus maar eens Googelen naar "battery Asus Transformer". Dan blijkt dat nieuwe batterijen voor dat apparaat "all over the internet" te koop zijn. Er zullen dus wel meer mensen zijn met dit probleem. Anders zit er geen handel in. Asus geeft een jaar garantie op batterijen, dus dat schiet ook niet erg op. Bovendien heeft de reparatie-afdeling van Asus niet zo'n beste naam. Gaat u maar eens kijken op de Facebook pagina van Asus Benelux.

Die is erg verhelderend als het over reparaties gaat. Daaruit heb ik begrepen dat, 1) ze je reparatie niet in behandeling nemen als er ook maar een micro-byte op staat die er niet oorsponkelijk op stond. Je moet hem dus helemaal terugzetten naar fabrieksinstellingen en raakt daarbij allerlei data en instellingen kwijt.

2) Als ze hem wel in behandeling nemen sturen ze hem naar een dorp in een obscuur Oost-Europees land, waarvan de naam bij mij geen bel doet rinkelen, en ALS hij dan al terugkomt (we hebben het tenslotte over Oost-Europa) is hij in het gunstigste geval slechts licht beschadigd, maar in vrijwel alle gevallen niet gerepareerd. Sommige mensen hebben hun ding meerdere retourtjes naar Oost-Europa laten maken en zijn hem in totaal enkele maanden kwijt geweest, zonder dat er iets veranderd was. Nou, daar heb ik geen zin in.

Nu blijken er op YouTube enkele filmpjes te staan waarop je precies kunt zien hoe je de batterij zelf kunt verwisselen. Het klamme zweet stond me wel in de handen na het bekijken van die video's, maar goed, het kan. En alles is beter dan je tablet een half jaar kwijt zijn en hem met een paar lelijke krassen of barsten weer terug te krijgen! En (zie de Facebook pagina van Asus) als je dan over die krassen of barsten klaagt krijg je te horen dat die er al op zaten.

Ik heb dus eerst maar eens een batterij besteld (ongeveer EUR 70). Vervolgens bleek ik het juiste gereedschap niet te hebben. Maar daar is iets aan te doen. Je gaat naar Deal Extreme in Hong Kong, bestelt een gereedschapsetje voor USD 4,40, dat dan ook nog eens gratis over de hele wereld verstuurd wordt, en je kunt aan de gang. Ter vergelijking: bij Nederlandse postorderbedrijven ben je voor een vergelijkbaar gereedschapsetje ongeveer EUR 12 kwijt, plus EUR 4 verzendkosten. Kijk dus voor leuke dingetjes altijd eerst bij Deal Extreme!

Nadat ik de batterij en het gereedschapsetje een paar weken heb laten liggen om moed te verzamelen, ben ik eergisteren aan de slag gegaan. Ik heb over de eigenlijke klus maar een paar opmerkingen. De belangrijkste is: het is gelukt en alles ging precies zoals je op YouTube kunt zien! De mooie aliminium rand die om het apparaat zit en de twee helften bij elkaar houdt is er weliswaar heel moeilijk af te halen en ziet er na afloop niet meer zo mooi uit als eerst, maar je krijgt hem er weer om en pas als je goed kijkt zie je dat hij niet meer puntgaaf is.

Tweede opmerking: ik ben het apparaat geen daag kwijt geweest en heb het in de periode waarin de batterij niet meer werkte gewoon kunnen gebruiken aan de oplader. Derde opmerking: het plastic afdekplaatje dat voor de lens van mijn camera zit was troebel geworden dooradt er van binnen stof op zat. Dat heb ik gelijk ook goed schoon kunnen maken, waardoor de foto's van de tablet nu niet meer wazig zijn. Laatste opmerking: Ik betwijfel of ik ooit nog een apparaat van Asus zal kopen.

Maar ik doe het toch waarschijnlijk nooit meer (het verwisselen van een batterij van een tablet), want het klamme zweet komt je toch wel in de handen te staan, omdat wij westerlingen nu eenmaal niet van die fijnbesnaarde vingertjes hebben als de Chinese meisjes die hem in elkaar hebben gezet. Je moet een paar erg kleine elektronische aanslutingen losmaken om bij de batterij te kunnen komen (geen probleem), maar je moet ze ook weer vastzetten (en daar heb je die Chinese vingertjes voor nodig). Vandaar dat die Oost-Europeanen die apparaten allemaal mollen.

