19 februari 2010

Uit Vrije Wil

Een aantal prominente 70-plussers vindt dat iedere 70-plusser met een "voltooid leven" - na een gedegen onderzoek - de middelen ter beschikking moet krijgen om dat "voltooide leven" zelf te beëindigen. Er zijn in korte tijd al ruim 70.000 handtekeningen verzameld, en dat geeft te denken.
Let wel, we hebben het niet over ondraaglijk lichamelijk of geestelijk leiden maar over mensen die het eigenlijk wel gezien hebben en daarom uit het leven willen stappen.

Naar mijn mening is een leven pas "voltooid" als de schepper of - als u dat liever hoort - de natuur dat vindt. We weten niet wat we in het leven nog te doen hebben en wat ons nog te wachten staat. We hebben geen invloed op het begin van het leven, we hebben slechts een beperkte invloed op onze levensloop en zo horen we ook geen invloed op het einde van ons leven te hebben.

Het klinkt allemaal zo intellectueel, maar velen hebben (ver) voor hun zeventigste al eens overwogen uit het leven te stappen, en degenen die dat niet gedaan hebben of bij wie dat mislukt is zijn vrijwel altijd blij dat ze nog verder geleefd hebben.

Nee, dit initiatief van intellectuelen (daar behoor ik kennelijk niet toe) is onbegrijpelijk. Je hebt één leven en je kunt weliswaar niet over het tiijdstip waarop het begint beslissen maar je zou wel over het tijdstip waarop het moet eindigen mogen beslissen? Kom nou. Godje spelen bedelen z?

Ik laat het hier maar bij. Ik weet natuurlijk niet hoe ik me op hoge leeftijd zal voelen, maar ik kan me nu (als 65-plusser) niet voorstellen dat ik mijn leven zelf voortijdig zal willen beëindigen.
Ik hoop van harte dat het initiatief waar dit stukje over gaat niet zal leiden tot een vrijbrief tot legale zelfdoding.

Geen opmerkingen: