19 februari 2010

Uit Vrije Wil

Een aantal prominente 70-plussers vindt dat iedere 70-plusser met een "voltooid leven" - na een gedegen onderzoek - de middelen ter beschikking moet krijgen om dat "voltooide leven" zelf te beëindigen. Er zijn in korte tijd al ruim 70.000 handtekeningen verzameld, en dat geeft te denken.
Let wel, we hebben het niet over ondraaglijk lichamelijk of geestelijk leiden maar over mensen die het eigenlijk wel gezien hebben en daarom uit het leven willen stappen.

Naar mijn mening is een leven pas "voltooid" als de schepper of - als u dat liever hoort - de natuur dat vindt. We weten niet wat we in het leven nog te doen hebben en wat ons nog te wachten staat. We hebben geen invloed op het begin van het leven, we hebben slechts een beperkte invloed op onze levensloop en zo horen we ook geen invloed op het einde van ons leven te hebben.

Het klinkt allemaal zo intellectueel, maar velen hebben (ver) voor hun zeventigste al eens overwogen uit het leven te stappen, en degenen die dat niet gedaan hebben of bij wie dat mislukt is zijn vrijwel altijd blij dat ze nog verder geleefd hebben.

Nee, dit initiatief van intellectuelen (daar behoor ik kennelijk niet toe) is onbegrijpelijk. Je hebt één leven en je kunt weliswaar niet over het tiijdstip waarop het begint beslissen maar je zou wel over het tijdstip waarop het moet eindigen mogen beslissen? Kom nou. Godje spelen bedelen z?

Ik laat het hier maar bij. Ik weet natuurlijk niet hoe ik me op hoge leeftijd zal voelen, maar ik kan me nu (als 65-plusser) niet voorstellen dat ik mijn leven zelf voortijdig zal willen beëindigen.
Ik hoop van harte dat het initiatief waar dit stukje over gaat niet zal leiden tot een vrijbrief tot legale zelfdoding.

04 februari 2010

Big Brother Award

Ik heb mijn stem voor de "Big Brother Award" uitgebracht op "het downloadverbod". Niet omdat ik zo'n fanatiek downloader van illegale bestanden ben, maar omdat het naar mijn mening voor 100% de schuld van de producenten is dat er illegaal gedownload wordt.

Het begon (heel lang geleden) met software. Toen was het zelfs nog geen downloaden. Maar het toen erg populaire tekstverwerkingspakket WordPerfect kostte legaal tussen de 500 en 1000 gulden. Dat vond iedereen terecht belachelijk duur en het pakket ging op diskettes illegaal van hand tot hand.

Ook nu nog weet de software-industrie u uit te zuigen, want mijn laptop is ongeveer € 100 - 200 goedkoper dan die van u, omdat u - misschien zelfs zonder dat u het weet - er "voorgeïnstalleerd" een versie van Windows bij koopt en ik niet. Ik koop een laptop zonder besturingssysteem. En er zijn nu echt genoeg gratis alternatieven. Linux is volwassen geworden en het installeren kan eenvoudig niet meer fout gaan.

Toen kwamen de muziek-MP3's. Je zou denken dat de industrie van het software-debacle had geleerd, maar nee. Een cd met populaire muziek kostte (en kost) ongeveer het dubbele van wat een liefhebber er redelijkerwijs voor over zou moeten hebben. En dus werd die muziek "all over the internet" illegaal ter download aangeboden.

Dat er ook legale sites zijn waar cd's tegen een lagere prijs dan de cd's te downloaden zijn doet er niet meer toe. Die waren te laat. Wanneer hetzelfde artikel ook al ruimschoots gratis te krijgen is, is de keuze voor velen niet moeilijk.

En vervolgens de films. De industrie maakte daar meerdere fouten: In de eerste plaats werd op dvd's een regiocode aangebracht, waardoor je in het ene werelddeel een bepaalde film pas (veel) later kan kopen dan in andere werelddelen. En in de tweede plaats werd ook hier weer gekozen voor een veel te hoge verkoopprijs, met de nuancering dat die prijs nu in de loop der tijd omlaag gaat. Een lichte verbetering, maar onvoldoende om de klanten het legale product te laten kopen.

En aangezien inmiddels de snelle internetverbinding algemeen is geworden, is het downloaden van enkele gigabytes geen probleem meer. Bovendien zijn er inmiddels dvd-schrijvers op iedere computer te vinden. Dus dat is de derde keer dat de industrie weg denkt te komen met het vragen van te hoge prijzen voor hun producten.

De nieuwste trend is de opkomst van de e-books. En daar maakt de industrie weer de zelfde fout. Nu zijn de boeken waar geen auteursrecht meer op rust gratis als e-book te krijgen. Dat is volkomen legaal. Maar daarnaast zijn recent uitgekomen boeken ook als e-book te koop. In Nederland betaalt u daarvoor echter vrijwel dezelfde prijs als voor een boek dat vanuit die elektronische versie eerst nog gedrukt, ingebonden, getransporteerd en in voorraad gehouden is. Het hoeft dus niemand te verbazen dat e-books ook ter download worden aangeboden.

Keer op keer heeft de industrie niets geleerd van de mogelijkheden van elektronische verspreiding. Men probeert nu sites die torrents verspreiden "aan te pakken". Daarvoor hebben we in Nederland BUMA / STEMRA. Een stoffig instituut dat gerund wordt door 60-plussers die nog nauwelijks nog op het internet rondgekeken hebben. Die bejaarden proberen de zwarte piet aan anderen door te spelen. Ze willen bijvoorbeeld providers opzadelen met de controle op het downloaden (vandaar "Big Brother"). Die providers zouden up- en downloaders dan moeten afsluiten.

Tegelijkertijd zijn er rechtszaken gaande - die niet erg willen vlotten voor de industrie - waarin getracht wordt torrent-sites uit de lucht te halen. Maar keer op keer vinden rechters het torrent-syeteem niet illegaal.

Ik heb al eerder over deze onderwerpen geschreven en kom keer op keer tot dezelfde conclusie: wanneer de industrie producten aanbiedt tegen een prijs die door het publiek redelijk geacht wordt, wordt dat product legaal gekocht. Wanneer een product op de markt komt tegen een prijs die onredelijk hoog wordt geacht, wordt dat product illegaal verspreid.

Zo simpel ligt deze hele "problematiek"!