En dat gereedschap heb je ook echt hard nodig. Je hebt en schroevendraaier nodig met (magnetische!) bitjes van in ieder geval maat 000 en maat T5. Verder heb je een plastic apparaatje nodig waarmee je de aluminium ring die om het appraat zit er netjes af kunt wrikken. Als je dat niet hebt kun je het wel vergeten.
Hoe dan ook, ik zit dit stukje nu op mijn Eee pad Transformer TF101 met toetsenbord te typen, met een gloednieuwe batterij erin. Ik kan weer twee tot drie jaar voorut. En dan is het natuurlijk wel de moeite waard om een nieuwe tablet te kopen. Dan is de techniek weer een sprong verder.

De moelijkheidsgraad van bladmuziek (update) en meer

Geruime tijd geleden heb ik de moeilijkheidsgraad van bladmuziek hier ook al eens behandeld. Een van de pagina's waar ik toen naar verwees ( http://home.wanadoo.nl/mkalk/componisten/index.html#Speelniveau) is sindsdien aanmerkelijk verbeterd. Je kunt de muziek nu niet alleen gerangschikt op niveau bekijken, maar ook per componist, en daarbinnen gerangschikt op niveau. Alles netjes geformatteerd. En vaak met links naar YouTube, hoewel daar ook dode links tussen zitten.
Je kunt dus gelijk kijken welke stukken van je lievelingscomponist(en) waarschijnlijk binnen je bereik liggen. Andere plaatsen waar vaak een bruikbare aanduiding van de moeilijkheidsgraad te vinden is, zijn de sites van bedrijven die bladmuziek verkopen of digitaal verspreiden. Een voorbeeld van de eerste categorie is http://www.sheetmusicplus.com en een voorbeeld van de tweede categorie is http://www.pianostreet.com.
Het blijft natuurlijk een hachelijke onderneming om aan muziek moeilijkheidsniveaus toe te kennen. De schaal bij de meeste sites loopt van 1 tot 10, maar ik heb ook wel eens schalen gezien (vraag me niet waar) waarbij (ik geloof) 8 het hoogste niveau was. Toch is zo'n schaalaanduiding nuttig, zeker als je geen leraar hebt. Maar ik raad iedereen die nog niet het niveau bereikt heeft waarop hij / zij concerten en recitals kan geven met klem aan om les te blijven nemen.
Een leraar ziet zonder moeite wat je wel en wat je niet kunt spelen. Zijn oordeel is een prima maatstaf. Want cijfers worden soms op niet erg relevante gronden toegekend. Zo heb ik wel toelichtingen op een moeilijkheidsgraad gezien, waarin de toegekende moeiklijkheidsgraad gemotiveerd werd met het in de muziek voorkomen van akkoorden die meer dan een octaaf overspannen. Dat is natuurljk lang niet voor iedereen een  probleem en daar kun je ook wel omheen! Mijn huidige leraar laat me ook stukken spelen waarvan ik dacht dat ze boven mijn niveau lagen, maar het lukt toch. Kortom een cijfer bij een stuk muziek is niet zaligmakend!
In feite inspireert mijn leraar mij behoorlijk! Zoals gezegd studeer ik nu muziek waarvan ik niet wist dat ik die in mij had, maar verder neemt hij alle muziek serieus. Ik speel nu ook de muziek van Scott Joplin. Mijn leraar stimuleert me zelfs sterk om die te spelen, want die muziek is helemaal niet makkelijk. Een van de specifieke moeilijkheden van die muziek is het moeten overbruggen van grote afstanden in de linkerhand. En daarom is Joplin een goede oefening voor mnet name Chopin! Zo zie je maar weer.
Ik ga nog even door op het kopen of printen van bladmuziek.
Het zelf uitprinten van bladmuziek (de meest utgebreide bron daarvoor is nog steeds http://www.imslp.org) is overigens een relatief kostbare zaak, gegeven de prijs van printerinkt.
U kunt als alternatief ook PDF's downladen en vanaf uw tablet spelen. Het is even wennen, maar met een 10 inch tablet gaat het eigenlijk best. Je kunt zo een uitgebreide collectie bladmuziek ook nog eens overal mee naar toe nemen. Voor Android is er een erg handige app waarmee de site van imslp (zoek op imslp in de Play store) erg goed toegankelijk gemaakt is en de muziek mooi gesorteerd op je tablet verschijnt. Of die app ook voor de iPad bestaat weet ik niet. Ik ben een adept van Open Source!
En als u toch bladmuziek gaat kopen, kijk dan vooral ook eens op Amerikaanse sites. De eerder genoemde site (http://www.sheetmusicplus.com) heeft erg veel en doorgaans (ook rekening houdend met verzendkosten) tegen lagere prijzen dan Nederlandse winkels, voor zover er nog goede winkels voor bladmuziek in Nederland zijn! Je moet er dan een week of twee op wachten, maar dan heb je ook wat. Ze verkopen daar bijvoorbeeld boeken met (klassieke) bladmuziek van de Amerikaanse uitgever Schirmer. Die zijn altijd goedkoop, en toch zijn hun boeken naar mijn ervaring altijd prima gedrukt en zijn ze voorzien van vingerzettingen waar nodig. Ik heb er inmiddels diverse van. In Nederland heb ik ze nog niet gezien.
Ik houd me aanbevolen voor nuttige tips op het gebied van bladmuziek en de aanschaf ervan. Hierboven staat mijn bescheiden bijdrage aan dit onderwerp.

De inhuldiging van de Koning

De abdicatie van Koningin Beatrix en de inhuldiging van Koning Willem-Alexander verliepen goed, voor Nederlandse begrippen zelfs erg goed. De puntjes van kritiek die ik hieronder nog geef hebben alleen te maken met onze klunzige poldermentaliteit. Maar allereerst de hulde. De Oranjes en hun naasten deden alles, zonder uitzondering, perfect. Daar is werkelijk niets op aan te merken. Ook prinses Beatrix (na haar abdicatie dus) liet af en toe emotie zien, en zo hoort het! Maar ja, hoe kun je onbewogen blijven onder een langdurig applaus in de Nieuwe Kerk?
De Koning deed zijn deel van de plechtigheid voortreffelijk. Daar was niets op aan te merken. Zijn toespraak was ook helder en duidelijk.
En dan waren er nog de kamerleden die "principieel" geen eed of belofte aan de Koning wensten af te leggen. De NOS heeft zich wat dat betreft ook gedragen zoals het hoort. Deze zielepoten (wat doen die eigenlijk in een constitutionele monarchie?) werden straal genegeerd door camera's en commentatoren. Hulde daarvoor!
Op de Dam liep ook nog een juffrouw rond die haar naam niet eens durfde te noemen, maar de schuilnaam "Joanna" gebruikte, en zich "studente" noemde. Wat zou ze eigenljk studeren, als haar hoedanigheid als "studente" relevant was? Of wilde ze alleen een intellectuele indruk maken? Wat ik haar op de radio heb horen zeggen getuigt in ieder geval niet van academisch intellect. Zij meende kennelijk dat de Vrijheid van Meningsuiting een mooi middel is om gratis publiciteit binnen te halen. Maar daar is dat grondrecht niet voor bedoeld! Zij is dan ook terecht (al moest de politie namens de burgemeester na afloop excuses maken) een paar uur opgeborgen, zodat we zonder wanklanken van het gebeuren konden genieten. 
En nu een paar minpuntjes die de Oranjes niet aan te rekenen zijn, maar de organisatoren. Die moeten echt nog eens naar een grote plechtigheid in London gaan kijken. Daar zou je nooit de gasten zien arriveren in verschillende auto's door elkaar. Bij ons wel. Je zag een busje, daar achter weer een normale auto, vervolgens weer zo'n busje, daarna een voertuig waar - schaamteloos -  levensgroot de naam van de vervoeder op stond enzovoort. Nee heren organisatoren, dat was een Koninklijke plechtigheid niet waardig. Dan horen alle voertuigen gelijk te zijn, en niet voorzien te zijn van handelsreklame. Bovendien liep de ene begeleider van de koninklijke gasten op het tapijt, en een ander er weer naast. Heren toch!
De tv rapportage was goed, maar de NOS haalt het helaas niet bij de BBC. Niet alleen in natuurfilms, maar ook bij grote evenementen heeft de Britse omroep keer op keer aangetoond de norm te kunnen stellen en iedere volgende keer de lat weer hoger te kunnen leggen.
Neem nu het Koninklijke huwelijk van prins William. Dat was perfect geregisseerd en in beeld gebracht. De limousines met de bruid en de bruidegom vertrokken op verschillende tijdstippen van de verschillende locaties, omdat de routes verschillend van lengte waren, maar kwamen (in een gesplitst beeld) op exact hetzelfde moment bij de kerk aan. En zo hoort het! Niet zoals we hier hebben moeten slikken. De commentatoren zeiden dat "een aantal gasten niet in de juiste volgorde kan arriveren omdat ze vast zitten in het verkeer". Verkeer? Hoe bedoelt u? Er hoort geen verkeer te zijn op de belangrijke routes op zo'n dag!
Dat waren de opmerkingen over de situaties waar de rest van de wereld de wenkbrouwen bij heeft opgerokken. De plechtigheden werden overigens mooi in beeld gebracht. Ook de Koningsvaart was goed te volgen en zelfs het Koningslied was niet het dieptepunt waar velen voor gevreesd hadden. Al met al een mooie dag. Leve de Koning!